ταξίδι στην τοπική ιστορία

1. Ταξίδι στην τοπική ιστορία
Την Δευτέρα 3 Απριλίου 2017 η ΣΤ΄τάξη του σχολείου μας
πραγματοποίησε εκπαιδευτική επίσκεψη στο Μεσολόγγι.
Με οδηγό τον ξεναγό, κ. Αποστολάτο Γεώργιο,
περιηγηθήκαμε στον Κήπο των Ηρώων και
συμπληρώσαμε τις γνώσεις μας για την πιο ένδοξη στιγμή
της ιστορίας μας.

2. Στην είσοδο δεσπόζει η προτομή του ποιητή που ύμνησε όσο
κανείς τη θυσία των Μεσολογγιτών,του Διονύσιου Σολωμού και
ακριβώς απέναντι ,μαρμάρινη πλάκα με την απόφαση του
Καποδίστρια για τη μεταφορά των οστών των πεσόντων σε
αυτόν τον χώρο και την κατ’έτος απόδοση τιμών σ’αυτούς τους
ήρωες, με ημερομηνία 14 Μαΐου 1829.

3. Με τον καιρό εναντίον μας, οι πρώτες
πληροφορίες κεντρίζουν το
ενδιαφέρον μας και την προσοχή μας

4. Η περιήγηση άρχισε από τα δυο πιο
σπουδαία μνημεία
Ο Τύμβος ,που περιέχει τα οστά πάνω
από 2.000 αγνώστων πεσόντων
Ο τάφος του Μάρκου Μπότσαρη, ο
πρώτος στον χώρο.

5. Μια στάση στην προτομή του Λόρδου Βύρωνα, που,
αν και δεν πολέμησε, βοήθησε τόσο στον αγώνα για
την λευτεριά

6. Στον χώρο υπάρχουν πολλά μνημεία αφιερωμένα στους
ξένους φιλέλληνες που έχασαν τη ζωή τους στο Μεσολόγγι
Το γαλλικό μνημείο
Το πολωνικό μνημείο.
Η Πολωνία είναι η τιμώμενη
χώρα στις φετινές εκδηλώσεις
για την Έξοδο.

7. Το σουηδικό, φτιαγμένο από
μονολιθικό γρανίτη που
στάλθηκε από τη Σουηδία
Της Κύπρου, με δυο δάφνινα
στεφάνια στα χέρια

8. «Αν χάσω πατρίδα τι θέλω να ζήσω».
Ο γέροντας Καψάλης τίναξε την μπαρουταποθήκη παίρνοντας μαζί
του στο θάνατο πάνω από 3.000 τούρκους.

9. Το πρώτο μνημείο που κατασκευάστηκε ,αφιερωμένο σε όλους
τους πεσόντες στο Μεσολόγγι.

10. Το ταξίδι μας στην ιστορία συνεχίζεται.Στον δρόμο για την
Δημοτική Πινακοθήκη
Έξω από τα τείχη Καθ’οδόν για την Πινακοθήκη

11. Είδαμε από κοντά αντίγραφα πινάκων γνωστά μας από το
βιβλίο της ιστορίας
«Η Ελλάδα στα ερείπια του
Μεσολογγίου», του Ντελακρουά Στο γραφείο του Δημάρχου

12. Μπροστά από τον μοναδικό αυθεντικό πίνακα της συλλογής
«Η Μεσολογγίτισσα», του Ντελανσάκ, δωρεά της Έλενας
Βενιζέλου

13. Φεύγοντας ,έχοντας ακούσει όλα αυτά για την
έξοδο, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε
με τον εθνικό μας ποιητή:
• «Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερο
από τούτο το αλωνάκι»