Μερικά ποιήματα γνωστών ποιητών για τη φιλία

1. Ποιήματα
Για Τη Φιλία
ΑΒΑΓΙΑΝΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ
ΑΘΙΑΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΒΟΥΓΙΟΥΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Γ1

2. «Ποίημα στους φίλους»
Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα
τα προβλήματα της ζωής σου, ούτε έχω
απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους
φόβους σου ˙όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.Δεν μπορώ
ν’ αλλάξωτο παρελθόν ή το μέλλον
σου.Όμως όταν με χρειάζεσαι θα είμαι
εκεί μαζί σου.Δεν μπορώ να αποτρέψω
τα παραπατήματα σου.Μόνο μπορώ να
σου προσφέρω το χέρι μουνα κρατηθείς
και να μη πέσεις.Οι χαρές σου, οι
θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου δεν είναι
δικές μου.Όμως ειλικρινά απολαμβάνω
να σε βλέπω ευτυχισμένο.Δεν μπορώ να
περιορίσω μέσα σε όριααυτά που πρέπει
να πραγματοποιήσεις, όμως θα σου
προσφέρω τον ελεύθερο χώρο που
χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.

3. Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.
Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ' αγαπώ όπως είσαι
και να είμαι φίλος σου.
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.
Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το
τελευταίο.
Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους
άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.
Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος
στη λίστα σου.
Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι.

4. Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες(24 Αυγούστου 1899,
Μπουένος Άιρες, Αργεντινή - 14 Ιουνίου 1986,
Γενεύη, Ελβετία) ήταν Αργεντίνος συγγραφέας και
θεωρείται μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές
μορφές του 20ού αιώνα. Παρόλο που είναι πιο
γνωστός για τα διηγήματά του (όπου κυριαρχεί το
στοιχείο του φανταστικού), ο Μπόρχες ήταν επίσης
δοκιμιογράφος, ποιητής και κριτικός. [πηγή: Χόρχε
Λουίς Μπόρχες, Ποιήματα, μετάφρ. Δ. Καλομοίρης ,
Ελληνικά Γράμματα, 1995 ]

5. «Στη φίλη μου»
Ὅλα τὰ ἄνθη τ᾿ ἀγαπῶ
μεθῶ στὸ ἄρωμά των
τὸ βλέμμα νὰ βυθίζεται
ποθῶ στὰ χρώματά των.
Ὑπάρχει ὅμως ἓν λεπτὸν
πολὺ εὐῶδες ἄνθος
ποὺ δὲν μαραίνεται ποτὲ
καὶ τ᾿ ἀγαπῶ μὲ πάθος.
Αὐτὸ δὲ θάλλει στοὺς ἀγροὺς
στοὺς κήπους δὲν ὑπάρχει
καὶ τὰ ἁβρά του πέταλα
ὁ ἥλιος δὲν θάλπει.
Ἔδαφος ἔχει δι᾿ αὐτὸ ἡ τρυφερὰ καρδία
μὲ θέρμη ἀπαράμιλλον καὶ λέγεται Φιλία!

6. Μαρία Πολυδούρη
Η Μαρία Πολυδούρη (Καλαμάτα, 1 Απριλίου 1902 - Αθήνα, 29 Απριλίου
1930) ήταν Ελληνίδα ποιήτρια της νεορομαντικής σχολής. Ήταν κόρη του
φιλολόγου Ευγένιου Πολυδούρη και της Κυριακής Μαρκάτου, μιας γυναίκας με
πρώιμες φεμινιστικές αντιλήψεις.Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές της σπουδές
στην Καλαμάτα, ενώ είχε φοιτήσει σε σχολεία του Γυθείου και των Φιλιατρών,
αλλά και στο Αρσάκειο της Αθήνας για δύο χρόνια. Στα γράμματα εμφανίστηκε
σε ηλικία 14 ετών με το πεζοτράγουδο Ο πόνος της μάνας, το οποίο
αναφέρεται στο θάνατο ενός ναυτικού που ξέβρασαν τα κύματα στις ακτές των
Φιλιατρών και είναι επηρεασμένο από τα μοιρολόγια που άκουγε στη Μάνη.
Στα δεκαέξι της διορίστηκε στη Νομαρχία Μεσσηνίας και παράλληλα εξέφρασε
ζωηρό ενδιαφέρον για το γυναικείο ζήτημα. Το 1920, σε διάστημα σαράντα
ημερών, έχασε και τους δύο γονείς της.
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/maria_polydoyrh/anekdota_poihmata.
htm

7. «Μικρό ποίημα της φιλίας»
Ὅταν ἤμουν μικρό παιδί,
ὅπως εἶναι
τ’ ἀρνάκια πού παίζουνε
στό λειβάδι τήν ἄνοιξη,
εἶχα φίλους τίς πασχαλίτσες
εἶχα φίλους τίς λιμπελούλες
εἶχα φίλους τά λουλουδάκια.Μετά
πού μεγάλωσα, ἀγαποῦσα τό
φῶς
καί κοιτοῦσα ψηλά, εἶχα φίλους τά
ὄνειρα.Τά χρόνια περνούσανε καί
τώρα πού πιά
δέν εἶμαι καθώς τ’ ἀρνάκια πού
παίζουνε
στό λειβάδι τήν ἄνοιξη,καί δέν
κάνω ὄνειρα,
ἔχω φίλους μου τά παιδιά:
-τό Δημήτρη, τό Νικηφόρο-ἔχω
φίλους μου τά παιδιά
τά λευκά καί τά ἔγχρωμα
-τήν Πάλμο, τό, Λῆ-
ἔχω φίλους μου τά Νεγράκια
καί θυμᾶμαι τις πασχαλίτσες
και θυμᾶμαι τίς λιμπελοῦλες
καί θυμᾶμαι τά λουλουδάκια
καί θυμᾶμαι τά ὄνειρα.

8. ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
Ο Νικηφόρος Βρεττάκος (Κροκεές Λακωνίας,
1 Ιανουαρίου 1912 – Πλουμίτσα Λακωνίας, 4
Αυγούστου 1991) ήταν Έλληνας ποιητής,
πεζογράφος, μεταφραστής και δοκιμιογράφος.
Θεωρείται ένας από του μεγαλύτερους Έλληνες
ποιητές.
Είχε προταθεί 4 φορές για το Βραβείο Νόμπελ
Λογοτεχνίας, ενώ επίσης έλαβε άλλα πολλά
βραβεία, όπως το βραβείο Ουράνη, το Πρώτο
βραβείο κρατικής ποίησης κ.α.

9. «Δεν τους γνωρίσαμε»
Δεν τους γνωρίσαμε
ήταν η ελπίδα στο βάθος που
έλεγε
πως τους είχαμε γνωρίσει από
μικρά παιδιά.
Τους είδαμε ίσως δυο φορές κι
έπειτα πήραν τα καράβια,
φορτία κάρβουνο, φορτία
γεννήματα, κι οι φίλοι μας
χαμένοι πίσω από τον ωκεανό
παντοτινά.
Η αυγή μας βρίσκει πλάι στην
κουρασμένη λάμπα
να γράφουμε αδέξια και με
προσπάθεια στο χαρτί
πλεούμενα γοργόνες ή κοχύλια
το απόβραδο κατεβαίνουμε στο
ποτάμι
γιατί μας δείχνει το δρόμο προς τη
θάλασσα,
και περνούμε τις νύχτες σε
υπόγεια που μυρίζουν κατράμι.
Οι φίλοι μας έφυγαν
ίσως να μην τους είδαμε ποτές,
ίσως
να τους συναπαντήσαμε όταν
ακόμη ο ύπνος
μας έφερνε πολύ κοντά στο κύμα
που ανασαίνει
ίσως να τους γυρεύουμε γιατί
γυρεύουμε την άλλη ζωή,
πέρα από τ’ αγάλματα.
(Μυθιστόρημα, Ε’, Γιώργος
Σεφέρης)

10. Γιώργος Σεφέρης
Ο Γιώργος Σεφέρης (Βουρλά, Σμύρνη, 13
Μαρτίου 1900 – Αθήνα, 20 Σεπτεμβρίου 1971)
ήταν Έλληνας διπλωμάτης και ποιητής και ο πρώτος
Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ. Είναι ένας
από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των
δύο μοναδικών Ελλήνων βραβευμένων με Νόμπελ
Λογοτεχνίας, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη. (Με βασιλικό
διάταγμα εισήχθη στην Ελλάδα το Γρηγοριανό ημερολόγιο
την 16η Φεβρουαρίου 1923, η οποία ορίστηκε ως 1η
Μαρτίου 1923. Αυτό σημαίνει ότι ο Σεφέρης γεννήθηκε την
29η Φεβρουαρίου 1900, σύμφωνα με το Ιουλιανό
ημερολόγιο που ίσχυε κατά τη στιγμή της γέννησης).

11. «Ωδή στη χαρά»
Τους φίλους σας να σκέφτεστε
χωρίς αιτία και μνήμη, έτσι
αμίλητους σκυφτούς να περπατούν
έντονα να τους σκέφτεστε να κλαίτε
μόνο και μόνο γιατί υπάρχουν και δεν
ξέρετε
πώς τον κοιτούν τον κόσμο αυτή την
ώρα.
Αυτή την ώρα που δεν κάνετε άλλο
παρά μονάχα σκέφτεστε τους φίλους
είναι όπως όταν απερίσπαστοι
ακούτε μουσική:
αλλά όταν σκέφτεστε τους φίλους
απερίσπαστοι
χωρίς να κάνετε άλλο
ακούγεται σιγά
μουσική.

12. ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ
Ο Γιάννης Βαρβέρης (Αθήνα, 1955 - 25 Μαΐου 2011)
ήταν Έλληνας ποιητής της γενιάς του'70,
κριτικός, δοκιμιογράφος και μεταφραστής.
Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και
εργάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών. Στράφηκε
στη λογοτεχνία, εκδίδοντας επτά ποιητικά έργα και
μεταφράσεις από την Αττική Κωμωδία και την ξένη
λογοτεχνία. Ανθολογημένη η ποίησή του έχει
μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες, όπως είναι
η αγγλική, η γαλλική, η γερμανική, η ιταλική,
η ισπανική και η ρουμανική.

13. Δικτυογραφία:
https://itzikas.wordpress.com