Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ- ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ
1.
ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Πραγματοποιήθηκεστις 6 Απριλίου 1826.
Η πτώση του Μεσολογγίου στις 6 Απριλίου 1826, Κυριακή των Βαΐων, μετά από έναν
χρόνο πολιορκίας, συνιστά κομβικό σημείο για την Ελληνική Επανάσταση: στρατιωτική
ήττα αλλά ηθική νίκη, αναζωπύρωσε τα φιλελληνικά αισθήματα της διεθνούς κοινής
γνώμης.
2.
Πρώτη Πολιορκία Μεσολογγίου
ΗΠρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου (25 Οκτ. 1822- 31 Δεκ. 1822) που έλαβε χώρα κατά το
αρχικό στάδιο του Απελευθερωτικού Αγώνα των Ελλήνων (1821-29)[2] είναι ένα από τα
σημαντικότερα επεισόδια της Ελληνικής Επανάστασης. Θα ακολουθήσουν η δεύτερη πολιορκία
μέχρι τον Απρίλιο του 1826
Ο Αλέξανδρος
Μαυροκορδάτος
υπερασπίζεται το
Μεσολόγγι.
3.
Δεύτερη πολιορκία
Τρία χρόνιαμετά την αποτυχημένη απόπειρα κατάληψης του Μεσολογγίου από τους
Κιουταχή και Ομέρ Βρυώνη, ο Σουλτάνος είχε επανέλθει με νέο σχέδιο. Ανέθεσε και πάλι
στον νικητή της Μάχης του Πέτα, Κιουταχή, να καταλάβει την πόλη, συνδυάζοντας αυτή τη
φορά την επιχείρηση με την εκστρατεία του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Με μια
πανίσχυρη στρατιά 20.000 ανδρών, ο Κιουταχής ξεκίνησε από τα Τρίκαλα στα τέλη
Φεβρουαρίου του 1825 και στις 15 Απριλίου 1825 βρισκόταν προ των πυλών του
Μεσολογγίου, κηρύσσοντας την έναρξη της πολιορκίας.
Την οργάνωση της άμυνας είχε αναλάβει τριμελής επιτροπή υπό τους Ιωάννη
Παπαδιαμαντόπουλο, Δημήτριο Θέμελη και Γεώργιο Καναβό.
Το φρούριο της πόλης μετά την πρώτη πολιορκία είχε βελτιωθεί, χάρη στις προσπάθειες του
Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, του λόρδου Βύρωνος και του μηχανικού Μιχαήλ Κοκκίνη. Η
τάφρος σκάφτηκε βαθύτερη, ο μικρός περίβολος ενισχύθηκε με πύργους και πολύγωνα
προτειχίσματα πάνω στα οποία τοποθετήθηκαν 48 τηλεβόλα και 4 βομβοβόλα.
4.
Ζωή πολιορκιμένων
Οι υπερασπιστέςτου Μεσολογγίου αμύνονταν με σθένος στα τείχη της πόλεως. Μέχρι την
τελευταία πολιορκία το 1826, οι επαναστάτες Έλληνες κρατούσαν με πάθος για την ελευθερία
και τον αγώνα τις άμυνες, παρά το γεγονός πως ο οθωμανικός στρατός υπερτερούσε
αριθμητικά, αλλά και σε πολεμοφόδια. Ένας, όμως, ακόμη εχθρός έκανε την εμφάνιση του,
δυσχεραίνοντας τη ζωή των πολιορκημένων. όντας αδύνατο να νικηθεί. Η πείνα.
5.
Στις αρχές του1826 και, πιο συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο, η κατάσταση των πολιορκημένων
άρχισε να γίνεται απελπιστική. Παρά τις επιτυχίες τους στη μάχη, άρχισαν σιγά σιγά να
κάμπτουν λόγω της πείνας που διακατείχε το στρατόπεδο. Τα τρόφιμα πλέον δεν έφταναν για
να συντηρήσουν κανέναν.
6.
Η έλλειψη τροφήςκαι η ανάγκη
αναζήτησης
Οι βομβαρδισμοί από το οθωμανικό στρατόπεδο ήταν ασταμάτητοι. Είχαν πλέον καταλάβει
πως η ώρα της κατάκτησης του Μεσολογγίου ήταν κοντά, καθώς είχε αποκλειστεί κάθε δίοδος
για ανεφοδιασμό των πολιορκημένων. Για να καλύψουν την έλλειψη τροφής, οι αμυνόμενοι
έτρωγαν γάτες, σκύλους, τα γαϊδούρια,ποντίκια καθώς και τα άλογα που είχαν απομείνει. Όσον
αφορά τα σιτηρά, δεν είχαν καμία πρόσβαση, καθώς τα χωράφια, βρίσκονταν στο εξωτερικό
της πόλης, η οποία ήταν περικυκλωμένη. Οι ασθένειες είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνιση
τους. Η κατάσταση πλέον ήταν απελπιστική.
Στη συνέχεια διορίστηκε μια επιτροπή, που έκανε έλεγχο στα σπίτια για την εύρεση κρυμμένου
φαγητού. Αφού τελείωσαν και τα εναπομείναντα τρόφιμα, οι κάτοικοι κατέφευγαν στην
κατανάλωση τροφίμων που αποτελούνταν κυρίως από ποντίκια, ενώ υπήρξαν και αναφορές
για νεκροφαγία. Κυνηγούσαν ακόμη και καβούρια στην ακτή, ενώ παράλληλα κατανάλωναν και
αλμυρίκια, που φύτρωναν κοντά στη θάλασσα.
7.
Κάτω από αυτέςτις ακραίες συνθήκες διαβίωσης και μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες
του Ανδρέα Μιαούλη να ανεφοδιάσει την πόλη, αποφασίστηκε ομόφωνα να γίνει η
τελευταία έξοδος. Στις 10 Απριλίου το 1826, πραγματοποιήθηκε η ηρωική έξοδος των
πολιορκημένων του Μεσολογγίου. Λογικά, υπήρχε πλήρης συνείδηση της έκβασης της
εξόδου, πριν καν πραγματοποιηθεί. Οι ένοπλοι προσπαθούσαν να προστατεύσουν κατά
την έξοδο τους αμάχους, που προτίμησαν να πεθάνουν ηρωικά, παρά λιμοκτονώντας σε
μια πολιορκημένη πόλη.