2. Νείλος είναι ο μεγαλύτερος
σε μήκος ποταμός της
Αφρικής, αλλά και στον
κόσμο. Πηγάζει νότια του
Ισημερινού και ρέοντας προς
Βορρά δια μέσου της
βορειοανατολικής Αφρικής
εκβάλλει στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Έχει μήκος 6.648 περίπου
χιλιόμετρα και αποστραγγίζει
έκταση που υπολογίζεται σε
3.349.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Η λεκάνη του καταλαμβάνει
τμήματα της Τανζανίας, του
Μπουρούντι, της Ρουάντα, του
Ζαΐρ, της Κένυα, της Ουγκάντα, της
Αιθιοπίας, το μεγαλύτερο τμήμα του
Ο
3. Σουδάν και το καλλιεργούμενο
μέρος της Αιγύπτου.
Ο Νείλος σχηματίζεται από τρία
κύρια υδάτινα ρεύματα, τον Κυανού
Νείλου(Αμπάι) και τον Άτμπαρα,
που ρέουν από τα υψίπεδα της
Αιθιοπίας, και τον Λευκό Νείλο, που
πηγάζει στις λίμνες Βικτωρίας και
Αλβέρτου.
Η ονομασία Νείλος είναι
Ελληνική και πιθανόν προέρχεται
από την σημιτική ρίζα νάχαλ που
σημαίνει κοιλάδα ή ποτάμια
κοιλάδα, και κατ' επέκταση
ποταμός. Το γεγονός ότι ο Νείλος,
σε αντίθεση με άλλους μεγάλους
γνωστούς ποταμούς, ρέει από τα
νότια προς τα βόρεια, υπήρξε άλυτο
μυστήριο για τους αρχαίους
Αιγυπτίους και Έλληνες.
4. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ονόμαζαν το
ποταμό Αρ ή Αούρ (Κοπτικά Ιάρο),
ή «μαύρο», από το χρώμα
μεταφερόμενων από αυτόν
ιζημάτων κατά τις πλημμύρες. Η
ιλύς του Νείλου είναι αρκετά
σκουρόχρωμη ώστε να δώσει στη
χέρσο την παλαιότερη ονομασία
της, Κεμ ή Κέμι, η οποία επίσης
σημαίνει «μαύρη» και συμβολίζει
το σκότος. Στην Οδύσσεια, το έπος
του Ομήρου, ο Νείλος αναφέρεται
με το όνομα Αίγυπτος (αρσενικό)
και η χώρα δια μέσου της οποίας
ρέει ονομάζεται επίσης Αίγυπτος
(θηλυκό). Στην Αίγυπτο και στο
βόρειο Σουδάν, ο Νείλος
ονομάζεται σήμερα αν-Νιλ αλ-Μπάρ
(η θάλασσα) και Μπαρ αν-Νιλ ή
Ναρ αν-Νιλ (ο ποταμός Νείλος).
5.
6. Το Δέλτα του Νείλου είναι
ένα δέλτα που σχηματίζεται στην
Βόρεια Αίγυπτο (Κάτω Αίγυπτος)
εκεί όπου απλώνεται ο Νείλος και
χύνεται στην Μεσόγειο. Είναι ένα
από τα μεγαλύτερα δέλτα του
κόσμου — από την Αλεξάνδρεια στα
δυτικά ως το Πορτ Σάιντ στα
ανατολικά, καλύπτει μια έκταση
240 χιλιόμετρα Μεσογειακής
ακτογραμμής— και είναι μια
πλούσια γεωργική περιοχή. Το
δέλτα αρχίζει λίγο πιο κάτω στον
ποταμό από το Κάιρο.
7. πό τα βόρεια στα νότια το
Δέλτα έχει περίπου 160
χιλιόμετρα μήκος και από τα
δυτικά στα ανατολικά περιέχει
περίπου 240 χιλιόμετρα
ακτογραμμής. Κάποιες φορές το
δέλτα χωρίζεται σε μέρη, με τον
Νείλο να χωρίζεται σε δύο κύριους
παραπόταμους, της Δαμιέτης και
της Ροζέτας, οι οποίοι ρέουν στις
πόλεις λιμάνια της Μεσογείου με το
ίδιο όνομα. Στο παρελθόν, το δέλτα
είχε πολλούς βραχίονες, αλλά αυτοί
έχουν χαθεί εξ’ αιτίας έργων
ελέγχου πλημμυρών, εναπόθεση
φερτών υλικών, και αλλαγή του
γεωφυσικού ανάγλυφου.Ένας
τέτοιος ήταν το Ουάντι Τουμιλάτ.
Α
8. Η Διώρυγα του Σουέζ περνάει
στα ανατολικά του δέλτα,
μπαίνοντας στην παραθαλάσσια
λίμνη Μανζάλα στα
βορειοανατολικά του δέλτα. Στα
βορειοδυτικά υπάρχουν άλλες τρεις
παραθαλάσσιες λίμνες, η
Μουρουλούς, η Ιντκού, και η
Μαριούτ.
Το δέλτα του Νείλου θεωρείται
"τοξοειδές" δέλτα, καθώς έτσι όπως
φαίνεται από ψηλά μοιάζει με
τρίγωνο ή λουλούδι νούφαρου. Οι
εξωτερικές άκρες του δέλτα
διαβρώνονται, και κάποιες μικρές
παράκτιες λίμνες νερού έχουν
αυξανόμενη περιεκτικότητα σε
αλάτι, όσο αυξάνεται η σύνδεσή
τους με τη Μεσόγειο.
9. Καθώς το δέλτα δεν δέχεται πια
την ετήσια εισροή θρεπτικών
στοιχείων και φερτής ιλύος από το
ρεύμα του ποταμού λόγω της
κατασκευής του Φράγματος του
Ασουάν, τα εδάφη των
πλημμυρικών περιοχών έχουν γίνει
φτωχότερα, και σήμερα
χρησιμοποιούνται μεγάλες
ποσότητες λιπασμάτων.
10.
11. ο Δέλτα έχει ζεστό κλίμα
ερήμου όπως η υπόλοιπη
Αίγυπτος, αλλά το βορειότερο
μέρος του, όπως και ή υπόλοιπη
βόρεια ακτή της Αιγύπτου η οποία
είναι η περιοχή με τις περισσότερες
βροχοπτώσεις στη χώρα, έχει
σχετικά μέτριες θερμοκρασίες, με
τα υψηλότερα επίπεδα να μην
ξεπερνάνε συνήθως τους 31 °C το
καλοκαίρι. Ο μέσος όρος βροχής σε
ένα έτος στο Δέλτα είναι μόνο 100–
200 εκατοστά, με το περισσότερο
από αυτό να είναι κατά τους
χειμερινούς μήνες. Οι μεγαλύτερες
θερμοκρασίες σημειώνονται τον
Ιούλιο και τον Αύγουστο, με
Τ
12. υψηλότερο μέσο όρο τους 34 °C. Οι
θερμοκρασίες του χειμώνα είναι
συνήθως στους 9 °C το βράδυ και
19 °C κατά τη διάρκεια της μέρας.
Με τις χαμηλότερες θερμοκρασίες
και τη βροχή, το Δέλτα του Νείλου
έχει πιο πολύ υγρασία κατά τους
χειμερινούς μήνες.
13. ερίπου ο μισός από τα 80
εκατομμύρια πληθυσμό της
Αιγύπτου ζει στην περιοχή
του Δέλτα. Εκτός των μεγάλων
πόλεων, η πληθυσμιακή πυκνότητα
στο Δέλτα έχει μέσο όρο 1.000
άτομα/χμ2 ή και παραπάνω. Η
Αλεξάνδρεια είναι η μεγαλύτερη
πόλη του Δέλτα με πληθυσμό που
εκτιμάται στα πάνω από 4
εκατομμύρια. Άλλες μεγάλες πόλεις
περιλαμβάνουν τις Σούμπρα ελ
Χέιμα, Πορτ Σάιντ, Ελ Μαχάλα ελ
Κούμπρα, Μανσούρα, Τάντα και
Ζαγκαζίγκ.
Π
14. ατά το φθινόπωρο, μέρη του
Δέλτα του Νείλου γίνονται
κόκκινα, γεμίζοντας με τα
άνθη νούφαρων του γένους
Nelumbo nucifera. Ο Κάτω Νείλος
(βόρεια) και ο Άνω Νείλος (νότια)
έχουν πολλά φυτά σε αφθονία. Το
φυτό του Άνω Νείλου είναι το
Αιγυπτιακό νούφαρο και του Κάτω
Νείλου ο Πάπυρος, αν και δεν
αφθονούν τόσο όσο παλιά, και
γίνονται μέχρι και σπάνια. Στο
Δέλτα ξεχειμωνιάζουν αρκετές
Κ
15. εκατοντάδες χιλιάδων πουλιών,
μεταξύ των οποίων από τις
μεγαλύτερες συγκεντρώσεις
γλαρονιών και μουστακογλάρονων.
Άλλα πουλιά των ο οποίων ο
βιότοπος είναι το δέλτα είναι
σταχτοτσικνιάδες, βροχοπούλια
Kentish, χουλιαρόπαπιες,
κορμοράνοι, ερωδιοί και ίβις.
Άλλα ζώα που απαντώνται στο
Δέλτα είναι ο βάτραχος, χελώνια,
χελώνα, μαγκούστα, και η σαύρα
του Νείλου (Nile monitor). Ο
κροκόδειλος του Νείλου και ο
ιπποπόταμος, δύο ζώα τα οποία
αφθονούσαν στο Δέλτα κατά την
αρχαιότητα, πλέον δεν απαντώνται
εκεί. Στα ψάρια στο Δέλτα
περιλαμβάνονται ο κέφαλος και η
γλώσσα.
17. πως γνωρίζουμε η
θρησκεία των
Αιγύπτιων ήταν
πολυθεϊστική και τερατόμορφη.
Αυτό σημαίνει πως ανάλογα με την
περιοχή οι κάτοικοι πίστευαν σε
διαφορετικό θεό. Ένας απ' αυτούς
ήταν ο θεός Νείλος, γνωστός και
ως Χαπί.
Ο Χαπί, ήταν η θεοποίηση στην
Αιγυπτιακή μυθολογία της ετήσιας
πλημμύρας του Νείλου, της οποίας
τα πλούσια αποθέματα ιλύς τα
οποία εναπόθετε στις όχθες του
ποταμού, επέτρεψαν στους
αρχαίους Αιγυπτίους να
καλλιεργούν σπαρτά.
Ό
18. Το όνομα του σημαίνει «Αυτός που
τρέχει», πιθανόν αναφορά στο
ρεύμα του Νείλου. Κάποιοι από
τους τίτλους του Χαπί ήταν
. Η συχνή του
απεικόνιση είναι ως άντρα με
μεγάλη κοιλιά που φοράει ύφασμα
που
καλύπτει τα
γεννητικά
του όργανα,
με μακριά
μαλλιά και
στήθη που
μοιάζουν με
γυναικεία
που
κρέμονται.
19. ιστευόταν ότι ζούσε σε ένα
σπήλαιο στις (εκεί που
πίστευαν ότι ήταν οι) πηγές
του Νείλου κοντά στο Ασουάν. Το
κέντρο της λατρείας του Χαπί ήταν
κυρίως στον Πρώτο Καταρράκτη
στην Ελεφαντίνη. Οι ιερείς του
συμμετείχαν σε τελετουργίες για να
εξασφαλίσουν τα σταθερά επίπεδα
της ροής που ήταν απαραίτητα για
την ετήσια πλημμύρα.
Π
20. Στην Ελεφαντίνη το Νειλόμετρο,
μια κατασκευή για μέτρηση της
στάθμης του Νείλου,
χρησιμοποιούνταν για να
παρατηρηθεί η στάθμη της
πλημμύρας, και οι ιερείς του λογικά
είχαν στενή σχέση με αυτήν την
παρατήρηση.
21. Τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά ήταν το
σύστημα γραφής που
χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι
Αιγύπτιοι για να γράφουν τη
γλώσσα τους και ήταν ένας
συνδυασμός από σύμβολα,
λογογράμματα και αλφαβητικά
στοιχεία, πάνω από 2000 σε αριθμό
.Για τη γρήγορη και εύκολη γραφή
χρησιμοποιούσαν ένα είδος
καλλιγραφικών ιερογλυφικών,
22. στα οποία έγραφαν θρησκευτικά
κείμενα. Οι πιο απλές εκδοχές της
γραφής, η ιερατική και η δημοτική,
από τεχνική άποψη, δεν ήταν
ιερογλυφικά. Εξαιτίας του
τεράστιου αριθμού των συμβόλων
δεν είναι παράξενο που οι γραφείς
έκαναν χρόνια για να μάθουν να
γράφουν. Για την απόδοση μιας
λέξης γράφονταν μόνο τα
σύμφωνα. Τα φωνήεντα δεν
γράφονταν, παρά μόνο στην αρχή
της λέξης .Αυτό το συμφωνητικό
κυρίως σύστημα θυμίζει το
φοινικικό σύστημα γραφής που
περιείχε μόνο σύμφωνα. Εικάζεται
ότι το φοινικικό αλφάβητο προήλθε
από τα αρχαία αιγυπτιακά
ιερογλυφικά.
23. :
Στην ιερογλυφική γλώσσα βασικά
υπήρχαν τρεις κύριοι τύποι
ιερογλυφικών, τα αλφαβητικά ,που
είχαν φωνητική αξία, τα
λογογράμματα, που ήταν μια εικόνα
που περιείχε μια έννοια, καθώς και
άλλα καθοριστικά που δεν
διαβάζονταν αλλά περιείχαν
επιπλέον πληροφορίες σχετικά με
την έννοια της λέξης. Ωστόσο, ένα
ιερογλυφικό σημείο μπορεί να
λειτουργήσει ως λογόγραμμα,
φωνογράφημα ή καθοριστικό
ανάλογα με την περίπτωση.
Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η
μετάφραση των ιερογλυφικών,
είναι αρχικά η "μεταγραφή" του
ιερογλυφικού στη φωνητική αξία
του και στη συνέχεια η
επιβεβαίωση της έννοιας αυτής
25. Η σειρά που διαβάζονται τα
ιερογλυφικά δεν είναι
συγκεκριμένη και μπορεί να είναι
προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
Είναι εύκολο να μαντέψουμε προς
ποια αρκεί να κοιτάξουμε την προς
ποιά κατεύθυνση κοιτούν τα ζώα
που απεικονίζονται στα σύμβολα.
Π.χ. αν στα σύμβολα που
διαβάζουμε υπάρχει ένας αετός που
κοιτάει αριστερά τότε τα
ιερογλυφικά διαβάζονται αντίθετα
προς τα δεξιά. Αν υπάρχουν δύο
σύμβολα το ένα πάνω στο άλλο τότε
διαβάζουμε πρώτα το πάνω και
μετά το κάτω σύμβολο.
26. Τα φωνογράμματα αποτελούνταν
από έναν ή περισσότερους ήχους
και ήταν σαν αλφάβητο με τη
μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα.
Οι Φαραώ συνήθιζαν να
χρησιμοποιούν πιο πολύπλοκα
σύμβολα για να γράψουν το όνομά
τους, προσθέτοντας και το σύμβολο
κάποιου θεού.
27. Όμως κατά τη διάρκεια της
περιόδου του Παλαιού Βασιλείου
καθώς και της Πτολεμαϊκής
περιόδου, οι Φαραώ έγραφαν το
όνομά τους αλφαβητικά.