Η ιστορία του κράτους των Φράγκων

1. ΤοΤο
Φραγκικό κράτοςΦραγκικό κράτος
παρουσίαση από τηπαρουσίαση από τη
συνάδελφοσυνάδελφο
Flora VivalamusicaFlora Vivalamusica
ΤοΤο
ςοτάρκόκικγαρΦ ςοτάρκόκικγαρΦ

2. ΜΕΡΟΒΙΓΓΕΙΟΙ καιΜΕΡΟΒΙΓΓΕΙΟΙ και ΚΑΡΟΛΙΔΕΣΚΑΡΟΛΙΔΕΣ

3. Ποιοι ήταν αυτοί οι ΦράγκοιΦράγκοι;
• Δεν ήταν οι Γάλλοι!
• Ήταν Γερμανοί!
• Απλώς
κατοικούσαν στην
περιοχή της
Γαλατίας – στο
χώροχώρο περίπου που
βρίσκεται η
σημερινή Γαλλία!

4. Η ΓαλατίαΓαλατία τον 1ο
αι. π.Χ.
• Οι Γαλάτες
ήταν ΚέλτεςΚέλτες!
• Σήμερα δεν
υπάρχουν
πολλές
κελτόφωνες
περιοχές:
• Ουαλία,
Κορνουάλη,
(Αγγλία)
• Βρετάνη
(Γαλλία)
• Γαλικία
(Ισπανία)

5. Ποιος είναι ο πιο διάσημος ΓαλάτηςΓαλάτης σήμερα;

7. Μετά το 400400 η Ευρώπη θα γεμίσει
Γερμανούς!
Πολλά τα γερμανικά φύλα:
• Φράγκοι
• Λογγοβάρδοι
• Βουργουνδοί
• Φίννοι
• Σάξωνες
• Άγγλοι
• Βάνδαλοι
• Αλεμανοί

9. Ο ιδρυτής του
Φράγκικου
κράτους
ΧλωδοβίκοςΧλωδοβίκος
(466 – 511 μ.Χ.)
Γενάρχης
ΜεροβιγγείωνΜεροβιγγείων

10. Η εποχή τωνΗ εποχή των ΜεροβιγγείωνΜεροβιγγείων
και η κρίση του Φραγικού κράτουςκαι η κρίση του Φραγικού κράτους
• Το βασίλειο των ΦράγκωνΦράγκων  το σημαντικότερο
«βαρβαρικόβαρβαρικό» κράτος της Ευρώπης
• Το ίδρυσε ο ΧλωδοβίκοςΧλωδοβίκος  γενάρχης της
δυναστείας των Μεροβιγγίων  τέλος 5ου
–
αρχές 6ου
αι. μ.Χ.  διάδοχοι  διάσπασηδιάσπαση
• Τέλη 7ου
αι. μ.Χ. – αρχές 8ου
αι. μ.Χ.  ανάδειξη
περιφερειακών πολιτικών δυνάμεων.
• Μία από αυτές ήταν η ΕκκλησίαΕκκλησία.

11. ΑποτέλεσμαΑποτέλεσμα πολιτικού κατακερματισμούπολιτικού κατακερματισμού
• Αυτονομιστικές τάσεις πολλών περιοχών
• Πολυνομία
• Εγωϊστικές τάσεις γαιοκτητικής αριστοκρατίας
ΑιτίεςΑιτίες διάσπασης του φράγκικου κράτουςδιάσπασης του φράγκικου κράτους
• Κοινωνική + οικονομική παρακμή
• Επικράτηση βαρβαρικών ηθών
• Αποαστικοποίηση
• Επιστροφή στην φυσική οικονομία (ανταλλαγές
σε είδος και όχι με χρήμα)

13. Οι ΚαρολίδεςΚαρολίδες και η ακμή
της φραγκικής δύναμης
• Αξίωμα αυλάρχηαυλάρχη (majordomus)
 Κάρολος ΜαρτέλοςΚάρολος Μαρτέλος
 αναχαίτιση Αράβων, Πουατιέ (732 μ.Χ.)(732 μ.Χ.)
• Ιδρυτής της δυναστείας των Καρολιδών (που
διαδέχθηκε τους Μεροβιγγείους)
• Ο πάπαςπάπας έστεψε τον γιο του Καρόλου Μαρτέλου
ΠιπίνοΠιπίνο  « λέω Θεο βασιλέα»ἐ ῦ« λέω Θεο βασιλέα»ἐ ῦ
των Φράγκων (754 μ.Χ.)(754 μ.Χ.)

14. ΌροιΌροι που πρέπει να θυμόμαστε:
• ΑυλάρχηςΑυλάρχης (majordomus)  πρώτος τη τάξει
αξιωματούχος των ανακτόρων και έμπιστος του
βασιλιά
• « λέω Θεο βασιλεία»Ἐ ῦ« λέω Θεο βασιλεία»Ἐ ῦ
 πολιτική αντίληψη σύμφωνα με την οποία ο
μονάρχης έχει λάβει την εντολή εξουσίας απόαπό
τον Θεότον Θεό στον οποίο και μόνο λογοδοτεί.
(Δηλαδή ο βασιλιάς δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν,
παρά μόνο στον Θεό).

15. ΚάρολοςΚάρολος
ΜαρτέλοςΜαρτέλος
(690 - 741μ.Χ.)
Γενάρχης
ΚαρολιδώνΚαρολιδών

16. ΣυνέπειεςΣυνέπειες της στέψης τουτης στέψης του ΠιπίνουΠιπίνου
από τον Πάπα (754 μ.Χ.)από τον Πάπα (754 μ.Χ.)
• Ο Πιπίνος και οι γιοι του  πατρίκιοι τωνπατρίκιοι των
ΡωμαίωνΡωμαίων  υποχρέωση να προστατεύουν
τη Ρώμη
• Ο παπισμός συνδέθηκε στενάσυνδέθηκε στενά με το
Βασίλειο των Φράγκων

17. Ο διάδοχος του
Πιπίνου
ΚαρλομάγνοςΚαρλομάγνος
(742 – 814 μ.Χ.)
O κορυφαίοςκορυφαίος
των
ΚαρολιδώνΚαρολιδών

18. Ο Καρλομάγνος
κατέκτησε πολλά εδάφηεδάφη
στόχος του  επέκτασηεπέκταση κράτους Φράγκων
798798  Νικάει τους ΆβαρουςΆβαρους
774774  Καταλύει το κράτος των ΛογγοβάρδωνΛογγοβάρδων

19. Ο ΚαρλομάγνοςΚαρλομάγνος ήταν ένας πολύ
ισχυρός αυτοκράτορας

20. Έφιππος
ανδριάντας
του
ΚαρλομάγνουΚαρλομάγνου
στην Παναγία
των Παρισίων

21. Έφιππος
ανδριάντας
του
ΚαρλομάγνουΚαρλομάγνου
στη Λιέγη

22. Το κράτος του
ήταν τεράστιοτεράστιο!
Γεωγραφικά το εκτεταμένο
φραγκικό βασίλειο
(regnum frankorumregnum frankorum)
συμπεριελάμβανε εδάφη
που εκτείνονταν από
τη σημερινή Ολλανδία
και το Βέλγιο μέχρι την Ισπανία
και από τις όχθες του Ατλαντικού
ως τη Βαυαρία και τη Βεστφαλία.

23. Το κράτος του ΚαρλομάγνουΤο κράτος του Καρλομάγνου

25. Με πράσινοπράσινοχρώμα φαίνονται οι προσαρτήσεις του
Καρλομάγνου στο φράγκικο κράτος

26. Η οικουμένη το 820 μ.Χ.Η οικουμένη το 820 μ.Χ.

27. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ
ΔΥΟΔΥΟ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΩΝΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΩΝ
Κατάλυση κράτους Λογγοβάρδωνκράτους Λογγοβάρδων
από Καρλομάγνο 774 μ.Χ.
 Ισχυροποίηση κράτους Φράγκων
(υποσκελισμός γερμανικών βασιλείων)
Ισχυρή βασιλείαΙσχυρή βασιλεία
ΚαρλομάγνουΚαρλομάγνου
Προσπάθεια προσέγγισης
αντιπάλου (Καρλομάγνου)
από το Βυζάντιο
με αρραβώνεςαρραβώνες Κων/νου ΣΤ΄Κων/νου ΣΤ΄
(γιου της Ειρήνης) με τη
ΡοτρούδηΡοτρούδη (κόρη του
Κάρολου)  ακύρωση

28. Στέψη του ΚαρλομάγνουΚαρλομάγνου
από τοναπό τον πάπα Λέοντα Γ΄πάπα Λέοντα Γ΄
Γεγονός
με
κοσμοϊστορικήκοσμοϊστορική
σημασία
Χριστούγεννα
800 μ.Χ.800 μ.Χ.
Χριστούγεννα
800 μ.Χ.800 μ.Χ.

29. Στέφεται Μέγας και ε ρηνοποιός α τοκράτωρἰ ὐΣτέφεται Μέγας και ε ρηνοποιός α τοκράτωρἰ ὐ
κυβερνήτης το Ρωμαϊκο κράτουςῦ ῦκυβερνήτης το Ρωμαϊκο κράτουςῦ ῦ

30. Ο Άγιος Πέτρος παραδίδει στον
Πάπα Λέοντα Γ΄Πάπα Λέοντα Γ΄ το μανδύα και στον
βασιλέα ΚαρλομάγνοΚαρλομάγνο μία σημαία.
(Μωσαϊκό, χρονολογούμενο
πριν από τις 25 Δεκεμβρίου του 800)

31. Άγιος Πέτρος στη Ρώμηστη Ρώμη

32. Ποια ήταν η αγαπημένη του πόλη;Ποια ήταν η αγαπημένη του πόλη;
Το ΆαχενΆαχεν ( κυίσγρανο) – έδρα του Καρλομάγνου!Ἀ
Εκεί έμενε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του

34. Η θέση του ΆαχενΆαχεν

35. ΆαχενΆαχεν

36. Ο
Καθεδρικός
Ναός του
ΆαχενΆαχεν
Ένας από τους
αρχαιότερους
ναούς
Κτίστηκε τον
99οο
αι. μ.Χ.αι. μ.Χ.
από τον
Καρλομάγνο

37. Ο θρόνος του Καρλομάγνου

38. ΑποτέλεσμαΑποτέλεσμα
της στέψης του Καρόλουτης στέψης του Καρόλου
Δημιουργία 2 αυτοκρατοριών
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ + ΔΥΤΙΚΗΑΝΑΤΟΛΙΚΗ + ΔΥΤΙΚΗ
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΕΣ
Η στέψη θεωρήθηκε απόΗ στέψη θεωρήθηκε από
τους βυζαντινούςτους βυζαντινούς
ΣΚΑΝΔΑΛΟ καιΣΚΑΝΔΑΛΟ και
σφετερισμόςσφετερισμός
του δικαιώματος χρήσηςτου δικαιώματος χρήσης
του όρουτου όρου
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ
Διάσπαση οικουμένηςΔιάσπαση οικουμένης
ΓλωσσικάΓλωσσικά
ΠολιτικάΠολιτικά
ΘρησκευτικάΘρησκευτικά

39. Τι ήθελεΤι ήθελε
ο Καρλομάγνος να γίνειο Καρλομάγνος να γίνει
μετά τη στέψη του;μετά τη στέψη του;
• Επιθυμούσε διακαώς να αναγνωριστείαναγνωριστεί και
από το Βυζάντιο ως αυτοκράτωρ (πρότεινε ως
λύση το γάμο του με την Ειρήνηγάμο του με την Ειρήνη)
• Ενώ οι Βυζαντινοί περίμεναν ότι θα
επιχειρούσε να υποτάξει την Ανατολική
αυτοκρατορία αυτός επιδίωξε συμβιβασμόσυμβιβασμό.

40. ΤοΤο αδιανόητοαδιανόητο της ταυτόχρονης ύπαρξηςτης ταυτόχρονης ύπαρξης
δύοδύο οικουμενικών αυτοκρατοριώνοικουμενικών αυτοκρατοριών
Στη συνείδηση του μεσαιωνικού κόσμου ήταν αδιανόητη η
συνύπαρξη δύο χριστιανικών μοναρχιώνδύο χριστιανικών μοναρχιών που ανάγουν και οι δύο
την αρχή τους στη Ρώμητην αρχή τους στη Ρώμη. Γι’ αυτό το Βυζάντιο και η Δύση είδαν την
αντίθεση ως διαμάχη για τη διεκδίκηση της μιας και αδιαίρετης
εξουσίας του Ρωμαϊκού κράτους.

41. Στην Κωνσταντινούπολη τα γεγονότα των Χριστουγέννων του
800 χαρακτηρίστηκαν ως πραξικόπημα, επανάστασηπραξικόπημα, επανάσταση και
σφετερισμόςσφετερισμός.
Αντίθετα, οι Δυτικοί υποστήριζαν ότι οι εσωτερικές
ανωμαλίες του Βυζαντίου, η πρόσφατη εικονοκλαστική κρίσηπρόσφατη εικονοκλαστική κρίση
και η ανάληψη του θρόνου από γυναίκαανάληψη του θρόνου από γυναίκα καθιστούσαν
αναπόφευκτη την πρωτοβουλία του Καρόλου.
Δ. Ζακυνθηνός, Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους (324-1071)
ΚαρλομάγνοςΚαρλομάγνος
VSVS
ΕιρήνηΕιρήνη

42. Παράθεμα για τηνΠαράθεμα για την
Ειρήνη την ΑθηναίαΕιρήνη την Αθηναία
Η βασιλεία της Ειρήνης σημαδεύεται από μία άμετρη οικονομική
πολιτική και μια ταπεινωτική εξωτερική πολιτική. Ανίκανη να εμπιστευτεί το
στρατό με τις εικονοκλαστικές του παραδόσεις και την περιφρόνησή του προς τη
διοίκηση μιας γυναίκας, αναγκάστηκε να πληρώνει ένα βαρύ φόρο υποτέλειας
στον Χαλίφη της Βαγδάτης.
Και ακόμη πιο ολέθριο αποτέλεσμα της διοίκησής της αποτέλεσε το
γεγονός ότι, ενώ στην Παλαιά Ρώμη ήταν αισθητή η απουσία ενός Αυτοκράτορα
στο θρόνο, και καθώς η Νέα Ρώμη δεν έκανε τίποτε για να καλύψει την κενή
θέση, ο Πάπας Λέων Γ΄ θεώρησε ότι δικαιώνεται ο ίδιος αν θέσει το
αυτοκρατορικό στέμμα στο κεφάλι του Καρόλου, βασιλιά των Φράγκων.
Ο ίδιος ο Κάρολος, αν και πολύ επιθυμούσε τον αυτοκρατορικό τίτλο,
εξεπλάγη αρκετά με τον τρόπο που τον απέκτησε και ζητούσε να νομιμοποιηθεί
στα μάτια της Κωνσταντινούπολης, όπου με μανία καταδικάστηκε η ενέργεια του
Πάπα και ποτέ δεν τη συγχώρησαν. Ο Κάρολος υπέδειξε ως λύση το γάμο
μεταξύ αυτού και της Ειρήνης. Η ίδια δεν δυσαρεστήθηκε από την ιδέα, αλλά
προτού προκύψει ο,τιδήποτε απ’ αυτήν, έπεσε από την εξουσία τον Οκτώβριο
του 802.
Στήβεν Ράνσιμαν, Η Βυζαντινή θεοκρατία

43. Η στέψη του ΚαρλομάγνουΗ στέψη του Καρλομάγνου
από τη σκοπιά τωναπό τη σκοπιά των ΦράγκωνΦράγκων
Επειδή δεν υπήρχε πια
αυτοκράτορας στο έθνος των Ελλήνων
και η αυτοκρατορική εξουσίαη αυτοκρατορική εξουσία
βρισκόταν στα χέρια μιας γυναίκας,βρισκόταν στα χέρια μιας γυναίκας,
φάνηκε σωστό στον ίδιο τον πάπα
Λέοντα και σ’ όλους τους άγιους
πατέρες που πήραν μέρος στη σύνοδοσύνοδο
να δώσουν τον τίτλο τουνα δώσουν τον τίτλο του
αυτοκράτορα στο βασιλιά τωναυτοκράτορα στο βασιλιά των
Φράγκων ΚάρολοΦράγκων Κάρολο, που έχει στην
κυριαρχίακυριαρχία του την πόλη της Ρώμηςπόλη της Ρώμης,
όπου συνήθιζαν πάντα να εδρεύουν οι
καίσαρες, και τις άλλες πόλεις της
Ιταλίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας.

44. Επειδή λοιπόν ο παντοδύναμος
Θεός ευδόκησε να περάσουν όλες αυτές
οι χώρες στην κυριαρχία του Καρόλου,
οι κληρικοί της Συνόδουκληρικοί της Συνόδου σκέφθηκαν ότι,
σύμφωνα με το θέλημα του Θεούθέλημα του Θεού και το
αίτημα όλων των Χριστιανώναίτημα όλων των Χριστιανών, εκείνος
θα έπρεπε να έχει και τον τίτλο του
αυτοκράτορα.
Ο Κάρολος δεν ήθελε να
εναντιωθεί σ’ αυτό το θέλημα, και
υποτασσόμενοςυποτασσόμενος ταπεινά στο ΘεόΘεό,
καθώς και στην επιθυμία πουεπιθυμία που
εκφράστηκε από όλον τον Χριστιανικόεκφράστηκε από όλον τον Χριστιανικό
κόσμοκόσμο, δέχθηκε τη χειροτονία του από
τον πάπα Λέοντα και, μαζί μ’ αυτή, τον
τίτλο του αυτοκράτορα.
Από τα χρονικά του Lorsch

45. Η στέψη του ΚαρλομάγνουΗ στέψη του Καρλομάγνου
από τη σκοπιά τωναπό τη σκοπιά των ΒυζαντινώνΒυζαντινών
Από το χρόνο (800),
στις 25 Δεκεμβρίου, ο ρήγας των
Φράγκων Κάρολος στέφθηκε
(αυτοκράτορας) από τον πάπα
Λέοντα.
Και ενώ σκόπευε να
επιτεθεί με στόλο στη Σικελία,
άλλαξε γνώμη και αποφάσισε νααποφάσισε να
ζητήσει σε γάμοζητήσει σε γάμο την αυτοκράτειρα
ΕιρήνηΕιρήνη.
Για το σκοπό αυτό έστειλε
τον επόμενο χρόνο πρεσβευτές
στο Βυζάντιο.

46. Κι έφθασαν οι
απεσταλμένοι του Καρόλου και
του πάπα Λέοντος (στην Πόλη),
ζητώντας από την Ειρήνη να
παντρευτεί τον Κάρολο και έτσι
να ενωθεί η Ανατολή με τη Δύση.
Κι εκείνη θα δεχόταν αν
δεν την εμπόδιζε ο ΑέτιοςΑέτιος, που
είχε μεγάλη δύναμη και σκόπευε
να κάνει αυτοκράτορα τον
αδελφό του.
Τον επόμενο χρόνο (802),
τον Οκτώβριο, ο ΝικηφόροςΝικηφόρος,
πατρίκιος και γενικός λογοθέτης,
έγινε αυτοκράτορας διώχνοντας
την αυγούστα Ειρήνη.
Θεοφάνης, Χρονογραφία

47. ΗΗ διάσπασηδιάσπαση της Αυτοκρατορίας τουτης Αυτοκρατορίας του
ΚαρλομάγνουΚαρλομάγνου
Η δυναστεία Καρολιδών
ένωσε Γερμανία, Γαλατία, ΙταλίαΓερμανία, Γαλατία, Ιταλία.
Μετά το θάνατο του Καρόλου η ενότητα αυτού του
κράτους κλονίστηκε.

48. Ο διάδοχος του
Καρλομάγνου
ΛουδοβίκοςΛουδοβίκος
ΕυσεβήςΕυσεβής
έκανε λάθη
που έπληξαν
σοβαρά το κύρος
της
αυτοκρατορικής
εξουσίας.

49. Κάρολος Β΄Κάρολος Β΄
ΦαλακρόςΦαλακρός
Λοθάριος Α΄Λοθάριος Α΄
ΛουδοβίκοςΛουδοβίκος
ΓερμανικόςΓερμανικός
ΓαλλίαΓαλλία
ΙταλίαΙταλία
Γερμανία
Γερμανία
ΣυνθήκηΣυνθήκη
ΒερντένΒερντέν 843843 μ.Χ.μ.Χ.

51. Τι πρέπει να θυμόμαστε;Τι πρέπει να θυμόμαστε;
• Ότι οι Φράγκοι δεν ήταν Γάλλοι, αλλά Γερμανοί
• Τη σπουδαιότητα της συμμαχίας του παπισμούπαπισμού
με τους ΦράγκουςΦράγκους βασιλείς
• Την κοσμοϊστορική σημασίακοσμοϊστορική σημασία
της στέψηςστέψης τουτου ΚαρλομάγνουΚαρλομάγνου
στη Ρώμη, στις 25 Δεκεμβρίου 800800 μ.Χ.μ.Χ.
+ τις συνέπειέςσυνέπειές της
στις σχέσεις Ανατολής – Δύσηςσχέσεις Ανατολής – Δύσης.