φύλλο εργασίας για την ενότητα "Παράδοση και Μοντερνισμός" στη λογοτεχνία της Α' Λυκείου

1. Λορέντζος Μαβίλης, «Λήθη»
Φύλλο εργασίας
1. Ποιο είναι το θέμα του ποιήματος;
2. Να παρουσιάσετε περιληπτικά το περιεχόμενο της κάθε στροφής.
3. Να κατατάξετε το ποίημα στην παραδοσιακή ή τη μοντέρνα ποίηση,
αιτιολογώντας την απάντησή σας. (Εντοπίστε τα χαρακτηριστικά της
παραδοσιακής ή μοντέρνας ποίησης).
4. Να αξιολογήσετε αν ο τίτλος του κειμένου ανταποκρίνεται στο
περιεχόμενό του. Απαντήστε δίνοντας αντίστοιχα χωρία του κειμένου.
5. Να εντοπίσετε την αντίθεση στην οποία στηρίζεται το ποίημα.
6. Γιατί ο ποιητής επιλέγει το «σούρουπο» κι όχι κάποια άλλη ώρα της
ημέρας;
7. Ποια είναι τα μυθολογικά στοιχεία του ποιήματος;
8. Να εντοπίσετε τα εκφραστικά μέσα.
9. Στιχουργική του ποιήματος : μέτρο, στίχος, ομοιοκαταληξία.
10. Το ποίημα είναι σονέτο. Να εντοπίσετε τα χαρακτηριστικά του. ( Δείτε το
«Μούχρωμα» του Λ. Μαβίλη σελ. 274 και το «Σονέτο» του Φρ. Πετράρχη
σελ. 365)
11.Γλώσσα του ποιήματος.
12. Ο Λ. Μαβίλης επηρεάστηκε από τη φιλοσοφία του Σοπενάουερ. Να
συσχετίσετε το ποίημα με τις αντιλήψεις του φιλοσόφου που
ακολουθούν.
Σοπενχάουερ, [Πάρεργα και παραλειπόμενα]
 Ο άνθρωπος είναι αδύνατο να ζήσει ευτυχισμένη ζωή. Το καλύτερο που
μπορεί να κατορθώσει είναι να ζήσει μια ηρωική ζωή.
 Η μεγαλύτερη σοφία είναι να κάνεις υπέρτατο στόχο της ζωής την
απόλαυση του παρόντος, γιατί αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα, ενώ όλα
τα άλλα είναι παιχνίδια του νου.
 Αν μπορούσαμε να δούμε το μέλλον, υπάρχουν φορές που τα παιδιά θα
έμοιαζαν με αθώους φυλακισμένους, καταδικασμένους όχι σε θάνατο, αλλά
στη ζωή, και προς το παρόν εντελώς ανίδεους για το τι σημαίνει η ποινή
τους.
 Η ευθυμία και η ελαφράδα της νεότητάς μας οφείλονται εν μέρει στο
γεγονός ότι ανηφορίζουμε το βουνό της ζωής και δε βλέπουμε το θάνατο που
βρίσκεται στη βάση της άλλης μεριάς.
[πηγή: Βικιφθέγματα <http://el.wikiquote.org/wiki/>]

2. 13. Το τραγούδι του Σταύρου Σιόλα (Φεστιβάλ τραγουδιού 2006) που
ακολουθεί παρουσιάζει κοινά στοιχεία με τη «Λήθη». Να τα εντοπίσετε.
Της Άρνης το νερό Της Άρνης το νερό
Της αρνησιάς Της αρνησιάς τη βρύση
Της Άρνης το νερό το ήπιες και...το ήπιες και μ' αρνήθης
Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ
Της λήθης το στενό το πέρασες... το πέρασες κι εχάθης
Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ
στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ...
14.Να γράψετε ένα δικό σας σονέτο.