1. ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΣ

2. ΙΝΔΟΥΙΣΤΕΣ
Πώς ξεκίνησε:
Ο Ινδουισμός είναι ίσως η αρχαιότερη θρησκεία του κόσμου,
καθώς κάποιες από τις ρίζες της ανάγονται στην εποχή του
σιδήρου. Ο Ινδουισμός είναι η τρίτη μεγαλύτερη θρησκεία του
κόσμου σε αριθμό πιστών, μετά το Χριστιανισμό και το Ισλάμ,
με περίπου ένα δισεκατομμύριο πιστούς, εκ των οποίων πάνω
από το 90% κατοικεί στην Ινδία.
Ινδουιστικές κοινότητες βρίσκονται επίσης στο Νεπάλ, τη Σρι
Λάνκα, τη Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη, το Μαυρίκιο, τα
Νησιά Φίτζι, τη Σουρινάμ, τη Γουιάνα, το Τρινιντάντ και το
Τομπάγκο , το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και τις Ηνωμένες
Πολιτείες.
Ο Ινδουισμός βασίζεται στα ιερά κείμενα Βέντα καθώς και στη
διδασκαλία των γκουρού (δασκάλων).

3. ΒΡΑΧΜΑΝΙΣΜΟΣ
Eίναι η επίσημη ονομασία της ινδικής θρησκείας.
Ετυμολογικά, ο όρος προέρχεται από την ονομασία της
κάστας των Ινδών ιερέων ή βραχμάνων (στα σανσκριτικά
«Μπράχμανα») και χρησιμοποιείται από την πρώτη
χιλιετία π.Χ., όταν η κάστα των ιερέων απέκτησε την
κοινωνική της θέση.
Ο όρος Ινδουισμός είναι ξενικός, αλλά είναι αυτός που
έχει επικρατήσει. Ετυμολογικά προέρχεται από τον
ποταμό Ινδό και χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους
μουσουλμάνους που έφταναν στην Ινδία για να
προσδιορίσει τους μη μουσουλμάνους Ινδούς.
Αξία έχει μόνο το Μπράχμαν. Όλα τα υπόλοιπα που
αποτελούν τον εξωτερικό φαινόμενο κόσμο δεν είναι άξια
λόγου. Ο κατακερματισμένος αυτός κόσμος αποτελεί μια
ψευδαίσθηση.

4. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται Μάγια και αυτό γιατί ο
κόσμος γύρω μας αποτελείται από όντα που βρίσκονται
σε κατάσταση περιορισμού αλλά και μεταβολής.
Ο άνθρωπος περιορίζεται για παράδειγμα στο να είναι
μόνο άνθρωπος συγχρόνως όμως μεταβάλλεται π.χ.
γερνάει , αρρωσταίνει, φθείρεται, πεθαίνει.
Το Μπράχμαν όμως είναι άμορφο , απόλυτο,
απεριόριστο.
Έτσι λοιπόν η ύπαρξη σε αυτόν τον κόσμο που δεν είναι
αληθινός, αυθεντικός (αυθεντικό είναι μόνο το Μπράχμαν)
είναι οδύνη, πόνος. Ο άνθρωπος λοιπόν ΔΕΝ πρέπει να
προσκολλάται σε αυτόν τον κόσμο. Όσο στρέφεται κα
αποβλέπει σε αυτόν τόσο περισσότερο κάρμα
συσσωρεύει. Έτσι το μόνο που πετυχαίνει είναι να
μετενσαρκώνεται όλο και περισσότερες φορές, να
υπάρχει δηλαδή για μεγαλύτερο διάστημα και άρα να
πονάει.
Ο άνθρωπος λοιπόν, θα πρέπει να αποπροσκολλήσει το
νου του από το γύρω κόσμο.

5. Η μόνη αξία είναι μέσα του. Στο κομμάτι του Μπράχμαν
που λέγεται Άτμαν. Σε αυτήν την περίπτωση δεν θα
παράγει κάρμα και άρα θα σταματήσει τον επώδυνο
κύκλο της Σαμσάρα. Θα ενωθεί με την υπέρτατη αρχή, το
Μπράχμαν. Θα χαθεί μέσα στον ωκεανό του Μπράχμαν
όπως χάνεται μια σταγόνα νερό και θα πετύχει τη
λύτρωση (Μούκτι ή Μόξα)
Η διαδικασία αυτή της απόσυρσης του νου από τον
κόσμο και η στροφή προς το Άτμαν ονομάζεται γιόγκα.
Βασικές αλήθειες του Ινδουισμού
Ο Ινδουισμός δέχεται τρεις τρόπους σωτηρίας:
1) δια των έργων,
2) δια της γνώσης και
3) δια της αφιέρωσης.

6. Ο τρόπος δια των έργων περιλαμβάνει θυσίες στους
θεούς, μελέτη των ιερών βιβλίων, ζωή δίκαιη και καλή. Τα
καλά αυτά έργα συντελούν, κατά την ινδουιστική
παράδοση, στο να γίνει κάτι καλύτερο όταν ξαναγεννηθεί
ο άνθρωπος, σύμφωνα με το νόμο του Κάρμα. Εκτός από
τα καλά έργα, που αναφέραμε πιο πάνω, υπάρχουν κι
άλλα αναρίθμητα νομικής φύσης. Πιστεύουν ότι μια χήρα
που ξαναπαντρεύεται ξαναγεννιέται σε τσακάλι. Για
εκατομμύρια Ινδού
Ο τρόπος δια της γνώσης στηρίζεται στις Ουπανισάντ.
Σύμφωνα με την άποψη αυτή, η άγνοια είναι η αιτία της
δυστυχίας του ανθρώπου και κάθε κακού. Ιδιαίτερα το
είδος της άγνοιας που συνίσταται στο να πιστεύει κανείς
στη πραγματική, προσωπική του υπόσταση ανεξάρτητα
από το Βράχμαν, που είναι το παν

7. Η προσωπική ζωή του ανθρώπου δέχονται ότι είναι σαν
μια σταγόνα νερού σ’ ένα κύμα του ωκεανού που πέφτει
μέσα στον ωκεανό και χάνει για πάντα τη φαινομενική
προσωπική του ταυτότητα. Η σωτηρία δια της γνώσης
επιτυγχάνεται με την περισυλλογή και το πρέσβευαν αυτό
οι φιλόσοφοι μάλλον παρά οι απλοί άνθρωποι.
Ο τρόπος δια της αφιέρωσης συνίσταται στο να αγαπάει
κανείς και να λατρεύει ένα συγκεκριμένο θεό ή θεά.
Αυτός ο τρόπος της σωτηρίας φάνηκε σε πολλούς πιο
βολικός, στους οποίους ο τρόπος της γνώσης τους ήταν
απρόσιτος. Επίσης βρήκε απήχηση στη θρησκευτική
φύση των ανθρώπων εκείνων, στους οποίους ο τρόπος
δια των έργων δεν πέτυχε. Γι’ αυτό ο τρόπος αυτός της
σωτηρίας είχε μεγάλη επιρροή στον Ινδουισμό. Και
φυσικά περιέθαλψε την ειδωλολατρία, γιατί η αφοσίωση
και η λατρεία δεν αφορά τον αληθινό Θεό, αλλά τους
θεούς και τις θεές του Ινδουισμού, που είναι πολυάριθμοι.

8. ΛΑΤΡΕΙΑ
Από τον 6ο αι. μ.Χ. μια νέα μορφή λατρείας των θεοτήτων
αρχίζει να επικρατεί αντί της θυσίας: η «τιμή» της θεότητας,
που από την εποχή αυτή γίνεται η κύρια λατρευτική πράξη
του Ινδουισμού. Πρόκειται για διάφορες λατρευτικές πράξεις,
που απομιμούνται την υποδοχή, περιποίηση και
αποχαιρετισμό ενός φιλοξενούμενου, όπως προσφορά
καθίσματος, προσφορά νερού για την πλύση των χεριών και
των ποδιών, πλύση όλου του αγάλματος, προσφορά σ' αυτό
καινούργιου ενδύματος, χρίση του με αρώματα, προσφορά
λουλουδιών, λιβανιού, τροφής κ.ο.κ.

9. ΤΕΧΝΗ
Η Κάλι ή Κάλι Μα όπως αποκαλείται συχνά είναι θεά της
ινδουιστικής μυθολογίας μία από τις ενσαρκώσεις
της Ντουργκά, της συζύγου του Σίβα.
Η Κάλι παρουσιάζεται ως γυναίκα μελαψού χρώματος, με
μακριά μαλλιά και τέσσερα χέρια. Στο ένα της χέρι κρατά το
ξίφος, στο δεύτερο, το κομμένο κεφάλι του γίγαντα, ενώ με τα
άλλα δύο ενθαρρύνει τους πιστούς της.
Τα ενώτιά της είναι δύο πτώματα και φορά ένα περιδέραιο
από ανθρώπινα κρανία.
Μοναδικό της ένδυμα είναι μία πλατειά ζώνη η οποία
αποτελείται από δύο σειρές κομμένων χεριών.
Η γλώσσα της κρέμεται, τα μάτια της είναι κόκκινα όπως των
μεθυσμένων, ενώ το πρόσωπο και το στήθος της είναι
γεμάτα αίμα. Η θεά παριστάνεται συνήθως όρθια με το ένα
πόδι πάνω στο γόνατο και το άλλο πάνω στο στήθος του
Σίβα.

10. Η θεά στο μύθο πολεμά τον Ρακταβίτζα, τον αρχηγό της
στρατιάς των δαιμόνων.
Ο Ρακταβίτζα βλέποντας σιγά-σιγά να πεθαίνουν όλοι οι
στρατιώτες του, επιτίθεται ο ίδιος εναντίον της θεάς.
Εκείνη τον χτυπά με τα τρομερά της όπλα, αλλά κάθε
ρανίδα αίματος που πέφτει από το σώμα του γεννά
χίλιους γίγαντες εξίσου ισχυρούς. Η Κάλι δεν μπορεί να
νικήσει τον αντίπαλό της παρά μόνο αν πιει όλο του το
αίμα.
Νικώντας τον γίγαντα, αρχίζει να χορεύει από χαρά με
τόση μανία, ώστε η γη σείεται. Μετά από παράκληση των
θεών, ο σύζυγός της την ικετεύει να σταματήσει, αλλά
εκείνη μέσα στο ιερό της παραλήρημα ούτε καν τον
βλέπει. Τον συντρίβει και ποδοπατεί το σώμα του. Όταν
αντιλαμβάνεται εν τέλει το λάθος της, αισθάνεται μεγάλη
ντροπή.

12. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΔΙΑΣΗΜΕΣ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΙΝΔΟΥΙΣΤΩΝ
ΓΑΜΟΣ
Για το γάμο γίνονται αρκετές τελετουργίες και εξαγνιστικές
θυσίες σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα και υπάρχει
πλήθος παραδόσεων. Η ηλικία κατά την οποία
θεωρούνταν κατάλληλοι για γάμο ήταν τα 7-9 χρόνια (πιο
παλιά τα 4-5) για τις γυναίκες και τα 10-11 χρόνια για τους
άντρες. Μετά από εξεγέρσεις πνευματικών ατόμων, το
όριο της ηλικίας αυξήθηκε στα 16 χρόνια για την γυναίκα
και στα 18 για τον άντρα. Ο σκοπός του γάμου είναι η
τεκνοποίηση η στείρα γυναίκα ή εκείνη που γεννά μόνο
κορίτσια μπορεί να διωχθεί ή να αντικατασταθεί από
άλλη. Η γυναίκα μετά τον τοκετό θεωρείται ακάθαρτη για
μια χρονική περίοδο μένει απομονωμένη μέχρι να
πραγματοποιηθεί από τον ιερέα η τελετή της κάθαρσης.

14. MEHNDI: είναι μια ινδική παράδοση που εφαρμόζεται
συνήθως κατά τη διάρκεια ειδικής ινδουιστικών γάμων και
των ινδουιστικών φεστιβάλ( όπως KARVA Chauth). Στο
φεστιβάλ Hindu, πολλές γυναίκες έχουν Henna
εφαρμοσμένα στα χέρια και στα πόδια τους και μερικές
φορές στο πίσω μέρος των ώμων τους . Οι άνδρες έχουν
στους βραχίονες, στα πόδια, στην πλάτη, και στο στήθος.
Henna χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως μια μορφή της
διακόσμησης κυρίως για ινδουιστές νύφες και ισχύει και
μέχρι σήμερα!!

15. ΧΟΛΙ :Γιορτή που σηματοδοτεί τον ερχομό της ανοιξης.
Γίνεται το Μάρτιο ή τον Απρίλιο. Κατά τη διάρκεια της
γιορτής οι πιστοί ανάβουν φωτιές και καλύπτουν ο ένας
τον άλλο με χρωματιστό νερό και σκόνη.

16. ΜΕΛΑ :(θρησκευτικές γιορτές σε ιερούς ποταμούς):
χιλιάδες πιστοί βουτούν στα καθαρτήρια νερά των
ποταμων για να απαλλαγούν από τις αμαρτίες τους. Η
σημαντικότερη από αυτές είναι η Κουμπ-Μέλα η οποία
τελείται κάθε 12 χρόνια. Συχνά λόγω του μεγάλου
αριθμού ατόμων που συγκεντρώνονται στους ιερούς
ποταμούς συμβαίνουν πολλά ατυχήματα και θάνατοι.

17. ΓΙΑΤΡΑ :(περίπατος του Θεού): πρόκειται για λιτανεία έξω
από τον ναό που γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα
οργανωμένη με όλες τις απαιτούμενες τιμές. Η
θεαματικότερη γίνεται τον Ιούλιο στην Πούρι, στην Ορίσα,
προς τιμήν του Βισνού Τζαγκανάτα (κυρίου του κόσμου).

18.  ΝΤΟΥΣΕΡΑ : Γιορτή που είναι αφιερωμένη στη νίκη του
Ράμα απέναντι στο δαίμονα Ραβάνα. Γίνεται το
Σεπτέμβριο. Αναπαρίστανται μέσα από χορούς και
παραστάσεις σκηνές από τη ζωή του θεού Ράμα.

19. Ευχαριστούμε για την προσοχή σας
ΟΜΑΔΑ 3η
Σύλβια Σουμελίδη
Έλενα Σκιαδά
Σωτήρης Μαρίνος
Κούρου Θεοδώρα
Χρυσόστομος Σαρηγιαννίδης
Εισηγητής: π. Γεώργιος Ανάγνου