o rolos tis romeokatholikis ekklisias kai ton monastirion stin organosi tis z...Χαράλαμπος Γαρίτατζης
Ο ρόλος της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας και των μοναστηριών στην οργάνωση της ζωής στο μεσαίωνα.
The role of the catholic church and the monasteries in the organisation of living in the middle ages
Die Rolle der katholischen Kirche und der Klöster in der Organisation des Lebens im Mittelalter
Ενώ η θεωρία του Freud εστιάζει στις ψυχοσεξουαλικές πτυχές της ανάπτυξης, οι πολυπολιτισμικές επιρροές που δέχτηκε ο Erikson τον βοηθούν να διευρύνει την ψυχαναλυτική θεωρία.
Το κείμενο αυτό το έγραψε ο Χρ. Γιανναράς και είναι από το Αλφαβητάρι της πίστης. Αναφέρει για το πώς λεγόταν η πρώτη κοινότητα των μαθητών του Χριστού. Επίσης, αναφέρει για το τι σημαίνει εκκλησία. Τέλος, λέει για το τι πίστευαν οι πρώτοι μαθητές του Χριστού και για το πώς ζούσαν.
2. Η Ίδρυση
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών είναι μια οικουμενική χριστιανική
οργάνωση, της οποίας σκοπός είναι η προώθηση της χριστιανικής ενότητας.
Αποτελεί κοινωνία 340 εκκλησιών, από τις οποίες οι 157 είναι μέλη του, και
αντιπροσωπεύει πάνω από 550 εκατομμύρια Χριστιανούς, σε περισσότερες από
100 χώρες. Ιδρύθηκε τις 23 Αυγούστου 1948, και στα ιδρυτικά μέλη του
συμπεριλαμβάνονταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, η
Εκκλησία της Ελλάδος και η Εκκλησία της Κύπρου. Σήμερα συγκεντρώνει τις
περισσότερες Ορθόδοξες, και έναν αριθμό Προτεσταντικών εκκλησιών, όπως την
Αγγλικανική Εκκλησία, πολλές Λουθηρανικές, Μεθοδικές και Μεταρυθμισμένες,
και μερικές Βαπτιστικές και Πεντηκοστιανές εκκλησίες. Επίσης συμμετέχουν
Παλαιοκαθολικές, καθώς και ένα ευρύ φάσμα ενωμένων και ανεξάρτητων
εκκλησιών. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, αν και δεν είναι εκκλησία-μέλος,
συνεργάζεται στενά με το ΠΣΕ, στο οποίο αποστέλλει παρατηρητές και
εκπροσώπους. Από την Ελλάδα, εκτός από την Εκκλησία της Ελλάδος, στο ΠΣΕ
συμμετέχει και η Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία.
3. Η θέση της Εκκλησία της Ελλάδος
Πενήντα δύο χρόνια μετά την ίδρυση του, τον Ιούνιο του 2006, ο Αρχιεπίσκοπος
Χριστόδουλος πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη επίσκεψη Προκαθημένου της
Ελλαδικής Εκκλησίας στην έδρα του ΠΣΕ στη Γενεύη. Αν και η Εκκλησία της Ελλάδος
ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΣΕ, ένας μεγάλος αριθμός αρχιερέων, κληρικών και
λαϊκών αντιτίθενται δημόσια στην συμμετοχή της Εκκλησίας της Ελλάδος. Από την άλλη
πλευρά, σε όλη τη διάρκεια των δεκαετιών του 1950, 1960 και 1970 εξέχοντες Ορθόδοξοι
θεολόγοι και νομικοί όπως ο Σάββας Αγουρίδης, ο Αμίλκας Αλιβιζάτος, ο Βασίλειος
Βέλλας, ο Βασίλειος Ιωαννίδης, Ιωάννης Καλογήρου, ο Ιωάννης Καρμίρης, ο Γεράσιμος
Κονιδάρης, ο Παναγιώτης Μπρατσιώτης, ο Δημήτρης Μωραΐτης, ο Νίκος Νησιώτης, ο
Μάρκος Σιώτης και ο Παναγιώτης Τρεμπέλας αλλά και κληρικοί όπως ο Αρχιεπίσκοπος
Τιράνων Αναστάσιος, ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης και ο Μητροπολίτης Σασίμων
Γεννάδιος. Πολλοί από τους κληρικούς και τους θεολόγους που συμμετείχαν στο Π.Σ.Ε.
έχουν κατηγορηθεί ως «δυτικίζοντες» ή «αιρετικοί», μεταξύ των οποίων και ο Νίκος
Νησιώτης, ο οποίος έπειτα από σημαντική εισήγησή που παρουσίασε το 1961 ενώπιον της
Γενικής Συνέλευσης στο Νέο Δελχί, έγινε αντικείμενο επίθεσης από υπέρμαχους της
παράδοσης και του αφαιρέθηκε το χρίσμα του εκπροσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Μολαταύτα, ο Νησιώτης συνέχισε το έργο του αναφορικά με τον διάλογο μεταξύ των
Εκκλησιών και το 2006 ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ανακοίνωσε τη θεσμοθέτηση
υποτροφίας στο όνομα του Νίκου Νησιώτη για νέους θεολόγους στο Οικουμενικό
Ινστιτούτο του Μποσέ της Ελβετίας, χρηματοδοτούμενη από την Εκκλησία της Ελλάδος.