Το σχίσμα των δύο εκκλησιών,Αλεξάνδρα ΘεοδωράτουIliana Kouvatsou
Η κρίση στις σχέσεις Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας, κατά τη μέση περίοδο του Μεσαίωνα, οδήγησε τελικά στο οριστικό Σχίσμα των δύο μεγαλύτερων Εκκλησιών της Χριστιανοσύνης το 1054.
Το σχίσμα των δύο εκκλησιών,Αλεξάνδρα ΘεοδωράτουIliana Kouvatsou
Η κρίση στις σχέσεις Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας, κατά τη μέση περίοδο του Μεσαίωνα, οδήγησε τελικά στο οριστικό Σχίσμα των δύο μεγαλύτερων Εκκλησιών της Χριστιανοσύνης το 1054.
Weatherman 1-hour Speed Course for Web [2024]Andreas Batsis
Εκλαϊκευμένη Διδασκαλία Μετεωρολογίας. Η συγκεκριμένη παρουσίαση παρέχει συνοπτικά το 20% της πληροφορίας σχετικά με το πως λειτουργεί ο καιρός, η οποία πληροφορία θα παρέχει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να ερμηνεύει το 80% των καιρικών περιπτώσεων με τη χρήση ιντερνετικών εργαλείων. Η λογική της παρουσίασης βασίζεται κατά κύριο λόγο στην εφαρμογή και δευτερευόντως στην επιστημονική ερμηνεία η οποία περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα.
5. Στην απογευματινή Θεία Λειτουργία του Σαββάτου
16 Ιουλίου 1054, την ώρα της τέλεσης του μυστηρίου,
ο καρδινάλιος Ουμβέρτος κατέθεσε,
στην Αγία Τράπεζα του ναού της Aγίας Σοφίας
τον αφορισμό του Πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριου και
αναθεμάτισε ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία
Η ίδια «απάντηση» ήρθε και από τον Πατριάρχη,
ο οποίος στις 24 Ιουλίου 1054 συγκάλεσε Σύνοδο,
στην οποία αναθεμάτισε και αφόρισε τους συντάκτες
της επιστολής της Δυτικής Εκκλησίας και όλους όσοι
την ακολουθούν
Τα γεγονότα
6. Ανάθεμα: επίσημη απόφαση μιας Εκκλησίας με την οποία
καταδικάζεται μια άλλη Εκκλησία ή αιρετικά πρόσωπα.
Με το ανάθεμα αποκόπτεται η Εκκλησία ή
ο αιρετικός από το Σώμα της Εκκλησίας και
δε συμμετέχει σ' αυτήν.
Το κόστος της αποκοπής αυτής μοιάζει με το κόψιμο
ενός κλαδιού από τον κορμό δέντρου.
Το δέντρο συνεχίζει να αναπτύσσεται, ενώ το κλαδί
ξεραίνεται.
7.
8. Τον 16ο αιώνα διασπάται η Ρωμαιοκαθολική
Εκκλησία
Ιδρύεται η Προτεσταντική Εκκλησία ή Λουθηρανική
Εκκλησία ή Εκκλησία των Διαμαρτυρόμενων
Πρωτεργάτης
ο Μαρτίνος Λούθηρος
9. Αργότερα από τη διάσπαση της Προτεσταντικής Εκκλησίας
προήλθαν οι Προτεσταντικές Ομολογίες
Καλβίνος Ζβίγγλιος
10.
11.
12. Η αρχιερατική προσευχή του Ιησού «ώστε να είναι όλοι ένα»
Οι προσπάθειες ένωσης των Εκκλησιών
…να είναι όλοι ένα, καθώς εσύ, Πατέρα, είσαι μέσα μου κι
εγώ μέσα σου, έτσι και αυτοί να είναι ένα μέσα μας, για να
πιστεύει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες. (Ἰω. 17, 21).
13. Η προσπάθεια για ενότητα αποτελεί για την Εκκλησία
επιταγή του ίδιου του Χριστού, ο Οποίος εξέφρασε
ως τελευταία του επιθυμία το να είναι
όλοι οι χριστιανοί ενωμένοι.
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται ως εποχή του διαλόγου και
της ένωσης των Εκκλησιών, επειδή καταβάλλονται
προσπάθειες από τις διαιρεμένες χριστιανικές Εκκλησίες
να προσεγγίσουν η μια την άλλη, να συσφίξουν τις σχέσεις
τους και να αγωνιστούν για την ένωσή τους
14. Η εγκύκλιος του Οικουμενικού Πατριαρχείου του 1920
Ο διάλογος μεταξύ των χριστιανικών Ομολογιών ξεκίνησε
τον 20ο αιώνα μ' ένα κείμενο του Οικουμενικού Πατριάρχη
Ιωακείμ Γ', ο οποίος απευθύνθηκε το 1902 στους αρχηγούς
των Ορθόδοξων Εκκλησιών.
Με αυτό ο Πατριάρχης προέτρεπε τις Ορθόδοξες Εκκλησίες
ν' αναπτύξουν διάλογο με τους ετεροδόξους.
15. Στην εγκύκλιο απάντησαν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες :
Ρωσίας
Ελλάδας
Ρουμανίας
Σερβίας
Μαυροβουνίου
Ιεροσολύμων
Όλες αυτές οι Εκκλησίες τόνισαν την ανάγκη ενότητας,
αλλά επεσήμαναν και τις δυσκολίες που υπήρχαν.
16. Το περιεχόμενο της εγκυκλίου
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο απηύθυνε τον Ιανουάριο του 1920 μια
εγκύκλιο επιστολή «προς τις Εκκλησίες του Χριστού σ' όλο τον κόσμο»
Η εγκύκλιος καλούσε όλες τις Εκκλησίες να συνεργαστούν για μία
εθνική συνάντηση, προτείνοντας μάλιστα την ίδρυση μιας
«κοινωνίας» Εκκλησιών κατά τα πρότυπα της Κοινωνίας των Εθνών.
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όμως, απαντώντας το 1923 με δική της
εγκύκλιο δυναμίτισε κάθε προσπάθεια διαλόγου, προβάλλοντας ως
προϋπόθεση του την πλήρη υποταγή των υπόλοιπων Εκκλησιών
στην εξουσία του Βατικανού.
17. Η ίδρυση και το έργο του Παγκοσμίου Συμβουλίου
των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.)
Μετά από την άρνηση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας να
συμμετάσχει στις ενωτικές προσπάθειες των χριστιανικών
Εκκλησιών, η Ορθόδοξη Εκκλησία στράφηκε προς τον
Προτεσταντισμό, ο οποίος είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον
για διάλογο με την Ορθοδοξία.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο και οι Προτεσταντικές
Εκκλησίες διοργάνωσαν δύο συνέδρια που προετοίμασαν
τη συνεργασία τους και οδήγησαν στην ίδρυση του Π.Σ.Ε.
στο Άμστερνταμ το 1948.
18.
19. Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (ΠΣΕ), ιδρύθηκε το 1948 στο
Άμστερνταμ της Ολλανδίας.
Ο σκοπός ήταν η μελέτη των διαφορών ανάμεσα στις χριστιανικές
εκκλησίες.
Αποσκοπούν στην συνεργασία των χριστιανών για την
αντιμετώπιση πνευματικών, κοινωνικών, διοικητικών και
πολιτικοθρησκευτικών προβλημάτων.
Για έδρα έχει την Γενεύη, και δραστηριοποιείται για έξι και
πλέον δεκαετίες.
Συμπεριλαμβάνει ως μέλη του περί τις 330 χριστιανικές εκκλησίες
προερχόμενες από 100 χώρες
(οι Καθολικοί συμμετέχουν μόνο ως παρατηρητές).
20. Το ανώτατο διοικητικό σώμα του Συμβουλίου είναι
η Γενική Συνέλευση, η οποία συνέρχεται ανά μερικά χρόνια
Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου είναι από το 2010
ο Όλαβ Φίξε Τβάιτ, από την Εκκλησία της Νορβηγίας
η οποία συγκαταλέγεται στις Λουθηρανικές εκκλησίες.
21.
22. Οι στόχοι του Π.Σ.Ε.
Το Π.Σ.Ε. επιδίδεται σε ποικίλες δραστηριότητες με σκοπό
την προσέγγιση των Εκκλησιών (σύγκληση συνεδρίων και
παρεμβάσεις σε θέματα κοινωνικού ενδιαφέροντος) και
η συμμετοχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας σ' αυτές
είναι εντονότατη.
Το 1952 φαίνεται η πρώτη θετική συνέπεια της ίδρυσης του
Π.Σ.Ε., όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας Α'
εγκαινιάζει με εγκύκλιο επιστολή το διάλογο της αγάπης
με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
23. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δραστηριοποιείται
για την ενότητα
Η Β' Βατικανή Σύνοδος (1962-1965 ) τόνισε την ανάγκη να
εγκαινιασθεί ο διάλογος με την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το 1964 συναντήθηκαν στα Ιεροσόλυμα ο Πάπας Παύλος
ΣΤ' και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας Α'
Αργότερα (1967 και 1968) αντάλλαξαν επισκέψεις
σε Ρώμη και Κωνσταντινούπολη
24. Ο Πάπας Παύλος ΣΤ' και
ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας Α'
25. Σε ένδειξη καλής θέλησης, οι δύο Εκκλησίες αποφάσισαν
να άρουν (καταργήσουν) τα αναθέματα που είχαν
επιβληθεί κατά το Σχίσμα του 1054 μ.Χ.
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία επέστρεψε πολλά λείψανα
αγίων, που είχαν μεταφερθεί από την Ανατολή στη Δύση
κατά την περίοδο των Σταυροφοριών
Μέχρι σήμερα συνεχίζεται ο διάλογος, με βασικό
πρόβλημα την Ουνία που συνεχίζει να απασχολεί
τις δύο Εκκλησίες
26.
27. 5 και 6 Ιανουαρίου 1964: Συνάντηση Πάπα Παύλου Στ΄ και
Πατριάρχη Αθηναγόρα στους Αγίους Τόπους
7 Δεκεμβρίου 1965: Ταυτόχρονη άρση των Αναθεμάτων
σε Κωνσταντινούπολη και Ρώμη
25-26 Ιουλίου 1967: Επίσκεψη Πάπα Παύλου Στ΄ στο
Φανάρι και συνάντηση με τον Πατριάρχη Αθηναγόρα
Από το Σχίσμα ως τη σημερινή σύγκλιση
Από το 1054 μ.χ. έως το 1964 έγιναν αρκετές προσπάθειες
επανένωσης των Εκκλησιών που όμως απέτυχαν.
28. 26 Οκτωβρίου 1967: Επίσκεψη Πατριάρχη Αθηναγόρα
στην Αγία Έδρα όπου συναντάται με το Πάπα Παύλο Στ΄.
14 Δεκεμβρίου 1975: Έντεκα χρόνια μετά την Άρση των
Αναθεμάτων ο Πάπας Παύλος Στ΄ γονατίζει μπροστά στον
εκπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη Μητροπολίτη
Χαλκηδόνος Μελίτωνα Χατζή και φιλάει τα πόδια του.
29. 27 Νοεμβρίου 2004: Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’
επιστρέφει στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο
τα λείψανα των Αγίων Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννη
του Χρυσοστόμου που εκλάπησαν από την
Κωνσταντινούπολη από τους Σταυροφόρους κατά
τη διάρκεια της Δ’ Σταυροφορίας.
18 Μαρτίου 2013: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης συναντάται
ανεπίσημα με τον νέο Ποντίφικα Φραγκίσκο μερικά 24ωρα
μετά την εκλογή του.
30. Η πιο πρόσφατη προσπάθεια που προκάλεσε πολλές
αντιδράσεις, ήταν η επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου
στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, το 2014.
Tον Πάπα Φραγκίσκο υποδέχθηκε ο Oικουμενικός
Πατριάρχης Βαρθολομαίος, όπου παρέστη στη
θεία λειτουργία που τέλεσε ο Ποντίφικας
στον ρωμαιοκαθολικό Ναό του Αγίου Πνεύματος...
31.
32.
33. Η Πανορθόδοξη Σύνοδος ή Αγία και Μεγάλη Σύνοδος
της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι Σύνοδος επισκόπων
των Ορθοδόξων Εκκλησιών, η οποία πραγματοποιήθηκε
από τις 17 ως τις 26 Ιουνίου 2016 στην Κρήτη.
Στη σύνοδο δε συμμετείχε το Πατριαρχείο Αντιοχείας,
το Πατριαρχείο Μόσχας και οι εκκλησίες της Βουλγαρίας
και της Γεωργίας λόγω διαφωνιών.
Διακριτικό της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου
34. Τα θέματα της Αγίας και Μεγάλης Συνοδου ήταν τα εξής:
α) Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπό
χριστιανικό κόσμο
β) Το μυστήριο του Γάμου και τα κωλύματά του
γ) Το αυτόνομο και ο τρόπος ανακηρύξεώς του
δ) Η σπουδαιότητα της νηστείας και η τήρησή της σήμερα
ε) Η αποστολή της Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο
στ) Η Ορθόδοξη διασπορά
35.
36. Πηγές: Θρησκευτικά Γ΄ Γυμνασίου (φάκελος μαθήματος)
Η θρησκεία στη ζωή, στην ιστορία και στον πολιτισμό - Από το τοπικό στο οικουμενικό
Καραχάλιας Σ., Μπράτη Π., Πασσάκος Δ., Φίλιας Γ., Θρησκευτικά Γ’ Γυμνασίου
https://el.wikipedia
www.google.gr