2. Βιογραφία
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια
της Αιγύπτου. Ήταν το ένατο και τελευταίο παιδί του
μεγαλέμπορου βαμβακιού Πέτρου-Ιωάννου Καβάφη, με
καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη.
Τα πρώτα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη γενέτειρά
του μέσα σ’ ένα πλούσιο περιβάλλον. Με τον θάνατο του
πατέρα του το 1870 αρχίζει η παρακμή της οικογένειάς
του, η οποία υποχρεώνεται να φύγει από την
Αλεξάνδρεια και μετακομίζει στη Βρεττανία. Εκεί έζησε
έξι χρόνια και έμαθε σε βάθος την Αγγλική γλώσσα.
Το 1878 η οικογένειά του επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια
ενώ τον επόμενο χρόνο θα μετακομίσει στην
Κωνσταντινούπολη για τρία χρόνια.
Το 1897 ταξίδεψε στο Παρίσι και το 1903 στην Αθήνα,
χωρίς από τότε να μετακινηθεί από την Αλεξάνδρεια για
τριάντα ολόκληρα χρόνια.
Πέθανε στις 29 Απριλίου του 1933, τη μέρα που
συμπλήρωνε 70 χρόνια ζωής
3. Το έργο του
154 αναγνωρισμένα ποιήματα από τον ίδιο
37 Αποκηρυγμένα ποιήματά από τον ίδιο
75 Ανέκδοτα, δηλαδή 75 ποιήματα που βρέθηκαν τελειωμένα στα χαρτιά
του
30 Ατελή, που βρέθηκαν στα χαρτιά του χωρίς να έχουν πάρει την
οριστική τους μορφή
Τύπωσε ο ίδιος το 1904 μια μικρή συλλογή με τον τίτλο Ποιήματα, στην
οποία περιέλαβε τα ποιήματα: Φωνές, Επιθυμίες, Κεριά, Ένας γέρος,
Δέησις, Οι ψυχές των γερόντων, Το πρώτο σκαλί, Διακοπή, Θερμοπύλες,
Τα παράθυρα, Περιμένοντας τους βαρβάρους, Απιστία και Τα άλογα του
Αχιλλέως. Η συλλογή κυκλοφόρησε ιδιωτικά, σε 100-200 αντίτυπα.
Το 1910 τύπωσε πάλι τη συλλογή του, προσθέτοντας αλλά επτά
ποιήματα: Τρώες, Μονοτονία, Η κηδεία του Σαρπηδόνος, Η συνοδεία του
Διονύσου, Ο Βασιλεύς Δημήτριος, Τα βήματα και Ούτος εκείνος. Και αυτή
η συλλογή διακινήθηκε από τον ίδιο σε άτομα που εκτιμούσε.
Ο Κωσταντίνος Καβάφης είναι ο περισσότερο
μεταφρασμένος στο εξωτερικό Νεοέλληνας
ποιητής…..
4. ΙΘΑΚΗ
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους
σπουδασμένους.
Α
Π
Α
Γ
Γ
Ε
Λ
Ι
Α
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
