Κ.Π. Καβάφης :Ο οικουμενικός ποιητής
Με ορμητήριο την Αλεξάνδρεια κατέκτησε την αιωνιότητα
150 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ
ΚΑΙ 80 ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ
2.
Αλεξάνδρεια: Για τονΚαβάφη είναι ένα πλάσμα αγαπημένο… Εκεί γεύτηκε
τις ηδονές του, εκεί γνώρισε τους θριάμβους του και τις αποτυχίες του,
εκεί διέτρεξε τους κινδύνους του, εκεί αξιώθηκε , με τον τρόπο του,
τη δική του «αμίμητη» ζωή.
(Μ.Γιουρσενάρ)
3.
Σαν έτοιμος απόκαιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
« Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον»
4.
Η πόλις θασε ακολουθεί.
Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους.
Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γυρνάς.
« Η πόλις»
Αν είσαι απ’τους αληθινά εκλεκτούς,
την επικράτησί σου κύτταζε πώς αποκτάς.
« Ο Θεόδοτος »
11.
Το 1882
η οικογένειαΚαβάφη
εγκαταλείπει την Αλεξάνδρεια
και πηγαίνει
στην Κωνσταντινούπολη.
12.
Το γήρασμα τουσώματος και της μορφής μου
είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι….
Τα φάρμακά σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάμνουνε-για λίγο-να μη νοιώθεται η πληγή.
«Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου ˙ ποιητού εν Κομμαγηνή˙ 595 Μ.Χ»
13.
Ο ποιητής το1885
επιστρέφει
στην γενέτειρά του
Αλεξάνδρεια.
14.
Ιδανικές φωνές κιαγαπημένες
εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.
Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε˙
κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.
« Φωνές »
Εμπρός κυττάζω τ΄αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
« Κεριά »
17.
Ο ποιητής ξεκινά
τηνεπαγγελματική του
σταδιοδρομία
ως δημοσιογράφος,
μετά ως μεσίτης και
στη συνέχεια στο Γραφείο
Αρδεύσεων του Υπουργείου
Δημοσίων Έργων
της Αιγύπτου.
18.
Κι αν πτωχικήτην βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
« Ιθάκη »
Επέστρεφε συχνά καιπαίρνε με,
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με…
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται…
« Επέστρεφε »
22.
« Κωνσταντίνος Καβάφης.
Νέος,φιλόφρωντους τρόπους, πλήρης
σφρίγους και ζωής, με άπειρον ποιητικήν
τόλμην, άνθρωπος του κόσμου, λογογράφος,
είναι εκ των συμπαθεστάτων Αλεξανδρινών
φιλολόγων…..»
Αιγυπτιακόν Ημερολόγιον Δρακοπούλου,1900
23.
Και τώρα τιθα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.
« Περιμένοντας τους βαρβάρους »
24.
1901 : ταξίδιστην Αθήνα και
γνωριμία με τον Ξενόπουλο.
25.
Κι αν δενμπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις.
« Όσο μπορείς »
26.
1897-1910:Δημοσίευση των ποιημάτων:
«Τείχη »,
« Τα άλογα του Αχιλλέως »,
« Δέησις »,
« Η Κηδεία του Σαρπηδόνος »,
« Κεριά »,
« che fece…il gran rifiuto »,
« Τα Παράθυρα »,
« Θερμοπύλες »,
« Περιμένοντας τους Βαρβάρους
« Φωνές »,
« Επιθυμίες »,
« Η Συνοδεία του Διονύσου »,
« Ο βασιλεύς Δημήτριος »,
« Τα βήματα »,
« Ούτος Εκείνος »,
« Η Πόλις ».
»,
28.
1911-1915 :Δημοσίευση τωνποιημάτων:
«Απολείπειν ο θεός Αντώνιον »,
«Ιθάκη»,
« Αλεξανδρινοί Βασιλείς »,
« Επέστρεφε »,
« Όσο μπορείς »,
« Σοφοί δε Προσιόντων »,
« Ο Θεόδοτος »,
« Ομνύει »,
« Ζωγραφισμένα ».
29.
« Την ποίησητου Καβάφη δυο μου
φάνηκαν/…../ πως της ξεχωρίζουν
χαρακτηριστικά:
Η βαθειά φιλοσοφική αντίληψη του
ανθρώπου που πολλά ξέρει
και η αισταντικότητα του Ποιητή. »
(Γαλάτεια Καζαντζάκη )
Σύντομο αυτοβιογραφικό σημείωμα
τουποιητή
ΕΙμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν,
αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια- σ’ένα
σπίτι της οδού Σερίφ˙ μικρός πολύ έφυγα,και
αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το
πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την
χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν
χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στην Γαλλία.
Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα
δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα
είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία
μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα
κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το
υπουργείον των Δημοσίων Έργων της
Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα
Ιταλικά.