3.
ΟΡΙΣΜΟΣ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ
Ως διαφήμιση νοείται η μονομερής
επικοινωνία και μετάδοση πληροφοριών
με πειστικό τρόπο για προιόντα και
υπηρεσίες ή ιδέες όπου ο
διαφημίζομενος είναι εμφανής.
Άλλος ορισμός της διαφήμισης είναι "η
επί πληρωμή μονομερής επικοινωνία
ενός εμφανούς χορηγού που
χρησιμοποιεί μέσα επικοινωνίας για να
πείσει ή να επηρεάσει το κοινό" και
"μορφή μονομερούς επικοινωνίας που
είναι σαφές ποιός πληρώνει γι'αυτήν και
η οποία χρησιμοποιεί κανάλια μαζικής
επικοινωνίας για να προωθήσει την
υιοθέτηση /αποδοχή αγαθών,
υπηρεσιών, προσώπων ή ιδεών".
4. ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Διαφήμιση είναι διαδικασία γνωστοποίησης και επηρεασμού του καταναλωτικού κοινού για ένα
προιον ή μια υπηρεσία επί πληρωμή. Η διαφήμιση μπορεί να χρησιμοποιεί αλλοτε συγκινησιακά
χαρακτηριστικά που συνδέουν το χρήστη με την αγορά ή τη χρήση του προιόντος και άλλοτε λογικά
χαρακτηριστικά όπως τεχνικά μέσα και πλεονεκτήματα του προιόντος σε σχέση με τα
ανταγωνιστικά.Η διαφήμιση ανήκει στο μείγμα προβολής και επικοινωνίας του τμήματος Marketing.
Τα τελευταία χρόνια όλο και μεγαλύτερα ποσά ξοδεύονται από τις εταιρίες για τη διαφημιστική
προβολή των προιόντων της. Ο διαφημιστικός τομέας συνδέεται παραδοσιακά με προιόντα προς
κατανάλωση, αλλά το marketing έχει επεκταθεί και σε άλλλους τομείς, όπως στην "πολιτική"
διαφήμιση καθώς και βαθύτερα στην πολιτική ζωή. Ο τομέας έχει επεκταθεί επίσης και σε μη
κερδοσκοπικούς οργανισμούς που πληρώνουν διαφημίσεις ,ώστε να προβληθεί το έργο τους και να
βρούν περισσότερη ανταπόκριση στο κοινό.
5. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ
Οι ρίζες της διαφήμισης χάνονται στην αρχή του χρόνου. Η διαφήμιση πρωτοεκδηλώθηκε στη ζωγραφική στη
βραχογραφία των σπηλαίων.Όταν άρχισε το εμπόριο,άρχισε και ο ανταγωνισμός. Και αυτό γιατί τα είδη
εμπορίου, τις περισσότερες φορές, ήταν κοινά στους παραγωγούς, στους εμπόρους και τους μεταπράτες. Από
τη στιγμή που άρχισε ο ανταγωνισμός άρχισε και η διαφήμιση.Τα πρώτα της εμπορικής διαφήμισης και της
διάδοσης πληροφοριών βρίσκονται στην κλασική ελληνική περίοδο, στους Φοίνικες και στη Ρωμαϊκή περίοδο.
Στη Ρωμαϊκή αγορά τοποθέτησαν πινακίδες που ανήγγειλαν πωλήσεις ή θεατρικές παραστάσεις. Πρωτοστάτες
ήταν οι γνωστοί μας κήρυκες-ντελάληδες. Παρέμειναν το βασικό μέσο διάδοσης πληροφοριών και της
διακίνησης των αγαθών και εμπορευμάτων τόσο στο Βυζάντιο όσο καθαρότερα στο μεσαίωνα. Παρά τον ερχομό
της διαφήμισης, οι ντελάληδες μπορεί να περιοριστήκαν και η δράση τους να λιγόστεψε, όμως συνέχισαν να
υπάρχουν μέχρι τα τελευταία χρόνια. Στη διάρκεια της μεγάλης άνθισης των ντελάληδων, η διαφήμιση γίνεται
και με τη φωνή των ραψωδών και των τροβαδούρων καθώς επίσης και με τα επιγράμματα ωδών και θεατρικών
έργων. Στη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι κήρυκες ξέχωρα από τα όποια άλλα καθήκοντα που
είχαν, ήταν και διαφημιστές. Ο Μεσαίωνας δεν μας προσφέρει κανένα άλλο είδος εμπορικής διαφήμισης εκτός
απ’ την προφορική που γίνεται από τους ντελάληδες. Απ’ την ανακάλυψη της τυπογραφίας γεννήθηκε μονομιάς
και κυκλοφορία έντυπων και εφημερίδων. Η διαφήμιση όπως τη ξέρουμε σήμερα, εμφανίστηκε τον 17ο αιώνα, η
δε λέξη «διαφήμιση» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1655 από Άγγλους εκδότες βιβλίων, ως επικεφαλίδα
για τις ανακοινώσεις τους. Με τη βιομηχανική επανάσταση το 1946 η διαφήμιση άρχισε να αποκτά όλο και
μεγαλύτερη σπουδαιότητα, γιατί η νέα μαζική παράγωγη αποκτούσε την προώθηση της πώλησης των νέων
προϊόντων σε μεγάλη κλίμακα. Αν και η τεχνική των αγγελιών δεν σημείωσε μεγάλες προόδους η διαφήμιση
αναπτύχτηκε σταδιακά σε βαθμό, ώστε να δικαιολογεί την εμφάνιση επιτηρήσεων που ασχολούνται
αποκλειστικά με αυτό το τομέα, των διαφημιστικών γραφείων. Οι κύριοι φορείς της διαφήμισης ήταν την εποχή
εκείνη οι εφημερίδες και τα περιοδικά, τα φυλλάδια, οι αφίσες και τα Feuillet-Volant. Σε αυτά προστεθήκαν τον
20ο αιώνα οι φωτεινές διαφημίσεις, ο κινηματογράφος και η τηλεοπτική διαφήμιση γίνεται το 1930 , μόνο που
είναι παράνομη.
6.
7. Η διαφήμιση
στην Ελλάδα :
Στην Ελλάδα η διαφήμιση εμφανίστηκε
οργανωμένη μετά τον Β’ Παγκόσμιο
πόλεμο. Από το 1950 αναπτύχτηκαν και οι
μεγάλες ελληνικές διαφημιστικές
εταιρείες με ειδικό επιστημονικό
επιτελείο. Ο Ν. του 1991 ρυθμίζει θέματα
που σχετίζονται με την παραπλανητική
και αθέμιτη διαφήμιση στην Ελλάδα και
εναρμονίζονται με σχετική οδηγία της
ΕΟΚ. Ο νομός αυτός είναι ευρύτερος από
τον παλιό. Η παραπλανητική διαφήμιση
είναι κάθε διαφήμιση που το περιεχόμενο
ή η μορφή της παραπλάνα ή ενδέχεται να
παραπλανήσει, με οποιονδήποτε τρόπο,
τα πρόσωπα στα οποία απευθύνεται και αν
η γνώση των οποίων περιέχεται και
εξαιτίας αυτής της παραπλάνησης,
ενδέχεται να επηρεάσει την οικονομική
τους συμπεριφορά ή να βλάψει έναν
ανταγωνιστή.
8.
9. ΣΤΟΧΟΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ
Οι στόχοι εξυπηρετούν διάφορους σκοπούς:
Πρώτον, αποτελούν μέσο επικοινωνίας και συντονισμού μεταξύ του διαφημιζόμενου, του
account executive και του δημιουργικού τμήματος.
Δεύτερον, βοηθούν στη λήψη αποφάσεων.
Τρίτον, αποτελούν μέτρο αξιολόγισης της διαφημιστικής ενέργειας.
10. Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΩΣ
ΜΟΡΦΗ ΤΕΧΝΗΣ
Η διαφήμιση ως το πλέον κατάλληλο μέσο διαχώρισης και διάδοσης των μηνυμάτων στους
περισσοτέρους τομείς της καθημερινότητας, αποτελεί από μόνη της μια ξεχωριστή μορφή τέχνης, που
δεν ήταν άλλη από την παρουσίαση εντος προϊόντος. Ενώ στο παρελθόν κυριαρχούσε η άποψη πως η
διαφήμιση αντανακλούσε τις επιθυμίες και ανάγκες της ανθρώπινης πραγματικότητας, πλέον η
διαφήμιση έχει καταστεί ο ρυθμιστής και διαμορφωτής της ανθρώπινης ατζέντας. Λειτουργεί αρκετές
φορές, όπως συμπεριφέρθηκε η τέχνη απέναντι στο είδωλο της υπηρετώντας την αυταρέσκεια της,
πηγαίνοντας κάποια βήματα παραπέρα και με περίσσια κυνικότητα. Ως εκ τούτου, η διαφήμιση
αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό είδος τέχνης, της οποίας η επιτυχημένη τεχνική στρατηγική στην
παρουσίαση μιας εικόνας <<είναι να μπορέσει να συνδέσει το προϊόν με τέτοια γενικά πρότυπα
συμπεριφοράς, να επενδύσει το προϊόν με τις αρετές της συμπεριφοράς που εξυπηρετεί, προκαλεί ή
προϋποθέτει >> . Ξεφεύγοντας από το στενό πλαίσιο των αριθμημένων μορφών τέχνης, οφείλουμε να
ομονοήσουμε στο ότι καθόλη την τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη, αρκετά νέα στοιχειά
κατακτούν μια θέση στο κόσμο της. Εφόσον οι ίδιες οι ανθρώπινες συμπεριφορές κοστολογούνται ή
μάλλον παρουσιάζονται σαν μοντέλα κοστολογείτε και η τέχνη το αναπαριστά, καταλήγουμε σε ένα
πρώτο συμπέρασμα , σύμφωνα με το οποίο η ανθρώπινη ζωή είναι μιας μορφής τέχνης.
13. ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
ΠΡΟΤΥΠΩΝ
Όπως προαναφέρθηκε. η διαφήμιση χρησιμοποιεί θεμιτά και αθέμιτα μέσα προκειμένου να
επηρεάσει το κοινό, κάνοντάς το να αποδέχεται νέα αγαθά, νέες ιδέες και εν τέλει να αναμορφώνεται
καταναλωτική συνήδειση. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, σημαντικό ρόλο παίζουν τα άτομα τα
οποία αναλαμβάνουν να επηρεάσουν το κοινό, δηλαδή τα πρόσωπα-είδωλα τα οποία επιλέγονται
από μεγάλες διαφημιστικές με στόχο να δημιουργήσουν σε αυτό τεχνιτές ανάγκες οδηγώντας σε
αύξηση της ζήτησης. Απόρροια όλων αυτών οδηγεί στον υλικό ευδαιμονισμό διάφορες κοινωνικές
ομάδες οι οποίες είτε λόγω έλλειψης κριτικής σκέψης και πολυδιάστατης προσωπικότητας αδυνατούν
να αντιταχθούν σε τέτοιου είδους επιρροές.
