Μια παρουσίαση της θέσης της γυναίκας στη Μινωική Κρήτη και στην αρχαία Σπάρτη, από τη μαθήτρια του Β2 τμήματος του Γυμνασίου Νάουσας Πάρου Εύα Σ. (σχολικό έτος 2021-22).

1. Η θέση της γυναίκας στην κοινωνία της
Μινωικής Κρήτης και την αρχαία Σπάρτη.

2. Η γυναίκα στην κοινωνία της Μινωικής Κρήτης
• Την Μινωΐτισα Γυναίκα αποκαλύπτουν αρχαιολογικά ευρήματα από
τις ανασκαφές των μινωϊκών θέσεων της Κρήτης, της Σαντορίνης και άλλων
μακρινών θέσεων, μινωϊκών αποικιών και θέσεων ενδιαφερόντων
οικονομικών εμπορικών και πολιτιστικών των Μινωϊτών.
• Γυναικείες μορφές αναγνωρίζονται στα μινωϊκά πήλινα ειδώλια λάτρεων και
ιερειών σε τοιχογραφικές διακοσμητικές παραστάσεις, σε ανθρωπόμορφα
λατρευτικά και τελετουργικά σκεύη.

3. • Η Μινωΐτισα γυναίκα συμμετείχε σε δρώμενα σε δημόσιους χώρους, θεατρικούς και ιερά. Σε
παραστάσεις θρησκευτικών τελετουργιών υπερτερούν οι γυναικείες παρουσίες αριθμητικά
και σημειολογικά. Η ισότιμη εμφάνιση και δράση γυναικών και ανδρών σε θρησκευτικές
διοργανώσεις, εμπεριέχει και εκπέμπει μήνυμα ισότητας γυναικών και ανδρών.
• Τυπική ενδυμασία της Μινωΐτισας, το γυμνόστηθο ποδήρες πολυποίκιλτο ένδυμα. Κομψή,
με ολική φροντίδα καλλωπισμού, διέθετε ικανά εφόδια.
• Υπήρχαν ταξικές διαφορές μεταξύ των γυναικών των ανακτόρων των επαύλεων των
αγροικιών, των αγροτικών και ποιμενικών εγκαταστάσεων. Μάρτυρες των διαφορών οι
ποσοτικές και ποιοτικές διαφορές αντικειμένων γυναικείας χρήσης, κοσμημάτων, και
κτερισμάτων. Ο πηλός, τα βότσαλα και το ξύλο, που δε διασώθηκε, υλικά προσιτά στους
οικονομικά ασθενείς.

4. • Εντός των διαμερισμάτων και των οικιών, στα υφαντήρια και στα
εργαστήρια των μεγάρων και των ιερών, οι Μινωΐτισες συνέβαλαν στην
δημιουργία και στην άνθηση του Μινωϊκού πολιτισμού, του αρχαιότερου
Ευρωπαϊκού πολιτισμού και ενός από τους αρχαιότερους πολιτισμούς
παγκοσμίως.

5. Η Μινωΐτισα γυναίκα

6. Το ντύσιμο της
Μινωΐτισα

7. Η γυναίκα στην κοινωνία της αρχαίας Σπάρτης
• Στη σπαρτιατική κοινωνία οι γυναίκες διατηρούν μια υψηλότερη θέση
από ό,τι στην Αθήνα.
• Οι γυναίκες στη Σπάρτη μπορούσαν να κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς
να καλύπτουν το πρόσωπο τους.
• Οι κοπέλες παντρεύονταν συνήθως στα 20.
• Προορισμός της γυναίκας ήταν να φέρει στον κόσμο γενναίους
στρατιώτες. Για λόγους ευγονίας είχε καθιερωθεί ο δανεισμός
συζύγων.
• Ο ρόλος της ήταν ενεργητικός καθώς ήταν απαλλαγμένες από τις
οικιακές ασχολίες (αργαλειός, φροντίδα παιδιών, μαγειρική) τις οποίες
τις είχαν αναθέσει στις δούλες.

8. • Ανατρέφονταν και εκπαιδεύονταν όπως και τα αγόρια, δηλαδή η εκπαίδευση
περιελάμβανε κυρίως σωματική άσκηση και στοιχειώδη μόρφωση.
Συμμετείχαν σε αγώνες δρόμου, πάλης και ακόντιου, ενώ συμμετείχαν σε
τελετές φορώντας κοντό χιτώνα, όπως οι Αμαζόνες.
• Κυκλοφορούσαν ελεύθερα στους δρόμους.
• Δεν είχαν κανένα δικαίωμα συμμετοχής στην πολιτική ζωή και στη λήψη
αποφάσεων.

9. Συμμετοχή σε πολλές
εκδηλώσεις της
πόλης.

10. Οι ασκήσεις του σώματος και οι αγώνες ήταν
κοινοί και για τα δύο φύλα.

11. Τέλος
ΕΥΑ ΣΕΛΕΝΙΤΣΑ