ΑΦΗΓΗΣΗ Γλωσσικά στοιχεία της αφήγησης Αφηγηματικά είδη Χαρακτηριστικά της αφήγησης

2. Αφήγηση
Ορισμός :Αφήγηση είναι μια πράξη επικοινωνίαςμε την οποία γίνεται η εξιστόρηση, με μια
ορισμένη σειρά, πραγματικών ή πλασματικών συμβάντων.
Η αφήγηση μπορεί να είναι προφορική ή γραπτή.
Γλωσσικά στοιχεία της αφήγησης
Περιγραφές. (ηρώων, τοπίων,χώρων, σκηνικών. )
Ευθύς και πλάγιος λόγος.
Χρονικοί σύνδεσμοι, χρονικάεπιρρήματα, χρονικές προτάσεις.
Ρήματα σε αόριστο ή ιστορικό ενεστώτα.

3. Αφηγηματικά είδη
Αφηγηματικά είδη εννοούμε κυρίως πεζά κείμενα,όχι μόνο λογοτεχνικά αλλά και χρηστικά, όπως
είναι το ρεπορτάζ, η υπηρεσιακή αναφορά κτλ. που αποβλέπουν το καθένα σε ένα διαφορετικό
σκοπό. Η λογοτεχνική αφήγησηεξυπηρετεί τους γενικότερουςστόχους της λογοτεχνίαςη ιστορική
αφήγηση της ιστορίας, ενώ η δημοσιογραφική είδηση,το ημερολόγιο, το βιογραφικό σημείωμα,η
υπηρεσιακή αναφορά, η μαρτυρική κατάθεση , … καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκεςτης ζωής.
Αφηγηματικά είδη: Μύθος, θρύλος, παράδοση, ιστοριογραφία, παραμύθι, μυθιστόρημα, διήγημα,
χρονικογράφημα, ημερολόγιο, απομνημονεύματα,(αυτο)βιογραφία, επιστολή, χρονογράφημα,κ.ά.
Τα αφηγηματικά είδη μπορούν να ενταχθούν σε τρεις βασικές κατηγορίες:
στις αφηγήσεις πραγματικών γεγονότων(ιστοριογραφία, επιστολή, ημερολόγιο, απομνημονεύματα,
αυτοβιογραφία).
στις αφηγήσεις πλασματικών γεγονότων(παραμύθι, μυθιστόρημα, διήγημα, νουβέλα).
στην μικτή αφήγηση πραγματικών και πλασματικών γεγονότων (ιστορικό μυθιστόρημα,
μυθιστορηματική βιογραφία).
.
Αφηγηματικά κείμενα θεωρούνται επίσης,εκτόςαπό τα πεζά, και το έμμετρο αρχαίο και νεότερο έπος,
οι μπαλάντεςκ.ά. (ομηρικά έπη, ιπποτικά μεσαιωνικά μυθιστορήματα, κρητικό θέατρο, παραλογέςκ.ά.).

4. Χαρακτηριστικά της αφήγησης
Η αφήγηση πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος.
Κάθε αφήγηση προϋποθέτει τουλάχιστον δύο πρόσωπα:ένα πομπό – αφηγητή και ένα αποδέκτη-
αναγνώστης-ακροατή.
Η αφήγηση πρέπει να κατατοπίζει για:
τον τόπο-σκηνικό– χώρο,
το χρόνο,
τα πρόσωπα-χαρακτήρες-συμμετέχοντες-«ήρωες»,
τα συναισθήματα και τις σκέψεις
και τα πιθανά αίτια ενός συμβάντος
την εξέλιξη και τη λύση.
Η έκταση της αφήγησηςμπορεί να είναι πολύ εκτεταμένη ή να περιορίζεται σε μια μόνο φράση.
Η αφήγηση μπορεί να είναι προφορική ή γραπτή.
(Κάθε αφήγηση πρέπει να έχει επίλογο – επιμύθιο.)