2. Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
• 7ο -8ο αι.: μετοικεσία
ελληνικών πληθυσμών σε
Σικελία κ΄ Ν. Ιταλία λόγω
σλαβικών επιδρομών.
• Αρχές 10ου αι.: κατάκτηση
Σικελίας από Άραβες-
Σικελιώτες φυγάδες
ενισχύουν ελληνικό
στοιχείο Ν. Ιταλίας.
4. ΙΤΑΛΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ
ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ
• Στόχος: 1. διατήρηση
και επέκταση ιταλικών
κτήσεων
2. Απόκρουση
Αράβων και
Γερμανών.
Κων/νος Ζ΄:
διαπραγματεύσεις με
Δυτικούς - ήττα από
Άραβες (μέσα 10ου αι.)
5. • Νικηφόρος Φωκάς:
αμυντική πολιτική
έναντι Αράβων
Σικελίας και
Γερμανών
• Ο Γερμανικός κίνδυνος
προβάλλει
απειλητικός για
βυζαντινές κτήσεις Ν.
Ιταλίας.
6. ΟΘΩΝ Α΄
• Ανακηρύσσεται βασιλεύς
Ιταλίας (961).
• Στέφεται αυτοκράτωρ
Ρωμαίων από τον πάπα
(962).
• Μέσω απεσταλμένου του
(Λιουτπράνδος) ζητάει τις
βυζαντινές κτήσεις Ν.
Ιταλίας ως προίκα.
• Ο Ν. Φωκάς απορρίπτει
τις προτάσεις και
ταπεινώνει το
Λιουτπράνδο.
7. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΖΙΜΙΣΚΗΣ
• Ιδρύει το κατεπανάτο
Ιταλίας(975) με έδρα
το Μπάρι με ένωση
των 3 θεμάτων.
• Μετριοπαθής πολιτική
απέναντι σε
Γερμανούς.
• Παντρεύει ανιψιά του
Θεοφανώ με Όθωνα
Β΄(972).
8. Ο Γερμανικός κίνδυνος
επανεμφανίζεται
• Ο Όθων Β΄:
- Διασχίζει βυζαντινά
εδάφη στη Ν. Ιταλία.
- Συντρίβεται από τους
Άραβες (982).
- Ο θάνατός του
αποκαθιστά ειρηνικές
σχέσεις με Βυζάντιο.
- Η Θεοφανώ ενθαρρύνει
τη διάδοση του
Βυζαντινού πολιτισμού
στη Γερμανία.