2. ΠΑΛΙΑ ΟΜΑΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΜΠΑΡΙΖΑ ΑΛΑΤΙ ΨΙΛΟ ΑΛΑΤΙ ΧΟΝΤΡΟ ΚΡΥΦΤΟ ΜΑΚΡΙΑ ΓΑΊΔΟΥΡΑ ΠΕΝΤΟΒΟΛΑ Η ΜΙΚΡΗ ΕΛΕΝΗ ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΙ ΣΚΛΑΒΑΚΙΑ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΟΛΟΙ ΤΥΦΛΟΜΥΓΑ ΠΟΥΝ’ ΤΟ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΜΗΛΑ ΚΟΥΤΣΟ ΠΕΤΑΕΙ ΠΕΤΑΕΙ ... ΤΣΟΥΒΑΛΟ ΔΡΟΜΙΕΣ ΤΣΕΡΚΙ ΑΓΑΛΜΑΤΑΚΙΑ ΟΜΑΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

3. Συμμετέχουν από τρία παιδιά και πάνω. Ένα παιδί «τα φυλάει» με κλειστά τα μάτια λέγοντας τη φράση «Αγαλματάκια, ακίνητα κι αγέλαστα, μέρα ή νύχτα;» Τα άλλα παιδιά κινούνται, όταν όμως ανοίξει τα μάτια του, πρέπει να είναι ακίνητα. Όποιος κινείται, «τα φυλάει» . ΑΓΑΛΜΑΤΑΚΙΑ

4. Τα παιδιά πιάνονται σ' έναν κύκλο και στο κέντρο βάζουν το πιο μικρό· γυρίζουν γύρω γύρω και τραγουδάνε: Γύρω γύρω όλοι στη μέση ο Μανόλης χέρια πόδια στη γραμμή κι όλοι κάθονται στη γη... Τότε όλα τα παιδιά του κύκλου κάθονται κάτω, μετά σηκώνονται και συνεχίζουν: Κι ο Μανόλης στο σκαμνί. Τότε, το μικρό κάθεται κι αυτό. ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΟΛΟΙ

6. Παίζεται από δύο ή περισσότερα παιδιά με 5 βόλους. Κάθε παιδί τοποθετεί στο έδαφος 5 βόλους. Παίρνει έναν βόλο, τον πετά και, ενώ αυτός βρίσκεται στον αέρα, πρέπει να πάρει έναν βόλο από κάτω. Ταυτόχρονα όμως, πρέπει να προλάβει να πιάσει και το βόλο που είχε πετάξει, πριν αυτός πέσει κάτω. Αν τα καταφέρει, συνεχίζει την ίδια διαδικασία, μέχρι να μαζέψει και τους 4 βόλους. Μετά ακολουθεί κι άλλος γύρος. Πετά και πάλι ψηλά ένα βόλο και προσπαθεί να πιάσει από κάτω 2 μαζί και συγχρόνως αυτόν που κατεβαίνει. Μετά συνεχίζει επιχειρώντας να πιάσει 3 βόλους μεμιάς,ύστερα και τους 4. ΠΕΝΤΟΒΟΛΑ

7. Τα παιδιά που συμμετέχουν δένουν μ' ένα πανί τα μάτια του παιδιού που τα « φυλάει » -την «τυφλόμυγα»- και γυρίζουν γύρω του, πειράζοντάς το. Η τυφλόμυγα προσπαθεί να πιάσει ένα παιδί. Όταν το καταφέρει, το ψηλαφίζει και προσπαθεί από το ύψος του, τα ρούχα του κ.λπ. να μαντέψει ποιος είναι, οπότε λέει το όνομα του και, αν μαντέψει σωστά, το παιδί αυτό γίνεται τυφλόμυγα. ΤΥΦΛΟΜΥΓΑ

8. Παίζεται με 2 ομάδες των 5-6 ατόμων. Η « μάνα » της ομάδας που τα φυλάει ακουμπάει με την πλάτη στον τοίχο. Ένα παιδί της ίδιας ομάδας ακουμπάει τα χέρια του στα γόνατα της μάνας, όπου και στηρίζεται, ενώ όλα τα παιδιά πίσω του σκύβουν, ακουμπώντας το στήθος τους στις πλάτες του μπροστινού τους, και πιάνονται γερά, περνώντας τα μπράτσα τους ολόγυρα στη μέση του μπροστινού τους, έτσι που να σχηματίζουν μια γέφυρα. Μόλις δοθεί το σύνθημα, τα παιδιά της αντίπαλης ομάδας, αρχίζουν να πηδάνε πάνω απ' τις πλάτες των σκυμμένων παιδιών. Ο πρώτος παίχτης πρέπει, με ένα πήδημα, να φτάσει όσο γίνεται πιο μπροστά στη γέφυρα, σχεδόν κοντά στη μάνα, για να υπάρχει πίσω του χώρος για όλα τα παιδιά. Όταν όλα τα παιδιά σκαρφαλώσουν, η μάνα μετράει μέχρι το 10, ενώ τα παιδιά που είναι σκυμμένα κινούνται, γέρνουν, ανεβοκατεβάζουν την πλάτη τους. Αν η πρώτη ομάδα δεν πέσει κάτω, κερδίζει, αλλιώς κερδίζει η δεύτερη ομάδα. Τότε αλλάζουν ρόλους . ΜΑΚΡΙΑ ΓΑΪΔΟΥΡΑ

9. Ένα παιδί κάθεται μπροστά σε έναν τοίχο ή δέντρο με μάτια κλειστά και μετράει μεγαλόφωνα μέχρι το 100 ανά 5. Εντωμεταξύ, τα άλλα παιδιά ψάχνουν να βρουν τις καλύτερες κρυψώνες για να κρυφτούν. Όταν τελειώσει το μέτρημα, αυτός που φυλάει ψάχνει να βρει τα κρυμμένα παιδιά. Όποιο παιδί βρίσκει, φωνάζει "φτου Βασίλη" ή "φτου Άννα" ανάλογα με το όνομά τους. Αν τους βρει όλους, ο πρώτος που βρέθηκε τα φυλάει. Αν όμως κάποιος προλάβει να τρέξει εκεί που τα φύλαγε και πει "φτου ξελεφτερία για όλους!", τα φυλάει πάλι το ίδιο παιδί. Το κρυφτό παιζόταν και στα αρχαία χρόνια (το έλεγαν κρυπτίνδα, αποδιδρασκίνδα ή μυίνδα). ΚΡΥΦΤΟ

10. Τα παιδιά σχηματίζουν έναν κύκλο και κάθονται κάτω σταυροπόδι με τα χέρια πίσω και τις παλάμες ανοιχτές.Ένα παιδί που κάνει τη "μάνα" στέκεται έξω από τον κύκλο και κρατάει ένα μαντήλι. Γυρίζει γύρω γύρω τραγουδώντας: « Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό, έχασα τη μάνα μου και πάω να τη βρω παπούτσια δεν μου πήρε να πάω στο χορό"! Κάποια στιγμή πετάει κρυφά το μαντίλι πίσω από ένα παιδί και συνεχίζει μέχρι να καταλάβουν τα υπόλοιπα ότι δεν το κρατάει πια. Το παιδί που έχει πια στα χέρια του το μαντήλι σηκώνεται και κυνηγάει τη "μάνα". Αν την πιάσει, κάθεται στη θέση του μαζί με τα άλλα παιδιά, αλλιώς γίνεται "μάνα" και το παιχνίδι ξαναρχίζει . ΑΛΑΤΙ ΨΙΛΟ, ΑΛΑΤΙ ΧΟΝΤΡΟ

11. Τα παιδιά χωρίζονται σε 2 ομάδες και η καθεμιά ορίζει την " αμπάριζά " της, δηλαδή το μέρος από όπου ξεκινά, απέναντι από την αμπάριζα της άλλης ομάδας. Επίσης ορίζουν και τη " φυλακή " ,το μέρος δηλαδή όπου περιμένουν όσοι έχουν "πιαστεί" μέχρι να απελευθερω- θούν από κάποιο συμπαίκτη τους. Ο πιο θαρραλέος ξεκινά πρώτος φωνά- ζοντας " παίρνω αμπάριζα και βγαίνω " και πηγαίνει προς την άλλη ομάδα προκαλώντας να τον κυνηγήσουν, για να τον πιάσουν. Κάποιος από την αντίπαλη ομάδα "παίρνει αμπάριζα" και τρέχει να τον πιάσει. Αν τον πιάσει, τον οδηγεί στη φυλακή της ομάδας του. Ο τελευταίος που παίρνει αμπάριζα έχει το δικαίωμα του κυνηγού !

13. Τα παιδιά κάθονται το ένα πλάι στ' άλλο. Το πρώτο παιδί σκύβει και λέει στ' αυτί του διπλανού του μια λέξη πολυσύλλαβη, δύσκολη ή ασυνήθιστη, Το παιδί που «άκουσε» τη λέξη, σκύβει και τη λέει μυστικά στο αυτί του διπλανού του, κι αυτό παραδίπλα, ως το τελευταίο. Αν ο τελευταίος βρει την αρχική λέξη, τότε πηγαίνει μπροστά και λέει τη δική του. Συνήθως, όμως, η λέξη που ακούγεται στο τέλος είναι τόσο αλλοιωμένη, που προκαλεί γέλιο. ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ

14. Το Τσέρκι ή κρικηλασία ήταν παιχνίδι που παιζόταν στη αρχαιότητα αλλά και στην νεότερη εποχή. Τα παιδιά προσπαθούν να κυλήσουν έναν τροχό, ένα στεφάνι από ξύλο ή μέταλλο με τα χέρια ή χτυπώντας τον με ένα ξύλο. Περνούσαν μέσα το στεφάνι και σπρώχνοντάς το με αυτό το έκαναν να κυλάει. Κερδίζει το παιδί που θα φτάσει πρώτο στο προκαθορισμένο σημείο. ΤΣΕΡΚΙ

15. Στην αρχαιότητα λεγόταν χαλκή μυία ή ψηλαφίνδα . Μέσα σε ένα δωμάτιο τα παιδιά αποφασίζουν ποιoς θα κάνει την τυφλόμυγα και του δένουν τα μάτια με ένα μαντήλι. Ύστερα σκορπίζονται μέσα στο χώρο και κάποιος δίνει το σύνθημα, ώστε η τυφλόμυγα να αρχίσει το ψάξιμο. Εκείνη προσπαθεί απλώνοντας τα χέρια να πιάσει κάποιο από τα παιδιά, που όμως συνεχώς κινούνται, για να μην τα πιάσει! Κάποια στιγμή πιάνει ένα παιδί. Τότε πρέπει ψηλαφίζοντάς το να καταλάβει ποιος είναι και να πει το όνομά του. Αν το βρει, κερδίζει και αλλάζουν θέση, για να συνεχιστεί το παιχνίδι! ΤΥΦΛΟΜΥΓΑ

16. Παίζονται με μπάλα και με αρκετά παιδιά. Χωρίζονται σε 2 ομάδες και στέκονται η μια απέναντι στην άλλη σε απόσταση. Στο μέσο πετάνε τη μπάλα και προσπαθούν να αποφύγουν τα χτυπήματα, γιατί όποιο χτυπηθεί βγαίνει έξω. Όταν όμως κάποιο παιδί του κέντρου πιάσει τη μπάλα, κερδίζει ένα μήλο, οπότε δε βγαίνει έξω έστω κι αν χτυπηθεί με τη μπάλα,αλλά χάνει το μήλο του. Έχει ακόμα το δικαίωμα να ξαναφέρει μέσα στο παιχνίδι κάποιο απ’ τα παιδιά που έχουν χτυπηθεί και έχουν βγει έξω. Όταν μένει μόνο ένα παιδί μέσα, πρέπει να το χτυπήσουν με 10 ριξιές. Αλλιώς, το παιχνίδι δεν έχει νικητή και ξαναρχίζει από την αρχή. Το παιχνίδι τελειώνει κανονικά, όταν χάσουν όλα τα παιδιά της ομάδας του κέντρου. ΜΗΛΑ

17. Παίζεται με 3-4 παιδιά. Η « μάνα » έχει ανάμεσα στις παλάμες της ένα δαχτυλίδι και το περνάει μέσα από τα χέρια των παιδιών, που έχουν ενωμένες τις χούφτες τους. Κάποια στιγμή αφήνει το δαχτυλίδι σε κάποιον χωρίς να το πάρουν είδηση τα άλλα παιδιά. Αυτά πρέπει να βρουν σε ποιον έχει αφήσει το δαχτυλίδι η μάνα. Όποιος το βρει παίρνει το δαχτυλίδι, γίνεται η « μάνα » και ξαναρχίζει το παιχνίδι. Όση ώρα περνάνε το δαχτυλίδι από χέρι σε χέρι, λένε και ένα τραγούδι: Πουν' το, πουν' το το δαχτυλίδι, ψάξε, ψάξε δεν θα το βρεις! δεν θα το βρεις, δεν θα το βρεις, το δαχτυλίδι που ζητείς. ΠΟΥ ’ΝΤΟ ΠΟΥ ’ΝΤΟ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ

18. Παίζουν όσα παιδιά θέλουν και χωρίζονται σε δύο ομάδες. Η μία είναι οι κλέφτες και η άλλη οι αστυνόμοι. Οι αστυνόμοι προσπαθούν να πιάσουν τους κλέφτες, ακουμπώντας τους στην πλάτη. Αυτοί για να προφυλαχτούν, ακουμπούν με την πλάτη κάτω ή στον τοίχο. Αλλά και οι κλέφτες προσπαθούν να ακουμπήσουν στην πλάτη τους αστυνόμους. Όποιον ακουμπήσουν στην πλάτη, βγαίνει από το παιχνίδι. Νικήτρια είναι όποια ομάδα μείνει με τα περισσότερα παιδιά. ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΙ

20. Ένα παιδί κάνει τη μάνα και τ' άλλα παίρνουν αριθμούς: 1, 2, 3 κ.λπ. Αρχίζει η μάνα, και το παιδί που θ' ακούσει τον αριθμό του πρέπει ν' απαντήσει αμέσως, αλλιώς καίγεται, οπότε ή βγαίνει από το παιχνίδι ή τιμωρείται να κάνει ό,τι το προστάξει η παρέα (το γάιδαρο, το σκύλο, τον κόκορα, κ.λπ.). Ο διάλογος, όπως είπαμε, αρχίζει με τη μάνα, συνεχίζεται όμως από τα διάφορα παιδιά, που ακούνε τους αριθμούς τους κάπως έτσι: Μάνα: Έχω μια κολοκυθιά που κάνει 7 κολοκύθια. Παιδί 7: Και γιατί να κάνει 7; Μάνα: Αμ, πόσα θες να κάνει; Παιδί 7: Να κάνει 3. Παιδί 3: Και γιατί να κάνει 3; Παιδί 7: Αμ, πόσα θες να κάνει; Η ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ

21. Οι παίκτες μπαίνουν μέσα σε σάκους (τσουβάλια ή μαύρες μεγάλες σακούλες), που τους δένουν με ένα κορδόνι ή σπάγγο γύρω από τη μέση τους. Όταν δοθεί το σύνθημα, κάνουν ό,τι μπορούν (τρέχουν, πηδούν, περπατούν στα τέσσερα, βαδίζουν σαν πιγκουίνοι), για να φτάσουν ως το τέρμα. Νικητής αναδεικνύεται όποιος τερματίσει πρώτος. ΤΣΟΥΒΑΛΟΔΡΟΜΙΕΣ

22. Όλοι οι παίχτες κάθονται γύρω από ένα τραπέζι κι ακουμπούν τον δείχτη τους πάνω του. Το παιδί-μάνα λέει: « Πετάει - πετάει … » (προσθέτει το όνομα ενός πράγματος) και σηκώνει τον δείχτη ψηλά. Αν αυτό το πράγμα πετάει, τότε πρέπει οι παίχτες να σηκώσουν ψηλά τον δείχτη τους. Αν κάποιος δεν το κάνει, καίγεται. Η μάνα συνεχίζει, επιταχύνοντας το ρυθμό για να να μπερδέψει τα παιδιά. Όποιο παιδί σηκώσει το χέρι του σε κάτι που δεν πετάει, χάνει. ΠΕΤΑΕΙ ΠΕΤΑΕΙ ...

23. ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΠΕΤΑΕΙ Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ;