1. Serangkap lagu satu Malaysia di atas menunjukkan betapa pentingnya perpaduan
kaum diamalkan oleh rakyat Malaysia. Sudah terang lagi bersuluh, slogan kata “Satu
Malaysia’’ yang menjadi pegangan wazir negara kita, Dato’ Seri Najib Abdul Razak
merupakan satu langkah yang jelas bagi memantapkan perpaduan kaum dalam
kalangan rakyat Malaysia. Hal ini demikian kerana, banyak kepentingan yang boleh kita
peroleh daripada amalan perpaduan kaum di Malaysia.
Antara kepentingan perpaduan kaum di Malaysia ialah mewujudkan masyarakat yang
harmoni. Sebagai rakyat Malaysia, pasti kita sudah tidak asing lagi dengan wujudnya
masyarakat berbilang kaum di negara kita seperti Cina, Melayu, India, Kadazan dan
sebagainya. Peribahasa “ rambut sama hitam, hati lain-lain” jelas menunjukkan
walaupun manusia mempunyai warna rambut yang sama tetapi sukma dan keinginan
manusia adalah berbeza. Dengan mewujudkan perpaduan kaum dalam kalangan
masyarakat, barulah masyarakat harmoni yang mempunyai aspirasi yang sama dapat
tercapai. Oleh hal yang demikian, sebagai rakyat Malaysia yang prihatin, kita hendaklah
mewujudkan perpaduan kaum dalam kalangan rakyat Malaysia,seperti kata peribahasa,
“ bulat air kerana pembetung, bulat manusia kerana muafakat”.
Industri pelancongan merupakan salah satu industri yang menjadi penyumbang
terbesar kepada pendapatan negara. Kunci utama dalam menarik kedatangan
pelancongan ke Malaysia ialah dengan rakyat Malaysia mengamalkan perpaduan
kaum. Perpaduan kaum yang wujud dalam kalangan rakyat Malaysia akan menarik
minat pelancong dari luar negara untuk melihat sendiri amalan perpaduan kaum yang
menjadi pegangan setiap rakyat Malaysia. Hal ini secara implicit dapat
memperkenalkan keindahan Malaysia kepada masyarakat luar seterusnya menaikkan
nama negara. Oleh itu, wajarlah rakyat Malaysia mengamalkan perpaduan kaum
kerana selain dapat menarik kedatangan pelancong, perpaduan juga mampu
menaikkan nama negara, seperti kata peribahasa,” sambil menyelam minum air”.
Selain itu, dengan mengamalkan perpaduan kaum, kita juga dapat memajukan ekonomi
negara. Apabila perpaduan kaum diamalkan oleh rakyat Malaysia, penindasan ekonomi
tidak akan berlaku kerana setiap kaum akan bersaing dengan adil tanpa sedikit pun
perasaan hasad dengki dalam diri mereka. Contohnya, persaingan yang berlaku dalam
dunia perniagaan. Bukan itu sahaja, apabila rakyat mengamalkan peribahasa, “ bersatu
kita teguh, bercerai kita roboh,” nescaya rakyat juga dapat bersama-sama memajukan
ekonomi negara.
Keamanan negara turut dapat dipertingkatkan apabila amalan perpaduan kaum telah
meresap ke dalam jiwa setiap rakyat Malaysia. Seperti yang kita ketahui, tanpa
perpaduan kaum, keamanan tidak dapat diwujudkan kerana rakyat akan bergaduh
sesama sendiri sehingga menghancurkan keamanan sesebuah negara yang telah
dibina itu. Pertelingkahan yang berlaku antara rakyat hanya akan menghasilkan
suasana hidup yang porak-peranda. Oleh hal yang demikian, benarlah perpaduan kaum
itu penting untuk meningkatkan keamanan negara.
Konklusinya, semua pihak harus berganding bahu dan tidak mengharapkan pihak
kerajaan semata-mata dalam mewujudkan perpaduan kaum. Janganlah kita bersikap
evasif mahupun “ bagai enau dalam belukar melepaskan pucuk masing-masing” kerana
perpaduan kaum itu hanya akan wujud apabila semua kaum menjalankan obligasi
masing-masing dengan sempurna dan bersikap bertolak ansur.
http://noraini-ismail.blogspot.com/2013/04/kepentingan-perpaduan-kaum-di-malaysia.html

2. Bagai aur dengan tebing' merupakan peribahasa yang amat sinonim dengan kehidupan
masyarakat Malaysia. Walaupun penduduk Malaysia berbilang kaum namun semangat
tolong-menolong sesama masyarakat amat penting untuk melaksanakan sesuatu perkara.
Bertitik tolak daripada sikap saling menolong ini, akan lahirlah masyarakat yang bersatu
padu. Perpaduan merupakan aset terpenting Malaysia kerana tanpa perpaduan, tidak
mungkin keharmonian dapat dinikmati ibarat 'bersatu kita teguh, bercerai kita roboh'.
Kepentingan perpaduan ialah perpaduan dapat menjadikan Malaysia sebagai sebuah
negara yang merdeka. Sebelum Malaysia mencapai kemerdekaan, pelbagai ranjau berduri
yang dilalui oleh generasi terdahulu untuk menuntut kemerdekaan. Hasil perpaduan
masyarakat Tanah Melayu ketika itu yang berganding bahu menuntut kemerdekaan telah
membuka mata pihak Inggeris supaya memberikan kemerdekaan kepada Tanah Melayu.
Implikasinya, masyarakat kini hidup harmoni tanpa gangguan dan kongkongan penjajah.
Perpaduan yang telah wujud kini adalah warisan daripada warisan nenek moyang yang
harus dikekalkan agar tak lapuk dek hujan, tak lekang dek panas.
Selain itu, perpaduan kaum juga dapat mengelakkan semangat assabiah iaitu semangat
kekitaan yang hanya mementingkan diri sendiri ala 'enau dalam belukar, melepaskan
pucuk masing-masing'. Semangat assabiah ini akan menimbulkan permusuhan antara
kaum. Hasilnya, Malaysia dapat menjadi contoh terbaik kepada negara lain seperti negara
Amerika Syarikat yang mengamalkan Dasar Aparteid. Dasar Aparteid ialah dasar yang
mewujudkan jurang perbezaan antara golongan berkulit putih dengan golongan berkulit
hitam. Akibatnya, wujudlah pelbagai masalah sosial yang melibatkan perkauman
berdasarkan warna kulit. Sebagai iktibar, masayarakat Malaysia wajar mengekalkan
perpaduan demi mengelakkan semangat assabiah terjadi di atas bumi Malaysia ini.
Di samping itu, kepentingan perpaduan yang lain pula ialah perpaduan dapat
membangunkan ekonomi negara. Perpaduan yang ditunjukkan oleh masyarakat Malaysia
akan menarik minat pelancong asing untuk mengenali dengan lebih dekat lagi budaya
masyarakat Malaysia yang berbeza kaum dan agama tetapi dapat hidup dengan harmoni di
bawah satu bumbung. Selaras dengan itu, ekonomi negara akan berkembang dengan
kemasukan palancong asing. Masyarakat Malaysia juga dapat berkongsi ilmu antara satu
sama lain dalam membangunkan negara. Pelabur dari luar negara juga akan berminat
untuk melabur di Malaysia. Rentetan itu, perpaduan kaum yang mampu meningkatkan taraf
ekonomi negara akan menjadikan Malaysia berdiri sama tinggi, duduk sama
rendah dengan negara lain.
Konklusinya, pihak kerajaan perlulah mengadakan pelbagai program atau aktiviti yang
dapat memupuk semangat perpaduan kaum. Masyarakat Malaysia juga perlu memainkan
peranan dalam memupuk perpaduan kaum supaya negara kekal dalam kemerdekaan.
Semoga 52 tahun kemerdekaan pada tahun ini akan meningkatkan kesepakatan
masyarakat untuk menobatkan Malaysia agar gah dan popular di seluruh sarwajagat ini.
Laungan 'Malaysia Boleh' perlu diteruskan agar semangat warganegara Malaysia ini
digeruni oleh negara luar
http://anelyza.blogspot.com/2009/10/kepentingan-perpaduan.html

3. Bagai aur dengan tebing' merupakan peribahasa yang amat sinonim de ngan kehidupan masyarakat
Malaysia. Walaupun penduduk Malaysia berbilang kaum namun semangat tolong -menolong sesama
masyarakat amat penting untuk melaksanakan sesuatu perkara. Bertitik tolak daripada sikap saling
menolong ini, akan lahirlah masyarakat yang bersatu padu. Perpaduan merupakan aset terpenting
Malaysia kerana tanpa perpaduan, tidak mungkin keharmonian dapat dinikmati ibarat 'bersatu kita
teguh, bercerai kita roboh'.
Kepentingan perpaduan ialah perpaduan dapat menjadikan Malaysia sebagai seb uah negara yang
merdeka. Sebelum Malaysia mencapai kemerdekaan, pelbagai ranjau berduri yang dilalui oleh generasi
terdahulu untuk menuntut kemerdekaan. Hasil perpaduan masyarakat Tanah Melayu ketika itu yang
berganding bahu menuntut kemerdekaan telah membuka mata pihak Inggeris supaya memberikan
kemerdekaan kepada Tanah Melayu. Implikasinya,masyarakat kini hidup harmoni tanpa gangguan dan
kongkongan penjajah. Perpaduan yang telah wujud kini adalah warisan daripada warisan nenek moyang
yang harus dikekalkan agar tak lapuk dek hujan, tak lekang dek panas.
Selain itu, perpaduan kaum juga dapat mengelakkan semangat assabiah iaitu semangat kekitaan yang
hanya mementingkan diri sendiri ala 'enau dalam belukar,melepaskan pucuk masing-masing'. Semangat
assabiah ini akan menimbulkan permusuhan antara kaum. Hasilnya, Malaysia dapat menjadi contoh
terbaik kepada negara lain seperti negara Amerika Syarikat yang mengamalkan Dasar Aparteid. Dasar
Aparteid ialah dasaryang mewujudkan jurang perbezaan antara golongan berkulit putih dengan golongan
berkulit hitam. Akibatnya, wujudlah pelbagai masalah sosial yang melibatkan perkauman berdasarkan
warna kulit. Sebagai iktibar, masayarakat Malaysia wajar mengekalkan perpaduan demi mengelakkan
semangat assabiah terjadi di atas bumi Malaysia ini.
Di samping itu, kepentingan perpaduan yang lain pula ialah perpaduan dapat membangunkan ekonomi
negara. Perpaduan yang ditunjukkan oleh masyarakat Malaysia akan menarik minat pelancong asing
untuk mengenali dengan lebih dekat lagi budaya masyarakat Malaysia yang berbeza kaum dan agama
tetapi dapat hidup dengan harmoni di bawah satu bumbung. Selaras dengan itu, ekonomi negara akan
berkembang dengan kemasukan palancong asing. Masyarakat Malaysia juga dapatberkongsi ilmu antara
satu sama lain dalam membangunkan negara. Pelabur dari luar negara juga akan berminat untuk
melabur di Malaysia. Rentetan itu, perpaduan kaum yang mampu meningkatkan taraf ekonomi negara
akan menjadikan Malaysia berdiri sama tinggi, duduk sama rendah dengan negara lain.
Konklusinya, pihak kerajaan perlulah mengadakan pelbagai program atau aktiviti yang dapat
memupuk semangat perpaduan kaum. Masyarakat Malaysia juga perlu memainkan peranan dalam
memupuk perpaduan kaum supaya negara kekal dalam kemerdekaan. Semoga 52 tahun kemerdekaan
pada tahun ini akan meningkatkan kesepakatan masyarakat untuk menobatkan Malaysia agar gah dan
popular di seluruh sarwajagatini. Laungan 'Malaysia Boleh'perlu diteruskan agar semangat warganegara
Malaysia ini digeruni oleh negara luar.
http://cikgukarizam.blogspot.com/2012/09/kepentingan-perpaduan.html

4. factor
1. usaha Malaysia dalam menyatupadukan masyarakat berbilang kaum nescaya tidak
membuahkan hasilnya tanpa pegangan teguh konsep atau gagasan 1Malaysia yang diilhamkan
oleh Perdana Menteri
Sebenarnya, konsep 1Malaysia ini telah wujud semasa Perdana Menteri yang ke-6, yakni Datuk
Seri Najib Tun Razak mula memegang tampuk pemerintahan sebagai Perdana Menteri. Gagasan
1Malaysia ini secara jelasnya mengutamakan keadilan dan kesaksamaan dalam perkongsian
kekayaan dan kemajuan negara tanpa mengira kaum dan agama, iaitu usaha mewujudkan satu
bangsa Malaysia berdasarkan pembentukan warganegara yang menganut pelbagai budaya dan
agama, dan bukan bercirikan integrasi bangsa dan agama.
2. Selain itu, rakyat diseru supaya sentiasa bertolak ansur untuk mengelakkan pertelingkahan dan
perselisihan faham.
Sekolah yang merupakan alma mater telah menyisipkan nilai-nilai murni dalam atma setiap
pelajar. Sebagai contohnya, nilai toleransi, nilai hidup bersama secara aman, nilai kasih sayang
dan sebagainya. Dengan adanya nilai-nilai murni ini dalam diri, pelajar sedar bahawa mereka
sebenarnya merupakan satu bangsa walaupun berlainan kulit tetapi matlamat untuk
memperjuangkan nasib tanah air yang disayangi adalah sama.
3. kerajaan juga mengambil inisiatif yang proaktif dengan menggalakkan rakyat
saling mengambil berat dan mengunjungi antara satu sama lain sejak di peringkat sekolah
rendah lagi.
4. media massa juga memainkan peranan yang signifikan dalam usaha menyatupadukan
masyarakat berbilang kaum.
Mesej atau artikel yang berkaitan semangat perpaduan dan menggalakkan perpaduan telah
disampaikan melalui surat khabar, majalah, poster, internet dan sebagainya. Lebih-lebih lagi,
karya sastera seperti “Seuntai Kata Untuk Dirasai”, “Dirgahayu Bahasaku” dan sebagainya
daripada karya sasterawan negara yang tersohor, yakni A. Samad Said dan la in-lain lagi
http://brainly.my/tugasan/6982
ISU PERPADUAN KAUM DI MALAYSIA - Dr Rahmat Ghazali
Usaha kerajaan untuk mewujudkan ‘sistem amaran konflik perkauman’ sebagaimana yang
dicanangkan tahun lalu mengheret beberapa persepsi terhadap pencapaian negara dalam
usaha menyemarakkan perpaduan kaum. Antara persoalan yang terbangkit ialah sejauh
manakah usaha kerajaan selama ini berhasil untuk memakmurkan perpaduan kaum, dan
apakah pencapaian usaha perpaduan kaum selama ini amat lemah sehingga kerajaan
memerlukan suatu sistem indikator bagi mengesan konflik perkauman.Pada junktur sejarah,
usaha serius Malaysia ke arah perpaduan kaum dilihat mula bercambah setelah tercetusnya
tragedi 13 Mei apabila Majlis Perpaduan Negara dan selaras dengan itu Kementerian
Perpaduan Negara ditubuhkan. Namun saya lihat bahawa bibit-bibit usaha ke arah yang sama
juga telah dibenihkan dalam Perlembagaan Kemerdekaan 1957 lagi. Dalam konteks ini klausa-
klausa dalam Perlembagaan Persekutuan yang menjurus kepada penggunaan bahasa Melayu

5. sebagai bahasa rasmi, peruntukan pelaksanaan sekolah jenis kebangsaan dan penggunaan
bahasa kaum minoriti, telahpun dimaktubkan melalui Artikel 152 dan 153, yang seringkali kita
rujuk sebagai ‘kontrak sosial’ antara pemimpin-pemimpin parti pelbagai etnik yang dominan di
Malaysia.
http://ba-cemerlangbahasadansastera.blogspot.com/2011/03/isu-perpaduan-kaum-di-malaysia-dr.html
TIGA CABARAN UNTUK MENCAPAI PERPADUAN DAN INTEGRASI
1. Berbeza Dalam Sistem Pendidikan
Pada zaman penjajahan, Tanah Melayu langsung tidak mempunyai dasar pendidikan yang
jelas. Sewaktu zaman pemerintahan British, mereka telah melaksanakan sistem pendidikan yang
berteraskan pendidikan Inggeris, di mana sekolah-sekolah aliran Inggeris ini mengajar mata
pelajaran dalam bahasa Inggeris.
Pada zaman penjajahan ini, dasar pendidikan tidak menghasilkan keberkesanan yang positif,
terutama untuk perpaduan dan pelaksanaannya mempunyai banyak kelemahan keranan British
pada masa itu hanya mementingkan kepentingan ekonomi dan kedudukan sendiri sahaja. Pihak
Inggeris juga telah mewujudkan sekolah vernakular Melayu, vernakular Cina dan vernakular
Tamil yang sudah pasti ianya telah menyebabkan masyarakat Melayu, Cina dan India dipisahkan
mengikut sistem persekolahan dan hubungan antara mereka menjadi semakin renggang. Sekolah-
sekolah vernakular ini mempunyai kepentingan tersendiri bagi setiap kaum atau etnik tersebut.
Masalah untuk membentuk perpaduan menjadi bertambah rumit apabila pihak British tidak
memainkan peranan dengan adil, terutama dari segi layanan yang setaraf kepada semua bangsa
atau kaum.
Selepas Merdeka 1957, Malaysia merupakan sebuah negara baru dan memulakan zaman untuk
mengukuhkan semula pendidikan negara supaya selari dengan matlamat perpaduan nasional.
Akta Pelajaran 1961 merupakan bukti usaha murni yang dilakukan oleh kerajaan Malaysia bagi
mengembalikan semula kepercayaan rakyat supaya mereka memahami dasar pendidikan yang
dilaksanakan kerajaan adalah demi kepentingan masyarakat Malaysia yang majmuk. Menurut
Abu Bakar Nordin (1994), “Laporan Razak 1956 boleh dijadikan sebagai batu loncatan ke atas
dasar dan sistem pendidikan kebangsaan yang mempunyai perubahan positif, terutama
membentuk dan memupuk perpaduan negara”. Perpaduan antara masyarakat majmuk merupakan
asas utama yang diberikan oleh kerajaan Malaysia ketika menggubal dasar pendidikan selepas
negara mencapai kemerdekaan pada tahun 1957.
Peristiwa berdarah 13 Mei 1969 telah mengubah landskap politik, ekonomi dan sosial masyarkat
Malaysia di mana selepas peristiwa itu berlaku, pihak kerajaan telah mewujudkan Dasar
Ekonomi Baru (DEB) yang bermatlamat mencapai perpaduan negara dan integrasi nasional.
Peristiwa berdarah ini turut memberi impak yang besar kepada dasar pendidikan.
Bermula tahun 2010, sistem pendidikan di Malaysia telah bergerak seiring dengan keperluan
semasa keranan masyarakat juga turut berubah disebabkan oleh arus permodenan dan globalisasi.
Sehingga kini, Malaysia masih meneruskan kesinambungan sistem persekolah lama dengan
mengekalkan sekolah kebangsaan, sekolah jenis kebangsaan Cina dan sekolah jenis kebangsaan
Tamil. Isu-isu ini telah kerap kali dibincang dan diperdebatkan namun akhirnya tiada jalan
penyelesaian yang dilakukan bagi mengubah kepada sistem persekolahan yang baru. Isu-isu ini
sebenarnya merupkan isu yang sensitif bagi masyarakat Malaysia yang berbilang bangsa, kerana
bukan sesuatu yang mudah untuk mendapatkan persetujuan daripada masyarkat yang mempunyai
pandangan, pendapat dan kepentingan yang berbeza.

6. Kewujudan sekolah yang pelbagai aliran ini telah menjejaskan perpaduan kaum di Malaysia.
Kini ianya sudah tidak relevan untuk digunapakai kerana sekiranya ia masih diteruskan, maka
hubungan antara masyarakat Malaysia akan menjadi semakin pudar dan renggang. Ini kerana
sekolah merupakan tempat mula-mula masyarakat Malaysia yang berbilang bangsa bertemu
untuk saling kenal mengenali.
Perdana Menteri Malaysia, Datuk Seri Najib Tun Razak pernah mengatakan bahawa beliau
bersedia menimbangkan untuk mewujudkan hanya satu sistem sekolah sahaja yang diguna pakai
sekiranya rakyat Malaysia bersetuju untuk mengikut sistem tersebut. Memang kita tidak dapat
nafikan, di dalam usaha melaksanakan satu-satu dasar baru, kerajaan perlu mengambil kira
kehendak rakyat kerana ingin menggelakkan timbulnya perbalahan dan kesan buruknya akan
balik kepada rakyat dan juga negara. Sehingga kini, masyarakat Malaysia masih belum bersetuju
dan mencapai kata sepakat di dalam menggunakan satu sistem sekolah sahaja. Masyarakat Cina
dan India dilihat masih mahu menggunakan sistem sekolah pelbagai aliran yang dianggap dapat
menjaga bahasa ibunda mereka dan menjamin hak-hak mereka.
Namun pada pendapat saya, idea menubuhkan satu aliran sistem persekolahan perlu
dilaksanakan kerana melaluinya semangat perpaduan di kalangan rakyat akan dapat dipupuk.
Pelaksanaan sistem ini tidak akan menyebabkan kehilangan identity kaum-kaum tertentu, malah
ia akan terus menyemai semangat perpaduan yang kukuh di kalangan masyarkat Malaysia.
Masyarakat Cina, India dan semua kaum masih boleh mengekalkan penggunaan bahasa ibunda
mereka, walaupun mereka belajar di sekolah yang sama aliran.
3.2 Fokus Yang Berlainan Dalam Sektor Ekonomi
Sejak zaman penjajahan lagi, masalah integrasi telah wujud terutamanya semasa penjajahan
British. Mereka menjalankan dasar “divide and rule” iatu dasar pecah dan perintah agar dapat
memerintah dan mengeksploitasi ekonomi negara. Dasar ini jugalah yang memisahkan kaum-
kaum utama negara ini mengikut bidang ekonomi yang dijalankan. Masyarakat melayu
mengendalikan pertanian dan ditempatkan di kawasan luar Bandar iaitu di kampong-kampung.
Masyarakat Cina ditempatkan dilombong-lombong bijih timah dan bandar-bandar kerana aktiviti
perlombongan dan perdagangan yang dijalankan mereka. Manakala masyarakat India pula
ditempatkan di lading-ladang getah. Perubahan fungsi ini telah menyebabkan ketiga-tiga kaum
ini terpisah dan hubungan semakin terhada dan menjadi bertambah renggang.
Cabaran dari segi ekonomi yang paling nyata ialah perbezaan dari segi pekerjaan di mana
perbezaan ini diwujudkan oleh pihak British melalui pecah dan perintah sepertimana dinyatakan
sebelum ini. Masalah ini telah mewujudkan perasaan curiga dan telah mewujudkan jurang
ekonomi antara kaum-kaum terbabit.
Akaibat daripada dasar yang dicipta oleh British itu, kesannya masih lagi dapat dilihat sampailah
sekarang di mana sektor perniagaan masih lagi didominasi oleh orang Cina dan kebanyakkan
orang India masih lagi tinggal di lading-ladang. Perbezaan pekerjaan ini telah membataskan
interaksi sosial antara mereka kerana masa banyak diluangkan ditempat kerja dan sekiranya
rakan sekerja terdiri daripada kaum atau etnik yang sama maka interaksi dan komunikasi hanya
berlaku dan berada dalam lingkungan kaum yang sama sahaja. Kesannya adalah di mana
perasaan prasangka dan perkauman akan menjadi semakin kuat dan menebal di antara sesama
kaum terbabit.
Dominasi kaum dalam satu-satu bidang juga adalah cabaran ke dua daripada aspek ekonomi. Ini
adalah kerana kaum-kaum lain tidak dapat menyelit atau masuk ke dalam bidang tertentu yang
didominasi oleh kaum-kaum tertenuu dan ini adalah kerana kaum yang mendominasi itu mahu

7. terus mengekalkan hak dan kuasa dominasi mereka. Diantara contoh yang boleh dibawa di sini
ialah dominasi di dalam bidang perniagaan yang telah didominasi oleh kaum Cina sejak dahulu
lagi dan sehingga sekarang, masyarakat Cina masih lagi mendominasi bidang ini walaupun
kerajaan sentiasa menggalakkan mereka untuk menceburkan diri ke dalam bidang lain juga
seperti bekerja dengan pasukan beruniform (polis, askar) dan juga perguruan. Kerajaan juga telah
membuka peluang kepada mereka dalam sektor perkhidmatan awam namun gagal dan kurang
mendapat sambutan. Dr Ridhuan Tee (2009) pernah menyatakan bahawa “ Mereka (kaum Cina)
yang terlalu bangga dengan tamadun mereka serta lebih suka berdikari dengan menceburkan diri
dalam bidang perniagaan yang menjadi darah daging mereka”.
Di dalam mengatasi masalah dan cabaran ini, banyak dasar-dasar yang dilaksanakan oleh pihak
kerajaan seperti DEB dan juga RMK, namun pihak kerajaan hanya mampu merapatkan dan
mengurangkan jurang ini dan bukan menghapuskannya.
3.3 Berbeza Ideologi Politik dan Pengaruh
Majoriti parti politik di Malaysia ditubuhkan berasaskan kaum masing-masing. Contohnya,
seperti UMNO dan PAS untuk orang Melayu, MCA,PAP dan DAP untuk orang Cina, dan MIC
untuk orang India. Faktor penubuhan parti-parti ini telah menguatkan sikap dan semangat
perkauman yang tinggi . Sikap ingin memperjuangkan kaum masing-masing tanpa semangat
kekitaan pasti akan melambatkan proses perpaduan yang selama ini diusahakan oleh pihak
kerajaan yang sudah pastinya diimpikan oleh seluruh rakyat Malaysia.
Memang tidak dinafikan terdapat sebahagian parti berlainan bangsa yang bergabung tetapi
perjuangan mereka sedikit sebanyak tetap berbaur perkauman. Kewujudan parti-parti politik
yang berasaskan kaum ini juga menjadikan pengaruh perkauman turut merebak kepada institusi
keluarga dan juga pendidikan. Menurut Funston (2001), “setiap etnik akan memperjuangkan
kepentingan kaum masing-masing terutama hal-hal yang berkaitan dengan bahasa, pendidikan
dan kebudayaan, sedangkan dalam membina integrasi nasional dan perpaduan yang utuh semua
rakyat tanpa mengira kaum mahupun agama mestilah sama-sama berganding bahu dan tenaga
mencapai satu perjuangan dan matlamat yang sama demi negara yang menjadi tempat tumpah
darah mereka dan semua rakyatnya.
Kita dapat melihat semangat perkauman ini di dalam isu bahasa di mana tahun 1966, kira-kira
1200 pertubuhan keturunan Cina menjalankan kempen mengutip tandatangan menuntut supaya
bahasa Cina dijadikan salah satu dari bahasa rasmi negara. Isu yang berkaitan dengan
perancangan untuk mewujudkan Sekolah Wawasan. Masyarakat Cina yang diwakili oleh parti
politik Cina telah menentang penubuhan sekolah ini dengan mengatakan bahawa identiti rakyat
Cina akan hilang sedangkan pewujudan sekolah tersebut akan mewujudkan perpaduan antara
masyarakat.
Dari dahulu sehingga sekarang masih ada lagi pertelingkahan yang melibatkan bahasa dan juga
pendidikan yang sudah pastinya akan menambahkan retak-retak perpecahan rakyat yang sudah
pasti akan membantut atau menghalang usaha integrasi nasional yang cuba dilaksanakan oleh
pihak kerajaan yang memerintah.
http://www.bumigemilang.com/karangan-bahasa-melayu-bm-spm-perpaduan-kaum/
http://blogcikguazaman.blogspot.com/2011/10/topik-pilihan-karangan-spm.html
http://www.bumigemilang.com/bahan-pentaksiran-sejarah-pt3-pentaksiran-tingkatan-3-2014/