3. Πριν από τον 2ο Παγκ. Πόλεμο η περιοχή της Παλαιστίνης ήταν υπό Βρετανική Εντολή, σύμφωνα με τους
διακανονισμούς και διευθετήσεις που είχαν γίνει μετά τον 1ο Παγκ. Πόλεμο.
Μετά τον 2ο Παγκ. Πόλεμο, τον Νοέμβριο του 1947, ο ΟΗΕ απεφάσισε να γίνουν δύο κράτη στην περιοχή, ένα
Παλαιστινιακό και ένα Εβραϊκό, συμφωνούντων όλων των Μεγάλων Δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης της
Σοβιετικής ‘Ενωσης. Μάλιστα στον χάρτη που πρότεινε παραχωρούσε στους Παλαιστίνιους το 45% και στους
Εβραίους το 55%.
Οι Παλαιστίνιοι και οι ‘Αραβες δεν αποδέχθηκαν το προτεινόμενο σχέδιο, γιατί δεν ήθελαν καθόλου Εβραϊκό
κράτος στην περιοχή.
Αμέσως οι Εβραίοι ίδρυσαν το κράτος του Ισραήλ, ενώ οι Παλαιστίνιοι Άραβες δεν προχώρησαν στην ίδρυση
κράτους.
4. ‘Ετσι, μόλις τελείωσε η Βρετανική Εντολή, την 15η Μαίου 1948, Άιγυπτος, Ιράκ, Υπεριορδανία και Συρία,
επιτέθηκαν στο Ισραήλ και ο Πόλεμος κράτησε 15 μήνες.
‘Οταν έγινε ανακωχή τον Φεβρουάριο του1949, το Ισραήλ πλέον κατείχε το 78% της Παλαιστίνης.
Το χειρότερο όλων είναι το γεγονός ότι, λόγω ενδοαραβικών διενέξεων, ουδέποτε ιδρύθηκε Παλαιστινιακό
κράτος….
Όχι φυσικά επειδή δεν το επέτρεψε το Ισραήλ…..
5. Ακολούθησε ο Πόλεμος των έξη ημερών το 1967, όπου πάλι το Ισραήλ κατενίκησε την Άιγυπτο (κατέλαβε όλη τη
χερσόνησο του Σινά) και έφθασε ως την Διώρυγα του Σουέζ, την Ιορδανία (κατέλαβε όλη την Δυτική Όχθη του
Ιορδάνη ποταμού, που μέχρι τότε είχε παραχωρηθεί στην Ιορδανία), και την Συρία όπου κατέλαβε τα Υψίπεδα του
Γκολάν.
Μετά ήλθε το 1973 ο πόλεμος του Γιοπ Κιπούρ, μετά από τον οποίο επεστράφη το Σινά στην Αίγυπτο, αφού
συνήψαν συμφωνία ειρήνης την οποία διατηρούν μέχρι σήμερα.
Έκτοτε είχαμε αλλεπάλληλες συγκρούσεις και προσπάθειες για ειρήνευση οι οποίες διακόπτονταν από βίαια
επεισόδια (Ιντιφάντα 1, Ιντιφάντα 2, κλπ).
6.
7. Η σοβαρότερη προσπάθεια για ειρήνη έγινε επί Πρωθυπουργίας Γιτζάκ Ράμπιν στο Ισραήλ, με τον Αραφάτ, την
δεκαετία του 1990 στη βάση της δημιουργίας δύο κρατών με σταδιακά επί μέρους βήματα και από τις δύο πλευρές,
η οποία όμως τινάχθηκε στον αέρα όταν ο Γιτζάκ Ράμπιν δολοφονήθηκε από ένα φανατικό υπερορθόδοξο εβραίο.
Μετά την κατάληψη της εξουσίας στο Ιράν από τους Αγιοταλάδες και στα πλαίσια της αντιπαράθεσής τους με τους
Αμερικανούς, οι Ιρανοί δημιούργησαν την πλήρως ελεγχόμενη Χαμάς, (σε αντίπαράθεση με την Πλαιστινιακή Αρχή
και την PLO που δεν ήλεγχαν), και τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο.
8. Το πιο πρόσφατο ειρηνευτικό σχέδιο καταρτίστηκε από τις ΗΠΑ, επί προεδρίας Τράμπ και, αν και
χαρακτηρίστηκε «συμφωνία του αιώνα» από τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, Μπενιαμίν Νετανιάχου,
απορρίφθηκε ως μονομερές και άνισο από τους Παλαστινίους.
9. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
Δικαιούνται ανεξάρτητου κράτους οι Παλαιστίνιοι? Αναμφίβολα ΝΑΙ.
Δικαιούται η Χαμάς, για το λόγο αυτό να σκοτώνει εν ψυχρώ πολίτες? Σαφώς ΟΧΙ.
Δολοφονόντας πολίτες, σαμποτάρει τον αγώνα των Παλαιστινίων.
Δικαιούται το Ισραήλ να αμυνθεί? Σαφώς ΝΑΙ, αποφεύγοντας κατά το δυνατόν, τους απλούς πολίτες.
‘Εχει προχωρήσει το Ισραήλ κατά την άμυνά του σε χρήση υπέρμετρης βίας? Σαφώς ΝΑΙ και η διεθνής
κοινότητα οφείλει να το σταματήσει.
10. Προασπίζει η Χαμάς τα συμφέροντα του Παλαιστινιακού λαού και ιδιαιτέρως αυτών που ευρίσκονται στη
Γάζα? Σαφώς ΟΧΙ. Παίζει το παιχνίδι του Ιράν.
Δυστυχώς, όλα αυτά που ακολούθησαν την επιδρομή της 7ης Οκτωβρίου 2023 ήταν προβλέψιμα και
αναμενόμενα από τον καθένα που παρακολουθεί το Παλαιστινιακό ζήτημα. Γιατί όλοι γνωρίζουν ότι το
Ισραήλ όταν εκδικείται εφαρμόζει όχι το γνωστό, <<οφθαλμόν αντί οφθαλμού>>, αλλά <<δέκα
οφθαλμούς αντί ενός>>.
11. Ωστόσο, την σημερινή εποχή το Ισραήλ με την βοήθεια της Αμερικής
( οικονομική, πολιτική, στρατιωτική) έχει εξελιχθεί σε ένα πανίσχυρο κράτος ,το οποίο προσδοκεί
πλέον την πλήρη καταστροφή του παλαιστινιακού λαού, με αποτέλεσμα να τίθεται το εύλογο
ερώτημα μήπως τα τότε θύματα, ξεχνώντας το τραυματικό παρελθόν τους , εξελίσσονται σε θύτες;