Recommended
More Related Content
Similar to Ιεραποστολή και Διακονία.pptx
Similar to Ιεραποστολή και Διακονία.pptx (20)
More from Δήμητρα Τζίνου
More from Δήμητρα Τζίνου (20)
Recently uploaded
Recently uploaded (20)
Ιεραποστολή και Διακονία.pptx
- 2. 2 / Η σημασία της αγκαλιάς Η αξία της αγκαλιάς θεωρείται θεμελιακή για την ψυχοσωματική εξέλιξη του ανθρώπου. Όταν αγκαλιάζουμε κάποιον εκφράζουμε πολλά συναισθήματα όπως την αγάπη μας, την αποδοχή, τη χαρά, την ευτυχία , την ασφάλεια και την κατανόησή μας απέναντι στον άλλον. Όταν αγκαλιάζουμε, το μήνυμα είναι πολύ δυνατό, γιατί είναι μια πράξη που γίνεται με το σώμα και όχι με τα λόγια. i) Η πατρική/μητρική αγκαλιά ηρεμεί, μειώνοντας το άγχος και το στρες, δείχνει συναισθηματικό δέσιμο, νοιάξιμο, αποδοχή, ζεστασιά και αγάπη, μειώνει το αίσθημα του φόβου και της μοναξιάς παράγει ασφάλεια και σιγουριά και βοηθάει στη νοητική ανάπτυξη του παιδιού, καθώς επίσης στην ψυχική και σωματική του υγεία. ii) Σε μια αγκαλιά χωράει οποιοσδήποτε, δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό καθώς όλοι δικαιούνται μια αγκαλιά. iii) Για όλους τους παραπάνω λόγους ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται μια αγκαλιά.
- 3. 3 / Τι είναι Ιεραποστολή - Η Ιεραποστολή ως εντολή του Χριστού στους Μαθητές Η Ιεραποστολή είναι αρχαιότατος εκκλησιαστικός θεσμός προς διάδοση της χριστιανικής πίστης σε αλλόθρησκους, σύμφωνα με τη ρητή εντολή του Κυρίου προς τους Αποστόλους «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη.»(Μτ 28,16-20) Στους πρόποδες του όρους Κιλιμάντζαρο στην Αφρική είναι στημένο ένα μνημείο για τον Ιεραπόστολο Δαυίδ Λίβινγκστον, όπου είναι χαραγμένο το εξής: «Ο Θεός είχε έναν υιό, κι αυτός ήταν Ιεραπόστολος». Όπως είναι γνωστό πρώτος Ιεραπόστολος υπήρξε ο ίδιος ο Θεάνθρωπος. Οι Απόστολοι συνέχισαν την Ιεραποστολή, οι Μάρτυρες τη δυνάμωσαν και οι Πατέρες της Εκκλησίας την υπερασπίστηκαν.
- 4. 4 / Πεντηκοστή και Ιεραποστολή Πεντηκοστή είναι το μέγα και θαυμαστό γεγονός της καθόδου του Παναγίου Πνεύματος. Ο Θεός, υπό ορατή μορφή «γλωσσών ωσεί πυρός», κατήλθε στη γη, για να αποτελειώσει το έργο της σωτηρίας μας, ως συνεχιστής του απολυτρωτικού έργου του Χριστού. Δε θα μπορούσε άλλωστε να μην είναι θαυμαστή η χαρμόσυνη κάθοδός Του. Έπρεπε οι άγιοι απόστολοι να νοιώσουν αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία, προκειμένου ολόκληρη η ψυχοσωματική τους υπόσταση να πλημμυρίσει από την θεία ενέργεια, ώστε να μην μείνει σ΄ αυτούς η παραμικρή αμφιβολία ότι η αποστολή τους ήταν θεόσταλτη. Να αποβάλλουν από μέσα τους όλους εκείνους τους ενδοιασμούς που είχαν ως τότε, σχετικά με το θείο πρόσωπο και το έργο του Σωτήρα Χριστού και να απαγκιστρωθούν πλήρως από τις κοντόφθαλμες μικροεθνικιστικές ιουδαϊκές αντιλήψεις περί του Μεσσία. Μόνο με αυτή την οντολογική τους βάπτιση με την ενέργεια και τα χαρίσματα του Παναγίου Πνεύματος θα μπορούσαν να αναλάβουν τον ευαγγελισμό της ανθρωπότητας.
- 5. 5 / Πρώτοι ιεραπόστολοι οι Μαθητές του Χριστού 1)Πέτρος, ο κορυφαίος των Αποστόλων, ο οποίος προηγουμένως ονομαζόταν Σίμων 2)Ανδρέας, ο Πρωτόκλητος, ο αδελφός του Πέτρου 3)Απόστολος Ιάκωβος πρεσβύτερος αδελφός του Ευαγγελιστού Ιωάννου 4)Ιωάννης ο Ευαγγελιστής και Θεολόγος, αδελφός του Ιακώβου 5)Φίλιππος 6)Βαρθολομαίος ή Ναθαναήλ 7)Θωμάς 8)Ματθαίος, ο Τελώνης, αδελφός του Ιακώβου του Αλφαίου 9)Ιάκωβος ο υιός του Αλφαίου, αδελφός του Λευί δηλαδή του Ματθαίου 10)Σίμων ο Κανανίτης , ο Ζηλωτής 11)Ιούδας Ιακώβου, τον οποίο ο Ματθαίος ονομάζει Λεββαίο ή Θαδδαίο 12)Ματθίας, στη θέση του προδότη Ιούδα του Ισκαριώτη
- 6. 6 / Οι περιοδείες του Απόστολου Παύλου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη
- 7. 7 / Η ιεραποστολική δράση του αγίου Ιωάννου του Χρυσόστομου Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ήταν ζηλωτής του ευαγγελισμού των απίστων, τόσο των ειδωλολατρών όσο και των αιρετικών, ποθούσε τη σωτηρία όλων των ανθρώπων. Ως αρχιεπίσκοπος ο ιερός Χρυσόστομος ανέπτυξε ένα πρωτοποριακό ιεραποστολικό έργο, που χαρακτηρίζεται από ευρύτητα, μεθοδικότητα, δυναμισμό και ρεαλισμό. Αφού συγκρότησε, λοιπόν, ένα επιτελείο από αφοσιωμένους συνεργάτες και συνεργάτριες επιδόθηκε με ζήλο στο έργο της ιεραποστολής τόσο ανάμεσα στους ειδωλολατρικούς πληθυσμούς της αυτοκρατορίας όσο και στα γειτονικά της αλλόδοξα έθνη, έργο που δεν εγκατέλειψε ούτε στα χαλεπά χρόνια της εξορίας και των δοκιμασιών του (404-407). 1)Ευαγγελισμός των Γότθων 2)Ευαγγελισμός των Φοινίκων 3)Ευαγγελισμός των Σκυθών 4)Ευαγγελισμός των Περσών, Κελτών, Αρμενίων, Κιλίκων καί Αράβων
- 8. 8 / Η μαρτυρία των αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου στους Σλάβους Η εφεύρεση ενός νέου αλφαβήτου για την εξυπηρέτηση της λατρείας των Σλάβων βασίστηκε στην αρχή ότι κάθε λαός έχει το δικαίωμα να λατρεύει τον Θεό στη μητρική του γλώσσα. Δημιούργησαν, λοιπόν, το Γλαγολιτικό αλφάβητο. Σε αυτό μετέφρασαν την Αγία Γραφή, πoλλά λειτουργικά και θεολογικά βιβλία, καθώς και τη Χριστιανική λειτουργική υμνολογία. Συγχρόνως,έγιναν διδάσκαλοι δεκάδων μαθητών για την επάνδρωση της τοπικής Εκκλησίας με διακόνους και πρεσβυτέρους. Στο τέλος του 866 φθάνουν στην Βενετία. Εκεί οι δύο Έλληνες ιεραπόστολοι έδωσαν τη μεγάλη μάχη κατά των Λατίνων τριγλωσσιτών και κέρδισαν υπέροχη νίκη. Διεκήρυξαν με πειστικότητα ότι οι λαοί μεταξύ τους είναι ίσοι τονίζοντας ότι: «Ο Θεός δε βρέχει όμοια σε όλους τούς ανθρώπους; Κι ο ήλιος δεν ανατέλλει ίδιος πάνω από όλους; Όλοι τον ίδιο αέρα δεν αναπνέουμε;» Μετάφραση της Αγίας Γραφής στα Σλαβικά από τον Μεθόδιο
- 9. 9 / Σύγχρονη ιεραποστολή σε όλο τον κόσμο (20ος αι.) Η προσπάθεια των πρώτων ιεραποστόλων να διαδώσουν το Ευαγγέλιο του Χριστού στα έθνη, παρά τίς υπάρχουσες κακουχίες και τους πολλούς κινδύνους, αναδεικνύει το μεγαλείο της πρώτης Εκκλησίας και παραμένει το πρότυπο ιεραποστολικής αυταπαρνήσεως για τους νεότερους ιεραποστόλους. Από τότε έχουν περάσει περίπου 2.000 χρόνια. Πολλά έχουν αλλάξει. Οι σημερινοί ιεραπόστολοι έχουν μεγάλη ευκολία στις μετακινήσεις τους, έχουν βελτιωθεί οι γενικότερες συνθήκες διαβιώσεως και, με την πρόοδο που έχει σημειωθεί σε όλους τους τομείς, ειδικότερα δε στην τεχνολογία, υπάρχουν κάθε είδους μέσα στην διάθεσή τους: εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία, το ραδιόφωνο και η τηλεόραση, τηλέφωνα και φαξ, αλλά και το διαδίκτυο, μέσα από τα οποία μπορούν να επιτελούν το ιεραποστολικό τους έργο. Εν τούτοις, η ιεραποστολική διακονία πολύ συχνά συναντά μεγάλες δυσκολίες, απαιτεί θυσίες και οι εργάτες του Ευαγγελίου στην επιτέλεση της θείας αποστολής τους πολλές φορές διώκονται. Η Ορθόδοξη ιεραποστολή, παρά τα λιγοστά μέσα που διαθέτει και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, εξακολουθεί να αναπτύσσεται σε διάφορες περιοχές του πλανήτη μας και σε κοινωνίες που συνεχώς εξελίσσονται.
- 11. 11 / Το έργο του Ιννοκέντιο Βενιαμίνωφ στην Αλάσκα Ο ακαταπόνητος Ιεραπόστολος Επίσκοπος Βενιαμίνωφ το Σεπτέμβριο του 1841 έφθασε στη Σίτκα και όλοι τον υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό. Ίδρυσε εκκλησιαστική Σχολή στη Σίτκα. Παρακίνησε τους συνεργάτες του να σπουδάσουν όσο το δυνατόν καλύτερα τις τοπικές γλώσσες και να αρχίσουν τη μετάφραση διαφόρων θρησκευτικών κειμένων. Έδωσε ο ίδιος το παράδειγμα μεταφράζοντας τις ευαγγελικές και Αποστολικές περικοπές, καθώς και τις κυριότερες προσευχές. Στα επόμενα χρόνια ο Ιννοκέντιος άνοιξε νέους ιεραποστολικούς σταθμούς. Το 1842 στο Νουσαγκάγκ, επί του ποταμού Κουσκοβίμ, το 1845 στη χερσόνησο Κενάυ και το Ικογκμούτ, στο εσωτερικό της χερσονήσου της Αλάσκας έως ψηλά στις πηγές του ποταμού Γιούκωνα. Μεταξύ των ετών 1841 και 1860 βαπτίσθηκαν 4.700 Εσκιμώοι και Ερυθρόδερμοι, αριθμός σπουδαιότατος εάν ληφθεί υπόψη ότι οι άνθρωποι αυτοί ήσαν σκορπισμένοι κατά μικρές ομάδες σε αχανείς παγωμένες εκτάσεις.
- 12. 12 / Η μαρτυρία του Νικολάου Κασάτκιν στην Ιαπωνία (1) Ο Άγιος Νικόλαος, κατά κόσμο Ιωάννης Ντιμιτρέβιτς Κασάτκιν, γεννήθηκε την 1η Αυγούστου 1836 μ.Χ. στο χωριό Μπεργιοζόβσκυ του Μπελσκ, κοντά στην περιοχή του Σμολένσκ. Ο Άγιος αγάπησε τον εκκλησιαστικό βίο από την παιδική του ηλικία και έκανε τα πρώτα του βήματά του μέσα στην Εκκλησία με την βοήθεια του πατέρα του, ο οποίος ήταν ιερεύς. Όταν ο Ιωάννης μεγάλωσε, πήγε στο τοπικό δημοτικό σχολείο και μετά στο εκκλησιαστικό σεμινάριο του Μελίνσκι. Αφού αποφοίτησε μεταξύ των πρώτων, συνέχισε τις σπουδές του στη θεολογική ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως, από την οποία τελείωσε το έτος 1861 μ.Χ. Στο Χακοντάτε, λιμάνι της βόρειας Ιαπωνίας, εγκαταστάθηκε Ρωσική Πρεσβεία και το προσωπικό της χρειαζόταν εφημέριο. Ο Ιωάννης, που πριν τελειώσει την ακαδημία είχε καρεί μοναχός, είχε μετονομασθεί σε Νικόλαο και είχε χειροτονηθεί Πρεσβύτερος το 1860 μ.Χ. από τον Μητροπολίτη Νόβγκοροντ και Αγίας Πετρουπόλεως Γρηγόριο, ήταν εκείνος που με χαρά δέχθηκε να εργαστεί ιεραποστολικά στην Ιαπωνία. Tο 1861 μ.Χ., σε ηλικία 26 ετών, ο νεαρός ιερομόναχος ξεκίνησε χωρίς συνοδεία και ταξίδεψε στην Σιβηρία. Έτσι έφθασε στο Χακοντάτε ως εφημέριος του διπλωματικού σώματος. Από εκεί έστειλε γράμμα στον Μητροπολίτη της Αγίας Πετρουπόλεως περιγράφοντας τον πολιτισμό, την ευγένεια και τον λεπτό χαρακτήρα των Ιαπώνων. Τους θαύμαζε γι’ αυτά και όμως συγχρόνως τους λυπόταν, επειδή τους έλειπε το κυριότερο: η Ορθόδοξη πίστη. Στο Χακοντάτε δεν τον είχαν υποδεχθεί θερμά ούτε οι Ρώσοι ούτε οι Ιάπωνες. Ειδικά οι τελευταίοι, εξ’ αιτίας του χρόνιου απομονωτισμού τους, δεν είχαν την διάθεση να ακούσουν το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Αυτό αποθάρρυνε κάπως το Νικόλαο.
- 13. 13 / Η μαρτυρία του Νικολάου Κασάτκιν στην Ιαπωνία 2) Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1861 μ.Χ., όμως, δέχθηκε της επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Ιννοκεντίου, ιεραποστόλου της Αμερικής. Εκείνος τον επετίμησε για τον φθίνοντα ενθουσιασμό του και τον συμβούλεψε να μάθει την ιαπωνική γλώσσα. Έτσι και έγινε. Ο Άγιος Νικόλαος έμαθε την γλώσσα και άρχισε να κηρύττει. Κάποια βραδιά, λοιπόν, καθώς μελετούσε στο κελί του, βλέπει ένα σαμουράι να ορμά στο δωμάτιό του με το σπαθί στο χέρι. Θα τον έσφαζε, του είπε, εάν δεν σταματούσε να «διαφθείρει» με τα κηρύγματά του τους ντόπιους. Το αποτέλεσμα ήταν, ο παραλίγο δήμιός του να κατηχηθεί και να βαπτισθεί. Λίγα χρόνια αργότερα ο σαμουράι Τακούμα Σαβάμπε έγινε ο πατήρ Παύλος, ο πρώτος Ορθόδοξος Ιάπωνας ιερέας. Ακολούθησαν χρόνια ιεραποστολικής δράσεως, μεταφράσεως λειτουργικών βιβλίων και της Αγίας Γραφής και έντονης κατηχητικής διακονίας. Το έτος 1880 μ.Χ., μετά από πολλά χρόνια ιεραποστολικής δράσεως, εξελέγη και χειροτονήθηκε Επίσκοπος της Ορθόδοξης Ιαπωνικής Εκκλησίας της Ρωσικής Διασποράς. Το ιεραποστολικό του έργο ήταν πολύ μεγάλο. Κατήχησε και βάπτισε χιλιάδες ανθρώπους. Φρόντισε για την ανέγερση ναών, την πνευματική καλλιέργεια και την λειτουργική αγωγή του κλήρου. Ο ίδιος έλεγε χαρακτηριστικά: «Ο Ορθόδοξος ιεραπόστολος οφείλει να έχει ανοιχτές τις πόρτες του σπιτιού του, γι’ αυτούς που επιθυμούν μια προσωπική επικοινωνία και να μεταβαίνει πρόθυμα όπου υπάρχει δυνατότητα μεταδόσεως του Ευαγγελίου». Ταπεινά ο Άγιος Νικόλαος δέχθηκε να πεθάνει, αν όμως πρώτα ο επίδοξος δολοφόνος του θα μάθαινε τι μελετούσε την ώρα εκείνη. Ο Άγιος Νικόλαος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1912 μ.Χ.
- 14. 14 / Η μαρτυρία στη Νέα Ζηλανδία από τον Μητροπολίτη Αμφιλόχιο Τσούκο Ο Γέροντας Αμφιλόχιος γεννήθηκε στη Λάρδο , γαλουχήθηκε από την οικογένεια και τους δασκάλους του, αποφοίτησε από την Πατμιάδα Εκκλησιαστική Σχολή και από την Θεολογική Σχολή Χάλξης. Έκτοτε καθοδηγούμενος από τα πνευματικά διδάγματα του Πάτμιου γέροντα του Αμφιλόχιου Μακρή, ακολούθησε από πολύ νωρίς τον δύσκολο δρόμο της Ιεραποστολής για πολλά χρόνια. Το πνευματικό του έργο Θήτευσε στη Ρόδο ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Θάρρι και πνευματικός της Ιεράς Μονής Υψενής. Ο Γέροντας Αμφιλόχιος αναβίωσε τον μοναχισμό στη Ρόδο με την ίδρυση της ανδρικής και γυναικείας αδελφότητας. Στις 20 Νοεμβρίου 2005 ενθρονίστηκε Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας. Ροδίτες και Δωδεκανήσιοι παρεβρέθησαν στην ενθρόνιση του στον Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού και εκεί φάνηκε και η απέραντη αγάπη που είχαν στο πρόσωπο του. Στη μακρινή Ζηλανδία και στα νησιά Φίτζι αντίκρισε φτωχά χωριά και ανθρώπους που διψούσαν να μάθουν για την ορθοδοξία. Παρά τις όποιες δυσκολίες, ολοένα και αυξάνονται οι κάτοικοι που δοξάζουν τον Θεό εκεί στα μακρινά Φίτζι. Ο Γέροντας Αμφιλόχιος με τους πιστούς του ακόλουθους και συνεργάτες, έχτισαν ναούς, μοναστήρια, ορφανοτροφεία, χειροτόνησαν ιερείς , καθοδήγησαν πνευματικά και έτσι βαφτίστηκαν εκατοντάδες παιδιά και ενήλικες Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Δίχως μεγάλους ναούς, κατασκευασμένους από ξύλο, παρά μόνο με το ιερό Ευαγγέλιο και μέσα από λιτούς τρόπους διέδωσαν το αληθινό νόημα της Εκκλησίας μας στην άλλη άκρη του κόσμου. Χάρη στο ιεραποστολικό έργο του Γέροντα Αμφιλοχίου Τσούκου, το καντήλι της ορθοδοξίας θα παραμείνει για πάντα αναμμένο στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού.
- 16. 16 / Μελέτη περίπτωσης: Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (1) Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας,καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αναστάσιος Γιαννουλάτος, κεφαλληνιακής καταγωγής, γεννιέται τον Νοέμβριο του 1929 και περνάει τα εφηβικά του χρόνια στην Αθήνα. Τελειώνει το Β΄ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών, ένα από τα αυστηρότερα και καλύτερα σχολεία του καιρού του, με 19 και 9/11, δίνοντας ήδη από τα χρόνια της εγκύκλιας μόρφωσής του δείγματα για τη λαμπρή πορεία που θα ακολουθούσε. Αφού πρωτεύει και αριστεύει στις εισαγωγικές εξετάσεις της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποφοιτά το 1952. Το 1960 χειροτονείται διάκονος με μόνο σκοπό την αφιέρωση στο έργο της αναζωπύρωσης της εξωτερικής ιεραποστολής, στην τήρηση της εντολής του Ευαγγελίου «πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη». Ο Αναστάσιος πολεμάει την τάση του απομονωτισμού και του θρησκευτικού επαρχιωτισμού την οποία θεωρούσε σοβαρή ανάσχεση στην υπόθεση της παγκοσμιότητας του χριστιανισμού, και χάρη στις επίμονες προσπάθειές του πραγματοποιείται μια δυναμική έξοδος της ορθοδοξίας στην οικουμένη και αναζητείται εκ νέου η λησμονημένη διάσταση της αποστολικότητας και της καθολικότητάς της.
- 18. 18 / Το 1961 ο Αναστάσιος ιδρύει, το Διορθόδοξο Κέντρο «Πορευθέντες». Το 1964, ένα πρωινό του Μαΐου χειροτονείται πρεσβύτερος, και το ίδιο κιόλας βράδυ αναχωρεί βιαστικά για την Ουγκάντα . Το 1965 μεταβαίνει στη Γερμανία, όπου, ως μεταπτυχιακός φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Αμβούργου και στη συνέχεια του Μαρβούργου, Υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt, σπουδάζει εθνολογία και θρησκειολογία, ιεραποστολογία, αφρικανολογία και ειδικεύεται στην ιστορία των θρησκευμάτων. Το 1972 ο Αναστάσιος εκλέγεται τιτουλάριος επίσκοπος Ανδρούσης και τοποθετείται διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας το 1973, όταν σημειώνεται η πρώτη φοιτητική εξέγερση εναντίον της δικτατορίας με την κατάληψη της Νομικής Σχολής στην Αθήνα, ο επίσκοπος φτάνει στην οδό Σόλωνος φορτωμένος με τρόφιμα και φάρμακα για τους φοιτητές, φορώντας μόνο το απλό του ράσο κι ένα σιδερένιο σταυρό· τα πρόσωπα που τον συνοδεύουν κι αυτός απωθούνται βίαια από τους αστυνομικούς, ο Αναστάσιος όμως ξεφεύγει και παραδίδει τις προμήθειες στους ξεσηκωμένους για δημοκρατία και ελευθερία φοιτητές. Μελέτη περίπτωσης: Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (2)
- 20. 20 / Μελέτη περίπτωσης: Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (3) Το 1976 εκλέγεται παμψηφεί τακτικός καθηγητής της έδρας της Ιστορίας των Θρησκευμάτων στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, της οποίας θα διατελέσει και κοσμήτορας. Το 1981 καλείται από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας να συμβάλει στην εξομάλυνση της κατάστασης στη σχεδόν υπό αποσύνθεση εκκλησία της Κένυας. Για μια δεκαετία μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Ανατολικής Αφρικής και Αθηνών. Το 1991 με απόφαση του Πατριάρχη Δημητρίου και της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου μεταβαίνει στην Αλβανία ως Πατριαρχικός Έξαρχος. Το 1992 εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας. Κι ενώ οι εκκλησιές στην Αλβανία παραμένουν κλειστές για δεκαετίες, αυτός, αναχωρώντας από την Ελλάδα, δηλώνει πως πρώτη του μέριμνα είναι να ανοίξει σχολειά. Θα ανοίξει και σχολειά και εκκλησιές. Μοιράζεται τις ίδιες συνθήκες λιτότητας –μάλλον φτώχειας– που αντιμετωπίζει το σύνολο του πληθυσμού, συναντά κάθε τύπου εμπόδια, αλλά κατορθώνει να ανασυστήσει τη βασική οργανωτική δομή της Εκκλησίας, ιδρύει Θεολογική σχολή, εφημερίδα, κατασκευάζει εκ θεμελίων ή επισκευάζει ναούς (πάνω από τριακόσιους), αναλαμβάνει έντονη εκδοτική δραστηριότητα, χτίζει κλινικές και σχολεία, νηπιαγωγεία, υδραγωγεία, τεχνικές σχολές, κέντρα υγείας –περίφημο είναι το Διαγνωστικό Ιατρικό Κέντρο στα Τίρανα με 24 ειδικότητες–, κινητή οδοντιατρική μονάδα, ινστιτούτα επαγγελματικής κατάρτισης, και θέτει τα παραπάνω στη διάθεση των πολιτών κάθε εθνικότητας, και των πιστών κάθε θρησκεύματος, φυσικά στη διάθεση και αυτών που δεν πιστεύουν· κάποιοι θα τον αποκαλέσουν «Αρχιεπίσκοπο Τιράνων και όλων των άθεων».
- 21. 21 / Μελέτη περίπτωσης: Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (4) Στη διάρκεια της κρίσης του 1997, μέσα στους ήχους από τους πυροβολισμούς και στην ανεξέλεγκτη πολιτική αναταραχή, ξεχωρίζει η φωνή του Αρχιεπισκόπου: «όχι άλλο αίμα», θα φωνάξει, «όχι στον πόλεμο, όχι στο μίσος». Στη διάρκεια του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου αναλαμβάνει την υλοποίηση ενός προγράμματος (ύψους πάνω από 12.000.000 δολάρια) με σκοπό την αποκατάσταση 33.000 προσφύγων, στην πλειονότητά τους μουσουλμάνων. Συγκινεί και προβληματίζει όταν στο μέσο της κρίσης συγκεντρώνει 600.000 δολάρια για την αναστήλωση μιας εκκλησίας και ενός τζαμιού στο Κοσσυφοπέδιο ή την ανοικοδόμηση ενός νεανικού κέντρου. «Η πυρπόληση εκκλησιών και τζαμιών», θα πει, απευθυνόμενος στους φανατικούς όλων των πλευρών, «δεν προωθεί τη δικαιοσύνη και την ειρήνη...Όσο δίκαιο και αν έχει κανείς, οφείλει να σεβασθεί την ιερότητα και τον ρόλο που έχουν οι ιεροί τόποι λατρείας. Αυτοί πρέπει να γίνονται κέντρα συμφιλιώσεως και ειρήνης και όχι εστίες συντηρήσεως εχθροτήτων».
- 22. 22 / Μελέτη περίπτωσης: Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (5) Συγγραφικό έργο Έχει συγγράψει και εκδώσει 24 βιβλία (θρησκειολογικές έρευνες, ιεραποστολικά δοκίμια, Ορθοδόξου πνευματικότητος) και πλέον των 200 μελετών και άρθρων θεολογικού ή θρησκειολογικού περιεχομένου. Βιβλία και διάφορα κείμενά του έχουν μεταφραστεί σε 17 γλώσσες. Η συμβολή του στην επιστήμη, τη σύγχρονη χριστιανική μαρτυρία, την διαχριστιανική προσέγγιση, τον διαθρησκειακό διάλογο και την ειρηνική συνύπαρξη λαών και θρησκειών έχει διεθνώς αναγνωριστεί.
- 23. 23 / Η ιεραποστολή ως εκμετάλλευση / αποικιοκρατικά και ιμπεριαλιστικά κίνητρα Η ζωή της Εκκλησίας είναι ένας διαρκής αγώνας για ενότητα και διακονία του κόσμου που αποβλέπει στη σωτηρία του ανθρώπου. Η Εκκλησία μεταδίδει το μήνυμα του Ευαγγελίου σε τοπικό και οικουμενικό επίπεδο, με απώτερο σκοπό την συμφιλίωση του ανθρώπου με τον Θεο και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών. Όσοι εργάζονται στην Ιεραποστολή ως πραγματικοί εντολοδόχοι του Ι. Χριστού α) δεν πηγαίνουν σε ξένο έδαφος και β) δεν πηγαίνουν (δεν πρέπει, ούτε μπορούν να πάνε) να επεκτείνουν κάποιο δικό τους έδαφος, αλλά πρέπει να γνωρίζουν καλά, ότι πηγαίνουν στην επικράτεια, στο φυσικό χώρο του Ι. Χριστού. Επιπλέον δεν πάνε να κυριεύσουν ούτε στρατιωτικώς, ούτε πολιτικώς, ούτε πολιτιστικώς, ούτε τεχνικώς τους λαούς αυτούς των ιεραποστολικών χωρών, αλλά πηγαίνουν να μεταδώσουν το μήνυμα του Ευαγγελίου, τη διδασκαλία, τις εντολές και τους κανόνες του Κυρίου. «Διδάσκοντες αυτούς τους λαούς να τηρούν όλα, όσα ενετείλατο (=παρήγγειλε)» ο ίδιος ο Κύριος και όχι άλλος κανείς. Αυτά τα οποία διδάσκει και εντέλλεται ο Κύριος δια μέσου της Εκκλησίας Του, της οποίας αποτελεί την αλάθητη κεφαλή.
- 24. 24 / Ιεραποστολή της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας Στόχος της Ιεραποστολής της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας είναι να καλέσει τους ανθρώπους να έρθουν στον Χριστό βοηθώντας τους να λάβουν το ευαγγέλιο μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό και της Εξιλέωσής Του, μετάνοια, βάπτισμα, λήψη του δώρου του Αγίου Πνεύματος
- 25. 25 / Ιεραποστολή της Προτεσταντικής εκκλησίας Οι προτεσταντικές εκκλησίες, τα επίσημα εκκλησιαστικά σώματα και ιδιώτες ιδρύουν στις χώρες τους και κυρίως στην Αμερική ιεραποστολικές εταιρίες, οι οποίες σκοπό έχουν την διάδοση των ιδεών τους, την πνευματική αναγέννηση και διάδοση του ευαγγελίου στον κόσμο, αλλά κυρίως τον προσηλυτισμό των Ορθοδόξων στον Προτεσταντισμό. Η διείσδυση Προτεσταντών ιεραποστόλων στον ελλαδικό χώρο και γενικά στην Μεσόγειο αρχίζει πριν ακόμη την επανάσταση του 1821. Στις αρχές του 19ου αιώνος η κίνηση αυτή παρατηρείται πιο έντονα από ιεραποστόλους διαφόρων εθνικοτήτων ( Άγγλοι, Αμερικανοί, Γερμανοί, κ.ά.), οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την αποκατασταθείσα τάξη πλέον στην Μεσόγειο, ξεκίνησαν το ταξίδι τους στην Ανατολή προς μετάδοση των ιδεών τους και επικράτησή τους, τα οποία και ήσαν τα κύρια κίνητρά τους. Η φτώχεια και αμάθεια του λαού κυρίως στην Ελλάδα αμέσως μετά την απελευθέρωση ήταν εύκολο αντικείμενο εκμεταλλεύσεως για εκπαιδευτική δραστηριότητα, την οποία οι ιεραπόστολοι άρχισαν να αναπτύσσουν.
- 26. 26 / Ιεραποστολή και προσηλυτισμός Η ιεραποστολική διδασκαλία αφήνει το άτομο ελεύθερο να αποφασίσει, αν η πίστη που ακούει, διδάσκεται ή μαθαίνει είναι ορθή, ενώ στον προσηλυτισμό το άτομο, για να πειστεί να ακολουθήσει τη διδασκαλία του προσηλυτιστή ως ορθή, καθίσταται θύμα αθέμιτων μέσων, όπως παροχών, μέσων απατηλών, κατάχρησης της απειρίας του ή της εμπιστοσύνης του κ.λπ. Ο προσηλυτισμός μοιάζει περισσότερο με την προπαγάνδα, η οποία παρουσιάζει μονόπλευρα, δηλαδή από την πλευρά που τη συμφέρει, τις ιδέες της. Είναι φανερό απ’ όσα πιο πάνω επιγραμματικά αναφέραμε ότι οι έννοιες των όρων προσηλυτισμός και ιεραποστολή είναι σαφώς καθορισμένες.
- 27. 27 / 18. Διακονία i)Τι είναι διακονία; Διακονία είναι η πράξη ανιδιοτελούς αγάπης και θυσίας. Το έργο της Εκκλησίας είναι έργο διακονίας. ii) Εικόνες που φαίνεται η διακονία και η προσφορά της εκκλησίας στην κοινωνία:
- 28. 28 / Επικαιροποίηση: Ιεραπόστολος Οι ιεραπόστολοι είναι μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για 18 μήνες – 2 χρόνια για να διαδώσουν το Ευαγγέλιο. Έρχονται από όλο τον κόσμο. Είναι είτε νέοι ενήλικοι, είτε συνταξιοδοτημένα παντρεμένα ζευγάρια. Αλλά ανεξάρτητα από την ηλικία τους, το κίνητρό τους είναι ειλικρινές – εγκαταλείπουν τα σπίτια και τις οικογένειές τους για δύο χρόνια για να κάνουν αυτό που ο Ιησούς δίδαξε στους Αποστόλους του: «Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση». Η Ιεραποστολή είναι απάντηση στην αγάπη του Θεού. Είναι ευθύνη όλων μας, όπως και η διάδοση της πίστεως.
- 30. 30 / ΕΡΓΑΣΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ Πάνος Κοκόρος Γ1 2022-23 Υπεύθυνη καθηγήτρια: κα. Δήμητρα Τζίνου
- 31. 31 / TEΛΟΣ