2. Γεννήθηκε στη Μετζ της Γαλλίας και ανατράφηκε σε άνετο
οικογενειακό περιβάλλον. Σην περίοδο 1851-61 ολοκλήρωσε
τις σπουδές του, φοιτώντας αρχικά στο ίδρυμα Landry και
κατόπιν στο λύκειο Bonaparte του Παρισιού. Σο 1862 απέκτησε
το baccalauréat, με διάκριση στη μετάφραση από τα λατινικά
και για ένα χρονικό διάστημα εργάστηκε ως υπάλληλος σε
ασφαλιστική εταιρεία και στο δημαρχείο του Παρισιού.
Η ενασχόλησή του με την ποίηση είχε ξεκινήσει νωρίτερα και έγινε
πιο συστηματική λόγω της συναναστροφής του με τους
λογοτεχνικούς κύκλους της πόλης. Ο Βερλαίν ήρθε σε επαφή
με την ομάδα των Παρνασιστών και άλλους σύγχρονους
ποιητές, ενώ ποιήματά του άρχισαν να δημοσιεύονται στις
περιοδικές εκδόσεις τους. Σο ποίημα Mr. Prudhomme υπήρξε
το πρώτο που δημοσιεύτηκε το 1863. Σρία χρόνια αργότερα
δημοσιεύτηκε και η πρώτη του ποιητική συλλογή
3. με τίτλο Poèmes saturniens ,που θεωρείται πως διαπνέεται από τα
συναισθήματά του για την εξαδέλφη του Ελίζα, με την οποία ήταν
ερωτευμένος. Σον Αύγουστο του 1870 παντρεύτηκε τη
δεκαεξάχρονη Ματίλντ Μοτέ.
Κατά την περίοδο της Παρισινής Κομμούνας, ανέλαβε διευθυντικά
καθήκοντα στο γραφείο τύπου της Κομμούνας και πιθανώς ο
φόβος των αντιποίνων της Σρίτης Δημοκρατίας αποτέλεσαν έναν
από τους λόγους της ύστερης μποέμ στάσης ζωής του.
Σο επτέμβριο του 1871 χρονολογείται η γνωριμία του με τον Αρτύρ
Ρεμπό, γεγονός που επέδρασε καταλυτικά στη ζωή του.
Περιπλανήθηκε μαζί του στη βόρειο Γαλλία και στο Βέλγιο,
εγκαταλείποντας την γυναίκα και τον γιό του.
το Λονδίνο όπου εγκαταστάθηκαν, ο Βερλαίν ολοκλήρωσε τη
συλλογή Romances sans paroles που διακρίνεται για την
μουσικότητα της αλλά και από τους πειραματισμούς του Βερλαίν.
4. Η έντονη σχέση του Βερλαίν με τον Ρεμπό έληξε προσωρινά το
1873, όταν δηλ. ο πρώτος τραυμάτισε τον σύντροφό του σε
κατάσταση μέθης. Για την πράξη του, καταδικάστηκε σε διετή
φυλάκιση, κατά τη διάρκεια της οποίας εκδόθηκε η ποιητική
συλλογή Romances sans paroles ( 1874 ) από τον Edmond
Lepelletier.
Ο Βερλαίν αφέθηκε ελεύθερος τον Ιανουάριο του 1875, έχοντας
ασπαστεί τον Ρωμαιοκαθολικισμό. Σο επόμενο διάστημα, μετά
από μία ανεπιτυχή προσπάθεια επανασύνδεσης με τον Ρεμπό
όταν τον επισκέφτηκε στην τουτγκάρδη, εγκαταστάθηκε σε
διάφορες πόλεις της Αγγλίας, όπου και εργάστηκε ως δάσκαλος
γαλλικών και σχεδίου, ενώ παράλληλα κέρδισε την αναγνώριση
σπουδαίων Άγγλων λογοτεχνών, όπως του Άλφρεντ Σένισον.
Επέστρεψε στη Γαλλία το 1877 και τον Οκτώβριο του 1880 εδόθηκε
η συλλογή Sagesse, μεποιήματα που γράφτηκα την περίοδο
1873-78 και συνέβαλαν στην καθιέρωσή του.
5. Ο θάνατος του αγαπημένου του μαθητή, Λουσιέν Λετινουά (
1883) καθώς και εκείνος της μητέρας του ( 1886), σε
συνδυασμό με τις αποτυχημένες απόπειρές του να
συμφιλιωθεί με την σύζυγό του, συνέβαλαν στην επιστροφή
του στον έκλυτο βίο του παρελθόντος.
6. Poèmes saturniens (1866)
Les Amies (1867)
Fêtes galantes (1869)
La Bonne Chanson (1870)
Romances sans paroles (1874)
Sagesse (1880)
Jadis et naguère (1884)
Amour (1888)
Parallèlement (1889)
Dédicaces (1890)
Femmes (1890)
Après trois ans (1865)
7. Ποίηση Πεζογραφία
Poèmes saturniens (1866) Les Poètes maudits (1884)
Les Amies (1867) Louise Leclercq (1886)
Fêtes galantes (1869) Les mémoires d'un
La Bonne Chanson (1870) veuf (1886)
Romances sans Mes hôpitaux (1891)
paroles (1874) Mes prisons (1893)
Sagesse (1880) Quinze jours en
Jadis et naguère (1884) Hollande (1893)
Amour (1888) Confessions (1895)
Parallèlement (1889)
Dédicaces (1890)
Femmes (1890)
Après trois ans (1865)
8. ()
-- Μπα! Και η μοίρα μας έγινε πεζή.
Αν θέλετε, πεθαίνουμε μαζί;
-- πάνια η πρόταση, ορισμένως.
-- Ωραίο το σπάνιο. Λοιπόν εμπρός.
Ο τόπος θαυμάσιος και ο καιρός.
-- Χι! χι! χι! Απογοητευμένος!
-- Ίσως. Αλλά προπάντων εραστής
άψογος. Ανέκαθεν ιδεαλιστής.
Να πεθάνουμε τώρα ελάτε.
-- Περσότερο ειρωνεύεστε, θαρρώ,
παρά όσο κάνετε τον τρυφερό.
Πάψετε, κύριε, αν αγαπάτε.
Έτσι το βράδυ κείνο απάνω στη
χλόη, και στ' άνθη απάνω καθιστοί,
δυο περίεργοι ερωτευμένοι
αναβάλανε τέτοιο ζηλευτό
θάνατο, κι απομείνανε γι' αυτό
-- χι! χι! χι! -- καταγοητευμένοι.
Paul Verlain
9. Les sanglots longs With long sobs
Des violons the violin-throbs
De l'automne of autumn wound
Blessent mon cœur my heart with languorous
D'une langueur and montonous
Monotone. sound.
Tout suffocant Choking and pale
Et blême, quand When I mind the tale
Sonne l'heure. the hours keep,
Je me souviens my memory strays
Des jours anciens, down other days
Et je pleure... and I weep;
Et je m'en vais and I let me go
Au vent mauvais where ill winds blow
Qui m'emporte now here, now there,
De çà, de là, harried and sped,
Pareil à la even as a dead
Feuille morte... leaf, anywhere.
Paul Verlaine
10. Your soul is as a moonlit landscape fair,
Peopled with maskers delicate and dim,
That play on lutes and dance and have an air
Of being sad in their fantastic trim.
The while they celebrate in minor strain
Triumphant love, effective enterprise,
They have an air of knowing all is vain,-
And through the quiet moonlight their songs rise,
The melancholy moonlight, sweet and lone,
That makes to dream the birds upon the tree,
And in their polished basins of white stone
The fountains tall to sob with ecstasy.
Paul Verlaine
11. Ο Βερλαίν χαρακτηρίζεται ως ένας καθαρά λυρικός
ποιητής που σημάδεψε μία μετάβαση από
το ρομαντισμό στο κίνημα του συμβολισμού, και
διακρίνεται για το μουσικό αποτέλεσμα της γραφής
του, μέσα από τη χρήση αρκετών μυστικών της
γαλλικής προσωδίας, όπως τις παρηχήσεις, τις
συνηχήσεις και τους ανισοσύλλαβους στίχους. Παρά
το γεγονός πως το έργο του επέδρασε καταλυτικά στη
διαμόρφωση του συμβολισμού, ο ίδιος αργότερα τον
αποκήρυξε, καθώς το κίνημα απέκλινε ακόμα
περισσότερο από τις παραδοσιακές ποιητικές φόρμες,
ενώ ο Βερλαίν υποστήριζε την αναγκαιότητα
ορισμένων, όπως για παράδειγμα
της ομοιοκαταληξίας του στίχου.