Pierwsze wydanie magazynu „Krasnalove wieści” w 2022 roku!Wroclaw
O Wrocławskich zamkach, o księżniczce, co dobro czyniła i choć była bogata, to bez butów chodziła. O zimowych potyczkach i rycerza słowie, czyli rycerz Jadwiżański o turnieju opowie.
Pierwsze wydanie magazynu „Krasnalove wieści” w 2022 roku!Wroclaw
O Wrocławskich zamkach, o księżniczce, co dobro czyniła i choć była bogata, to bez butów chodziła. O zimowych potyczkach i rycerza słowie, czyli rycerz Jadwiżański o turnieju opowie.
Skąd wiadomo, że wiosna znów do nas przybywa, o nadodrzańskich wyspach i szkielecie wieloryba. O
spotkaniu Mieszka z Dąbrówką, narzeczoną jego i co to miało z topnieniem marzanny wspólnego.
Tajemnice biedronki, czyli Bożej Krówki, I jak zrobić owady z papierowej tutki.
14 marca będzie miał premierę ostatni audiobook z serii „Krasnalkowych opowieści” czytany przez
aktora Artura Barcisia! Więcej informacji na oficjalnym profilu na Facebooku -> krasnale.pl.
Od 9 marca wersja drukowana miesięcznika będzie dostępna w Centrum Informacji Turystycznej,
Rynek 14. Śpieszcie się, liczba egzemplarzy jest ograniczona!
Drugie wydanie magazynu „Krasnalove wieści”! W numerze:
Trochę straszna legenda o zbójach i głowie z kamienia oraz gdzie znaleźć lwa, co spełnia życzenia.
O koronie Wrocławia, czyli jakie wieże zdobyć w mieście. O Wandzie Rutkiewicz, Alpinkach i Mount Evereście.
W lutym będą miały premierę dwa audiobooki z serii „Krasnalkowych opowieści” czytane przez aktora Artura Barcisia! Więcej informacji na oficjalnym profilu na Facebooku -> krasnale.pl.
Wersja drukowana miesięcznika jest dostępna w Centrum Informacji Turystycznej, Rynek 14. Śpieszcie się, liczba egzemplarzy jest ograniczona!
Na Wrocławski Festiwal Krasnoludków już najwyższy czas, Festiwaliusz zachęca: „Nie może zabraknąć
tam WAS!”. Ponadto dowiecie się dużo ciekawostek o rzece Odrze i jej dopływach, o Bogu Viadrusie,
mostach i rybach.
Zachęcamy do rozwiązywania zadań i zapraszamy do wzięcia udziału w krasnalowym konkursie!
Gościem październikowego wydania jest Krasnal Lionek. Wraz z Krasnalem Radiowcem porozmawiają o tym jak krasnal wraz ze swoim mruczkiem spędzają wolny czas i jakimi ścieżkami chadzają.
Już jest! Przedstawiamy drugie wydanie gazetki „Krasnalove wieści”. Wydawnictwo pod tytułem „Krasnalove wieści” to gazetka poświęcona wrocławskim krasnoludkom o charakterze edukacyjnym i rozrywkowym.
Jest już najnowszy, październikowy numer „Krasnalovych wieści”. Miesięcznik dla dzieci można pobrać ze strony internetowej albo dostać w Centrum Informacji Turystycznej.
W czerwcowym numerze:
Na dzień dziecka prezent mamy, do gry w planszówkę zapraszamy!
O ziemi, co drży gdy smok Strachota kroczy, i o tym, że strach ma wielkie oczy!
Ile sztuk spodni to para? Matematyka wyjaśnić to umie, dzięki niemu każdy to w mig zrozumie!
Bohaterem numeru jest krasnal Radiowiec, który nie spodziewał się, że rozmowa zboczy na inne
tematy i… bardzo dziwnie się potoczy :-)
Głównym bohaterem majowego wydania jest krasnal Kolekcjoner, który opowie o tym, że zbierać można niemal wszystko. Ponadto w numerze o malajskim misiu, pręgierzu, Fredrze i jego znikającym piórze. O dawnych miarach, piorunach i grzmotach, krasnoludkowych „achach” i „ochach”. Czekają na was konkursy i zabawy, w których do wygrania krasnalowe nagrody. Od 7 maja wersja papierowa dostępna w Centrum Informacji Turystycznej, Rynek 13!
Józef Raczek (1922-1990) – malarz, rzeźbiarz, kolekcjoner,
autor sztuk teatralnych i bajek.
„Orędownik Sądecczyzny” swój dom, zwany „Oficyną Raczków”,
zamienił w niezwykłą galerię grafik, obrazów i rzeźb. Przez wiele lat było to miejsce spotkań i twórczej pracy artystów. W pokoju „Pod muzami” Raczek podejmował gości winem własnego wyrobu z owoców głogu i dzikiej róży.
Sztuka była dla niego niczym pamiętnik – uwiecznił starosądecki rynek, klasztor klarysek, kapliczki, św. Kingę. Malowidła znajdujące się w sieni przybliżają nam kulturę i historię Starego Sącza, a na podwórku wciąż jeszcze rzeczywistość miesza się z bajką.
Skąd wiadomo, że wiosna znów do nas przybywa, o nadodrzańskich wyspach i szkielecie wieloryba. O
spotkaniu Mieszka z Dąbrówką, narzeczoną jego i co to miało z topnieniem marzanny wspólnego.
Tajemnice biedronki, czyli Bożej Krówki, I jak zrobić owady z papierowej tutki.
14 marca będzie miał premierę ostatni audiobook z serii „Krasnalkowych opowieści” czytany przez
aktora Artura Barcisia! Więcej informacji na oficjalnym profilu na Facebooku -> krasnale.pl.
Od 9 marca wersja drukowana miesięcznika będzie dostępna w Centrum Informacji Turystycznej,
Rynek 14. Śpieszcie się, liczba egzemplarzy jest ograniczona!
Drugie wydanie magazynu „Krasnalove wieści”! W numerze:
Trochę straszna legenda o zbójach i głowie z kamienia oraz gdzie znaleźć lwa, co spełnia życzenia.
O koronie Wrocławia, czyli jakie wieże zdobyć w mieście. O Wandzie Rutkiewicz, Alpinkach i Mount Evereście.
W lutym będą miały premierę dwa audiobooki z serii „Krasnalkowych opowieści” czytane przez aktora Artura Barcisia! Więcej informacji na oficjalnym profilu na Facebooku -> krasnale.pl.
Wersja drukowana miesięcznika jest dostępna w Centrum Informacji Turystycznej, Rynek 14. Śpieszcie się, liczba egzemplarzy jest ograniczona!
Na Wrocławski Festiwal Krasnoludków już najwyższy czas, Festiwaliusz zachęca: „Nie może zabraknąć
tam WAS!”. Ponadto dowiecie się dużo ciekawostek o rzece Odrze i jej dopływach, o Bogu Viadrusie,
mostach i rybach.
Zachęcamy do rozwiązywania zadań i zapraszamy do wzięcia udziału w krasnalowym konkursie!
Gościem październikowego wydania jest Krasnal Lionek. Wraz z Krasnalem Radiowcem porozmawiają o tym jak krasnal wraz ze swoim mruczkiem spędzają wolny czas i jakimi ścieżkami chadzają.
Już jest! Przedstawiamy drugie wydanie gazetki „Krasnalove wieści”. Wydawnictwo pod tytułem „Krasnalove wieści” to gazetka poświęcona wrocławskim krasnoludkom o charakterze edukacyjnym i rozrywkowym.
Jest już najnowszy, październikowy numer „Krasnalovych wieści”. Miesięcznik dla dzieci można pobrać ze strony internetowej albo dostać w Centrum Informacji Turystycznej.
W czerwcowym numerze:
Na dzień dziecka prezent mamy, do gry w planszówkę zapraszamy!
O ziemi, co drży gdy smok Strachota kroczy, i o tym, że strach ma wielkie oczy!
Ile sztuk spodni to para? Matematyka wyjaśnić to umie, dzięki niemu każdy to w mig zrozumie!
Bohaterem numeru jest krasnal Radiowiec, który nie spodziewał się, że rozmowa zboczy na inne
tematy i… bardzo dziwnie się potoczy :-)
Głównym bohaterem majowego wydania jest krasnal Kolekcjoner, który opowie o tym, że zbierać można niemal wszystko. Ponadto w numerze o malajskim misiu, pręgierzu, Fredrze i jego znikającym piórze. O dawnych miarach, piorunach i grzmotach, krasnoludkowych „achach” i „ochach”. Czekają na was konkursy i zabawy, w których do wygrania krasnalowe nagrody. Od 7 maja wersja papierowa dostępna w Centrum Informacji Turystycznej, Rynek 13!
Józef Raczek (1922-1990) – malarz, rzeźbiarz, kolekcjoner,
autor sztuk teatralnych i bajek.
„Orędownik Sądecczyzny” swój dom, zwany „Oficyną Raczków”,
zamienił w niezwykłą galerię grafik, obrazów i rzeźb. Przez wiele lat było to miejsce spotkań i twórczej pracy artystów. W pokoju „Pod muzami” Raczek podejmował gości winem własnego wyrobu z owoców głogu i dzikiej róży.
Sztuka była dla niego niczym pamiętnik – uwiecznił starosądecki rynek, klasztor klarysek, kapliczki, św. Kingę. Malowidła znajdujące się w sieni przybliżają nam kulturę i historię Starego Sącza, a na podwórku wciąż jeszcze rzeczywistość miesza się z bajką.
1. www.dilettante.pl
NA JAGODY
inscenizacja z okazji Dnia Mamy i Taty na podstawie utworu Marii Konopnickiej
POSTACI:
NARRATOR
DRZEWA:
DĄB
BUK
KLON
JESION
SOSNY I i II
BRZOZY I i II
JANEK
JAGODOWY KRÓL
DWIE WIEWIÓRKI
JAGODOWI KRÓLEWICZE I, II, III, IV, V, VI, VII
PANNY BORÓWCZANKI I, II, III, IV, V (BASIA, JULKA, ZOSIA, KASIA, HANIA)
Pusta scena, wiązka światła rozjaśnia jedynie proscenium. Po chwili w obszar światła
wchodzi NARRATOR.
NARRATOR:
Tuż nad Bugiem, z lewej strony,
Stoi wielki bór zielony.
Reszta sceny lekko rozświetla się zielonym blaskiem. Widać zarysowujące się w ciem-
nościach kontury DRZEW. DRZEWA stoją nieruchomo w powykrzywianych pozach.
Wraz z pojawieniem się zielonego światła można wprowadzić motyw muzyczny, który
podkreśli nastrój tajemniczości.
Czasem w szumach z wichrem gada,
Piękne bajki opowiada!
Konary DRZEW zaczynają falować, jakby poruszał nimi lekki wiatr.
Może sam wam dziś opowie,
Moje panie i panowie,
Jakie kryje w sobie dziwy:
Świat jak z bajki – a prawdziwy!
Światło na proscenium gaśnie. NARRATOR znika. Zielone światło na scenie lekko
się rozjaśnia; widać już wyraźnie znajdujące się na niej postaci. DRZEWA ożywają:
otwierają oczy, odrywają korzenie od podłoża i zaczynają się poruszać w groteskowym
tańcu. Dzieci wcielające się w postaci DRZEW mogą mieć pomalowane twarze, tak by
odwzorowywały strukturę liści i kory.
DĄB:
Posłuchajcie, jak w poranek
Na czernice, na jagody
Szedł do boru mały Janek,
Jakie w boru miał przygody.
BUK:
Ledwo ranne słonko wstało,
Patrzcie tylko, już jest w lesie!
JANEK pojawia się między DRZEWAMI, one co jakiś czas zagradzają mu drogę. JANEK
przedziera się przez konary. Gdy wydaje mu się, że już się przez nie przedarł, przed nim
ponownie pojawia się ściana powykręcanych gałęzi. JANEK przedziera się więc dalej.
DRZEWA wirują wokół niego. Przyglądają mu się. W ich ruchach, wyrazie twarzy i spo-
sobie mówienia jest coś niesamowitego i strasznego.
www.mik.krakow.pl Na jagody | 1
Ten utwór objęty jest licencją Creative Commons „Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 2.5 Polska”.
Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji, przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.5/pl/
lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.
2. www.dilettante.pl
KLON:
Między sosny idzie śmiało,
Dwa koszyczki w ręku niesie.
SOSNA I:
Kapelusik wziął czerwony,
Żeby go się bały wrony.
SOSNA II:
A choć serce mu kołata,
Nic nie pyta! Kawał chwata!
JANEK:
Na bok, na bok, tarnie wszelkie!
JANEK przedziera się po raz kolejny przez gąszcz, który nagle przed nim wyrósł.
Dziś Rodziców święto wielkie:
Niespodziankę wielką zrobię,
Jagód zbiorę w dłonie obie!
Wrócę ciszkiem po polanie,
Zanim Mama z Tatą wstanie,
No, i będzie niespodzianka:
Dar od boru i od Janka!
JESION:
Szuka w prawo, szuka w lewo,
Między brzozy, między sosny.
BRZOZA I:
Wreszcie tam, gdzie ścięte drzewo,
Siadł zmęczony i żałosny.
JANEK siada po jednej stronie sceny. DRZEWA zbliżają się do niego i osaczają go.
JANEK:
Gdzieś jagódki się pokryły.
Och, już wcale nie mam siły!
BRZOZA II:
Na płacz mu się zbiera prawie...
DRZEWA przyglądają mu się z zaciekawieniem. Niektóre przykucają i przekrzywiają
głowy w jego stronę. Pauza. Po chwili wszystkie odskakują do tyłu i zastygają w tych
samych pozach, jakie przybrały na początku spektaklu.
KLON
z zadziwieniem, szepcząc:
Wtem, gdzie szara ziemi grudka,
Tuż przed sobą ujrzy w trawie
Brodatego Krasnoludka.
Od tej pory DRZEWA nie biorą czynnego udziału w przedstawieniu. Przyglądają się
temu, co dzieje się w borze, od czasu do czasu falując swoimi konarami. Zielone
światło całkowicie ustępuje miejsca światłu żółtemu. Muzyka wywołująca tajemniczy
nastrój milknie. Na scenie pojawia się JAGODOWY KRÓL.
JAGODOWY KRÓL
radosnym głosem do otaczających DRZEW:
Krasnoludek, wszakże wiecie,
To najmniejszy człeczek w świecie
I nie straszy ani trocha,
A nad wszystko dzieci kocha!
Uśmiecha się do Janka.
Więc w tym wielkim borze
Zaraz, Janku, ci pomoże.
JANEK
niedowierzając:
Krasnoludek różny bywa:
Jeden Polny – ode żniwa,
www.mik.krakow.pl Na jagody | 2
Ten utwór objęty jest licencją Creative Commons „Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 2.5 Polska”.
Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji, przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.5/pl/
lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.
3. www.dilettante.pl
Drugi Pszczelny, rządzi ulem,
A ty jesteś – jagód królem?
JAGODOWY KRÓL
pomaga JANKOWI wstać:
Drogi Janku, ja po borze
Jak po własnym chodzę dworze.
I mam służbę znakomitą,
Wiewióreczki z rudą kitą.
JAGODOWY KRÓL klaszcze w dłonie, zza drzew wybiegają w podskokach dwie
WIEWIÓRKI, które podbiegają do JAGODOWEGO KRÓLA.
JANEK:
Wiewióreczki?! Twoje posły?!
JAGODOWY KRÓL:
Będą nam w bór kosze niosły.
WIEWIÓRKI pochylają głowy na znak zgody.
WIEWIÓRKI
do JANKA:
Nic się nie bój! – król ci powie...
Włos nie spadnie ci na głowie!
JAGODOWY KRÓL przytakuje, kiwając głową. WIEWIÓRKI zabierają JANKOWI koszyki.
JAGODOWY KRÓL:
Pójdźże, Janku, w kraj baśniowy!
JAGODOWY KRÓL pstryka palcami. W tej samej chwili scena rozświetla się migoczą-
cym światłem, dzięki któremu cała przestrzeń staje się magiczna (do osiągnięcia tego
efektu można wykorzystać kulę dyskotekową).
JANEK
z radością:
Och! Tu gaj jest jagodowy.
A jagody wszędzie wiszą,
Na szypułkach się kołyszą,
A tak każda pełna soku,
Że się prawie czerni w oku!
JAGODOWY KRÓL klaszcze w ręce, zza DRZEW rozbłyskuje jasne, bardzo intensywne
i oślepiające światło, które skierowane jest w stronę publiczności – to poświata bijąca
od dworu królewskiego (sam dwór nie jest widoczny na scenie).
JANEK
patrząc w stronę bijącego z oddali światła:
Dwór królewski. Jak wspaniały!
WIEWIÓRKA I
przykładając rękę do czoła, żeby lepiej widzieć:
Dach go kryje srebrnobiały!
Ślimak trzyma przed nim straże.
A żywiczna cienka ściana
Świeci słońcem wyzłacana.
WIEWIÓRKA II
podchodzi do JANKA i szepcze mu do ucha:
Przede dworem, jak się godzi,
Królewicze stoją młodzi.
Z miejsca, z którego bije blask, wchodzą na scenę JAGODOWI KRÓLEWICZE i zmierza-
ją w stronę JAGODOWEGO KRÓLA, JANKA i WIEWIÓREK.
A na każdym kubrak siny,
Jakby z czarnej jagodziny,
Jasne oczy zmyte rosą,
Krągłe mycki, nogi boso.
Oślepiające światło powoli gaśnie. Na scenie pozostaje migoczące światło.
www.mik.krakow.pl Na jagody | 3
Ten utwór objęty jest licencją Creative Commons „Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 2.5 Polska”.
Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji, przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.5/pl/
lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.
4. www.dilettante.pl
JAGODOWY KRÓL:
Masz tu w całej swej postaci
Jagodowych siedmiu braci.
JAGODOWI KRÓLEWICZE
kłaniając się KRÓLOWI i JANKOWI:
Witaj, królu! Witaj, Janku!
Co tu robisz o poranku?
JAGODOWY KRÓL:
Teraz chłopcy – ani słowa,
Blask poranka mija złoty,
Więc ma dziatwo jagodowa –
W mig się bierzcie do roboty!
JAGODOWI KRÓLEWICZE pochylają głowy na znak zgody i odskakują w stronę
DRZEW w poszukiwaniu jagód.
JAGODOWI KRÓLEWICZE:
Na wyścigi, na wyprzody!
Najpiękniejsze rwać jagody!
WIEWIÓRKI z koszyczkami podążają w podskokach za JAGODOWYMI KRÓLEWICZAMI,
którzy napełniają koszyczki jagodami.
JANEK
niedowierzając:
I tak prawie w jednej chwili
Cały koszyk napełnili!
BORÓWCZANKI wpadają na scenę, wirując.
JAGODOWY KRÓLEWICZ I
pokazując palcem w ich kierunku:
Patrzcie – idą panny kołem!
JAGODOWI KRÓLEWICZE przerywają zbieranie jagód i razem z WIEWIÓRKAMI zbliżają
się z powrotem do JAGODOWEGO KRÓLA i JANKA.
JAGODOWY KRÓLEWICZ II
łapiąc JANKA za dłoń:
Chodźmy, Janku, do nich społem!
WIEWIÓRKI stawiają przed JANKIEM prawie pełne koszyczki. BORÓWCZANKI otacza-
ją zebranych kołem i dalej wirują. Wszyscy przyglądają się im z zachwytem.
JAGODOWY KRÓLEWICZ III:
Każda białą sukieneczkę
I czerwoną ma czapeczkę!
JAGODOWY KRÓLEWICZ IV:
Każda warkoczyki złote!
JAGODOWY KRÓLEWICZ V:
Każda w ręku ma robotę!
BORÓWCZANKI przestają wirować. Uśmiechają się do zgromadzonych, stają z boku.
JAGODOWY KRÓL robi krok w ich kierunku – stoi więc teraz między JAGODOWYMI
KRÓLEWICZAMI a BORÓWCZANKAMI. Kłania się nisko BORÓWCZANKOM i w tym
samym czasie poucza JAGODOWYCH KRÓLEWICZÓW, jak powinni się zachować.
JAGODOWY KRÓL
kłaniając się:
Drodzy chłopcy, ukłon żwawo,
Oczy w lewo, nosy w prawo,
Jak przystoi dla honoru
Młodzi wychowanej w boru.
Wszyscy KRÓLEWICZE kłaniają się równie nisko BORÓWCZANKOM. One uśmiechają
się do nich serdecznie i odwzajemniają ukłon.
JAGODOWY KRÓLEWICZ VI
wskazując na JANKA:
To jest gość nasz, mały Janek.
www.mik.krakow.pl Na jagody | 4
Ten utwór objęty jest licencją Creative Commons „Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 2.5 Polska”.
Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji, przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.5/pl/
lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.
5. www.dilettante.pl
JAGODOWY KRÓLEWICZ VII
wskazując JANKOWI BORÓWCZANKI:
To – pięć panien Borówczanek.
BORÓWCZANKA I:
Ja więc mam na imię Basia.
To jest Julka, Zosia, Kasia.
BORÓWCZANKA V:
A ja jestem mała Hania.
BORÓWCZANKI
kłaniając się JANKOWI:
Słowik nas naucza grania...
JANEK nie wie, co powiedzieć i co zrobić – jest onieśmielony. JAGODOWY KRÓL pod-
chodzi do niego i chwyta go za ramię, dodając mu tym odwagi.
JAGODOWY KRÓL:
Drogie panie, dla tej główki,
Czy znajdziecie gdzieś borówki?
BORÓWCZANKI:
Nie przeminie nawet chwila
Na zegarku u motyla!
BORÓWCZANKI uśmiechają się do JANKA. On odwzajemnia ich uśmiech. Pojawia się
muzyka. Światło zaczyna wirować. BORÓWCZANKI zaczynają wirować wokół JANKA.
Światło zaczyna skupiać się tylko na postaci JANKA. W tym czasie reszta postaci znika
w roztaczających się powoli ciemnościach. Ostatnie w mroku znikają, wirując, BORÓW-
CZANKI. Muzyka zmienia się w muzykę z początku przedstawienia. Światło ponownie
przybiera barwę zieleni. Drzewa przyglądają się w milczeniu JANKOWI.
JANEK
rozglądając się na wszystkie strony:
Co to było?! Jak to było?!
Czyżby mi się tylko śniło?
Dziwy, dziwy mi się roją...
JANEK patrzy pod nogi. Obok niego stoją dwa kosze pełne jagód.
Ze zdziwieniem:
Lecz tu kosze pełne stoją!
Z radością:
W domu będzie niespodzianka:
Dar od boru i od Janka!
JANEK schodzi ze sceny z koszykami pełnymi jagód. DRZEWA, kołysząc się na wie-
trze, kończą swoją opowieść...
BUK
szepcząc:
Wrócił Janek, stanął w progu,
Wszyscy spali – chwała Bogu!
JESION:
Złotych jaskrów narwał w dzbanek,
Kwieciem potrząsł obrus biały.
SOSNY:
A tuż obok filiżanek
Dwa koszyczki jagód stały.
DĄB:
Zaś napisał na arkuszu:
„Mamie, Tacie – zdrowia życzę!”
KLON:
Nad tym, pełen animuszu,
Wymalował królewicze.
www.mik.krakow.pl Na jagody | 5
Ten utwór objęty jest licencją Creative Commons „Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 2.5 Polska”.
Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji, przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.5/pl/
lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.
6. www.dilettante.pl
BRZOZY:
A zaś niżej, jak róż wianek,
Dał pięć panien Borówczanek.
BUK:
Jak jagody zaraz dano
Z miałkim cukrem i śmietaną...
KLON:
Jak wyborna kawa była...
JESION:
Jak się Mama ucieszyła...
DĄB:
I jak Tata, kręcąc głową,
Stał przed panien tych obrazem...
DRZEWA patrzą na siebie nawzajem. Potem na publiczność. Biorą głęboki, ostatni
oddech...
WSZYSTKIE DRZEWA:
O tym chyba bajkę nową
Opowiemy innym razem!
DRZEWA zamykają oczy i nieruchomieją. Zielone światło ciemnieje – znowu widać
jedynie kontury lasu... Muzyka narasta... Po chwili – ściemnienie. Muzyka cichnie.
Koniec.
Po zakończeniu przedstawienia, na proscenium może ponownie wejść NARRATOR
i złożyć życzenia wszystkim Mamom i Tatom lub zaanonsować dalszy przebieg
uroczystości na przykład: śpiewanie przez dzieci piosenek dla Rodziców, wręczanie
kwiatów itp.
Adaptacja sceniczna: Marta Hankus
www.mik.krakow.pl Na jagody | 6
Ten utwór objęty jest licencją Creative Commons „Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 2.5 Polska”.
Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji, przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.5/pl/
lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.