Messaggio della Consigliera per le Missioni - PL

1. Kochane Siostry!
Życzę owocnej kontynuacji Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego, którego tak pragnął
papież Franciszek w celu „rozbudzenia we wspólnocie chrześcijańskiej obowiązku i entuzjazmu
głoszenia Ewangelii”.
„Ochrzczeni i posłani. Kościół Chrystusa w misji na świecie” – jest to mocne zobowiązanie
dla każdego, kto kiedyś powiedział TAK wierze katolickiej. Jest to zobowiązanie do konkretnego
przylgnięcia do Jezusa Chrystusa i Jego Ewangelii. Chrzest nie jest „prezentem” ani „nagrodą”,
którą człowiek otrzymuje i zatrzymuje dla siebie. Każda ochrzczona osoba jest zawsze posłana.
Otrzymawszy dar wiary, ochrzczony staje się świadkiem „Życia” i głosi je swoim życiem,
w codzienności życia. Wraz z chrztem stajemy się Kościołem, członkami jednego Ciała, którym
jest Chrystus, i chodzimy po ulicach świata, głosząc Dobrą Nowinę o Bogu, który jest Miłością,
który jest Ojcem-Matką, który jest Miłosierdziem i który chce nas mieć razem jako rodzina ludzka,
aby wzrastało Jego Królestwo!
Jesteśmy w połowie października, w sercu Synodu Panamazońskiego, w komunii
z Papieżem Franciszkiem, z Ojcami Synodalnymi, a przede wszystkim z ludami Amazonii. To im
Synod chce dać głos i znaczenie, aby byli protagonistami historii. Wraz z nimi Kościół angażuje się
w dynamikę słuchania, ponieważ oni mogą nas wiele nauczyć. Oni są prawdziwymi strażnikami
Matki Ziemi, a w ich kulturach Bóg jest już obecny, i był w nich także na długo przed przybyciem
Ewangelii i Kościoła. I my pragniemy zjednoczyć się z nimi, aby bronić życia, przyrody, i aby
wspólnie budować nowe drogi dla ekologii integralnej.
Pierwszym zaproszeniem, które do Was kieruję, to zintensyfikowanie modlitwy i ofiar,
aby żadna z nas i żadna z naszych wspólnot nie przegapiła okazji do wzrostu w świadomości, że
Synod Panamazoński dotyka nas z bliska, i to bardzo z bliska! Gdzie ryzykuje się życiem, tam
jesteśmy obecne! Gdzie są młodzi, najbiedniejsi, marginalizowani i zapomniani ... tam jest nasze
miejsce i tam mierzy się nasza wierność Księdzu Bosko i Matce Mazzarello!
Z racji Synodu, Zgromadzenie przeżywa bardzo piękną rzeczywistość współpracy
z Kościołem, synergii między zgromadzeniami i świadectwa, gdyż wiadomo, że FMA są po stronie
ludów tubylczych. Od maja 2019, Sektor Misyjny jest włączony w organizację Namiotu
„Amazonia: Wspólny dom”. Namiot ten, którego punktem odniesienia jest kościół Santa Maria
in Traspontina w Rzymie, jest „miejscem spotkań, słuchania i modlitwy dla tych, którzy chcą
dowiedzieć się więcej o rzeczywistości i duchowości Amazonii”.
W dniach od 5 do 27 października, około 250 wolontariuszy zmienia się w Namiocie, aby
zapewnić ustawiczną modlitwę i stałe wzywanie Ducha Świętego na czas obrad Synodu, a także
aby powitać ludzi, którzy przychodzą tam, aby przeżywać swoją wiarę i „oddychać” powietrzem
amazońskim. Namiot „Amazonia: Wspólny dom” proponuje ponad 240 różnych inicjatyw a ponad
Rzym, 14 października 2019

2. 100 FMA – należących do różnych wspólnot Rzymu – posługuje w nim jako wolontariuszki
od 12:00 do 16:00.
Jak widzicie, drogie Siostry, gdziekolwiek jesteśmy, możemy znaleźć wystarczająco dużo
przestrzeni, aby móc w pełni przeżywać nasze powołanie, oddając się służbie życiu i współpracując
w obronie Wspólnego Domu.
Chciałabym teraz powiedzieć Wam parę słów o błogosławionej siostrze Marii Troncatti,
której 50. rocznicę śmierci obchodziłyśmy w sierpniu, a która jest jedną ze Świadków Amazonii
na tym Synodzie Biskupów.
Siostra Maria Troncatti była naocznym świadkiem tego, jak bardzo Amazonia jest ziemią
surową i osamotnioną (L. 17 i 16), pełną niezmierzonych odległości (L. 28), każdego rodzaju
ubóstwa, ludzi pozbawionych obecności kapłana, „ogromnie męczących dni ze względu
na wszelkie niebezpieczeństwa i niezliczone trudności” (L. 9, 12).
Siostra Maria była także świadkiem protagonizmu kobiet i kobiecej roli w obronie wiary:
„Tu mieszka młoda kobieta, która przez około 28 lat podtrzymywała religię wśród białych
chrześcijan tej populacji, bez obecności jakiegokolwiek kapłana w tym miejscu. Jest
to prawdziwa bohaterka i tylko dzięki niej wśród tutejszych cywilizowanych mieszkańców
przetrwała jeszcze wiara i pobożność” (L. 12).
Drogie Siostry, siostra Maria Troncatti jest dla nas wiarygodnym świadkiem w czasie
Synodu Panamazońskiego i w Nadzwyczajnym Miesiącu Misyjnym.
W listach 15 i 31 pozostawia nam serce swojej „misyjności”: „Z jaką radością oddałybyśmy
również nasze życie, aby móc ocalić choć jedną duszę”. „Mój niepokój, mój smutek polega
na zdobywaniu dusz dla Boga [...]. Cóż za okropny rachunek będziemy musieli zdać Bogu, jeśli nie
zrobimy wszystkiego, aby kochać Jezusa i dać Go kochać innym. Ci biedni kivari mówią: „ Jak
mamy poznać Jezusa, kiedy nikt nigdy nie mówił nam, że Bóg istnieje?”.
Niech Synod Panamazoński będzie wyrazem drogi Kościoła prawdziwie synodalnego
i przyniesie owoce wszystkim mieszkańcom tego terytorium, złożonego z 9 krajów, z których 6 jest
dla nas „ziemią świętą”, gdzie charyzmat Księdza Bosko i Matki Mazzarello zapuścił korzenie
i gdzie nadal strzeże, promuje i ratuje życie oraz Wspólny Dom.
14 października 2019 módlmy się razem z wielką ufnością za wspólnotę „Bł. Marii
Troncatti” z Rzymu, założoną 24 sierpnia 2014, należącą do inspektorii rzymskiej Św. Jana
Bosko – IRO. Serdeczne pozdrowienia dla sióstr tej wspólnoty, które pod okiem siostry Marii
Troncatti pracują dla dobra wielu młodych ludzi, w duszpasterstwie uniwersyteckim i w katechezie
parafialnej.
Pozdrawiam Was serdecznie i pozostaję z Wami w komunii i modlitwie, w szczególny
sposób w tym Nadzwyczajnym Miesiącu Misyjnym. Z miłością
Radna ds. Misji