Messaggio della Consigliera per le Missioni_14 settembre 2019_pl

1. Kochane Siostry!
Pozdrawiam Was serdecznie z Manaus, w stanie Amazonas, w Brazylii, gdzie jestem
w związku z rozeznawaniem związanym z nominacją inspektorki nowej inspektorii „Matki Bożej
Amazońskiej”.
Po obchodach 50. rocznicy urodzin dla Nieba błogosławionej siostry Marii Troncatti,
o której będziemy mówić jeszcze do grudnia 2019, oraz po Seminarium Formacyjnym na temat
Towarzyszenia Tubylczym Powołaniom, które odbyło się w Manaus w dniach 2-7 września, pragnę
przypomnieć, że za trzy tygodnie rozpocznie się w Rzymie Synod Pan-Amazoński na temat:
„Amazonia: nowe ścieżki dla Kościoła i dla integralnej ekologii”.
Wszyscy z bólem pamiętamy, co wydarzyło się w sierpniu na tej błogosławionej ziemi:
amazońska dżungla i i jej mieszkańcy byli w agonii z powodu pożarów, których przyczyną były
wybory polityczne sprzeczne z życiem. Biskupi z CELAM, w przesłaniu Podnieśmy głos w sprawie
Amazonii, powiedzieli: „To, co dzieje się z Amazonią, to nie tylko problem lokalny, ale globalny.
Jeśli Amazonia cierpi, cierpi świat”.
Dlatego, drogie Siostry, proszę Was, abyście usilnie modliły się o owocność Synodu Pan-
Amazońskiego i prosiły o wstawiennictwo błogosławionej siostry Marii Troncatti, która żyła jako
misjonarka ad gentes w tym miejscu, tak ważnym dla życia naszej planety. My wszystkie, bez
względu na to, gdzie teraz jesteśmy, możemy oddychać, ponieważ Matka Ziemia ofiaruje nam tlen;
możemy gasić pragnienie, ponieważ Matka Ziemia ofiaruje nam swoje źródła, swoje rzeki
i strumienie; możemy żyć i sprawiać, że życie rozwija się w nas i wokół nas, ponieważ Matka
Ziemia jest hojna, obficie rozdaje swoje dobra, „sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad
dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych” (Mt 5,45).
Drogie siostry, wypowiedzmy z całą mocą, nie tylko ustami, ale sercem, konkretnymi
gestami i całym naszym życiem: „Bądź pochwalony, mój Panie” i jeszcze bardziej zaangażujmy
się w troskę o nasz wspólny Dom. Włączmy naprawdę w tę troskę nasze wspólnoty wychowawcze,
ludzi, z którymi dzielimy misję, dzieci, młodzież, rodziny, starsze siostry ... ponieważ wszyscy
żyjemy pod tym samym słońcem, mieszkamy w tym samym domu, należymy do tej samej rodziny:
jesteśmy częścią Ludzkości!
Z radością dzielę się z Wami dobrą nowiną, że nasze nowe misjonarki właśnie ukończyły
intensywny kurs języka włoskiego i przygotowują się do przeżywania Charyzmatyczno-Misyjnego
Doświadczenia w miejscach naszych Założycieli. 29 września br., w Bazylice Maryi
Wspomożycielki w Turynie, otrzymają mandat i krzyż misyjny. Módlcie się za każdą z nich
i proście dla nich o dar wierności powołaniu misyjnemu ad gentes! Módlcie się także za inspektorie
ich pochodzenia, które podzieliły się darem tych sióstr ze Zgromadzeniem, gdyż na świecie wciąż
są młodzi ludzie, którzy nie znają Jezusa!
Rzym, 14 września 2019

2. W liście apostolskim „Maximum Illud”, którego stulecie przypada w tym roku, papież
Benedykt XV napisał do biskupów: „Niech Was nie zwodzą pozory ani nie powoduje Wami żaden
wzgląd ludzki, jakoby przez to, co wyświadczycie misjom zagranicznym ucierpieć miało dobro
Waszej [własnej] diecezji. W miejsce bowiem jednego misjonarza, którego poślecie na misje, Bóg
wzbudzi na Waszym terenie większą liczbę kapłanów, którzy pracować będą z wielkim pożytkiem”.
Chciałabym powiedzieć to samo każdej naszej inspektorii: Nie lękajcie się, Siostry,
podzielić się Waszym ubóstwem z innymi rzeczywistościami, biedniejszymi niż Wasza. W miejsce
każdej siostry, która wyjedzie jako misjonarka ad gentes, Bóg wzbudzi inne powołania, które będą
ziarnem płodności i pewnej przyszłości dla naszego charyzmatu!
Błogosławiona siostra Maria Troncatti, pomimo trudności i problemów, których
doświadczała w życiu misyjnym, wyznaje: „Jestem wciąż bardziej szczęśliwa będąc misjonarką”
(L 60; por. także L 41). A w liście 43 pisze: „Każdego dnia czuję się szczęśliwsza z mojego
powołania zakonnego i misyjnego”. Była tak szczęśliwa z powołania misyjnego, że w liście 52 – do
czytelników czasopisma Gioventù Missionaria – szeroko otworzyła swoje serce, kierując do nich
apel powołaniowy: „Czyżby wśród czytelników Gioventu Missionaria nie było nikogo, kto
chciałby przejąć się krzykiem małego José Marii, i podjąć zaproszenie, aby zająć moje miejsce
i głosić Ewangelię biednym kivarom z Ekwadoru?”. W liście 12 wypowiada życzenie-modlitwę:
„Wzbudź, Panie, wiele wspaniałomyślnych powołań misyjnych, gdyż żniwo jest wielkie,
a robotników mało”.
Oto siostry, apel powołaniowy również dla Was i dla młodych, z którymi się kontaktujecie:
Czyżby wśród nas, obecnych na pięciu kontynentach, nie było nikogo, kto chciałby zbierać żniwo i
przejąć się łzami najmniejszych i najuboższych, oraz podjąć zaproszenie i zająć miejsce jako
misjonarka, aby głosić Ewangelię wszystkim stworzeniom?
W dniu 14 września br. modlimy się za wspólnotę „Błogosławionej Marii Troncatti”
z Jaffny na Sri Lance, założoną 1 czerwca 2014, należącą do inspektorii Św. Tomasza Apostoła
w Indiach (Madras). Specjalne pozdrowienie dla sióstr, które tam mieszkają i pracują z prawdziwie
misyjnym sercem: ad/inter gentes!
Mocne uściski dla Was wszystkich, pozostając zawsze w komunii w modlitwie
i w zaangażowaniu powołaniowym i misyjnym. Z miłością siostry
Radna ds. Misji