SlideShare a Scribd company logo
1 of 23
Hoofdstuk 4
Complexometrie
1 Chemie Analytische chemie II 1
1 Chemie Analytische chemie II 2
4.1 Inleiding
Bij complexometrie worden stabiele complexen gevormd met de te bepalen metaalionen.
Voorbeeld Triamminetrichlorocobalt(III)[CoCl3(NH3)3]
Bron – The Red Book 2005 pagina 35 – IUPAC
Centraal metaalkation (M)
elektronenacceptor
Neutraal complex - ruimtelijk weergegeven
Liganden
elektronendonoren
Complex = een verbinding met coördinatief covalente (of datieve) bindingen tussen een elektronenacceptor (het metaalion M) en
elektronendonoren (liganden L).
Coördinatiegetal = aantal gevormde bindingen tussen het metaalion (M) en de liganden L
Voorbeelden [Ag(NH3)2]+ Coördinatiegetal = 2Diaminezilver-ion
[Fe(CN)6]4–Hexacyanoferraat(II)-ion Coördinatiegetal = 6
Belangrijkste complexometrische titraties = titraties van metaalionen met complexonen waardoor chelaatverbindingen ontstaan = chelatometrische
titraties of titraties volgens Schwarzenbach
1 Chemie Analytische chemie II 3
Meest gebruikt complexon = ethyleen-diaminetetraazijnzuur (EDTA)
Aminopolycarbonzuren vormen met metaalionen in water oplosbare stabiele chelaten.
Chelaat = verbinding waarbij één ligand meerdere coördinatief covalente bindingen met het metaalion vormt
Tandigheid = het aantal datieve bindingen per ligand.
→ polydentaat of een meertandig complex
N CH2 CH2 N
CH2
CH2CH2
CH2
HOOC
HOOC
COOH
COOH
Structuurformule
EDTA wordt verkort voorgesteld door H4Y en wordt gekenmerkt door 4 Kz-waarden
EDTA bezit vier elektronenrijke acetaatgroepen en twee stikstoffen met een vrij elektronenpaar.
4.2 Algemeenheden
1 Chemie Analytische chemie II 4
n+
+n – 4
Bron: D. Skoog, D. West & J. Holler, Cengage Learning, 8th edition (2003)
Metaalion wordt in een driedimensioneel netwerk als centraal element ingesloten.
Octaëdrische structuur van een metaal/EDTA chelaat.
EDTA kan met een centraal metaalion een hexadendaat chelaat vormen Coördinatiegetal = 6
Dankzij de kooistructuur zal de complexometrische reactie altijd gebeuren volgens een 1:1 stoichiometrie.
4.2 Algemeenheden
1 Chemie Analytische chemie II 5
4.2 Algemeenheden
EDTA is commercieel verkrijgbaar als het dinatriumzout Na2H2Y·2H2O.
Reacties met de verschillende metaalionen verlopen als volgt
Algemeen
Besluit
1 mol metaalionen reageert steeds met 1 mol EDTA-ionen onafhankelijk van de lading van het metaalion.
Begrippen gramequivalent en normaliteit zijn hier niet nodig.
Concentraties altijd in molariteit uitdrukken.
1 Chemie Analytische chemie II 6
Stabiliteit van het gevormde complex
a) de pH
0.0
0.2
0.4
0.6
0.8
1.0
0 2 4 6 8 10 12 14
pH

Bij hoge pH (> 10) is Y4– de voornaamste component
Het gevormde complex zal bij een hoge pH stabieler zijn dan bij een lage pH.
4.2 Algemeenheden
1 Chemie Analytische chemie II 7
4.2 Algemeenheden
b) de lading van het metaalion
Stabiliteit van het gevormde complex
De vorming van elk chelaat wordt gekenmerkt door een stabiliteitsconstante. Zie tabellenboekje pagina 8
Algemene vormingsreactie
Stabiliteitsconstante
• KMY↓ → stabiliteitcomplex↓
• KMY↑ → stabiliteitcomplex↑
• Lading van het metaalion ↑ → KMY↑
Voorbeelden
NaY3– KMY = 5,0 x 101 Weinig stabiel → Niet bruikbaar voor een titratie
Eénwaardige metaalionen vormen met EDTA weinig stabiele complexen
LiY3– KMY = 6,2 x 102
AgY3– KMY = 2,1 x 102
1 Chemie Analytische chemie II 8
b) de lading van het metaalion
Stabiliteit van het gevormde complex
Voorbeelden
MgY2– KMY = 4,9 x 108
Tweewaardige metaalionen vormen met EDTA relatief stabiele complexen
CaY2– KMY = 5,0 x 1010
Tireren bij hoge pH (> 10) → Y4– de voornaamste component
CuY2– KMY = 6,3 x 1018
MnY2– KMY = 6,2 x 1013
ZnY2– KMY = 3,2 x 1016
FeY2– KMY = 2,1 x 1014
Drie- en vierwaardige metaalionen vormen met EDTA zeer stabiele complexen
Tireren bij lage pH is mogelijk
FeY– KMY = 1,3 x 1025
ThY KMY = 1,6 x 1023
AlY– KMY = 1,3 x 1016
4.2 Algemeenheden
1 Chemie Analytische chemie II 9
StabiliteitMY2– < StabiliteitMY– < StabiliteitMY
Besluiten
Stabiliteit van het gevormde complex
EDTA-titraties
Me2+ → pH > 10 KMY = klein
Me3+ → pH ~ 2
Me4+ → pH < 2 KMY = voldoende groot
Scheiding door een controle van de pH is mogelijk!
Opmerking!
H+-ionen komen vrij tijdens de titratie → pH↓
In een gebufferd midden werken
4.2 Algemeenheden
1 Chemie Analytische chemie II 10
a. Voor het equivalentiepunt
Voor reactie:
Tijdens reactie:
Na reactie:
1 mmol 0,5 mmol 
- 0,5 mmol - 0,5 mmol + 0,5 mmol
0,5 mmol 0,5 mmol
pM nagaan ifv de toegevoegde hoeveelheid EDTA.
De titratie van 10 ml Mg2+ 0,1 M met EDTA 0,1 M
Voorbeeld
Reactievergelijking
Stabiliteitsconstante
De concentratie aan Mg2+ is het vrije Mg2+ in de oplossing.
Mg-EDTA-complex is voldoende stabiel om Mg2+ afkomstig van het chelaat te verwaarlozen.
Voorbeeld van een berekening: pMg na toevoegen van 5 ml EDTA

4.3 Titratiecurven
1 Chemie Analytische chemie II 11
De titratie van 10 ml Mg2+ 0,1 M met EDTA 0,1 M
Voorbeeld
b. Op het equivalentiepunt - 10 ml EDTA toegevoegd
Equivalente hoeveelheden Mg2+ & EDTA hebben gereageerd
Voor reactie:
Tijdens reactie:
Na reactie:
1 mmol 1 mmol 
- (1 - x) mmol - (1 - x) mmol + (1 - x) mmol
x mmol x mmol (1 - x) mmol
[Mg2+] uit de KMY berekenen
4.3 Titratiecurven
1 Chemie Analytische chemie II 12
De titratie van 10 ml Mg2+ 0,1 M met EDTA 0,1 M
Voorbeeld
c. Na het equivalentiepunt - 10 ml EDTA toegevoegd
[Mg2+] wordt bepaald door de dissociatie van het complex.
Voorbeeld van een berekening: pMg na toevoegen van 11 ml EDTA
Voor reactie:
Tijdens reactie:
Na reactie:
1 mmol 1,1 mmol 
- (1 - x) mmol - (1 - x) mmol + (1 - x) mmol
x mmol (0,1 + x) mmol (1 - x) mmol
[Mg2+] uit de KMY berekenen
4.3 Titratiecurven
1 Chemie Analytische chemie II 13
4.3 Titratiecurven
0,00
1,00
2,00
3,00
4,00
5,00
6,00
7,00
8,00
9,00
0 5 10 15
Volume EDTA 0,1 M (ml)
pMg
Simulatie van de complexometrische titratiecurve van 10 ml Mg2+ 0,1 M met EDTA 0,01 M.
Equivalentiepunt
Besluit! Zeer scherpe pMg rond het equivalentiepunt
Mogelijkheid om sommige metaaliontitraties potentiometrisch te volgen met gepaste metaalelektrode.
1 Chemie Analytische chemie II 14
4.4 De complexometrische indicatoren
Eriochroom Zwart T®
Bron: D. Skoog, D. West & J. Holler, Cengage Learning, 8th edition (2003)
Organische kleurstoffen die door chelaatvorming met het metaalion van kleur veranderen.
Voorbeeld
pH = 10 blauw
blauw rood
1 Chemie Analytische chemie II 15
4.5 Voornaamste methoden
4.5.1 Directe methode
50
40
30
20
10
0
EDTA-oplossing
M2 gekend
V2 veranderlijk
Metaalion
Het metaalion wordt rechtstreeks getitreerd met EDTA in aanwezigheid van een indicator
Indicator
V1 gekend
M1 onbekende
Buffer
Mn+ hoofdzakelijk in de vrije toestand, maar een heel klein gedeelte is gebonden met de
indicator
blauw rood
Voor het toevoegen van EDTA
Toevoegen van EDTA tot equivalentiepunt
1.Vrije metaalionen reageren eerst weg
2.Metaalionen uit het M-Ind-complex door EDTA
Oplossing vertoont kleur van M–Ind
Opmerking!
M-EDTA moet stabieler zijn dan M–Ind!
Oplossing vertoont kleur van Ind
rood blauw
1 Chemie Analytische chemie II 16
4.5 Voornaamste methoden
4.5.1 Directe methode
Het metaalion wordt rechtstreeks getitreerd met EDTA in aanwezigheid van een indicator
Visueel
Rood Blauw
1 Chemie Analytische chemie II 17
Toepassing – Bepaling van Ca2+
• Ca2+ vormt stabielere complexen dan Mg2+ met EDTA
• Ca2+ reageert moeilijk met Eriochroom Zwart T®
Oplossing Zeer kleine hoeveelheid Mg2+-Erio-T® toevoegen aan de te bepalen Ca2+-oplossing
Titreren met EDTA
Voor het equivalentiepunt
Chelaatvorming tussen Ca2+ en EDTA
Op het equivalentiepunt
• Ca2+ uit de oplossing weggereageerd
• EDTA gaat het Mg2+ uit het chelaat MgInd– verdrijven en chelaatvorming aangaan met Mg2+
Rood Blauw
4.5 Voornaamste methoden
4.5.1 Directe methode
1 Chemie Analytische chemie II 18
4.5 Voornaamste methoden
4.5.2 Verdringingstitratie
Voor metaalionen die stabielere chelaten vormen met EDTA dan Mg2+ of Ca2+, maar waarvoor geen geschikte indicator beschikbaar is of die
kunnen neerslaan bij de gebruikte pH.
Titreren met EDTA in aanwezigheid van Erio-T®
Equivalente hoeveelheid Mg2+ vrijgesteld
1 Chemie Analytische chemie II 19
4.5 Voornaamste methoden
4.5.3 Terugtitratie
Indien geen geschikte indicator beschikbaar is voor de dosage van een metaalion of wanneer het chelaat M-Ind te stabiel is
Gekende overmaat EDTA toevoegen aan de Mn+-oplossing.
overmaat
Er blijft H2Y2– over → titreren met een Zn2+ of een Mg2+-oplossing (gekende M) i.a.v. een indicator.
MY(n-4)+ moet stabieler zijn dan MgY2– of ZnY2– anders verdrijft Mg2+ of Zn2+ het Mn+ uit zijn chelaat.
Voorwaarde
1 Chemie Analytische chemie II 20
4.5 Voornaamste methoden
4.5.4 Indirecte titratie
Voor sommige anionenconcentraties door deze neer te slaan met een gekende overmaat Men+.
De overmaat titreren met EDTA.
Overmaat Ca2+ titreren met EDTA.
Voorbeeld
Dosage van [F–]
Aan de F–-oplossing voegt men een gekende overmaat Ca2+-oplossing toe.
Andere voorbeelden: PO4
3– en SO4
2–
1 Chemie Analytische chemie II 21
4.6 Toepassingen
Voordelen EDTA-titraties
• Laten toe de concentratie van vele metaalionen volumetrisch te bepalen & zijn zeer nauwkeurig
• Onrechtstreeks zijn ook niet-metalen volumetrisch te bepalen
• Door pH-regeling kan men selectief een ion titreren in aanwezigheid van andere ionen
• Belangrijkste toepassing is de bepaling van de hardheid van leidingwater
1 Chemie Analytische chemie II 22
4.6 Toepassingen
4.6.1 Selectieve titraties
Voorbeeld
Oplossing bevat Mg2+ en Zn2+
• Eerst totale concentratie metaalionen bepalen door gewone titratie met EDTA
• Tweede titratie met EDTA uitvoeren op een oplossing Zn2+ en Mg2+ waaraan KCN werd toegevoegd.
Zn2+ wordt gecomplexeerd en Mg2+ niet
1 Chemie Analytische chemie II 23
4.6 Toepassingen
4.6.2 Bepaling van de hardheid van water

More Related Content

What's hot

Hoofdstuk11 - Neerslagtitraties
Hoofdstuk11 - Neerslagtitraties Hoofdstuk11 - Neerslagtitraties
Hoofdstuk11 - Neerslagtitraties Tom Mortier
 
Hoofdstuk3 - De zuur-base titraties
Hoofdstuk3 - De zuur-base titratiesHoofdstuk3 - De zuur-base titraties
Hoofdstuk3 - De zuur-base titratiesTom Mortier
 
Oefeningen op titratiecurves & toepassingen
Oefeningen op titratiecurves & toepassingen Oefeningen op titratiecurves & toepassingen
Oefeningen op titratiecurves & toepassingen Tom Mortier
 
Hoofdstuk 2. Zuur base-evenwichten - Buffers
Hoofdstuk 2. Zuur base-evenwichten - BuffersHoofdstuk 2. Zuur base-evenwichten - Buffers
Hoofdstuk 2. Zuur base-evenwichten - BuffersTom Mortier
 
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 1
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 1Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 1
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 1Tom Mortier
 
Hoofdstuk 2 - Zuur-base evenwichten - deel 1
Hoofdstuk 2  - Zuur-base evenwichten - deel 1Hoofdstuk 2  - Zuur-base evenwichten - deel 1
Hoofdstuk 2 - Zuur-base evenwichten - deel 1Tom Mortier
 
Hoofdstuk 1 - concentraties - deel ii
Hoofdstuk 1 - concentraties - deel iiHoofdstuk 1 - concentraties - deel ii
Hoofdstuk 1 - concentraties - deel iiTom Mortier
 
Hoofdstuk 5 - Potentiometrie
Hoofdstuk 5 - PotentiometrieHoofdstuk 5 - Potentiometrie
Hoofdstuk 5 - PotentiometrieTom Mortier
 
Hoofdstuk 3 - De zuur-base titraties
Hoofdstuk 3 - De zuur-base titratiesHoofdstuk 3 - De zuur-base titraties
Hoofdstuk 3 - De zuur-base titratiesTom Mortier
 
Analytische chemie I - Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding
Analytische chemie I - Hoofdstuk1 - Algemene InleidingAnalytische chemie I - Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding
Analytische chemie I - Hoofdstuk1 - Algemene InleidingTom Mortier
 
Hoofdstuk 12 - Complexometrische titraties
Hoofdstuk 12  - Complexometrische titratiesHoofdstuk 12  - Complexometrische titraties
Hoofdstuk 12 - Complexometrische titratiesTom Mortier
 
Analytische chemie I - Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichten
Analytische chemie I - Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichtenAnalytische chemie I - Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichten
Analytische chemie I - Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichtenTom Mortier
 
Labovoorbereiding - Jodometrie en Jodimetrie
Labovoorbereiding - Jodometrie en JodimetrieLabovoorbereiding - Jodometrie en Jodimetrie
Labovoorbereiding - Jodometrie en JodimetrieTom Mortier
 
Oefeningen op oplosbaarheid en oplosbaarheidsproducten
Oefeningen op oplosbaarheid en oplosbaarheidsproductenOefeningen op oplosbaarheid en oplosbaarheidsproducten
Oefeningen op oplosbaarheid en oplosbaarheidsproductenTom Mortier
 
Hoofdstuk 2. Chemische reacties - redox - chemie
Hoofdstuk 2. Chemische reacties - redox - chemieHoofdstuk 2. Chemische reacties - redox - chemie
Hoofdstuk 2. Chemische reacties - redox - chemieTom Mortier
 
Hoofdstuk 5 - Potentiometrie
Hoofdstuk 5 - PotentiometrieHoofdstuk 5 - Potentiometrie
Hoofdstuk 5 - PotentiometrieTom Mortier
 
Hoofdstuk 6 - Spectrofotometrie
Hoofdstuk 6 - SpectrofotometrieHoofdstuk 6 - Spectrofotometrie
Hoofdstuk 6 - SpectrofotometrieTom Mortier
 
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - chemie
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - chemieHoofdstuk 3. Stoichiometrie - chemie
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - chemieTom Mortier
 
Practicum gravimetrie-bariumsulfaat
Practicum gravimetrie-bariumsulfaatPracticum gravimetrie-bariumsulfaat
Practicum gravimetrie-bariumsulfaatTom Mortier
 
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen - chemie
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen - chemieHoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen - chemie
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen - chemieTom Mortier
 

What's hot (20)

Hoofdstuk11 - Neerslagtitraties
Hoofdstuk11 - Neerslagtitraties Hoofdstuk11 - Neerslagtitraties
Hoofdstuk11 - Neerslagtitraties
 
Hoofdstuk3 - De zuur-base titraties
Hoofdstuk3 - De zuur-base titratiesHoofdstuk3 - De zuur-base titraties
Hoofdstuk3 - De zuur-base titraties
 
Oefeningen op titratiecurves & toepassingen
Oefeningen op titratiecurves & toepassingen Oefeningen op titratiecurves & toepassingen
Oefeningen op titratiecurves & toepassingen
 
Hoofdstuk 2. Zuur base-evenwichten - Buffers
Hoofdstuk 2. Zuur base-evenwichten - BuffersHoofdstuk 2. Zuur base-evenwichten - Buffers
Hoofdstuk 2. Zuur base-evenwichten - Buffers
 
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 1
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 1Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 1
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 1
 
Hoofdstuk 2 - Zuur-base evenwichten - deel 1
Hoofdstuk 2  - Zuur-base evenwichten - deel 1Hoofdstuk 2  - Zuur-base evenwichten - deel 1
Hoofdstuk 2 - Zuur-base evenwichten - deel 1
 
Hoofdstuk 1 - concentraties - deel ii
Hoofdstuk 1 - concentraties - deel iiHoofdstuk 1 - concentraties - deel ii
Hoofdstuk 1 - concentraties - deel ii
 
Hoofdstuk 5 - Potentiometrie
Hoofdstuk 5 - PotentiometrieHoofdstuk 5 - Potentiometrie
Hoofdstuk 5 - Potentiometrie
 
Hoofdstuk 3 - De zuur-base titraties
Hoofdstuk 3 - De zuur-base titratiesHoofdstuk 3 - De zuur-base titraties
Hoofdstuk 3 - De zuur-base titraties
 
Analytische chemie I - Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding
Analytische chemie I - Hoofdstuk1 - Algemene InleidingAnalytische chemie I - Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding
Analytische chemie I - Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding
 
Hoofdstuk 12 - Complexometrische titraties
Hoofdstuk 12  - Complexometrische titratiesHoofdstuk 12  - Complexometrische titraties
Hoofdstuk 12 - Complexometrische titraties
 
Analytische chemie I - Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichten
Analytische chemie I - Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichtenAnalytische chemie I - Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichten
Analytische chemie I - Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichten
 
Labovoorbereiding - Jodometrie en Jodimetrie
Labovoorbereiding - Jodometrie en JodimetrieLabovoorbereiding - Jodometrie en Jodimetrie
Labovoorbereiding - Jodometrie en Jodimetrie
 
Oefeningen op oplosbaarheid en oplosbaarheidsproducten
Oefeningen op oplosbaarheid en oplosbaarheidsproductenOefeningen op oplosbaarheid en oplosbaarheidsproducten
Oefeningen op oplosbaarheid en oplosbaarheidsproducten
 
Hoofdstuk 2. Chemische reacties - redox - chemie
Hoofdstuk 2. Chemische reacties - redox - chemieHoofdstuk 2. Chemische reacties - redox - chemie
Hoofdstuk 2. Chemische reacties - redox - chemie
 
Hoofdstuk 5 - Potentiometrie
Hoofdstuk 5 - PotentiometrieHoofdstuk 5 - Potentiometrie
Hoofdstuk 5 - Potentiometrie
 
Hoofdstuk 6 - Spectrofotometrie
Hoofdstuk 6 - SpectrofotometrieHoofdstuk 6 - Spectrofotometrie
Hoofdstuk 6 - Spectrofotometrie
 
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - chemie
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - chemieHoofdstuk 3. Stoichiometrie - chemie
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - chemie
 
Practicum gravimetrie-bariumsulfaat
Practicum gravimetrie-bariumsulfaatPracticum gravimetrie-bariumsulfaat
Practicum gravimetrie-bariumsulfaat
 
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen - chemie
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen - chemieHoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen - chemie
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen - chemie
 

Similar to Hoofdstuk 4 - Complexometrische titraties

Labovoorbereiding - Complexometrie
Labovoorbereiding - ComplexometrieLabovoorbereiding - Complexometrie
Labovoorbereiding - ComplexometrieTom Mortier
 
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel I
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel IHoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel I
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel ITom Mortier
 
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel II
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel IIHoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel II
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel IITom Mortier
 
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in normaliteit
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in normaliteitManganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in normaliteit
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in normaliteitTom Mortier
 
Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding
Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding
Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding Tom Mortier
 
Hoofdstuk 2 - Concentraties van oplossingen
Hoofdstuk 2 - Concentraties van oplossingen Hoofdstuk 2 - Concentraties van oplossingen
Hoofdstuk 2 - Concentraties van oplossingen Tom Mortier
 
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in molariteit
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in molariteitManganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in molariteit
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in molariteitTom Mortier
 
Hoofdstuk 1 - Algemene Inleiding
Hoofdstuk 1 - Algemene InleidingHoofdstuk 1 - Algemene Inleiding
Hoofdstuk 1 - Algemene InleidingTom Mortier
 
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - BLT
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - BLTHoofdstuk 3. Stoichiometrie - BLT
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - BLTTom Mortier
 
Hoofdstuk 8 - Selectiviteit van de neerslag
Hoofdstuk 8 - Selectiviteit van de neerslag Hoofdstuk 8 - Selectiviteit van de neerslag
Hoofdstuk 8 - Selectiviteit van de neerslag Tom Mortier
 
Hoofdstuk 7 - Enkele toepassingen: de gefractioneerde neerslagvorming
Hoofdstuk 7 - Enkele toepassingen: de gefractioneerde neerslagvormingHoofdstuk 7 - Enkele toepassingen: de gefractioneerde neerslagvorming
Hoofdstuk 7 - Enkele toepassingen: de gefractioneerde neerslagvormingTom Mortier
 
Inleiding titrimetrie
Inleiding titrimetrieInleiding titrimetrie
Inleiding titrimetrieTom Mortier
 
Labovoorbereiding 1 - labo kwalitatieve analytische chemie
Labovoorbereiding 1 - labo kwalitatieve analytische chemieLabovoorbereiding 1 - labo kwalitatieve analytische chemie
Labovoorbereiding 1 - labo kwalitatieve analytische chemieTom Mortier
 

Similar to Hoofdstuk 4 - Complexometrische titraties (13)

Labovoorbereiding - Complexometrie
Labovoorbereiding - ComplexometrieLabovoorbereiding - Complexometrie
Labovoorbereiding - Complexometrie
 
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel I
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel IHoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel I
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel I
 
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel II
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel IIHoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel II
Hoofdstuk 10 - Redoxtitraties - Deel II
 
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in normaliteit
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in normaliteitManganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in normaliteit
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in normaliteit
 
Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding
Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding
Hoofdstuk1 - Algemene Inleiding
 
Hoofdstuk 2 - Concentraties van oplossingen
Hoofdstuk 2 - Concentraties van oplossingen Hoofdstuk 2 - Concentraties van oplossingen
Hoofdstuk 2 - Concentraties van oplossingen
 
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in molariteit
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in molariteitManganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in molariteit
Manganometrische titratie van kaliumdichromaat - Uitwerking in molariteit
 
Hoofdstuk 1 - Algemene Inleiding
Hoofdstuk 1 - Algemene InleidingHoofdstuk 1 - Algemene Inleiding
Hoofdstuk 1 - Algemene Inleiding
 
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - BLT
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - BLTHoofdstuk 3. Stoichiometrie - BLT
Hoofdstuk 3. Stoichiometrie - BLT
 
Hoofdstuk 8 - Selectiviteit van de neerslag
Hoofdstuk 8 - Selectiviteit van de neerslag Hoofdstuk 8 - Selectiviteit van de neerslag
Hoofdstuk 8 - Selectiviteit van de neerslag
 
Hoofdstuk 7 - Enkele toepassingen: de gefractioneerde neerslagvorming
Hoofdstuk 7 - Enkele toepassingen: de gefractioneerde neerslagvormingHoofdstuk 7 - Enkele toepassingen: de gefractioneerde neerslagvorming
Hoofdstuk 7 - Enkele toepassingen: de gefractioneerde neerslagvorming
 
Inleiding titrimetrie
Inleiding titrimetrieInleiding titrimetrie
Inleiding titrimetrie
 
Labovoorbereiding 1 - labo kwalitatieve analytische chemie
Labovoorbereiding 1 - labo kwalitatieve analytische chemieLabovoorbereiding 1 - labo kwalitatieve analytische chemie
Labovoorbereiding 1 - labo kwalitatieve analytische chemie
 

More from Tom Mortier

Chemische niet-redox reacties
Chemische niet-redox reactiesChemische niet-redox reacties
Chemische niet-redox reactiesTom Mortier
 
Nomenclatuur van de anorganische verbindingen
Nomenclatuur van de anorganische verbindingenNomenclatuur van de anorganische verbindingen
Nomenclatuur van de anorganische verbindingenTom Mortier
 
Oplosbaarheidsevenwichten
OplosbaarheidsevenwichtenOplosbaarheidsevenwichten
OplosbaarheidsevenwichtenTom Mortier
 
Hoofdstuk 4 - Elektrochemie
Hoofdstuk 4 - ElektrochemieHoofdstuk 4 - Elektrochemie
Hoofdstuk 4 - ElektrochemieTom Mortier
 
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 2
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 2Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 2
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 2Tom Mortier
 
Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichten
Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichtenHoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichten
Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichtenTom Mortier
 
Hoofdstuk 2 - zuur-base-evenwichten-deel i
Hoofdstuk 2 - zuur-base-evenwichten-deel iHoofdstuk 2 - zuur-base-evenwichten-deel i
Hoofdstuk 2 - zuur-base-evenwichten-deel iTom Mortier
 
Inleidende begrippen van de chemische thermodynamica
Inleidende begrippen van de chemische thermodynamicaInleidende begrippen van de chemische thermodynamica
Inleidende begrippen van de chemische thermodynamicaTom Mortier
 
De standaard additie methode
De standaard additie methodeDe standaard additie methode
De standaard additie methodeTom Mortier
 
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen met toepassing op reacties - Chemie
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen met toepassing op reacties - ChemieHoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen met toepassing op reacties - Chemie
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen met toepassing op reacties - ChemieTom Mortier
 

More from Tom Mortier (11)

Chemische niet-redox reacties
Chemische niet-redox reactiesChemische niet-redox reacties
Chemische niet-redox reacties
 
Nomenclatuur van de anorganische verbindingen
Nomenclatuur van de anorganische verbindingenNomenclatuur van de anorganische verbindingen
Nomenclatuur van de anorganische verbindingen
 
Oplosbaarheidsevenwichten
OplosbaarheidsevenwichtenOplosbaarheidsevenwichten
Oplosbaarheidsevenwichten
 
Hoofdstuk 4 - Elektrochemie
Hoofdstuk 4 - ElektrochemieHoofdstuk 4 - Elektrochemie
Hoofdstuk 4 - Elektrochemie
 
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 2
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 2Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 2
Hoofdstuk 1 - Concentraties van Oplossingen - Deel 2
 
Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichten
Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichtenHoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichten
Hoofdstuk 2 - De zuur-base evenwichten
 
Hoofdstuk 2 - zuur-base-evenwichten-deel i
Hoofdstuk 2 - zuur-base-evenwichten-deel iHoofdstuk 2 - zuur-base-evenwichten-deel i
Hoofdstuk 2 - zuur-base-evenwichten-deel i
 
Inleidende begrippen van de chemische thermodynamica
Inleidende begrippen van de chemische thermodynamicaInleidende begrippen van de chemische thermodynamica
Inleidende begrippen van de chemische thermodynamica
 
De standaard additie methode
De standaard additie methodeDe standaard additie methode
De standaard additie methode
 
Micropipetten
MicropipettenMicropipetten
Micropipetten
 
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen met toepassing op reacties - Chemie
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen met toepassing op reacties - ChemieHoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen met toepassing op reacties - Chemie
Hoofdstuk 5. Concentraties van oplossingen met toepassing op reacties - Chemie
 

Hoofdstuk 4 - Complexometrische titraties

  • 1. Hoofdstuk 4 Complexometrie 1 Chemie Analytische chemie II 1
  • 2. 1 Chemie Analytische chemie II 2 4.1 Inleiding Bij complexometrie worden stabiele complexen gevormd met de te bepalen metaalionen. Voorbeeld Triamminetrichlorocobalt(III)[CoCl3(NH3)3] Bron – The Red Book 2005 pagina 35 – IUPAC Centraal metaalkation (M) elektronenacceptor Neutraal complex - ruimtelijk weergegeven Liganden elektronendonoren Complex = een verbinding met coördinatief covalente (of datieve) bindingen tussen een elektronenacceptor (het metaalion M) en elektronendonoren (liganden L). Coördinatiegetal = aantal gevormde bindingen tussen het metaalion (M) en de liganden L Voorbeelden [Ag(NH3)2]+ Coördinatiegetal = 2Diaminezilver-ion [Fe(CN)6]4–Hexacyanoferraat(II)-ion Coördinatiegetal = 6 Belangrijkste complexometrische titraties = titraties van metaalionen met complexonen waardoor chelaatverbindingen ontstaan = chelatometrische titraties of titraties volgens Schwarzenbach
  • 3. 1 Chemie Analytische chemie II 3 Meest gebruikt complexon = ethyleen-diaminetetraazijnzuur (EDTA) Aminopolycarbonzuren vormen met metaalionen in water oplosbare stabiele chelaten. Chelaat = verbinding waarbij één ligand meerdere coördinatief covalente bindingen met het metaalion vormt Tandigheid = het aantal datieve bindingen per ligand. → polydentaat of een meertandig complex N CH2 CH2 N CH2 CH2CH2 CH2 HOOC HOOC COOH COOH Structuurformule EDTA wordt verkort voorgesteld door H4Y en wordt gekenmerkt door 4 Kz-waarden EDTA bezit vier elektronenrijke acetaatgroepen en twee stikstoffen met een vrij elektronenpaar. 4.2 Algemeenheden
  • 4. 1 Chemie Analytische chemie II 4 n+ +n – 4 Bron: D. Skoog, D. West & J. Holler, Cengage Learning, 8th edition (2003) Metaalion wordt in een driedimensioneel netwerk als centraal element ingesloten. Octaëdrische structuur van een metaal/EDTA chelaat. EDTA kan met een centraal metaalion een hexadendaat chelaat vormen Coördinatiegetal = 6 Dankzij de kooistructuur zal de complexometrische reactie altijd gebeuren volgens een 1:1 stoichiometrie. 4.2 Algemeenheden
  • 5. 1 Chemie Analytische chemie II 5 4.2 Algemeenheden EDTA is commercieel verkrijgbaar als het dinatriumzout Na2H2Y·2H2O. Reacties met de verschillende metaalionen verlopen als volgt Algemeen Besluit 1 mol metaalionen reageert steeds met 1 mol EDTA-ionen onafhankelijk van de lading van het metaalion. Begrippen gramequivalent en normaliteit zijn hier niet nodig. Concentraties altijd in molariteit uitdrukken.
  • 6. 1 Chemie Analytische chemie II 6 Stabiliteit van het gevormde complex a) de pH 0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0 0 2 4 6 8 10 12 14 pH  Bij hoge pH (> 10) is Y4– de voornaamste component Het gevormde complex zal bij een hoge pH stabieler zijn dan bij een lage pH. 4.2 Algemeenheden
  • 7. 1 Chemie Analytische chemie II 7 4.2 Algemeenheden b) de lading van het metaalion Stabiliteit van het gevormde complex De vorming van elk chelaat wordt gekenmerkt door een stabiliteitsconstante. Zie tabellenboekje pagina 8 Algemene vormingsreactie Stabiliteitsconstante • KMY↓ → stabiliteitcomplex↓ • KMY↑ → stabiliteitcomplex↑ • Lading van het metaalion ↑ → KMY↑ Voorbeelden NaY3– KMY = 5,0 x 101 Weinig stabiel → Niet bruikbaar voor een titratie Eénwaardige metaalionen vormen met EDTA weinig stabiele complexen LiY3– KMY = 6,2 x 102 AgY3– KMY = 2,1 x 102
  • 8. 1 Chemie Analytische chemie II 8 b) de lading van het metaalion Stabiliteit van het gevormde complex Voorbeelden MgY2– KMY = 4,9 x 108 Tweewaardige metaalionen vormen met EDTA relatief stabiele complexen CaY2– KMY = 5,0 x 1010 Tireren bij hoge pH (> 10) → Y4– de voornaamste component CuY2– KMY = 6,3 x 1018 MnY2– KMY = 6,2 x 1013 ZnY2– KMY = 3,2 x 1016 FeY2– KMY = 2,1 x 1014 Drie- en vierwaardige metaalionen vormen met EDTA zeer stabiele complexen Tireren bij lage pH is mogelijk FeY– KMY = 1,3 x 1025 ThY KMY = 1,6 x 1023 AlY– KMY = 1,3 x 1016 4.2 Algemeenheden
  • 9. 1 Chemie Analytische chemie II 9 StabiliteitMY2– < StabiliteitMY– < StabiliteitMY Besluiten Stabiliteit van het gevormde complex EDTA-titraties Me2+ → pH > 10 KMY = klein Me3+ → pH ~ 2 Me4+ → pH < 2 KMY = voldoende groot Scheiding door een controle van de pH is mogelijk! Opmerking! H+-ionen komen vrij tijdens de titratie → pH↓ In een gebufferd midden werken 4.2 Algemeenheden
  • 10. 1 Chemie Analytische chemie II 10 a. Voor het equivalentiepunt Voor reactie: Tijdens reactie: Na reactie: 1 mmol 0,5 mmol - 0,5 mmol - 0,5 mmol + 0,5 mmol 0,5 mmol 0,5 mmol pM nagaan ifv de toegevoegde hoeveelheid EDTA. De titratie van 10 ml Mg2+ 0,1 M met EDTA 0,1 M Voorbeeld Reactievergelijking Stabiliteitsconstante De concentratie aan Mg2+ is het vrije Mg2+ in de oplossing. Mg-EDTA-complex is voldoende stabiel om Mg2+ afkomstig van het chelaat te verwaarlozen. Voorbeeld van een berekening: pMg na toevoegen van 5 ml EDTA 4.3 Titratiecurven
  • 11. 1 Chemie Analytische chemie II 11 De titratie van 10 ml Mg2+ 0,1 M met EDTA 0,1 M Voorbeeld b. Op het equivalentiepunt - 10 ml EDTA toegevoegd Equivalente hoeveelheden Mg2+ & EDTA hebben gereageerd Voor reactie: Tijdens reactie: Na reactie: 1 mmol 1 mmol - (1 - x) mmol - (1 - x) mmol + (1 - x) mmol x mmol x mmol (1 - x) mmol [Mg2+] uit de KMY berekenen 4.3 Titratiecurven
  • 12. 1 Chemie Analytische chemie II 12 De titratie van 10 ml Mg2+ 0,1 M met EDTA 0,1 M Voorbeeld c. Na het equivalentiepunt - 10 ml EDTA toegevoegd [Mg2+] wordt bepaald door de dissociatie van het complex. Voorbeeld van een berekening: pMg na toevoegen van 11 ml EDTA Voor reactie: Tijdens reactie: Na reactie: 1 mmol 1,1 mmol - (1 - x) mmol - (1 - x) mmol + (1 - x) mmol x mmol (0,1 + x) mmol (1 - x) mmol [Mg2+] uit de KMY berekenen 4.3 Titratiecurven
  • 13. 1 Chemie Analytische chemie II 13 4.3 Titratiecurven 0,00 1,00 2,00 3,00 4,00 5,00 6,00 7,00 8,00 9,00 0 5 10 15 Volume EDTA 0,1 M (ml) pMg Simulatie van de complexometrische titratiecurve van 10 ml Mg2+ 0,1 M met EDTA 0,01 M. Equivalentiepunt Besluit! Zeer scherpe pMg rond het equivalentiepunt Mogelijkheid om sommige metaaliontitraties potentiometrisch te volgen met gepaste metaalelektrode.
  • 14. 1 Chemie Analytische chemie II 14 4.4 De complexometrische indicatoren Eriochroom Zwart T® Bron: D. Skoog, D. West & J. Holler, Cengage Learning, 8th edition (2003) Organische kleurstoffen die door chelaatvorming met het metaalion van kleur veranderen. Voorbeeld pH = 10 blauw blauw rood
  • 15. 1 Chemie Analytische chemie II 15 4.5 Voornaamste methoden 4.5.1 Directe methode 50 40 30 20 10 0 EDTA-oplossing M2 gekend V2 veranderlijk Metaalion Het metaalion wordt rechtstreeks getitreerd met EDTA in aanwezigheid van een indicator Indicator V1 gekend M1 onbekende Buffer Mn+ hoofdzakelijk in de vrije toestand, maar een heel klein gedeelte is gebonden met de indicator blauw rood Voor het toevoegen van EDTA Toevoegen van EDTA tot equivalentiepunt 1.Vrije metaalionen reageren eerst weg 2.Metaalionen uit het M-Ind-complex door EDTA Oplossing vertoont kleur van M–Ind Opmerking! M-EDTA moet stabieler zijn dan M–Ind! Oplossing vertoont kleur van Ind rood blauw
  • 16. 1 Chemie Analytische chemie II 16 4.5 Voornaamste methoden 4.5.1 Directe methode Het metaalion wordt rechtstreeks getitreerd met EDTA in aanwezigheid van een indicator Visueel Rood Blauw
  • 17. 1 Chemie Analytische chemie II 17 Toepassing – Bepaling van Ca2+ • Ca2+ vormt stabielere complexen dan Mg2+ met EDTA • Ca2+ reageert moeilijk met Eriochroom Zwart T® Oplossing Zeer kleine hoeveelheid Mg2+-Erio-T® toevoegen aan de te bepalen Ca2+-oplossing Titreren met EDTA Voor het equivalentiepunt Chelaatvorming tussen Ca2+ en EDTA Op het equivalentiepunt • Ca2+ uit de oplossing weggereageerd • EDTA gaat het Mg2+ uit het chelaat MgInd– verdrijven en chelaatvorming aangaan met Mg2+ Rood Blauw 4.5 Voornaamste methoden 4.5.1 Directe methode
  • 18. 1 Chemie Analytische chemie II 18 4.5 Voornaamste methoden 4.5.2 Verdringingstitratie Voor metaalionen die stabielere chelaten vormen met EDTA dan Mg2+ of Ca2+, maar waarvoor geen geschikte indicator beschikbaar is of die kunnen neerslaan bij de gebruikte pH. Titreren met EDTA in aanwezigheid van Erio-T® Equivalente hoeveelheid Mg2+ vrijgesteld
  • 19. 1 Chemie Analytische chemie II 19 4.5 Voornaamste methoden 4.5.3 Terugtitratie Indien geen geschikte indicator beschikbaar is voor de dosage van een metaalion of wanneer het chelaat M-Ind te stabiel is Gekende overmaat EDTA toevoegen aan de Mn+-oplossing. overmaat Er blijft H2Y2– over → titreren met een Zn2+ of een Mg2+-oplossing (gekende M) i.a.v. een indicator. MY(n-4)+ moet stabieler zijn dan MgY2– of ZnY2– anders verdrijft Mg2+ of Zn2+ het Mn+ uit zijn chelaat. Voorwaarde
  • 20. 1 Chemie Analytische chemie II 20 4.5 Voornaamste methoden 4.5.4 Indirecte titratie Voor sommige anionenconcentraties door deze neer te slaan met een gekende overmaat Men+. De overmaat titreren met EDTA. Overmaat Ca2+ titreren met EDTA. Voorbeeld Dosage van [F–] Aan de F–-oplossing voegt men een gekende overmaat Ca2+-oplossing toe. Andere voorbeelden: PO4 3– en SO4 2–
  • 21. 1 Chemie Analytische chemie II 21 4.6 Toepassingen Voordelen EDTA-titraties • Laten toe de concentratie van vele metaalionen volumetrisch te bepalen & zijn zeer nauwkeurig • Onrechtstreeks zijn ook niet-metalen volumetrisch te bepalen • Door pH-regeling kan men selectief een ion titreren in aanwezigheid van andere ionen • Belangrijkste toepassing is de bepaling van de hardheid van leidingwater
  • 22. 1 Chemie Analytische chemie II 22 4.6 Toepassingen 4.6.1 Selectieve titraties Voorbeeld Oplossing bevat Mg2+ en Zn2+ • Eerst totale concentratie metaalionen bepalen door gewone titratie met EDTA • Tweede titratie met EDTA uitvoeren op een oplossing Zn2+ en Mg2+ waaraan KCN werd toegevoegd. Zn2+ wordt gecomplexeerd en Mg2+ niet
  • 23. 1 Chemie Analytische chemie II 23 4.6 Toepassingen 4.6.2 Bepaling van de hardheid van water