1. 10G Hope Welkom bij mijn 10G Ik had al eerder een 10G over de familie Hope gemaakt maar door een dom foutje van mij was opeens de nieuwe stamhouder weg. Eigen schuld... dan maar opnieuw beginnen. Ik zal even kort uitleggen wat er is gebeurd. Een ondenkbare ramp heeft plaatsgevonden in Europa. De klimaatverandering heeft geleidt tot een stijgende zeespiegel en vele regens hebben ervoor gezorgd dat de dijken in Nederland zijn doorgebroken. Er zijn veel mensen verdronken, wat natuurlijk te betreuren valt. Vele andere mensen zijn gevlucht naar andere Europese landen en niemand durft meer terug naar het waterland. De Nederlandse regering, die naar Denemarken is gevlucht, buigt zich al maanden over een oplossing. Ik heb besloten om ze maar een handje te helpen.

2. “ We moeten écht een oplossing verzinnen” zucht de minister president. “ Het kan inderdaad zo niet langer” de minister van financiën is het helemaal met de minister president eens. “ Kunnen we het niet gewoon laten zitten?” vraagt de minister van buitenlandse zaken voorzichtig. “ En Amersfoort aan Zee opgeven. Daarmee ons hele vaderland? Nooit!” brult de minister van cultuur. Het blijft even stil in de vergaderzaal.

3. De minister van jeugd&gezin zwijgt. Hij weet een oplossing. Maar hij weet niet of zijn collega's het een goed idee vinden. Hij besluit om toch maar wat te zeggen. “ Ik...ik heb een idee” stottert hij. Hij schaamt zich, vroeger had hij dat nooit, dat hij stotterde als hij een wetsvoorstel in de Tweede Kamer presenteerde. Maar dit is anders. Dit is niet zijn eigen idee. Hij denkt aan gisteren...

4. “ Komt u gerust verder” zegt een vrouwenstem tegen de minister van jeugd&gezin.”Wat fijn dat u zo spoedig mogelijk hebt kunnen komen. “ Natuurlijk, u zei dat het over een oplossing voor Amersfoort aan Zee gaat.” is de reactie van de minister van jeugd&gezin. “ Kom, dan lopen we naar mijn bibliotheek” zegt de vrouw. De minister volgt haar gewillig.

5. “ Gaat u gerust zitten. Staande een gesprek voeren kan heel erg lastig zijn” zegt de vrouw. De minister gaat zitten. “ Ik weet niet of ik me al heb voorgesteld, maar ik ben Mirjam” zegt de vrouw. “ Ik ben de minister van jeugd&gezin” is zijn reactie. “ Ik weet wie u bent, maar daar gaat het nu niet om. Het gaat om Amersfoort aan Zee”

6. “ Heeft u een oplossing dan?” Mirjam knikt en legt haar idee aan de minister voor. Zijn mond valt open van verbazing. “ Dat is heel erg goed. Dat is perfect” roept hij uit. “Maar heeft u al een vrijwilliger?” vraagt hij dan, toch terughoudender. “ Ja.” en dan vertelt Mirjam de naam van de persoon.

7. En nu zit hij hier. In de vergaderzaal. Hij legt het plan uit. “ We laten iemand, een vrijwilliger, in Amersfoort aan Zee wonen. Zijn doel is om daar 10 generaties te laten wonen. Het stamhouderschap mag alleen worden overgedragen van vader op zoon. Het tijdsverloop is in Amersfoort aan Zee door de overstroming zo door elkaar geschudt dat het alleen goed kan komen als daar 10 generaties gewoond hebben. Doordat het tijdsverloop zo in de war is, zullen wij dat gewoon meemaken. Als het doel gehaald is, weten we dat het veilig is in Amersfoort aan Zee.”

8. Iedereen vindt het een goed idee. Behalve de minister van financiën. “ Ik vind het maar raar. Hoe kan iemand ooit 10 Generaties mensen in Amersfoort aan Zee krijgen als hij niemand heeft om mee te trouwen.” protesteert hij.

9. “ Simpel op te lossen” vindt de minister van landbouw. “We sturen townies mee” Geschokt kijkt de minister van financiën naar de minister van landbouw. “Dit meent u niet. De townies zijn onsterfelijk, wilt u die op het spel zetten?” De minister van landbouw knikt.

10. “ Mag ik u eraan herinneren dat het om de eer en glorie van onze natie gaat?” vraagt de minister van cultuur aan de minister van financiën. De minister van financiën gromt. “ Oké, jullie doen het maar, zolang jullie weten dat ik er niet 100% achter sta” is zijn reactie.

11. “ Minister van jeugd&gezin, is er al een vrijwilliger?” vraagt de minister president. De minister van jeugd&gezin knikt. “ Zijn ouders zijn tijdens de ramp omgekomen, net als zijn zusje. Hij heeft niemand meer over en heeft besloten om deze, laten we zeggen, uitdaging, op zich te nemen. Hij heeft niets meer te verliezen, zegt hij” vertelt de minister van jeugd&gezin. Dan tekenen alle ministers een verdrag, waarin alle regels voor de uitdaging zijn opgesteld. Ook wordt in die verklaring opgesteld welke townies allemaal mogen vertrekken naar Amersfoort aan Zee. Ook staat er in het verdrag dat de townies sterfelijk worden als ze te dicht in de buurt van sterfelijke sims komen.

12. Joshua zucht. Waarom heeft hij ja gezegd? Hij weet het antwoord wel, omdat hij niets meer te verliezen heeft. En zijn laatste spaargeld heeft hij gestoken in het plan van Mirjam. Het klonk allemaal heel logisch. Jij gaat daar wonen, trouwt en krijgt kinderen. De minister van jeugd&gezin had contact met hem opgenomen en beloofde hem rijkdom en roem. Maar dat was niet de ware reden dat hij de uitdaging was aangegaan. Hij wilde dat zijn ouders trots op hem konden zijn. Maar nu hij hier voor het kleine hutje stond leek alles niet meer zo logisch.

13. Hij loopt naar de deur en opent die. Vlug bekijkt hij al zijn bezittingen. Het kan er mee door. Alles wat hij nodig heeft om te overleven is in het huis. Er valt vast wel wat van te maken.

14. Hij gaat even naar het toilet en pakt dan een boek uit de boekenkast. Het gaat over techniek, wat altijd al zijn hobby is geweest. Dan hoort hij wat buiten. Eerst denkt hij dat het de krantenjongen is. Maar dan ziet hij een cadeau liggen. Het is een computer. Hij vindt het een erg vriendelijk gebaar, maar besluit toch om het ding te verkopen.

15. Even later komt dan toch de krantenjongen langs. Joshua gaat meteen op zoek naar een baan. Joshua is niet voor niets een rijkdomssim die zoveel mogelijk geld wil verdienen.

16. In een uiterst hoekje van de krant vindt hij een mini-advertentie. Als hij de advertentie leest kan hij wel juichen. Het is voor zijn droomjob. Werken bij de SCIA, dat heeft hij altijd gewild. “ Inzichtelijke vaardigheden vereist” mompelt hij. Hoewel hij die nog niet heeft, reageert hij toch op de advertentie. Als hij maar hard genoeg studeert kan hij hogerop komen. Nu kan hij aan de slag als hulpje. Joshua is dolgelukkig.

17. Van het geld dat de computer opleverde heeft Joshua een terras laten aanleggen. Een klein terras, dat wel, maar toch. Op het terrasje staat een schaaktafel, dan kan Joshua inzichtelijke vaardigheden opbouwen.

18. Even later komen een aantal buren Joshua begroeten. “ Wilbert Jekker, aangenaam” stelt de man zich voor. “ Joshua Hope, fijn om hier toch sims te ontmoeten, ik was al bijna bang voor een eenzame dood” grapt hij. Wilbert kan zijn grap wel waarderen en Joshua blijft nog een tijdje met hem praten.

19. Tegen 2 uur begint Joshua's maag te rammelen en hij besluit om maar wat klaar te maken. Een boterhammetje gaat er wel in.

20. Als hij zijn boterham opeet denkt hij na over wat hij kan doen vandaag. Voorlopig heeft hij geen vrije dagen meer. Het weekend pas weer, dus kan hij vandaag beter goed besteden. Hij besluit om te gaan vissen, in het park schijnt een mooie vijver te zijn. Even denkt hij aan vroeger, toen hij samen met zijn vader ging vissen. Maar dan verdringt hij die gedachte weer.

21. Kort nadat hij een taxi heeft gebeld staat er al eentje voor de deur. “ Snelle service” mompelt Joshua. De taxichauffeur zegt niets.

22. Binnen niet al te lange tijd staat Joshua al te vissen. Hij vangt niet veel. Alleen een laars. Maar hij heeft wel lol in het vissen. Tegen het einde van de middag belt hij de taxi, zodat hij weer naar huis kan.

23. Deze keer duurt het wat langer voordat een taxi komt. Joshua gaat even relaxen op een bankje dat er vlakbij staat. Hij staart naar het bloemperkje voor hem en bedenkt dat hij het erger had kunnen hebben, die uitdaging is nog niet eens zo'n slecht idee.

24. Als hij aan het einde van de middag weer thuis komt heeft hij flinke honger gekregen. Maar hij heeft wel een heerlijk middagje gehad.

25. Vlug maakt hij een bordje macaroni klaar. In stilte eet hij het op. Omdat het zo stil is denkt hij weer aan de opdracht die hij heeft gekregen. Trouwen, kinderen krijgen... Kan hij dat wel? Hij heeft nog geen vrouw ontmoet met wie hij zijn leven wil delen. Maar daar is het nog te vroeg voor.

26. Hij besluit om vroeg naar bed te gaan. Morgen is zijn eerste werkdag, dan wil hij wel fit zijn. Het duurt niet lang of Joshua is in een diepe slaap gevallen.

27. De volgende ochtend eet hij een bordje havermoutpap. Niet dat hij het zo lekker vindt, maar er zijn weinig andere mogelijkheden. Erna gaat hij nog een poosje in een techniekboek lezen.

28. Niet veel later stopt de carpool voor Joshua's huis. Toch een klein beetje zenuwachtig stapt hij in. Wat kan hij verwachten? De geheimhouding rond zijn baan zorgt ervoor dat hij niet weet wat hem nou te wachten staat. Maar dat maakt het zo interessant.

29. Een tijd later komt hij vrolijk terug. De baan is hem meegevallen, veel kan hij er natuurlijk niet over zeggen, daar is alles te geheim voor. Maar, hij heeft een promotie gekregen. Joshua mag nu aan de slag als privé detective. Is dat potje schaak toch ergens goed voor geweest.

30. Joshua is moe van alle werkzaamheden en besluit om meteen zijn bed op te zoeken. Morgen kan zijn huisje een stukje verbouwd worden, daar kijkt Joshua erg naar uit.

31. De volgende ochtend krijgt Joshua laminaat op de vloer en er wordt behang op de muren geplakt. Het duurt nog een poosje voor zijn carpool komt dus gaat Joshua maar in een boek lezen.

32. Even later begint Joshua's maag te rammelen. Hij besluit om nog maar weer havermoutpap klaar te maken. Hij gruwt ervan, maar ja, wat moet hij anders?

33. Even later staat de carpool voor Joshua's huis. Hij hoopt dat hij vandaag promotie krijgt, dan kan hij zich wat meer bezig houden met de uitdaging. Dan kan hij wel op zoek gaan naar een vrouw.

34. Een tijd later wordt Joshua in een veel mooiere auto thuisgebracht. Hij heeft inderdaad promotie gekregen. Hij is nu forensisch onderzoeker. Hij besluit om eerst wat te gaan eten en dan een poosje te gaan stappen.

35. Na zijn lunch springt Joshua nog gauw onder de douche en dan belt hij een taxi. Net als de vorige keer is de taxi er heel snel. “ Naar het café” zegt Joshua tegen de taxichauffeur.

36. Even later zit Joshua aan de bar. Hij flirt wat met Ellie Molenaar, het meisje achter de bar. Maar al snel beseft hij dat het nooit meer dan vriendschap kan worden tussen hen. Als het donker is geworden besluit hij dat hij maar beter naar huis kan gaan.

37. Thuis aangekomen schiet hem wat te binnen. Hij kan de koppelende zigeunerin bellen. Tegen een vergoeding regelt zij dates, misschien kan hij op die manier zijn droomvrouw leren kennen.

38. Binnen no time is de zigeunerin gearriveerd. “ Dag Joshua. Zoek je een leuk meisje. Komt goed uit, ik weet wel iemand die goed bij je past. Maar ja, je weet het hè, eerst betalen” Joshua weet het, een deel van zijn zuurverdiende geld geeft hij aan de zigeunerin. “ Ik denk dat het hiermee wel moet lukken. Fijne date” en weg is de zigeunerin.

39. Joshua's date heet Viola Karelssen. De twee kunnen het erg goed met elkaar vinden en Joshua vindt het jammer dat ze weer moet gaan. “ Anders mis ik mijn vliegtuig naar twikki” legt Viola uit. “ Twikki?” vraagt Joshua verbaasd. “ Had ik dat nog niet verteld, daar kom ik vandaan” Joshua zucht, heeft hij weer, liefde op afstand. Dan schrikt hij van zijn gedachte, dacht hij nou liefde? Is dat het wat hij voor Viola voelt?

40. Als Viola weg is gaat hij dingen doen om niet aan haar te hoeven denken. Het klikte meteen enorm goed. Waarom zou hij de sprong niet wagen? Met een klap slaat hij het boek over schoonmaken dicht. Zo leert hij natuurlijk niks.

41. Maar ook tijdens het potje schaak kan Joshua aan niets anders denken dan aan Viola. Hij besluit om haar morgenmiddag maar op te bellen.

42. Na een tijdje heeft hij genoeg geschaakt en gaat hij slapen. Maar hij slaapt erg onrustig en droomt iedere keer over Viola.

43. Gelukkig heeft hij op zijn werk genoeg afleiding en bezigheden. En het leren heeft toch z'n vruchten afgeworpen, want Joshua is gepromoveerd naar afluisterexpert. Van de bonus die bij zijn promotie is inbegrepen laat hij zijn huisje flink verbouwen.

44. Tevreden kijkt hij de woonkamer rond. Zijn slaapkamer is nu apart en ook heeft hij een badkamer. Dan loopt hij naar de telefoon en neemt een besluit. “ Hoi, met Joshua.” “ ...” “ Ja, heb je zin om langs te komen?” “ ...” “ Nee, dat komt juist hartstikke goed uit, morgen ben ik vrij. Ik zie je morgenochtend dan!” “ ...”

45. Tevreden stapt hij even later zijn nieuwe bed in. Morgen komt Viola. Denkend aan wat hij morgen allemaal moet doen valt hij in slaap.

46. De volgende ochtend racet hij naar de badkamer en neemt een bad. Hij heeft geen idee hoe laat Viola komt, maar ze mag hem absoluut niet in zijn pyjama aantreffen. Straks denkt ze nog dat hij totaal geen moeite voor haar bezoek heeft gedaan.

47. Als Joshua uitgebreid in bad is geweest en heeft ontbeten komt Viola eraan. Joshua sprint naar buiten en begroet haar door haar drie zoenen te geven. “ Ha Josh, leuk je weer te zien” zegt Viola spontaan

48. Ze trekt Joshua wat dichter tegen zich aan en fluistert in zijn oor: “Heel erg leuk” Joshua glimlacht, zouden de gevoelens, die hij heeft, wederzijds zijn?

49. In het begin maken ze plagerige opmerkingen naar elkaar. Het worden al snel flirtende opmerkingen. Joshua kan alleen nog maar in Viola's ogen kijken. Samen dansen ze op Joshua's terras. Als ze even later op de straat staan kijken ze elkaar diep in de ogen. Dan kan Joshua het niet meer ontkennen, hij houdt van Viola. Hij weet niet hoe hij het moet zeggen, dus zoent hij haar, in de hoop dat zij het begrijpt. Viola kust hem terug en Joshua voelt zich voor het eerst sinds tijden weer gelukkig.

50. Na de kus aarzelt Joshua nog steeds, moet hij het nu wel vragen, of niet? Viola merkt het. “ Josh, wat is er?” vraagt ze zachtjes, terwijl ze zijn hand pakt. “ Misschien gaat dit allemaal veel te snel, maar ik wil je gewoon altijd bij me hebben. Ik bedoel, je woont in Twikki, ik kan dat niet” zucht hij. “ Wat kan je niet?” vraagt Viola. Voor Joshua het weet flapt hij eruit: “Liefde op afstand” dan kijkt hij geschrokken naar de grond.

51. Viola pakt zijn kin en kijkt diep in zijn ogen. “ Ik weet wat je wil vragen Josh. Natuurlijk wil ik met je samenwonen” Joshua's mond valt open van verbazing. Dan neemt hij Viola in zijn armen. “ Echt waar?” vraagt hij voor de zekerheid. “ Natuurlijk” verzekert Viola hem en ze knuffelt hem terug.

52. Viola is snel gewend in Joshua's huisje. Met haar spaargeld hebben ze het huisje nog wat kunnen uitbreiden. Viola is zielsgelukkig met Joshua. Hij heeft haar verteld van de opdracht die hij heeft gekregen. Viola heeft daar geen moeite mee. Zij is een familiesim, ze houdt dus wel van kinderen.

53. Joshua is de liefde van haar leven, dat is één ding dat ze zeker weet. “ Haha, daar heb je niet van terug” lacht Joshua. “ Lach jij maar, wie het laatst lacht, die lacht het best” is Viola's reactie en ze mept op Joshua in met het kussen. Dan gooit Joshua het kussen aan de kant en loopt naar haar toe. Hij slaat haar armen om haar heen. Viola laat ook het kussen vallen.

54. Maar dan doet Joshua een stapje achteruit. “ Josh, wat doe je?” vraagt ze verbaasd. Joshua zakt op een knie en vraagt: “Viola, met jou wil ik oud worden, wil je asje, asjeblieft met me trouwen?” Hij kijkt zo smekend en zo lief, Viola kan geen nee zeggen. ““ Natuurlijk wil ik dat”

55. Dan trekt Viola Joshua overeind en kust hem. En dan doen ze een tijdje niets anders.

56. “ Josh, ik ga even winkelen, vind je dat goed?” vraagt Viola even later, als ze naar het toilet is geweest. “ Ik had eigenlijk een ander idee” zucht Joshua. “ Wat dan?” “ Onze verloving vieren” grijnst hij. “ Straks” glimlacht Viola.

57. Joshua ligt ontspannen op zijn bed. Wat kan het snel gaan. Enkele weken geleden kende hij Viola nog niet eens en als die zigeunerin er niet was geweest hadden ze elkaar nooit ontmoet, want hij was niet van plan om ooit naar Twikki te gaan. En nu was hij met haar verloofd. Dan hoort hij dat de taxi alweer gearriveerd is.

58. “ Ha lieverd. Wat zie je er leuk uit!” begroet Joshua zijn verloofde. “ Dat was wel de bedoeling ja” glimlacht Viola. “ Kom Vi” zegt Joshua, terwijl hij Viola het bed optrekt. “ Stoute Josh, wat heb jij voor ideetjes bij het vieren van een verloving” zegt Viola vermanend.

59. “ Hele goede ideetjes” zegt Joshua en hij duwt Viola achterover en kust haar. “ Dat wil ik dan nog wel eens zien.” Dat laat Joshua zich geen twee keer zeggen.

60. “ Dat vond ik wel een goed idee” grijnst Viola. Joshua grinnikt even en dan zegt hij serieus: “Ik houd van je Vi” “ Ik van jou, Josh.” En dan vallen ze dicht tegen elkaar aan in slaap.

61. “ Jup, je hoort het goed” het is de volgende dag. Extreem vrolijk heeft Joshua zijn vriend Wilbert gebeld. “ ...” “ Ja, ik ben echt verloofd” “ ...” “ Ik heb geen idee of je ze kent. Ze komt van Twikki eiland” “ ...” “ Natuurlijk, lijkt me gezellig. Overmorgen kan wel ja.” “ ...” Nadat hij een afspraak met Wilbert heeft gemaakt hangt Joshua weer vrolijk de telefoon terug.

62. Viola daarentegen is niet zo vrolijk. “ Bah, wat smerig” zucht ze. Ze spoelt snel de wc door en maakt alles gauw schoon. Het is lang geleden dat ze ziek was, zo lang geleden dat ze zich het niet meer kan herinneren.

63. “ Gaat het wel?” vraagt Joshua bezorgd. “ Natuurlijk lieverd. Ik voelde me alleen een beetje misselijk. Maar dat komt wel weer goed hoor.” stelt Viola hem gerust. Joshua knuffelt haar even. “ Ik wil gewoon niet dat je iets overkomt, begrijp je dat?” vraagt hij ernstig. Viola zegt niets, maar knikt alleen.

64. Even later zit Viola te genieten van wat warm vruchtengebak. “ Doe je het wel rustig aan?” vraagt Joshua, terwijl hij zijn werkkleren aantrekt. “ Ja hoor, vandaag ben ik vrij, dus maak je maar geen zorgen” antwoordt ze.

65. Even later vertrekt Joshua naar zijn werk. Viola besluit om een bad te nemen, daar is ze wel aan toe. Tevreden laat ze zich in het water zakken. “ Hmm, zo kan ik wel uren blijven zitten” mompelt ze tevreden.

66. Een tijdje later heeft Viola weer honger gekregen. “ Wat een vreetzak ben ik toch” zegt ze tegen zichzelf terwijl ze snel een boterhammetje smeert.

67. Na het eten voelt ze zich opeens zo moe worden. Als ze in bed stapt vallen een aantal puzzelstukjes op z'n plaats. “ Misselijk, honger, moe... zal ik zwanger zijn?” vraagt ze zich hardop af. Dat zou even fantastisch zijn.

68. Het is al avond als Viola weer wakker wordt. Dat komt omdat Joshua's carpool voor komt rijden. Ze besluit om haar bed uit te komen, zich aan te kleden en het goede nieuws aan Joshua te vertellen.

69. Joshua zit net (aangebrande) spagetti te eten als Viola naast hem komt zitten. “ Josh?” zegt ze vragend. Joshua kijkt haar aan: “Gaat het al wat beter?” vraagt hij bezorgd. “ Ja hoor, ik denk dat ik weet hoe het komt.” “ Hoe dan?” vraagt Joshua verbaasd.

70. Viola kijkt even naar de grond en dan zegt ze: “Ik denk dat ik zwanger ben” “ Ja?” vraagt Joshua ongelovig. Viola knikt.

71. “ Maar dat is fantastisch” zegt Joshua en hij pakt haar hand. “ We worden gewoon ouders” hij juicht bijna. “ Nou ja, gewoon...” lacht Viola. Joshua glimlacht.

72. Een paar weken later staat Joshua af te wassen als Viola de eerste schop van de baby voelt. “ Josh” zegt ze vol ontzag. Joshua laat de afwas voor wat het is en kijkt vol verbazing naar het buikje van Viola.

73. Voorzichtig legt hij zijn handen op Viola's buik. “ Wauw. Ik word papa” zegt hij. “ Weet je, misschien moeten we maar trouwen” zegt hij tegen Viola. “ Trouwen?” vraagt Viola.

74. “ Trouwen weet je wel. Met ringen enzo” grijnst Joshua. “ Nu?” vraagt Viola. “ Ja nu. Gewoon, alleen jij en ik. En de kleine” zegt Joshua. Viola zegt niets maar slaat haar armen om Joshua heen, als teken dat ze het een goed idee vindt.

75. Dan wisselen ze de ringen uit en spreken geloften. En dan bezegelen ze hun huwelijk met een kus. Met z'n drietjes hebben ze zo een zeer intieme huwelijksceremonie.

76. Hun huwelijksnacht mag natuurlijk niet vergeten worden, tenminste, dat vindt Joshua. “ Vi, ik kan het niet vaak genoeg zeggen, ik houd van je!” fluistert Joshua. “ Ik ook van jou, Josh” fluistert zijn echtgenote terug.

77. De volgende ochtend is er voor Joshua een minder leuk klusje, het toilet schoonboenen. Maar Joshua doet alles met liefde. Voor zijn vrouw en het kleintje dat op komst is.

78. Viola maakt weer het ontbijt klaar. Ze weet dat Joshua absoluut niet van havermoutpap houdt, daarom heeft ze maar warm vruchtengebak gemaakt.

79. Even later zitten ze gezellig samen te ontbijten. “ Je doet het vandaag wel rustig aan hè. Zal ik anders vrij nemen, dan kan ik goed voor je zorgen” stelt Joshua voor. “ Lieverd, ik ben niet ziek. Je moet wel werken, anders kunnen we nooit een babykamertje maken.” protesteert Viola. “ Dat is waar. Maar je doet het wel rustig aan hè” “ Natuurlijk”

80. Op aanraden van zijn vrouw gaat Joshua toch maar naar zijn werk. Ze heeft wel gelijk. Van het geld wat ze nu hebben kunnen ze nooit een babykamer inrichten. En hij wil zijn kind wel het beste geven wat er maar gegeven kan worden. Zijn kind, had hij dit ooit kunnen denken?

81. Viola houdt zich keurig aan de belofte die ze aan haar echtgenoot heeft gedaan. Ze doet het rustig aan. Gelukkig hebben ze een schildersezel aangeschaft, dan kan ze fijn een poosje schilderen.

82. Tegen de middag gaat Viola nog een poosje naar bed. De zwangerschap valt haar niet heel erg zwaar, maar ze is wel sneller moe. Maar dat heeft ze er graag voor over.

83. Als ze weer genoeg energie heeft neemt ze een ontspannend bad. Ze merkt wel dat ze last van haar rug krijgt, dat zal na verloop van tijd wel meer worden. Zo'n bad is dan de ideale uitkomst.

84. En zo vliegt de dag voorbij en komt Joshua alweer thuis. Daar is Viola wel blij mee, ze houdt niet van alleen thuis zijn.

85. “ Ha lieverd. Heb je het rustig aangedaan vandaag?” vraagt Joshua, terwijl hij zijn vrouw voorzichtig omhelst. “ Natuurlijk lieverd. Hoe kan ik tegen jouw gebod ingaan?” Joshua grinnikt.

86. Even later liggen Joshua en Viola lekker te slapen. Hoewel Viola een paar uur eerder haar bed uit is gekomen, is ze nu alweer helemaal uitgeput.

87. Viola is als eerste wakker. Een honger dat ze heeft. Snel pakt ze een restje vruchtengebak uit de koelkast. Dan maar niet warm. Snel eet ze het op. “ Jammie, daar was ik nou echt aan toe” zegt ze, als ze het op heeft.

88. Joshua is vrij vandaag. Daar is hij wel blij mee, want dé dag is heel dichtbij. Het zou zomaar kunnen dat Viola vandaag bevalt. Hij kletst een poosje met Wilbert en met Ellie aan de telefoon.

89. Viola voelt zich prima. Alleen de dikke buik zit wel een beetje in de weg. “ Je mag gauw komen hoor kleintje” zegt ze, terwijl ze schildert. Maar ja, wat verstaat zo'n kindje daar nou van?

90. Joshua gaat buiten een poosje schaken. Hij wil, als hij morgen weer gaat werken graag promotie hebben, ze kunnen het geld goed gebruiken, de baby kan elk moment geboren worden. Joshua hoopt dat het een jongen is, dan kan die in ieder geval stamhouder worden. Maar met een meisje zal hij net zo gelukkig zijn.

91. Samen lunchen Viola en Joshua. “ Josh, heb je al nagedacht over namen?” vraagt Viola. “ Ik ben daar nooit zo goed in. Maar, als we een dochter krijgen, zou je het erg vinden om haar dan naar mijn zusje te vernoemen?” vraagt hij. “ Nee hoor, dat wilde ik nou juist ook aan jou vragen, of je dat fijn zou vinden” Joshua glimlacht.

92. Die middag verdrijft Joshua zijn tijd met schilderen, niet dat hij er erg goed in is, maar ja, alles moet je leren.

93. Viola is alweer uitgeput en ligt lekker te slapen. Ze hoopt dat het kleintje snel komt, want die vermoeidheid, dat is ze wel zat nu.

94. Op de meest vreemde tijdstippen heeft ze honger. Om een uur of tien maakt ze spagetti klaar. “ Ik ga naar bed hoor, kom jij zo ook?” vraagt Joshua. Viola knikt. “Als ik m'n spagetti op heb”

95. Niet veel later stapt Viola het bed in. Ze kruipt dicht tegen Joshua aan. Joshua wordt even wakker. “ Slaap lekker lieverd” fluistert Viola. Dan valt Joshua weer in slaap en even later Viola zelf ook.

96. Midden in de nacht wordt Viola wakker. De bevalling is begonnen. “ Josh, wakker worden!” roept ze.

97. Joshua kijkt verdwaasd om zich heen. “ Wat is er? Heb ik me verslapen?” mompelt hij. “ Nee, je wordt vader” zegt Viola en dan schreeuwt ze het uit, omdat er weer een wee komt.

98. “ Gaat het wel? Kan ik wat doen? Wat moet ik doen” Opeens is Joshua helemaal in paniek. “ Rustig maar, het duurt niet lang meer” puft Viola.

99. Dat klopt. Niet veel later houdt Viola haar eerste kindje vast. “ O wat ben jij mooi lieverd. Je lijkt op je papa en op mij” zegt Viola terwijl ze het kindje goed bekijkt. Joshua staat er in shock bij. Hij is vader.

100. Viola loopt naar hem toe, met het kindje op haar arm. “ Kijk Denise, dat is je papa” Vertederd kijkt Joshua naar zijn dochter. “ Kijk lieverd, ze heeft jouw ogen en jouw haarkleur” zegt Viola tegen hem. Joshua is sprakeloos.

101. Als ze Denise aan Joshua heeft gegeven zwaait ze naar haar dochtertje. “ Dag lieverd, papa gaat jou zo een flesje geven. Dan kan mama even in bad” Het kleine meisje kijkt Viola bevreemd aan. Joshua glimlacht.

102. Dan knuffelt hij zijn dochtertje. “ Lust je een flesje Denise? Ja, zal papa die maar aan je geven dan?” al pratende tegen zijn dochter loopt Joshua naar de koelkast.

103. Tevreden drinkt Denise het flesje leeg. “ Zal papa je nu maar in je bedje leggen?” vraagt Joshua. Het is een retorische vraag, want natuurlijk weet Joshua dat Denise niets terug zegt.

104. “ Lief gaan slapen hoor. Dat is goed voor je, dan word je groot en sterk” zegt Joshua. Hij knuffelt Denise nog een keer en legt haar dan in het wiegje.

105. “ Weltrusten lieverd” zegt Joshua nog. Hij wrijft nog een keer over Denise's buikje en dan loopt hij op zijn tenen de babykamer uit. “ Slaap lekker” fluistert hij nog.

106. “ Nou, dat was het dan. Het eerste verhaal over de familie Hope. Ja, ze zijn in één update een hele familie geworden. Joshua, Viola en Denise. Ik hoop dat je het leuk vond en dat je de volgende keer weer verder leest. En o ja, als je een berichtje achterlaat vind ik dat ook erg leuk. Maar als je het niet erg vindt, ga ik nu eerst een poosje gitaar spelen”

107. Tot de volgende keer!!!