Pasjonaci na tropie historii gminy Mykanówgok_mykanow
Publikacja dotyczy historii gminy Mykanów, zawiera opis i fotografie zabytków znajdujących się na terenie gminy. Folder został opracowany w ramach projektu
„Organizacja warsztatów edukacyjno-artystycznych,
rajdu rowerowego i wydanie publikacji
o pasjonatach z terenu LGD „Razem na wyżyny”
realizowanego przez Gminny Ośrodek Kultury
w Mykanowie.
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach działania: Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” – „Małe projekty” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.
"Atrakcje Czech i Słowacji" - jest to prezentacja, którą wykonałem w VI klasie na geografię. Opowiada ona o Słowacji i Czechach oraz ich atrakcjach turystycznych.
2. MURY OBRONNE- wybudowane w 1350r. na
polecenie biskupa Przecława z Pogorzeli wraz
z wieżą i bramami górna i dolną. Mury miały
pierwotnie 5m wysokości i 2m grubości.
Umocnienia rozebrano ok. 1860r. do dziś
zachowały się tylko fragmenty oraz wieża
Bramy Górnej.
3. WIEŻA BRAMY GÓRNEJ-
wzmiankowana w 1418r.
Swoją obecna wysokość
25m uzyskała po
przebudowie ok. 1600r.
Ceglany hełm dodano w
1902r. , na jego szczycie
zamontowano chorągiewkę
pochodzącą z
nieistniejącego już
Głuchołaskiego ratusza. Na
szczyt wieży, skąd
roztacza się widok na
stare miasto, prowadzą
105-cio stopniowe
drewniane schody.
4. KOŚCIÓŁEK ŚW. ROCHA-
pamiątka po wielkiej
epidemii dżumy, która
nawiedziła miasto. Powstał
w latach 1626-27 na
miejscu wcześniejszej
budowli z 1350r. Pełnił rolę
kościółka cmentarnego.
Wewnątrz
późnorenesansowy ołtarz z
1625r. Budowlę odnowiono
w 1860 roku.
5. KOŚCIÓŁ POEWANGELICKI ŚW. FRANCISZKA-
wybudowany w latach 1865-66 z datków
miejscowych ewangelików. Projekt opracował i
kierował budową Hartman z Nysy. Wnętrze zdobi
marmurowy ołtarz z 1890r. , oraz drewniany strop
kasetonowy.
6. KOŚCIÓŁ PARAFIALNY
ŚW. WAWRZYŃCA-
pochodzi z przełomu XII
/ XIII wieku. Obecny
wygląd budowla uzyskała
po przebudowie w latach
1729-33. Jego barokowe
wnętrze wykonał K.
Tausch wg projektu J. I.
Toppera. Część jego
wyposażenia pochodzi z
czasów wcześniejszych
niż przebudowa. Zachował
się również
portal, ozdobiony
maskami
mnichów, pochodzący z
7. ZABYTKOWE KAMIENICZKI- otaczające
Rynek- pochodzą w większości z okresu po
pożarach w 1834r. W 1867r. dobudowano
nowemu ratuszowi drewnianą wieżyczkę z
zegarem i dzwonkiem pochodzącymi z wieży
kościelnej. Fasada budynku ozdobiona jest
pilastrami i postaciami „amorków”.
8. KAPLICA ŚW. ANNY-
wybudowana na wiszących
skałach (u szczytu Góry
Chrobrego) przez Jana
Hoya w 1908r. Kaplica
powstała w miejscu
piramidy i obrazu św.
Anny wykonanego przez
H. Herforta biednego
malarza, którego miłością
wzgardziła Anna. W
obecnej pseudogotyckiej
kaplicy znajduje się ołtarz
z marmuru, autorstwa I.
Stehra, na wieżyczce wisi
dzwonek ze zburzonego
głuchołaskiego ratusza.
9. WCZESNOGOTYCKI
KOŚCIÓŁ P.W. ŚW.
JANA CHRZCICIELA W
POLSKIM ŚWIĘTOWIE-
wzmiankowany w 1302r. W
roku 1660 dobudowano
wieżę, a w 1933r. kościół
powiększono. Wewnątrz
zachowały się
rzeźbione, figuralne
wsporniki i fragmenty
polichromii. Otaczające
kościół mury z bramą
pochodzą z XIV wieku.
10. KOŚCIÓŁ PARAFIALNY P.W. CHRYSTUSA
KRÓLA W NOWYM ŚWIĘTOWIE-
wzmiankowany w 1302r. W 1419r.
przebudowany został w stylu gotyckim. Obecny
wygląd zawdzięcza rozbudowie w roku 1937.
Do dziś zachowały się romańskie detale
kamieniarskie oraz otaczający kościół mur z
przełomu XV i XVI wieku.
11. TAMA
PRZECIWPOWODZIOWA
NA ZŁOTYM POTOKU W
JARNOŁTÓWKU- tama na
Złotym Potoku wybudowana
została w 1907r. jako zapora
przeciwpowodziowa
zabezpieczająca okolice
przed gwałtownie
wzbierającymi, w wyniku
deszczów, wodami górskiego
potoku, liczy 15,4m wysokości
i około 50m długości. Podczas
powodzi w lipcu 1997r.
brakowało zaledwie b30cm do
przelania się wody nad
zaporą.
12. LEGENDA O KOZIE
(HERBIE GŁUCHOŁAZ)
Dawno temu, nieokreślony bliżej nieprzyjaciel, napadł na miasto.
Wysokie mury obronne, rzeka Biała i bagniste tereny otaczające
miasto czyniły je trudnym do zdobycia. Nic dziwnego, że mimo
licznych szturmów miasto broniło się skutecznie. Napastnikom
pozostała jedyna stosowana w owych czasach możliwość zdobycia
miasta - głodem. Otoczyli gród zwartym pierścieniem
wojska, blokując dostęp do miasta, a tym samym dowóz żywności z
okolicznych wsi. Nieprzyjaciel osiągnąłby niewątpliwie cel, gdyby nie
spryt burmistrza miasta. Polecił on zabić jedną z ostatnich kóz w
taki sposób, aby oddzielić kark z głową od reszty tułowia. Kozi kark
nabito na pal i wystawiano go co chwilę nad murem obronnym w
różnych miejscach. Z zewnątrz murów wyglądało to jakby kozy
spacerowały po murach, a zatem głód miastu nie groził. Fortel
burmistrza powiódł się, zniechęcony napastnik odstąpił od miasta. Dla
upamiętnienia tego szczęśliwego zdarzenia nazwano miasto Kozia
Szyją, umieszczając wizerunek zwierzęcia również na ozdobnej
tarczy herbu miasta.