2. คํานํา
เพชรพระอุมา ฉบับการ์ตูน
เพชรพระอุมาฉบับภาคการ์ตูน จัดทําขึ้นเพื่อความบันเทิงสํวนตัว และนํามาเสนอ แบํงปันกันอําน โดยไมํได๎หวังผลตอบแทน
ใดๆทั้งสิ้นจัดทําด๎วยความบันเทิงสํวนตัวของผู๎จัดทําเองโดยอาศัยอ๎างอิงจากหนังสือเพชรพระอุมาฉบับจริง และใช๎ตัวละคร
จากเกมส์ แรคนาร๏อค โดยที่ผู๎จัดทํา ก็ไมํได๎มีความรู๎อะไรมากมายนักสําหรับการตัดตํอภาพ เพราะฉะนั้ นจึงเรียนให๎ทําน
ผู๎อํานทราบวํา อํานแล๎ว ติชมได๎ แตํกรุณาอยําดําไมํพอใจกรุณาทําอํานเองหรือหาอํานได๎จากเพชรพระอุมาฉบับจริง
หวังวําทุกคนคงจะสนุกกับเพชรพระอุมาฉบับการ์ตน
ู
สุเมธ ไม๎แป้น
ผู๎จดทํา
ั

3. แนะนาตัวละคร หลักๆ
รพิน ไพรวัลย์ แพทย์หญิง มรว. ดาริน วราฤทธิ์ แงซาย กระเหรี่ยงพเนจร
มรว. เชษฐา วราฤทธิ์ พันตรีไชยยัน อนันตรัย บุญคํา พรานคูํใจของรพิน

4. บทที่๑ ๑
คนที่ยืนอยูํข๎าง ครับนั่นแหละที่
รถนั่นหรือครับ คุณชายต๎องการพบ

5. ๒
วิ้ว....ผับผําสิผมชัก
จะชอบเขาแล๎วทั้งๆ
ที่เห็นปั๊บเดียวใน
กิตติศัพท์ชื่อเสียงเขา
ระยะไกล ขนาดนี้
ดูจะค๎านกับรูปรําง
ลักษณะเขามากนะ
ฮําๆ..ฉันนึกหลับตาเดาครั้งแรก เขา
ตัวเขาเล็กก็จริงครับคุณหญิงแตํ
นําจะมีอายุราว40 รูปรํางสักขนาด6ฟุต
ไมํวําจะเป็นฝีมือหรือน้ําใจ บุรุษ
เป็นอยํางน๎อย แตํมันตรงกันข๎ามไป
นี้ยิ่งใหญํนักยิ่งกวํานั้นยังเป็น
หมด ตัวเขาเล็กนิดเดียว ฉันไมํชอบ
สุภาพบุรษเต็มตัวเสียด๎วยชนิด
ุ
หน๎าเหี้ยมๆที่ไมํมีรอยยิ้มของเขา
ที่วําหาไมํได๎งํายๆนัก ผมจะให๎
เสียเลย... นี้นะหรอ รพิน ไพรวัลย์
คนไปเชิญเขาขึ้นมาหาเดี๋ยวนี้

6. ๓
ครับเดี๋ยวผมจะขึ้นไป ผมเพิ่งมาถึงมันร๎อนเหลือเกิน
จะดูคนงานขนลําเลียงเจ๎าพวกนั้นลงหนํอยอะไรก็ไมํ
มายื่นอยูํนี่เองหรอ
สําคัญเทําเจ๎าแรดตัวนั้นเรากําลังรีบ การตํอกรงรู๎สึก
ครับคุณ รพิน ทํานผู๎
วําจะบอบบางไปหนํอยถ๎าลําเลียงไมํดีกรงมันอาจจะ
อํานวยการให๎ผม มา
แตกจะวุํนวายกันใหญํ
เชิญขึ้นไปพบหนํอย
ขาดอยํางเดียวคือลิง เที่ยวนี้ได๎มาแคํ 200กวําตัวเทํานั้น
ไมํรู๎มันพากันไปหลบหน๎าที่ไหนหมด แตํพวกสัตว์ใหญํดู
เที่ยวนี้รู๎สึกจะคึกคักมากเลยนะครับ เหมือนจะเกินคาด โดยเฉพาะไอ๎ดํา น๎องๆไอลายทีเดียว
ได๎มาต๎องเจ็ดคันรถ เป็นไงได๎ครบตาม เป็นเสือรุํนๆกําลังฉกรรณที่เดียวหนังสวยเสียด๎วยไมํมี
ออเดอร์หรือเปลํา ? ตําหนิตรงไหนเลย ผมเพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก
ครั้งนี้คุณเห็นจะ
กระเป๋าหนักไป
นานทีเดียว ฮําๆๆ

7. ๔
แตํเที่ยวนี้ผมลงทุนไปเยอะ นอกจากเรื่องคําใช๎จํายคาวเหนื่อยยากจนแทบจะ
เอาชีวิตไมํรอดแล๎ว ผมยังเสียพรานพื้นเมืองมือดีทีเคยทํางานมากับผมแตํไหน
แตํไรแล๎วอีกสองคน คุณประเสริฐ คิดวําคุ๎มกันหรอกับเงินที่ผมจะได๎รับในครั้งนี้
วําแตํ คุณอําพล ทําอะไรอยูํ ?
อยูํบนห๎องสํวนตัวบนตึกอํานวยการครับ มี
แขกอยูํด๎วยสามคน เป็นชาย สองคน หญิง
หนึ่งคน รู๎สึกจะเป็นพวกคนใหญํคนโตเสีย
ด๎วย ผมเองก็ไมํเคยเห็นมากํอน พอคุณมาถึง
ผู๎อํานวยการก็ใช๎ให๎ผมมาตามคุณนี่แหละ
ผู๎จัดการเดินผละไปรพิน แยกออกไปคุมคนงานที่กําลังขนลําเลียงกรงสัตว์
ป่าอยูํอยํางเกรียวกราวเอิกเกริกในขณะนี้ สัตว์ใหญํน๎อยถูกขนลําเลียงลง
เอาละครับคุณไปเรียนคุณอําพล เถอะวําอีกสัก จากรถบรรทุกอยํางระมัดระวังตามลําดับ ขณะนี้กรงไม๎ขนาดใหญํตีฝาทึบ
ประเดี๋ยวผมจะขึ้นไป ขอจัดการอะไรทางนี้ให๎ ลักษณะเหมือนลังที่ขังเจ๎าดําขนาดเขื่องกําลังถูกคนงานเคลื่อนมายังท๎าย
เรียบร๎อยกํอน รถบรรทุก ซึ่งมีไม๎กระดานขนาดใหญํสองแผํนทอดเป็นสะพานสําหรับใช๎
ชะลอเลื่อนลงมาทางนั้นเจ๎าป่าแผดเสียงร๎องอยํางเกรียวกราวระคนไปกับ
เสียงเฮละโลสาพาของพวกคนงาน ดูเป็นที่สนุกสนาน รพิน ขมวดคิ้วสาวท๎า
ก๎าวเข๎ามาโดยเร็วพร๎อมกับร๎องเตือน จะเป็นด๎วยความสนุกคึกคะนองของ
คนงานหรือเพราะความสะเพรําขาดคามระมัดระวังปรากฏไม๎กระดานแผํน
หนึ่งถูกไถลลื่นแตะติดกับขอบรถอยํางหมิ่นแหมํเทํานั้นและรพินก็เห็นพอดี

8. ๕
เฮ๎ย..ระวังไม๎แผํนนั้น !!
เขาร๎องตะโกนสุดเสียง แตํช๎าไปเสียแล๎วยังไมํทันจะสิ้นเสียตะโกน ไม๎กระดานก็หลุดออกจากท๎าย
รถ กรงไม๎ที่ทําไว๎แบบหยาบๆตกกระแทกกับพื้นแตก ไอดํา ตะเกียกตะกายหาทางออกมาจากทาง
ชํองที่แตกนั้นสํงเสียงคํารามแผดกึกก๎อง ทํามกลางความตะลึงพรึงเพริดของคนงาน และในพริบตา
ไอดําก็เผํนพรวดออกมาได๎ ทุกคนวิ่งหนีกันชุลมุนไปหมด หลายตํอหลายคนได๎รับบาดเจ็บจากคม
เขี้ยวพยัคหลายคนคว๎าปืนวิ่งกันออกมา ยิง รพินยื่นโครงหัวสบถสาบานอยูํในลําคอเขาไมํรู๎จะ
ตัดสินใจอยํางไรถูก ทันไดนั้นนายประเสริฐก็วิ่งออกมาจากตึกอํานวยการ
เฮ๎ย.! เสือหลุดชิบ
หายใหญํแล๎ว

9. ๖
เฮ๎ย..หยุดยิง ปะ
เดี๋ยวถูกลูกหลง
คุณ รพิน จัดการไอ๎ดํานั่นเถอะ
ตายโหงกันเทํานั้น
ครับ ซิบหายใหญํแล๎ว จะให๎ผม
หลบไปให๎หมด
จัดการยังไง
ผู๎อํานวยการบอกให๎คุณยิง
ทิ้งเลยครับ เร็วเข๎าเถอะ แตํผมอยาก
ประเดี๋ยวไมํใครก็ใครได๎
จะจับเป็น
ตายกันมั่ง
โอ๎ ไมํได๎หรอกครับ ชิบหายแนํถ๎าคุณยัง
รพิน ไพวัลย์ สั่นศีรษะเดินมาที่รถ หยิบ ๓๐-๐๖ ขึ้นมา
คิดจะจับเป็น ยิงเถอะครับ
แล๎วเหนี่ยวแขนผู๎จัดการสถานีกักสัตว์ผลักรุํนให๎เข๎าไป
ผู๎อํานวยการสั่งแบบนั้น
นั่งในรถ
งั้นผมไมํขอ
รับผิดชอบนะ
อยูํในนั้นแหละอยํา
ออกมาจนกวําจะ
เรียบร๎อย
แนํนอนครับไมํต๎องกังวลข๎อนั้น
มันเป็นความผิดของบริษัทเรา
เอง
รพิน วาดลํากล๎องปืนตามขณะที่มันกระโจนเข๎าใสํ ๓๐-๐๖ ก็แผดระเบิด
กึกก๎องไปทั่ว เป็นการยิงสวนในระยะเผาขน รํางของเสือดําขนาดใหญํ
ปะทะกับรํางของเขาล๎มลงไปกระแทกปืนหลุดจากมือ สํวนเสือล๎มลงไปม๎วน
ตัวสั่นริกๆอยูํกับที่ตรงนั้นแล๎วก็สงบนิ่งไป ผู๎จัดการกับคนงานหลายคนตําง
พากันออกมาจากที่ซํอน รพินโคลงศีรษะน๎อยๆเสียดายไอดําตัวเขื่องตัวนั้น
กระสุน๓๐-๐๖เจาะแสกหน๎าทะลุออกต่ํากวําก๎านคอเล็กน๎อย

10. ๗
ณ.ที่ห๎องอํานวยการตรงหน๎าตํางกระจก ทุกคนผํอนลมหายใจที่สะกด
กลั้นไว๎ออกมาอยํางโลํงอก
จริงของคุณอําพล ตัวเขาเล็กก็จริงแตํฝีมือและน้ําใจเขาไมํเล็กเลย
ผมเคยยิงเสือมา2ครั้งบอกตรงๆวําขณะที่ยิงมือสั่นเป็นจ๎าวเข๎า
เขานําจะได๎รับบาดเจ็บบ๎างนะคะ
น๎อยเห็นเขาถูกเสือตัวนั้นกระโจน ผมชักชอบการยิงสวนหน๎าในระยะประของเขาซะแล๎วสิ ที
ลงมาปะทะล๎มลงแตํทําไมดูเขา แรกผมนึกวําเขาจะยิงผําลูกกรงตาขํายของนกเงือกเข๎าไป
เป็นปกติดีทุกอยําง เสียอีกแตํเขากับรอจังหวะมันพุํงเข๎าใสํ ถ๎ามือเขาไมํดีจริง
กระสุนนัดนั้นจะต๎องตัดสมองสํวนสําคัญที่สุด เมื่อกี้เขาอาจถึงแกํชีวิต เป็นการแลกกันอยํางยุติธรรมดีจริงๆ
ของมันครับคุณหญิงมันตายลงขณะที่มัน
กระโจนลงมากํอนจะถึงเขา รพิน ชอบยิงสัตว์ใน
ขณะที่ชาร์จสวนเข๎ามาอยํางนี้เสมอ และเขา
กําลังเดินมานั่นแล๎วเราคงจะได๎พบเขาในไมํกี่อึด
ผมเสียใจกับอุปัทวเหตุที่
ใจนี้แหละครับ
เกิดขึ้นคนของคุณเจ็บไป
รพิน ทั้งสามทํานผู๎นี้มีธุระสําคัญจะคุยกับคุณ
หลายคนเพราะความ
สะเพรําของเขาแท๎ๆ
!
โอ๏ยเรื่องเล็กน๎อยไมํต๎อง
กังวลไปหรอกรพิน ผม
รบผิดชอบเองขอบคุณ
คุณมากที่จัดการให๎
แตํผมเสียดายมัน
เหลือเกินเสือตัวงาม
เสียด๎วย

11. ๘
ผมขอแนะนําทําน
ทั้งสามกํอนแล๎วกัน
และสุภาพสตีทํานนี้คือ แพทย์หญิง
ทํานผู๎นี้คือ พันโท มรว.ดาริน วราฤธิ์ น๎องสาวของ
มรว.เชษฐา วราฤทธิ์ คุณชายเชษฐา นักศึกษาที่กําลังจะ
จบปริญญาเอกทางด๎านมนุษย์วิทยา
ทํานผู๎นี้คือ พันตรีไชยยัน อนันไตร
เพื่อนนิด ทั้งสองเป็นอดีตทหาร ตอนนี้
นอกราชการ
ประทานโทษมี
อะไรให๎ผมรับใช๎
หรอครับ

12. ๙
เราได๎ยินกิติศัพท์ ครับผมอยูํแถวๆนั้น
คุณไปตั้งสถานีกัก
ชื่อเสียงคุณมา
สัตว์อยูํแถวนั้น
นานแล๎ว
คุณ รพิน เมื่อปลายปีที่แล๎ว คุณเคยพบนักลําสัตว์ชาวพระนคร
คุณทํองเทียวอยูํในแถบโป่รง คนหนึ่งที่ชื่อวํา ชด ประชากร ที่นั่น
กระทิงใชํไหมครับ บ๎างไหม ?
รพิน นิ่งอยูํพักนึงก็ก๎มศีรษะลงอีก
ครั้ง ดีเหมือนกันอยํางน๎อยคุณ
ครับ เขาเคยมาตั้ง
แค๎มป์ใกล๎ๆกับสถานี รพิน ก็จะได๎หมดข๎อสงสัย
ดักสัตว์ของผม เสียที
ก็นั่นนะสิคะ พี่ใหญํก็
คุณรพินครับ กํอนอื่นผมขอ ชักช๎าเสียเวลายูํได๎
เลําความจริงเพื่อตัดความ
สงสัยกังขาของคุณกํอน
ก็บอกเขาไปสิคะนายชด ประชากร อะไรนั่น
แท๎ที่จริงเป็นน๎องชายของพี่ใหญํเป็นพี่ชาย ??
ของน๎อย เราต๎องการสืบหาเขาคนนั้นและถ๎า
เป็นไปได๎เราอยากจะจ๎างให๎เขาเป็นพรานนํา
ทาง สําหรับการติดตามครั้งนี้
ขออภัยครับน๎องสาวผมเป็นคนใจร๎อนไปหนํอยเขาเป็นแบบนี้มา
ตั้งแตํไหนแตํไรแล๎วน๎องสาวคนเล็กของพี่ๆลูกคนเล็กของพํอแมํ

13. อยํามาทําปากดีนะไชยยัน เดี๋ยวแผล เดี๋ยวนี้แม๎จะจับต๎นชนปลายไมํถูกแตํ รพิน ๑๐
ฤทธิ์เดชก็เลย ไส๎ติ่งที่ฉันผําตัดไว๎จะกําเริบอีก ก็พอจะเดาได๎วําอะไรเป็นอะไร
มากกวําเสือดํา
ตัวที่หลุดมา
เมื่อตะกี้
พี่ใหญํก็เหมือนกันเป็นต๎นเหตุ ถูกแล๎ว นายชด ประชากร ที่คุณพบ
ให๎พี่กลางต๎องหนีออกจากบ๎าน เป็นน๎องชายของผมและเป็นพี่ชาย
ถ๎าตอนนั้นน๎อย อยูํเมืองไทย ของน๎อยเป็นเพื่อนสนิดของไชยยัน
น๎อยจะไมํให๎พี่กลางต๎องเป็นไป เขาชื่อวํา มรว.อนุชา วราฤทธิ์
แบบนี้เลย ปานนี้เป็นยังไงบ๎าง
ก็ไมํรู๎
แกยังไมํได๎บอกคุณรพินเลยวําแก พี่ใหญํและไชยยันไมํควร
ต๎องการความชํวยเหลืออยํางไร จะลืมน๎อยด๎วยอีกคนนะคะ
ผมต๎องการจะติดตามเขาครับ ไมํ
วําจะเสี่ยงชีวิตและใช๎งบประมาณ
ขนาดไหนคนที่จะไปเสี่ยกับในครั้ง
นี้ก็มีไชยยันเมื่อตอนที่ผมคิดจะ
เพราะต๎นเหตุในการติดตามพี่กลางในครั้งนี้ก็มาจากน๎อยเอง กวําพี่ใหญํ
ติดตามน๎องชายขึ้นมาไชยยันก็
จะรู๎ตัววําผิดก็ต๎องทะเลาะกับน๎อยอยูํหลายวัน จําไมํได๎แล๎วหรือคะ วํา
สนับสนุนมาเต็มที่
น๎อยบอกถ๎าพี่ใหญํไมํไปตามพี่กลางน๎อยจะเป็นคนออกติดตามเอง
คุณทราบอะไรเกี่ยวกับน๎องผม
ที่โป่งกระทิงบ๎างครับ
เทําที่ผมทราบก็มีอยํางนี้ครับ วําอันที่
จริงผมเห็นเป็นเรื่องไร๎สาระที่คุณ ชด
หวังวําคุณคงจะไมํปิดบังเรา รพิน มองสบตาหลํอนแวบเดียวก็
ประชากร ออกเดินทางไปในครั้งนั้น นัย
หลบเสีย หลํอนเป็นหมอหรือเป็น
วําจะบุกป่าฝ่าดงไปค๎นหา ขุมเพชรพระ
นักมนุษย์วิทยาได๎แนํ แตํคงไมํใชํ
อุมา
นักเดินป่าแนํๆ เขาคิด

14. ๑๑
ขุมเพชรพระอุมา
เรื่องมันซับซ๎อนมากครับถ๎าจะเลํามันก็
?? เหมือนกับนิทานนั่นแหละตามที่ผมได๎ยินมา
แตํกํอนอื่นผมขอคําสัญญากํอน
หมายความวําอยํางไรครับเราไมํ
เข๎าใจโปรดอธิบายหนํอย
เมื่อผมเลําแล๎วพวกคุณจะ
สัญญาอะไร? ไมํหัวเราะเยาะหรือขัดขึ้น
กลางคัน เรื่องมันออกจะ
พิสดารอยูํสักหนํอย
เราขอรับรองด๎วยเกียติครับคุณรพิน
และเราพร๎อมจะรับฟัง คุณเคยได๎ยินชื่อ ขุนเขาพระศิวะ ที่อยูํทางด๎าน
คุณอยํางเคารพที่เดียว ตะวันตกเฉียงเหนือของเทือกเขาตะนาวศรีไหม
ไมํเคย
อ๎าวนี่แหละ คุณเป็นเด็กรุํนหลังจะไปรู๎จักอะไร
คําวําขุมเพชรพระอุมานี้เทําที่ผมจําได๎ผมได๎ยินมาแล๎วรวม
เขาพระศิวะก็คือที่เก็บสมบัติของพระอุมาใน
สิบปีขณะนั้นผมเป็นพรานผึกหัดอยูํแถวๆทุํงพรายงามคนที่
นั้นมีสมบัติมากมายมหาสารอยูํ แตํก็แหละตํอ
เลําให๎ฟังคนแรกคือ หนานไพร เป็นพรานพื้นเมืองนําเสียดาย
ให๎คุณบุกพยามเทําไรถ๎าโชคไมํเข๎าข๎างวาสนา
แกตายไปหลายปีแล๎วจากกระทิงขวิด ตอนนั้นเราไปนั่งห๎าง
ไมํถึงคุณก็จะไมํมีวันไปถึงเจ๎าป่าเจ๎าเขาจะบัง
ยิงเสือ ผมชวนแกคุยหลังจากที่ไมํมีวี่แวววําเสือจะเข๎าถึงเรื่อง
ตาไว๎หมดถ๎าบุญวาสนาไมํถึงคุณจะไมํมีวันได๎
พิษสงของลูกระเบิดจากเครื่องบินที่ผมเห็นในสมัยเด็กๆแล๎ว
เห็นเขาลูกนี้เลยมันเป็นภูเขา ศักดิ์สิทธิ์
แกก็โพลํงขึ้นวํา
ลุงไปเอานิทานหลอกเด็ก
ที่ไหนมาเลําให๎ผมฟัง จะวํามันเป็นนิทานก็ไมํเชิงหรอกพระธุดงองค์
หนึ่งเลําให๎ผมฟังทํานวํามีนครอยูํนครหนึ่งเป็น
ผมดูเหมือนจะลืมที่พรานเฒําหนานไพรเลําในคืนนั้น
นครใหญํทีเดียวตั้งอยูํที่เขาลูกนั้นพลเมืองเป็น
เสียสนิดจนกระทั่งมาสะดุดหูสะดุดใจในครั้งนี้เหตุการณ์มัน
ชนเผําหนึ่งเป็นที่ลํวงรู๎ความลับของสมบัติพระอุ
ผํานมาราวๆ5ปีได๎ ณ.หมูํบ๎านเสือร๎องไห๎ผมผํานเข๎ามาโดย
มาและเฝ้าดูแลรักษาไว๎ มันอาจเป็นเมืองใน
บังเอิญหลังจากตามช๎างงาโขลงหนึ่งแกะลอยกันมาเป็นแรม
! นิทานนั้นแหละคุณเพราะไมํวําโลกภายนอกจะ
เดือนผมเองก็ล๎มเจ็บลงที่นั่น ระหวํางที่ผมนอนแซํวซมอยูํ
เปลี่ยนแปลงไปเชํนไรนครนี้ก็ยังคงเป็นนคร
นั้น วันหนึ่งมีนักเดินป่าชาวพมําพร๎อมกับเพื่อนและเขา
โบราณเหมือนเมื่อพันๆปีกํอนเชํนเดิม ฮําๆๆ
ได๎มาล๎มเจ็บอยูํที่นั่นด๎วยเรารู๎จักกันเผินๆเขาบอกผมวําเขา
ชื่อเนวิน บ๎านเดิมอยูํเมาะลําเลิง เขาพักอยูํเกือบอาทิตพอ
หายเขาก็เริ่มเดินทางตํอ

15. ลากํอนนะสหาย ถ๎าโลกมันกลมจริงหรือ ๑๒
ถ๎าผมหรือคุณไมํตายสะกํอนถ๎าเราได๎
พบกันอีกผมจะเป็นมหาเศรษฐีที่ร่ํารวย
ที่สุดในโลกแล๎วผมจะไมํลืมคุณเลย
^_^
หลังจากนั้นหนึ่งอาทิตย์ ขณะที่ผมนั่งอยูํ
ผมเห็นนักเดินป่าคนหนึ่งปรากฏขึ้นที่
ข๎างริมห๎วยหํางประมาณ300เมตรรําง
นั้นคลานโซซัดโซเซ2-3ก๎าวแล๎วก็ล๎ม
แล๎วเขาก็จากไป
ฮวบลงไปกองกับพื้นอีกรู๎สึกวําคนนั้น
กําลังทุกทรมานอยํางหนัก
พวกคุณพอจะเดาออก กํอนที่เขาจะตายเขาได๎พูดถึงเรื่องขุมเพชรพระอุมาแล๎วเขาก็
ไหมครับวําเป็นใคร มอบลายแทงซึ่งเป็นสมบัติเกําแกํของต๎นตระกูลเขาให๎ผมมัน
เป็นแผํนหนังบางๆจารึกไว๎ด๎วยอักษรพมําสมัยโบราณดูเลอะ
เลือนเต็มทีและก็มีกระดาษอีกแผํนหนึ่ง
เนวิน พมํานักเดินป่า
คนนั้นกระมั่ง
ครับ หรือมิใชํเขาก็คือหนังหุ๎มกระดูกของเขา
กระดาษแผํนนั้นก็คือคําแปลของแผํน
ผมของเขาที่เคยเป็นสีดําขณะนี้มันเป็นสีเทา
หนังทั้งหมดเป็นภาษาพมํา
ซึ่งผมใช๎เวลาหลายปีกวําจะแปลหมด
มันเป็นเรื่องที่ แล๎วรพินก็ล๎วงกระเป๋าหยิบกระดาษแผํนหนึ่งออกมาจากซอง
ธนบัตร สํงไปให๎ มรว.เชษฐา แตํน๎องสาวแยํงไปจากมือแล๎ว
พิศดารมาก
ทําหน๎าที่อําน
แล๎วเอกสาร
แผํนนั้นลํะ
เอาลํะในเมื่อพวกคุณสนใจผมก็จะบอกความจริงผมไมํเคย
ให๎ใครดูเลยนอกจากพํอค๎าชาวพมําที่ผมเคยให๎ชํวยแปลให๎
แตํเขาก็ลืมมันไปหมดแล๎ว จบบทที่ ๑