1. Judul drama:
Pangorbanan Kolot Pikeun Anak
Pamaén drama:
1. Dina
2. Lia
3. Mifa
4. Deni
5. Yoga
Dina: kumaha kabarna sahabat?
Lia cs:Sae, Manéh sorangan kumaha?
Dina: Alhamdulillah, cageur.
Lia: Kumaha béjana Bapa Dina Geus baikan pan?
Dina:Alhamdulillah, geus baikan da, haturnuhun geus nanyakeun kaayaan kolot kuring.
Mifa:Emang Bapa Dina gering nya ?
Dina:nya Mif, tapi ayeuna geus sembuh da.
Mifa: maaf Din, kuring teu sempet ngajenguk kamari soalna kuring teu apal, Syukur atuh lamun
geus baikan.
Dina: Teu nanaon Mif, haturnuhun pisan.
Deni: Din, leuwih hadé manéh jagaan Bapa manéh. Ulah diingkeun wae mun loba teuing digawé
teh engké bisa kanceuh geringna, pan manéhna tos kolot.
Dina: nya pasti Den! Sanggeus sembuh kamari kuring tos ngalarang Bapa kuring pikeun
ngerjakeun anu beurat-beurat.
Deni:Tah kitu bener Din.

2. Yoga: Lamun dipikir-pikir kolot urang the tos loba ngorbankeun keur urang. Sakuduna urang
kudu bisa jadi anak nu apal bales budi. Urang kudu méré perhatian anu cukup ka anjeunna.
Ngabales jasa-jasa anjeunna ka urang, sarta usaha nyieun anjeunna ngarasa reueus kalayan
budi pekerti urang.
Dina cs: Manéh bener pisani Ga. Urang henteu hayang jadi anak anu ngan bisa merepotkan
kolot. Urang kudu ngabales saban pemberianna ka urang. Ngahargaan pengorbananna ka
urang. Tanpana, komo urang henteu apal naha ayeuna urang cukup dahar.
Mifa: Lamun maranéh renungkeun, urang memang moal sanggup ngabales jasa sarta
pengorbanan kolot urang. Maranéhanana sanggup ngalakonan kabéhanana pikeun urang.
Hiji hal anu henteu sanggup dipigawé ku manéhna ogé bisa dipigawé ku manéhna alatan
demi mangsa hareup anakna. Ku anu kitu, mangka urang kudu sok ngingetna sarta usaha
pikeun memperlakukeunna minangka ratu dina kahirupan urang. Ulah kungsi aya diantara
urang lalai sarta henteu paduli ka kaayaan kolot urang, kaasup dina waktu anjeunna gering.