1. Autoprezentacja w procesie rekrutacji
i selekcji zawodowej.
I rozdział
AUTOPREZENTACJA JAKO NARZĘDZIE
WYWIERANIA WPŁYWU

2. 1.Pojęcie autoprezentacji
 Autoprezentacja - jest zindywidualizowaną
prezentacją własnej osoby i umiejętnością
zapanowania nad sposobem przedstawienia siebie
najczęściej w nowym otoczeniu.
tego,co
mówimy
7%
brzmienia
mimiki i naszego
gestów głosu
55% 38%

3. Czynniki wpływające na proces
autoprezentacji:
Czynniki werbalne
-słowa
-ton głosu
-język (formalny, kolokwialny)
-sposób mówienia
Czynniki niewerbalne
-wygląd
-makijaż
-fryzura
-strój
-umiejętność odnalezienia się w sytuacji (zachowanie)
-dystans interpersonalny
-poznanie własnej tożsamości

4. Osoba dokonująca prezentacji powinna
znać swoje
 cele
 potrzeby
 kompetencje
 swój charakter
 emocjonalne reakcje i zachowania
 sposoby działania w kontaktach z innymi ludźmi

5. 2. Motywacja i cele autoprezentacji
 -tworzenie interakcji
 -manipulacja wrażeniem
 -osiąganie indywidualnych celów
 - stworzenie i utrzymanie własnej tożsamości

6. 3. Style autoprezentacji
 1. Ingracjacja (podlizywanie się)
- jej celem jest sprawienie na audytorium wrażenia osoby sympatycznej i
atrakcyjnej, przebywanie z którą jest „nagradzające” dla partnera
- formami/technikami igracjacji, które służą zwiększeniu własnej atrakcyjności
dla partnera są konformizm, podnoszenie wartości partnera, świadczenie
uprzejmości, opisywanie własnej osoby
- im większa doniosłość bycia atrakcyjnym i im większe subiektywne
prawdopodobieństwo odniesienia sukcesu tym silniejsza tendencja do podjęcia
ingracjacji
- „dylemat ingracjatora” im większa zależność tym większa motywacja do
ingracjacji, ale też większy krytycyzm odbiorcy naszych zachowań

7. 2. Zastraszenie
 - dążenie do tego, by partner przypisał aktorowi właściwość „bycia
niebezpiecznym”. Osoba podejmująca zastraszenie chce wzbudzać strach.
 - przykładem intymidatora może być bandyta wymuszający pieniądze –
sugeruje on otoczeniu taki wizerunek własnej osoby, który zwiększa zakres
sprawowania przez niego społecznej kontroli
 - intymidacja to forma przeciwstawna do ingracjacji, zachowania takie
zmniejszają atrakcyjność aktora, zwiększają dystans między partnerami.
Dlatego intymidacja pojawia się najczęściej w interakcjach, które nie są
całkowicie dowolne (wojsko, szkoła)
 - intymidatorzy nie muszą być w pełni świadomą manipulacją otoczenia, mogą
być spontaniczne

8. 3. Promowanie siebie
 - dążenie aktora do przypisania mu cechy „bycia kompetentnym”
poprzez prezentowanie wysokiego poziomu uzdolnień ogólnych np.
inteligencji oraz specyficznych np. szybkiego pisania, łączy w sobie
cechy dwóch pierwszych form autoprezentacji
 - posługujemy się nią niemal zawsze, niezależnie od kontekstu
sytuacyjnego
 - dotyczy centralnych składników „ja” dlatego ma charakter
selektywny, a nie totalny. Ludzie nie mają problemów z przyznaniem
się do swoich braków zajmujących peryferyczne miejsce w strukturze
Ja. Zawsze staramy się utrzymać wizerunek osoby sprawnej i
kompetentnej na wymiarach centralnych dla poczucia własnej wartości

9.  4. Świecenie własnym przykładem
- autoprezenter „moralista” dąży do tego, by inni postrzegali go jako prawego
i moralnego, podkreśla swoją uczciwość, obowiązkowość, uczciwość itd.
- ten typ autoprezentacji dokonuje się poprzez czyny
 5. Wizerunek człowieka bezradnego
- forma autoprezentacji stosowana przez osoby nie posiadające zdolności i
kompetencji itd. Aktor wykorzystuje tu własną słabość i zależność poprzez
podkreślenie braku zdolności i wyeksponowania zależności od innych, aktor
stara się zaktywizować u partnera normę zobowiązania czy odpowiedzialności i
solidarności społecznej (za innego) skłania go do pomocy
- strategia ta jest ryzykowna i rzadko stosowana, gdyż wiąże się z kosztami
(np. zagrożenie poczucia własnej wartość
 6. Pławienie się w cudzej chwale
- dążenie do poprawienia własnego wizerunku poprzez wiązanie się z ludźmi
którzy odnieśli sukces lub są sławni

10.  7.autoprezentacja autentyczna
-prezentacja swojej osoby taką jaka ona rzeczywiście jest.
- wizerunek prezentowany w całości odzwierciedla prawdziwe cechy i charakter
danej osoby. Ta prezentacja swojej osoby całkowicie obnaża jednostkę i zazwyczaj
pozwala ona na to w otoczeniu bliskich sobie osób lub tym którym może zaufać.
-zbyt częsta skłonność do autoprezentacji autentycznej może spowodować ze
jednostka niewłaściwie wybierze osobę której zaprezentuje siebie w całości taką
jaką jest co doprowadzi do ujawnienia intymnych informacji na jej temat w
otoczeniu.
 8.autoprezentacja fasadowa
-zaprezentowanie przez jednostkę swoich pozytywnych cech które składają się na
idealny obraz osobowości i charakteru.
-idealizowanie siebie musi wypaść wiarygodnie, jednostka nie może pozwolić sobie
na przedstawianie siebie jako osoby przekoloryzowanej. Staje się to przyczyną tego,
iż idealizacja siebie opiera się głownie na wyolbrzymianiu swoich zalet i
maskowaniu wad.

11. „Autoprezentacja jest funkcją zarówno osobowości, jak i
sytuacji. Próbując przekazać określone wrażenie, człowiek
kieruje się indywidualnymi motywami, własną
osobowością, jak również bierze pod uwagę bieżącą
sytuację społeczną” Mark Leary