1. PERBEZAAN IDEOLOGI POLITIK
India mempunyai parti politik yang banyak dan terdiri dari pelbagai ideologi. Parti
utama, iaitu mempunyai majoriti pengikut yang besar serta pernah membentuk kerajaan di
negara India dikenali sebagai Parti Kebangsaan India. Perubahan parti di India seringkali
berlaku dan juga membawa implikasi yang besar dalam sistem pemerintahan negara India.
Hal ini disebabkan berlaku juga perubahan dalam ideologi pemerintahan tersebut. Sejak
mencapai kemerdekaan pada 1947, hinggalah era moden, India didapai seringkali berubah
parti pemerintahannya. Keadaan ini membayangkan situasi tahap demokrasi yang berlaku di
negara tersebut. Sejarah politik India selepas merdeka banyak dipengaruhi oleh parti-parti
tersebut.
Umat Islam dan Hindu di India walaupun daripada ras dan kaum yang sama namun
mereka telah menganggap bahawa mereka daripada dua ras yang berlainan. Kesatuan
berdasarkan bangsa kaum tidak wujud disini tetapi yang wujudnya ialah kesatuan agama.
Mereka menganggap mereka daripada dua kaum iaitu kaum Islam dan kaum Hindu.
Perbezaan mereka ialah daripada segi pertuturan bahasa Islam menganggap bahasa Urdu
sebagai bahasa nasional mereka manakala masyarakat Hindu pula menganggap bahasa Hindi
sebagai bahasa mereka.
Pada tahun 1885, Kongres Kebangsaan India (INC) telah ditubuhkan atas kesedaran
rasa nasionalisme rakyat India.Sayyid Ahmad Khan telah menjauhkan diri dari gerakan ini
dengan alasan bahasa yang dipakai Kongres terhadap pemerintah Inggeris kurang sopan.1
Umat Islam kehilangan kuasa sehingga bahasa kerajaan Islam iaitu Urdu mula dipinggirkan
oleh British dan mula menggunakan bahasa Hindi sebagai bahasa kerajaan, ini telah
menimbulkan kebimbingan dalam kalangan masyarakat Islam yang sudah sedia terpinggir
1
Harun Nasution.(1975). Pembaharuan Dalam Islam, Sejarah Pemikiran dan Gerakan.Jakarta : Bulan Bintang
hlm 167-168

2. itu. Dalam kekalutan ini, umat Islam telah menubuhkan Liga Muslim pada tahun 1906 yang
bertujuan melindungi kepentingan mereka sendiri .Liga Muslim merupakan gerakan yang
menyatukan seluruh umat Islam kearah menuntut keadilan kesamarataan seluruh umat Islam.2
Permainan politik British, timbul pertentangan antara Hindu-Muslim dan antara INC
dengan Liga Muslim. Pertikaian dan perundingan yang berlaku antara ketiga-tiga pihak,
akhirnya mewujudkan sebuah negara Pakistan yang dituntut oleh Liga Muslim. Sedangkan di
pihak INC, merasakan Hindustan akan lebih kuat dan stabil kerana tidak ada lagi Liga
Muslim yang mengganggu kuasa politiknya.3
Apa yang dapat dibayangkan masalah yang
mendepani para pemimpin nasional India pada masa itu ialah pertentangan
komunalisme.Sehubungan dengan itu dasar ini telah menimbulkan rasa tidak puas hati para
pemimpin-pemimpin Kongres di Calcutta dan juga dasar ini disyaki sebagai satu strategi
melemahkan kekuatan pemimpin dari Benggal yang bergiat aktif dalam INC. 4
Komunalisme menghantui arena politik India dengan kemunculan anasir tertentu yang
memainkan isu politik yang tidak rasional. Antaranya kempen untuk menubuhkan negara
Hindu India (Hindu rashtra) dan sentimen komunal dengan menggunakan agama untuk
kepentingan politik seperti mengarak simbol agama sepanjang jalan yang dilalui bagi
mengerah sokongan rakyat awam terhadap ideologi politik yang diperjuangkan. Tindakan ini
memburukkan hubungan kaum dan penganut Hindu-Muslim, bukan sahaja di India tetapi
juga di negeri-negeri benua kecil India yang lain seperti Pakistan dan Bangladesh. Ini mudah
mengerti kerana mereka berasal daripada rumpun bangsa, bahasa dan budaya yang sama.
2
Lal Bhadur.(1988).Struggle For Pakistan:Tragedy of the Triumph of Muslim Communalism in
India.London:Oriental University Press hlm 60
3
R.C Agrawal. (1993). Origin and Growth of Communalism and National Integration. Terj. N.S Gehlot. New
Delhi: Deep & Deep Publications. hlm. 169.
4
Bipan Chandra.(1979). Nationalism and Colonialism in Modern India. New Dehli:Orient Longman Limited
hlm 165-166

3. Perbezaan fahaman serta ideologi politik antara kedua parti Kongres Kebangsaan
India dengan Liga Muslim telah membawa kepada ketegangan kaum antara Hindu dan
Islam.Kedua-dua parti ini bersaing dalam mendapat kepercayaan rakyat serta pembebasan
India sehingga melakukan apa sahaja untuk menang dalam pilihanraya India.Keadaan inilah
yang membawa ketegangan antara kedua kaum ini.
POLITIK PENJAJAHAN BRITISH
Idea pembahagian Bengal kepada 2 wilayah oleh Lord Curzon pada Oktober 19055
telah menaikkan kemarahan masyarakat Hindu terhadap penduduk Islam di Bengal.Curzon
merasakan Bengal merupakan wilayah yang sngat besar dan ini menyukarkan pihak British
untuk menjalankan pentadbiran dengan berkesan.Walaubagaiamapun,pembahagian Bengal
ini bertujuan untuk menempatkan golongan Muslim di sebuah wilayah yang mejoritinya
terdiri daripada orang-orang Islam.Hal ini adalah disebabkan oleh kesetiaan yang telah
ditunjukkan oleh orang Muslim terhadap pentadbiran British serta tindak balas British
terhadap kelompok Benggali Babu yang telah menentang pentadbiran mereka6
.
Kebajikan kaum Muslim ini telah dititik beratkan oleh British hinggakan ,mereka
memberikan sokongan penuh kapada pembentukan sebuah wilayah yang mejoritinya terdiri
daripada orang Islam.Golongan Muslim sangat menghargai idea yang dicetuskan oleh Curzon
ini manakala di pihak penganut Hindu pula mengkritik tindakan ini,kaum Muslim pula
membalas dengan menentang segala bentuk bantahan terhadap pembahagian Bengal
ini.Masalah ini telah berlanjutan sehinggalah pada Ogos 1947 secara rasminya wilayah
Bengal telah dipisahkan kepada dua bahagian iaitu Bengal timur dan barat.Bengal timur
diserahkan kepada kaum Muslimyang menjadi mejoriti penduduk di situ.
5
V.D Mahajan. (1983). History Mordern India (1919-1982).New Delhi:S.Chand&Company LTD hlm 259
6
Ibid 260

4. Golongan Hindu terpaksa menerima hakikat pemberian wilayah Bengal timur kepada
golongan muslim walaupun mereka membantah secara keras idea ini.Hal ini telah menambah
lagi perasaan benci terhadap kaum Muslim kerana pihak British lebih memihak kepada
mereka.
Pada 1858, apabila kedudukan British mula teguh di India, mereka mula bermain
dengan melaga-lagakan India menentang satu sama lain seperti raja menentang rakyat,Hindu
menentang Islam dan kasta tinggi menentang kasta rendah. British telah menggunakan
dasar "pecah dan perintah" dalam mentadbir India. Dasar “pecah dan perintah” British pada
1888 ketika persidangan sesi keempat Congressdi Allahabad iaitu menunjukkan British
menyebelahi Muslim bagi mengecewakan Congress yang sedang meraih sokongan daripada
segenap lapisan masyarakat.7
Oleh itu, British mula menyuntik jarum “pecah dan perintah”
untuk melemahkan Congress dengan menghasut Muslim supaya tidak menyokongnya. Polisi
anti-Muslim sebelum ini berubah kepada anti-Hindu
Kerajaan British melakukan tugas memecah belahkan masyarakat India dalam dua
peringkat iaitu pertama, mereka memuaskan hati orang-orang Hindu kemudian giliran umat
Islam pula.
Pada peringkat pertama,British menggalakkan golongan Brahmin untuk memilih
pendidikan moden kerana kemiskinan yang dilanda oleh golongan tersebut dan dapat
membuka peluang pekerjaan baru terhadap mereka. Brahmin mula mendapatkan tempat yang
penting dalam masyarakat moden. Pada tahun 1900, Sir William Lee, seorang pegawai
penting dalam Kerajaan Bombay dan Kerajaan India, berkata Brahmin telah mendominasi
7
Jawaharlal Nehru. (1962). “British Rule in India”, dalam Martin Deming Lewis (ed.), British in India: Imperislism
or Trusteeship?. Boston: Health. hlm. 81

5. dalam Perkhidmatan Awam semasa 1869-1899 serta pengaruh yang semakin meningkat dan
tahan lebih dalam komuniti Hindu.8
Peringkat kedua pula, British menjauhkan umat Islam dari agama Hindu dengan cara
yang sangat licik dan terancang. Islam sentiasa mempunyai dendam atas kehilangan
kedudukan dominan mereka. Mereka mendapati diri mereka cacat untuk bersaing dengan
orang-orang Hindu, terutamanya Brahmin, dalam pekerjaan moden dan peluang pekerjaan.
Mereka juga membangunkan perasaan takut dalam golongan Islam jika dikuasai oleh majoriti
komuniti Hindu.9
Perancangan licik yang diatur oleh pihak British ini telah mengaburi mata kedua-dua
belah Hindu dan Islam untuk mewujudkan masalah perkauman. Dasar memecahkan satu
golongan dengan menggunakan golongan yang lain, digunakan kerana British begitu
bimbang dengan suara nasionalisme Hindu yang mula bangkit menentang British seperti
Tilak yang memimpin Congress untuk membentangkan satu resolusi menuntut pemerintahan
sendiri pada 1906.10
Dasar “pecah dan perintah” dikatakan menjadi pegangan British seawal
1821.
8
Ibid.69
9
Ibid.70
10
Ibid. 83