Definiowanie fonemu a
reprezentacje fonologiczne
Konrad Juszczyk, IJ/UAM
FONETYKA&FONOLOGIA IX
WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK
Porównanie dystrybucji głosek
homodystrybucja tożsame  główne
komplementarna różne  pozycyjne
komplementarna słabsza jedno różne  pozycyjne
opcyjna/wolna wariancja tożsame  fakultatywne
słabsza opcyjna/wolna wariancja jedno tożsame  fakultatywne
rodzaj
dystrybucji głosek
sąsiedztwa ≠
opozycja
fonologiczna
warianty
(allofony)
!!! GŁOSKI !!!
WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK
PROLEGOMENA do „łapania” fonemu:
 Różnice fonetyczne mają różną wartość.
 Fonolog pyta czy różnice fonetyczne (3+1) są
istotne ze względu na funkcje jakie dana głoska
może pełnić w systemie dźwiękowym języka.
 W opozycji fonologicznej chodzi o funkcje głosek
w danym języku, czyli ich miejsce w systemie.
 Być fonemem to być elementem systemu!
 Fonemy są powiązane układami – opozycjami.
 Cechy odróżniające wyrazy to cechy dystynktywne.
WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK
Definicja FONEMU wg Baoczerowskiego
Homofonemiczność „łapie” głoski w fonemy:
 Ekwiwalencja zapewnia, że każda z głosek
danego języka da się „złapać” w odpowiedni
fonem.
 Wariancja opcyjna słabsza pozwala w dany
fonem „złapać” te głoski, które mają choćby
jedno wspólne otoczenie i nie są związane
opozycją fonologiczną. Na przykład [r] i [R].
WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK
Definicja FONEMU wg Baoczerowskiego
 Opozycja fonologiczna zabrania „łapania”
w jeden fonem głosek, których wymiana
zmienia znaczenie.
 Głoski będące w opozycji fonologicznej realizują
różne fonemy i są w homodystrybucji.
 Dystrybucja komplementarna nie dopuszcza
„złapania” w fonem głosek nie będących
 ani w słabszej dystrybucji komplementarnej
 ani też w słabszej wolnej wariancji
WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK
Definicja FONEMU wg Baoczerowskiego
 Fonetyczna dystynkcja zapewnia „łapanie” w jeden
fonem głosek podobnych ze względu na pewne cechy
wspólne – relewantne, ale i dystynktywne.
 Głoski należące do różnych fonemów różnią się
przynajmniej jedną cechą dystynktywną.
 Ekonomia ma przestrzegać przed zbyt drobnym
„łapaniem” głosek w fonemy
 Im mniej fonemów w systemie języka, tym lepiej.
WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK
FONEM jako zbiór głosek
 Fonem to zbiór homofonemicznych głosek.
 Głoski danego fonemu różnią się cechami
relewantnymi, a nie dystynktywnymi.
 warianty (alofony) to głoski realizujące fonem
 Wariant podstawowy to ta głoska,
która występuje w największej ilości
sąsiedztw, czyli najpowszechniejsza.
 Wariant pozycyjny lub kombinatoryczny
to ta głoska, która występuje tylko
w sąsiedztwie innych głosek, czyli
nie jest głoską samodzielną.
 Wariant fakultatywny to głoska występująca
opcjonalnie w sąsiedztwie innych głosek.
 Przykład: /m/ -> [m], [m’], [m̥], [m̥’], [ɱ ]
WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK
/m/
[m]ors pas[m̥] kos[m̥’]ki[m’]iał wyrazy
[m] [m̥] [m̥’][m’] GŁOSKI
#+smg b.+...# #...+i b.+...+b. otoczenia
dźw. bezdźw. b.&m.m. CECHY
/m/ /m/ /m/
ubezdźw. ub.&zm.zm. PROCESY
FONEM
udźw.
udźw.=udźwięcznienie; ubezdźw.=ubezdźwięcznienie;
zm.=zmiękczenie; m.=miękkie; b.=bezdźwięczne; # pauza
WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK
Dlaczego /m/ jest fonemem?
 /m/ jest spółgłoskowe, nosowe, dwuwargowe.
 To są cechy wspólne głosek należących do fonemu /m/.
 /m/ jest w homodystrybucji m.in. z: /r/, /l/, /n/, /p/.
 /m/ jest zbiorem głosek [m], [m’], [m̥], [m̥’] oraz
[ɱ] w tra[ɱ]waj lub [ ] w tra[ ]waj lub tramwaj.
 [m] jest w dystrybucji komplementarnej z głoskami
[m’], [m̥], [m̥’], czyli wariantami pozycyjnymi /m/.
 [m] jest w wolnej wariancji z głoskami [ɱ] i ],
czyli wariantami fakulatatywnymi fonemu /m/.
WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK
Inne reprezentacje fonologiczne
 Funkcjonalne badanie dźwięków mowy w
ramach strukturalizmu polega na opisie:
 Cech artykulacyjnych głosek jako wariantów
fonemów i ich systemu jako listy lub tabeli.
 Współczesna fonologia posługuje się raczej
pojęciami reprezentacji fonologicznej oraz
procesów i reguł fonologiznych. Korzysta się z
nich w fonologii generatywneji i optymalnej.
 Największe uznanie zdobywają te teorie,
które wyjaśniają najwięcej zjawisk w językach.
 Polecam podręcznik Szpyry-Kozłowskiej

9 fon&fon fonem

  • 1.
    Definiowanie fonemu a reprezentacjefonologiczne Konrad Juszczyk, IJ/UAM FONETYKA&FONOLOGIA IX
  • 2.
    WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK Porównanie dystrybucji głosek homodystrybucjatożsame  główne komplementarna różne  pozycyjne komplementarna słabsza jedno różne  pozycyjne opcyjna/wolna wariancja tożsame  fakultatywne słabsza opcyjna/wolna wariancja jedno tożsame  fakultatywne rodzaj dystrybucji głosek sąsiedztwa ≠ opozycja fonologiczna warianty (allofony) !!! GŁOSKI !!!
  • 3.
    WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK PROLEGOMENA do „łapania”fonemu:  Różnice fonetyczne mają różną wartość.  Fonolog pyta czy różnice fonetyczne (3+1) są istotne ze względu na funkcje jakie dana głoska może pełnić w systemie dźwiękowym języka.  W opozycji fonologicznej chodzi o funkcje głosek w danym języku, czyli ich miejsce w systemie.  Być fonemem to być elementem systemu!  Fonemy są powiązane układami – opozycjami.  Cechy odróżniające wyrazy to cechy dystynktywne.
  • 4.
    WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK Definicja FONEMU wgBaoczerowskiego Homofonemiczność „łapie” głoski w fonemy:  Ekwiwalencja zapewnia, że każda z głosek danego języka da się „złapać” w odpowiedni fonem.  Wariancja opcyjna słabsza pozwala w dany fonem „złapać” te głoski, które mają choćby jedno wspólne otoczenie i nie są związane opozycją fonologiczną. Na przykład [r] i [R].
  • 5.
    WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK Definicja FONEMU wgBaoczerowskiego  Opozycja fonologiczna zabrania „łapania” w jeden fonem głosek, których wymiana zmienia znaczenie.  Głoski będące w opozycji fonologicznej realizują różne fonemy i są w homodystrybucji.  Dystrybucja komplementarna nie dopuszcza „złapania” w fonem głosek nie będących  ani w słabszej dystrybucji komplementarnej  ani też w słabszej wolnej wariancji
  • 6.
    WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK Definicja FONEMU wgBaoczerowskiego  Fonetyczna dystynkcja zapewnia „łapanie” w jeden fonem głosek podobnych ze względu na pewne cechy wspólne – relewantne, ale i dystynktywne.  Głoski należące do różnych fonemów różnią się przynajmniej jedną cechą dystynktywną.  Ekonomia ma przestrzegać przed zbyt drobnym „łapaniem” głosek w fonemy  Im mniej fonemów w systemie języka, tym lepiej.
  • 7.
    WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK FONEM jako zbiórgłosek  Fonem to zbiór homofonemicznych głosek.  Głoski danego fonemu różnią się cechami relewantnymi, a nie dystynktywnymi.  warianty (alofony) to głoski realizujące fonem  Wariant podstawowy to ta głoska, która występuje w największej ilości sąsiedztw, czyli najpowszechniejsza.  Wariant pozycyjny lub kombinatoryczny to ta głoska, która występuje tylko w sąsiedztwie innych głosek, czyli nie jest głoską samodzielną.  Wariant fakultatywny to głoska występująca opcjonalnie w sąsiedztwie innych głosek.  Przykład: /m/ -> [m], [m’], [m̥], [m̥’], [ɱ ]
  • 8.
    WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK /m/ [m]ors pas[m̥] kos[m̥’]ki[m’]iałwyrazy [m] [m̥] [m̥’][m’] GŁOSKI #+smg b.+...# #...+i b.+...+b. otoczenia dźw. bezdźw. b.&m.m. CECHY /m/ /m/ /m/ ubezdźw. ub.&zm.zm. PROCESY FONEM udźw. udźw.=udźwięcznienie; ubezdźw.=ubezdźwięcznienie; zm.=zmiękczenie; m.=miękkie; b.=bezdźwięczne; # pauza
  • 9.
    WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK Dlaczego /m/ jestfonemem?  /m/ jest spółgłoskowe, nosowe, dwuwargowe.  To są cechy wspólne głosek należących do fonemu /m/.  /m/ jest w homodystrybucji m.in. z: /r/, /l/, /n/, /p/.  /m/ jest zbiorem głosek [m], [m’], [m̥], [m̥’] oraz [ɱ] w tra[ɱ]waj lub [ ] w tra[ ]waj lub tramwaj.  [m] jest w dystrybucji komplementarnej z głoskami [m’], [m̥], [m̥’], czyli wariantami pozycyjnymi /m/.  [m] jest w wolnej wariancji z głoskami [ɱ] i ], czyli wariantami fakulatatywnymi fonemu /m/.
  • 10.
    WSTĘPDOJĘZYKOZNAWSTWA–2011–KONRADJUSZCZYK Inne reprezentacje fonologiczne Funkcjonalne badanie dźwięków mowy w ramach strukturalizmu polega na opisie:  Cech artykulacyjnych głosek jako wariantów fonemów i ich systemu jako listy lub tabeli.  Współczesna fonologia posługuje się raczej pojęciami reprezentacji fonologicznej oraz procesów i reguł fonologiznych. Korzysta się z nich w fonologii generatywneji i optymalnej.  Największe uznanie zdobywają te teorie, które wyjaśniają najwięcej zjawisk w językach.  Polecam podręcznik Szpyry-Kozłowskiej