1. 7.5. Powołanie
uczniów.
S. 219-221
Cele katechetyczne:
–ukazanie powołania jako zawierzenia siebie Chrystusowi;
–zapoznanie z perykopami biblijnymi o powołaniu uczniów;
–kształtowanie postawy zawierzenia swojego życia Chrystusowi.

2. ćwiczenie Powołanie.
dokończ zdanie na małych
karteczkach:
Powołanie jest to...
Wybieramy sekretarza,
który odczytuje zdania z zebranych kartek.
np.:
·wezwanie do czegoś,
·szczególny dar,
·zaproszenie do działania,
·wezwanie Boga skierowane do człowieka.

4. Ćwiczenie Powołanie uczniów
Zadanie polega na
uzupełnieniu tabelki na
podstawie przeczytanych
fragmentów z Ewangelii.
Uczniowie zapisują w zeszytach
imiona Apostołów.

5. Potem wyszedł na górę i przywołał do
siebie tych, których sam chciał, a oni
przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu,
aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich
na głoszenie nauki, i by mieli władzę
wypędzać złe duchy. Ustanowił więc
Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię
Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i
Jana,
brata
Jakuba,
którym
nadał
przydomek Boanerges, to znaczy synowie
gromu;
dalej
Andrzeja,
Filipa,
Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba,
syna
Alfeusza,
Tadeusza,
Szymona
Gorliwego i Judasza Iskariotę, który
właśnie Go wydał (Mk 3,13-19).

6. IMIĘ POWOŁANEGO (z)
Szymon – Piotr
Andrzej (brat Piotra)
Jakub (syn Zebedeusza)
Jan (brat Jakuba)
Mateusz
Bartłomiej (Natanael)
Filip
Tomasz
Jakub (syn Alfeusza)
Tadeusz
Szymon Gorliwy
Judasz Iskariota

7. APOSTOŁ (gr. apostolos ‘posłaniec, poseł, wysłannik’) –
apostołami są najpierw uczniowie Jezusa, wybrani
przez Niego do grona Dwunastu. Liczba 12 nawiązuje
do dwunastu pokoleń izraelskich – fundamentu Ludu
Bożego Starego Testamentu. Apostołowie stanowią
fundament nowego Ludu Bożego – Kościoła. Po
śmierci Judasza Iskarioty dołączono do dwunastu, w
wyniku losowania, Macieja (Dz 1,13). Zadaniem Dwunastu
jest dawanie świadectwa o Panu Jezusie w
Jerozolimie i w Judei, i aż po krańce ziemi (Dz 1,8). Później
tytuł apostoła nadawano innym głosicielom Ewangelii.
Święty Paweł szczyci się tytułem apostoła Jezusa i broni
go przed zarzutami (2 Kor 2,14-7.16; Ga 1.10-2,21). W znaczeniu
dosłownym apostołami są wszyscy głosiciele dobrej
nowiny o zbawieniu świata przez zmartwychwstałego
Jezusa. Szczególną rolę w gronie apostołów pełnił
św. Piotr. Apostołowie stanowią fundament Kościoła,
który cały jest apostolski.

8. Wszyscy jesteśmy uczniami
Chrystusa, a więc każdy z nas
jest przez Niego powołany.
Katechezę kończymy odczytaniem
słów bł. Jana Pawła II

9. Przesłanie bł. Jana Pawła II
Człowiek chwali Boga przez to, że idzie w
życiu za głosem swego powołania. Pan
Bóg powołuje każdego człowieka, a
Jego głos daje o sobie znać już w duszy
dziecka: powołuje do życia w małżeństwie
czy też do kapłaństwa; powołuje do życia
zakonnego, a może do pracy na misjach...
Kto wie? Módlcie się, drodzy chłopcy i
dziewczęta, abyście rozpoznali, jakie
jest wasze powołanie, i abyście mogli
później iść wielkodusznie za jego
głosem.

10. 7.6. Jezus Nauczyciel
s. 223-225
CELE KATECHETYCZNE:
–UKAZANIE NAUCZANIA JEZUSA W KAZANIU NA GÓRZE;
–ANALIZA WYBRANYCH PERYKOP Z KAZANIA NA GÓRZE;
–ZACHĘCENIE DO PRZYJĘCIA NAUCZANIA JEZUSA.

11. ćwiczenie Lista wartości.
Z listy wartości wybieramy
trzy, bez których nie
wyobrażacie sobie życia
i trzy takie, z których
najłatwiej byłoby wam
zrezygnować.

12. ĆWICZENIE LISTA WARTOŚCI
Co jest dla mnie ważne?
LISTA WARTOŚCI:
1. Internet
2. Telewizor
3. Przyjaźń
4. Dobra książka
5. Szacunek innych ludzi
6. Bóg
7. Dobre oceny w szkole
8. Miłość
9. Sport
10. Muzyka
11. Rodzina
12. Wiedza
13. Pieniądze
14. Podróże
15. Święty spokój
16. Modne ciuchy
17. Drobne przyjemności
18. Najlepsza komórka
19. Imprezy
20.Dobra praca w przyszłości
21. Inne – .....................................

13. ćwiczenie Drogowskazy
Katecheta dzieli klasę na pięć grup, każdej
wręcza papier oraz teksty biblijne
·grupa I:
·grupa II:
·grupa III:
·grupa IV:
·grupa V:
Mt 5,43-48 i Mt 6,1;
Mt 6,2-4 i Mt 6,5-9;
Mt 6,16-18 i Mt 6,19-21;
Mt 6,31-33 i Mt 7,1-3;
Mt 7,7-11; Mt 7,12 i Mt 7,21-23.
Każda grupa na podstawie tekstu zapisuje pisakiem na
papierze słowa klucze,
Co Jezus proponuje w
jakie jest Jego przesłanie.
swoim programie
PRZYKŁAD:
życia,

15. Co dla mnie znaczy
być uczniem Jezusa?
„Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je,
można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom
swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki,
zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie
runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych
słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z
człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na
piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry
i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był
wielki”. (Mt 7, 24-27)

16. Refleksja
nad
błogosławieństwami

17. Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich
należy królestwo niebieskie”.
„
Czy wystarcza mi tylko tyle, ile jest konieczne do
życia?
Które z dóbr tego świata utrudniają mi wędrowanie w
stronę szczytu?
W jaki sposób moim bliskim pomagam zrozumieć
ewangeliczne ubóstwo?
Co mi ułatwia życie w tym ubóstwie?

18. „Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą
pocieszeni”.
Czy znam przyczynę i wartość swych łez?
Czy znam powody płaczu bliskich?
W jaki sposób ocieram łzy płaczących?
Ilu strapionych jest obok mnie?

19. „Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność
posiądą ziemię”.
Czy kocham ciszę?
Co wolę robić: słuchać czy mówić?
Czym jest dla mnie hałas tego świata?
Czy w mojej modlitwie jest miejsce na trwanie w ciszy
przed Bogiem?

20. „Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości,
albowiem oni będą nasyceni”.
Czy boli mnie niesprawiedliwość wobec innych?
Czy dostrzegam przejawy niesprawiedliwości w
swoim środowisku?
Czy potrafię stanąć w obronie skrzywdzonego?
W jaki sposób pomagam skrzywdzonemu?

21. „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia
dostąpią”.
Czy potrafię wymienić trzy osoby, którym trzeba
pomóc?
Ile razy w tym tygodniu pomogłem potrzebującemu?
Czy umiem przebaczyć temu, który mnie skrzywdził?
Kiedy ostatnio modliłem się o łaskę nawrócenia
nałogowego grzesznika?

22. „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga
oglądać będą”.
Czy czuwam nad poruszeniami swego serca?
Czy moje ucho jest otwarte na Słowo Boga?
Czy mam odwagę spojrzeć w oczy Boga, który zna
mnie do szpiku kości?
W jaki sposób doskonalę wzrok sięgający
wieczności?

23. „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem
oni będą nazwani synami Bożymi”.
Czy harmonia serca, zawarta w pokoju sumienia,
jest moim udziałem?
Czy w moim otoczeniu jestem przykładem człowieka
prawego sumienia?
Czy wiem, czym się różni pokój na ziemi od pokoju
jako daru Boga?
Czy jestem apostołem ewangelicznego pokoju?

24. „Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla
sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo
niebieskie”.
Czy nie upadam na duchu, gdy ktoś jest raniony
z powodu swojej sprawiedliwości?
Czy znam ten wymiar życia Ewangelią, którym jest
cierpienie dla sprawiedliwości?
Czy wolę słuchać Boga niż liczyć się z prawami
niesprawiedliwego świata?
W jaki sposób ukazuję sens cierpienia tym,
którzy cierpią dla sprawiedliwości?

25. „Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i
prześladują was, i gdy z mego powodu mówią
kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie,
albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie”.
Czy jestem gotów dać świadectwo wiary w Chrystusa,
za które płaci się wysoką cenę?
Czy rozumiem,
że prześladowanie w Kościele jest czasem łaski?
Czy dziwię się kłamliwym zarzutom kierowanym
w stronę ludzi wierzących?