ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΣ

1. 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Αργύρης Ανδρέου – Κωστής Σουμπασάκης
Θεόδωρος Βρυζάκης (1819 – 1878)
Η Ελλάς ευγνωμονούσα, 1858

2.  Οι ζωγράφοι, Έλληνες και
ξένοι, που θέλησαν να
αποτυπώσουν στον
καμβά, τον ηρωισμό και
την αυταπάρνηση των
επαναστατημένων
αγωνιστών βοήθησαν να
αποκτήσουμε μια «εικόνα»
των προσώπων που
έγραψαν ιστορία. Επίσης,
με τη συμβολή των ξένων
ζωγράφων, η
ευαισθητοποίηση της
κοινής γνώμης στις
ευρωπαϊκές πρωτεύουσες
ήρθε πολύ γρήγορα αφού
στον αγώνα των Ελλήνων
είδαν υψηλά ιδανικά. Στα αποκαΐδια του Μεσολογγίου, του
Ντελακρουα (Μουσείο Λούβρου, Παρίσι)

3. Πολλοί ήταν οι γνωστοί
καλλιτέχνες της εποχής,
που εμπνεύστηκαν,
παρακίνησαν, αλλά και
σόκαραν τους Ευρωπαίους
με τα έργα τους για την
Επανάσταση του 1821.
Δημιουργήθηκαν πολλά
κινήματα πολιτών, αλλά και
ευγενών, για να πιέσουν τις
κυβερνήσεις των χωρών
τους να επέμβουν για να
αποκαταστήσουν την
εθνική κυριαρχία των
Ελλήνων.
Νικολάου Γύζη, Η Δόξα της καταστροφής
των Ψαρών, 1893

4. Η Καταστροφή της Χίου, του Ντελακρουά
(Μουσείο Λούβρου, Παρίσι)
Θεόδωρος Βρυζάκης (1819 – 1878)
Η έξοδος του Μεσολογγίου, 1853

5.  O Λόρδος Βύρωνας στον
Ύμνο για την Ελλάδα
γράφει: « Αρχαία πατρίδα
των ελευθέρων ψυχών,
φωτισμένη Ελλάδα, τιμή της
ανθρωπότητας το
ξαναγέννημα σου! Με
θερμές ζητωκραυγές
αποδέχονται η γη και ο
ουρανός, με καινούρια
δόξα τα παιδιά σου
λάμπουν όπως οι γενναίοι
πρόγονοι τους και από
συμπάθεια πάλι για εσένα
κάθε ευγενική και ζεστή
καρδιά..»
Θεόδωρος Βρυζάκης (1819 – 1878)
Η υποδοχή του Λόρδου Βύρωνα στο
Μεσολόγγι, 1861

6. Ary Scheffer, Ελληνόπουλο
υπερασπίζεται τον πληγωμένο
του πατέρα. 1827. Μουσείο
Μπενάκη.
 Ο Βίκτωρ Ουγκώ, έγραψε ποιήματα
εμπνευσμένος από την Ελληνική
Επανάσταση. Όπως «Το Ελληνόπουλο»
που γράφτηκε το 1828 και ξεκινά έτσι:
«Τούρκοι διάβηκαν. Χαλασμός, θάνατος
πέρα ως πέρα. Η Χίο, το ολόμορφο
νησί, μαύρη απομένει ξέρα…». Και η
ερώτηση του ξένου προς το μοναδικό
μαραζωμένο παιδί που βρήκε μόνο
του μετά την καταστροφή: «Σαν τι
μπορούσε να σου διώξει τάχα το
μαράζι;» Ο Ουγκώ βάζει το παιδί να
αποκρίνεται: "Διαβάτη μου, κράζει το
Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι, βόλια,
μπαρούτη θέλω, να!". Και έτσι
τελειώνει το ποίημα. Ο Ουγκώ με αυτό
τον τρόπο προτρέπει τους Γάλλους να
βοηθήσουν αυτό το παιδί!

7.  Λευτεριά, γιὰ λίγο πάψε
νὰ χτυπᾶς μὲ τὸ σπαθί.
Τώρα σίμωσε καὶ κλάψε
εἰς τοῦ Μπάιρον τὸ κορμί.
Καὶ κατόπι ἂς ἀκλουθοῦνε
ὅσοι ἐπράξανε λαμπρά.
ἀποπάνου του ἂς χτυποῦνε
μόνο στήθια ἡρωικά.
Πρῶτοι ἂς ἔλθουνε οἱ
Σουλιῶτες,
καὶ ἀπ᾿ τὸ Λείψανον αὐτὸ
ἂς μακραίνουνε οἱ προδότες
καὶ ἀπ᾿ τὰ λόγια ὁποῦ θὰ πῶ.
Ένα έργο λαϊκής τέχνης, που αναπαριστά
τον Διονύσιο Σολωμό.

8. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!