Σχέδιο Δράσης - 56ο Γυμνάσιο ΑΘήνας. Sxedio2023-24OmilosEikastikwn.doc
2ο ΤΟΠΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ
1.
2. Διάλεκτος είναι όρος που χρησιμοποιείται για να δηλώσει είτε
ένα τοπικό γλωσσικό ιδίωμα σε αντιδιαστολή προς μια εθνική
γλώσσα, είτε μία ομάδα τοπικών ιδιωμάτων, τα οποία πέρα από
παραλλαγές, σημαντικές σε ορισμένες περιπτώσεις, περιέχουν
κοινά φωνητικά, λεξιλογικά ή μορφολογικά-συντακτικά
χαρακτηριστικά. Μπορεί ακόμα να υποδηλώνει γενικότερα ένα
μέλος μιας γλωσσικής οικογένειας, που προέρχεται από τη
διάσπαση μιας γλώσσας η οποία αρχικά ήταν περισσότερο ή
λιγότερο ομοιογενής.
3.
4. Είναι μια γλωσσική παραλλαγή, που χρησιμοποιείται στην ομιλία
μίας πληθυσμιακής ομάδας, η οποία ζει κατά κανόνα σε μία μικρή
και γεωγραφικά ενοποιημένη περιοχή. Αυτή η γλωσσική παραλλαγή
ανήκει σε μία δεδομένη βασική γλώσσα. Το Γλωσσικό Ιδίωμα
διατηρεί τα θεμελιώδη στοιχεία δομής της γλώσσας στην οποία
ανήκει, αλλά διαφέρει από αυτή σε αρκετά επί μέρους
χαρακτηριστικά διαφόρων επιπέδων της γλωσσικής δομής.
5.
6. Μία ομάδα παρομοίων ιδιωμάτων με δευτερεύουσες διαφορές
μπορεί να συνενωθούν για τον σχηματισμό μίας διαλέκτου
Οι διαφορετικοί τοπικοί ιδιωματισμοί αναδεικνύουν την
ιδιοσυγκρασία , την κουλτούρα , τις ιδιαίτερες ιστορικές , πολιτικές
και οικονομικές συνθήκες μιας περιοχής.
7.
8. Πολλές είναι οι περιοχές οι οποίες ομιλούν μια διάλεκτο διαφορετική
από αυτή που μιλάμε στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας.
Μερικές από αυτές είναι: η Κρητική διάλεκτος, η Ποντιακή
διάλεκτος, η Θρακιώτικη, η Κυπριακή και άλλες. Ακόμα και η Θεσσαλονίκη
διατηρεί τη δική της ξεχωριστή διάλεκτο τονίζοντας περισσότερο το λάμδα.