Serie de presentacións sobre Carlos Casares

1. Carlos Casares
A madurez: o compromiso coa cultura
(1970­2002)
Juan Alberto Cruz, Pedro Alonso, Guillermina Fernández

2. Desenvolve, polos setenta, un tipo de actividade
cultural influenciado por Ramón Piñeiro.

3. Expulsárono do Colexio Libre de Viada do Bolo.
O rector de Universidade de Santiago non lle
permite exercela docencia. En 1974 sofre
unha sanción do Instituto de Bacharelato de
Cangas.

4. En 1977 entra na Real Academia Galega en
lugar de Xesús Ferro Couselo.
Trala morte de Franco, Casares segue os
acontecementos dende a óptica do grupo
Galaxia.

5. Comézanse a configurar
as Cortes Constituíntes.
Introdúcese nas
desvencelladas elixidas.

6. En abril de 1980
participa, cando se
crea, na Realidade
Galega.

7. Foi un dos impulsores da creación da TVG
e RG en 1984, proposta non compartida
por sectores do seu grupo político o PSOE.

8. Premio Galaxia en 1975 e premio Crítica
Española en 1976.

9. Nos seus anos de madurez realizou unha
extensa produción.

10. Traballou en La voz de Galicia dende 1988.
En 1983 recibiu o premio Fernández
Latorre e en 1995 o premio Julio Camba.
Con Basilio Losada, 1996.

11. Tamén se dedicou á tradución, transcribindo Os
escarabellos voan á tardiña e O vello e o mar.
Con Nélida Piñón en 1992

12. En 1989
concédeselle o
premio da
Xunta de
Galicia á
creación
cultural.

13. Piñeiro deixouno sucedelo na Editorial
Galaxia e na dirección da Revista Grial.

14. Foi membro da Fundación Penzol, da
Fundación Otero Pedrayo e membro
fundador do Pen Clube de Escritores.

15. Falece o 9 de marzo
de 2002 na súa
casa en Vilariño,
Nigrán.