2. ΟΡΙΣΜΟΙ
Υποδόχο, δεξαμενή, του λοιμογόνου παράγοντα
(reservoir):
Το περιβάλλον όπου ο λοιμογόνος παράγων ζει και
δυνητικά πολλ/ται με τρόπο που επιτρέπει την
επιβίωση του και την περαιτέρω μετάδοση του. Πχ.
Άνθρωποι και ζώα
Αρθρόποδα
Φυτά
Νερό και έδαφος
Ξενιστής: Όταν ανήκει στο ζωικό βασίλειο.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
3. ΟΡΙΣΜΟΙ
Όχημα, παράγων μεταφοράς (vehicle): Το μέσο
μεταφοράς από το υποδόχο στο ευαίσθητο άτομο (host)
(άψυχο περιβάλλον)
Διαβιβαστής, φορέας (vector) (ζωικό βασίλειο).
Μηχανικοί διαβιβαστές: Ο λοιμογόνος παράγων ΔΕΝ
εξελίσσεται και ΔΕΝ πολλαπλασιάζεται κατά τη διαμονή του,
απλώς μεταφέρεται.
Βιολογικοί διαβιβαστές: α) αποτελούν υποχρεωτικό στάδιο του
κύκλου ζωής του λοιμογόνου παράγοντα, και /ή β) επιτρέπουν
τον πολλαπλασιασμό του πριν τη μετάδοση του.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
4. ΟΡΙΣΜΟΙ
Ευαίσθητο άτομο (host): Δεν διαθέτει επαρκή
αμυντικό μηχανισμό έναντι του λοιμογόνου
παράγοντα, άρα είναι ευάλωτο να αναπτύξει τη
νόσο.
Παράγοντες κινδύνου:
Ηλικία
Ανοσία,
Κληρονομικότητα
Συνήθειες, εθιμα κλπ.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
5. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΜΠΟΙΩΝ
Arbo= Ακρωνύμιο ARthropod-BOrne: Ιοί που μεταδίδονται μέσω
αρθροπόδων
Μεταδίδονται με αρθρόποδα όπως:
Κουνούπια,
Κρότωνες (τσιμπούρια),
Ψύλλους,
Φλεβοτόμους (σκνίπες)
Ορισμός του WΗΟ:
«Ιοί που διατηρούνται στη φύση κυρίως μέσω της μετάδοσης τους σε
σπονδυλόζωα με τη μεσολάβηση αιμοβόρων αρθροπόδων η μέσω των
αυγών τους και πιθανώς μέσω σεξουαλικής μετάδοσης μέσω
αρθροπόδων».
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
9. ΚΥΚΛΟΙ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ
Άνθρωπος-αρθρόποδο-άνθρωπος
Πχ. Δάγγειος , κίτρινος πυρετός.
Ο άνθρωπος ή το αρθρόποδο αποτελούν τη δεξαμενή
Ζώο-αρθρόποδο φορέας-άνθρωπος
Π.χ. Ιαπωνική εγκεφαλίτιδα, κίτρινος πυρετός της ζούγκλας.
Τα ζώα αποτελούν τη δεξαμενή (reservoir).
Ο άνθρωπος μολύνεται τυχαία.
Και οι δυο κύκλοι εμφανίζονται σε ορισμένους αρμποιούς όπως του
κίτρινου πυρετού.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
14. ΖΩΑ ΞΕΝΙΣΤΕΣ/ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ
Σε πολλές περιπτώσεις ο ξενιστής δεν είναι γνωστός.
Ξενιστές/δεξαμενές
Πτηνά Japanese encephalitis, St Louis encephalitis,
EEE, WEE
Χοίροι Japanese encephalitis
Πίθηκοι Yellow Fever
Τρωκτικά VEE, Russian Spring-Summer encephalitis
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
15. ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Δεν υπάρχει καμία ειδική θεραπεία κατά
των αρμποιών.
Συμπτωματική αντιμετώπιση (χρήση
αντιεπιληπτικών φαρμάκων σε
εγκεφαλίτιδες ενδοφλέβια χορήγηση
υγρών ηλεκτρολυτών κλπ.)
RibavirinRibavirin σε συνδυασμό με ιντερφερόνη-
α: Αποτελεσματικό σε ορισμένους
Alpha
Bunya ιούς
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
16. ΠΡΟΛΗΨΗ
Επιδημιολογική επιτήρηση των λοιμώξεων και των ζωικών
πληθυσμών
Έλεγχος των διαμεσολαβητών – εντομοκτόνα, περιορισμός
της αναπαραγωγής των αρθροπόδων.
Ατομικά προστατευτικά μέτρα - ρούχα με μακριά μανίκια
και μακριά παντελόνια μετά τη δύση του ηλίου, σήτες
στα παράθυρα και στις πόρτες ή κουνουπιέρες,
εντομοαπωθητικά κλπ.
Εμβολιασμός – διαθέσιμα εμβόλια για ορισμένους ιούς:
Yellow fever, Japanese encephalitis
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
19. ΙΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ FLAVIVIRIDAE
Μεταδίδονται με:
κουνούπια ή
κρότωνες
Ενδιάμεσοι ξενιστές τα κουνούπια:
Ιός του κίτρινου πυρετού
Ιός του Δάγγειου πυρετού
Ιός του Δυτικού Νείλου
Ιός της εγκεφαλίτιδας St. Louis
Ιός της Ιαπωνικής εγκεφαλίτιδας
Ιός Usultu
Ιός της εγκεφαλίτιδας Murray Valley (MVE)
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
20. ΙΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ FLAVIVIRIDAE
Ενδιάμεσοι ξενιστές οι κρότωνες:
Ιός Powassan
Ιός της εγκεφαλίτιδας των κροτώνων
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
22. RNA σφαιρικός ιός εντός
περιβλήματος διαμέτρου 40-60nm.
Τρείς δομικές πρωτείνες(C, prM, E)
και 7 NS
Η 1η
περιγραφείσα νόσος από
αρμποιούς
Μετάδοση μέσω κουνουπιών
(Haemogogus and Aedes είδη)
Aedes aegypti (αστικές περιοχές),
Aedes africanus (τροπικές περιοχές)
Aedes albopictus ("tiger mosquito")
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
YELLOW FEVER VIRUS
23. ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ
Η πρώτη επιδημία παρατηρήθηκε στη χερσόνησο Yucatan και
εξαπλώθηκε σε όλη την Καραϊβική (1483 to 1484).
Από τον 17 αι., πολυάριθμες μεγάλες επιδημίες στην Αμερική, Αφρική
και Ευρώπη.
Ανιχνεύεται κυρίως σε Ν. Αμερική (Περού και Βολιβία) και τροπική
Αφρική.
Ενδημικός σε Κ. Α. Δ. Αφρική (Aedes africanus)
Τον 19ο
αιώνα ανακηρύχτηκε ως μια από τις πιο επικίνδυνες λοιμώξεις
παγκοσμίως. Σύμφωνα με στοιχεία του WHO:
200,000 κρούσματα λοίμωξης/έτος και
30,000 θανάτοι/έτος σε μη εμβολιασμένους πληθυσμούς
περίπου το 90% των λοιμώξεων στην Αφρική
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
25. ΚΥΚΛΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ
Αστική μορφή
Κύκλος μετάδοσης: άνθρωπος-κουνούπι
(κυρίως Aedes aegypti) –άνθρωπος.
(Αφρική, όχι Αμερική)
Ενδιάμεση μορφή:
Εμφανίζεται στην Αφρική. Προκαλείται
από «ημι-εγχώρια» κουνούπια που
μολύνουν τόσο πίθηκους όσο και
ανθρώπους.
Μορφή της ζούγκλας
Κύκλος μετάδοσης: Πίθηκος- κουνούπι-
πίθηκος. Τυχαία μόλυνση ανθρώπου.
(κυρίως Aedes africanus) Κύρια μορφή
στη Ν. Αμερική-χαμηλή ενδημικότητα
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
26. Ο ιός του κίτρινου πυρετού προκαλεί:
φλεγμονή στο ήπαρ με βλάβες στα ηπατοκύτταρα που οδηγούν σε
ηπατίτιδα. Λόγω της ηπατίτιδας εκδηλώνεται ίκτερος: κίτρινοςκίτρινος
πυρετόςπυρετός.
λειτουργικές ανωμαλίες του ήπατος που οδηγούν σε αιμορραγίες λόγω
ανεπάρκειας των μηχανισμών της πήξης του αίματος.
Βλάβες σε νεφρούς και εγκέφαλο.
Πολυοργανική ανεπάρκεια (δυσλειτουργία της καρδίας, σπασμοί,
κώμα, καταπληξία και θάνατος).
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ
27. - Οξεία ιογενής αιμορραγική νόσος.
Σε ήπιες περιπτώσεις ασυμπτωματική λοίμωξη ή
ήπια εμπύρετη νόσος
Χρόνος επώασης: 3-6 ημ. μετά το δείγμα του
κουνουπιού.
Τρία κλινικά στάδια αναλόγως της βαρύτητας της
νόσου
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΟΣΟΣ
28. 1η
φάση
Ξαφνική εισβολή με ρίγη και πυρετό.
Κεφαλαλγία
Πόνος στην πλάτη, πόνοι σε όλο το σώμα,
Ναυτία, εμετός και
Κοκκίνισμα των ματιών.
Ακολουθούν 3 ημέρες με ύφεση αλλά σε σοβαρότερες εκδηλώσεις τα
συμπτώματα επιστρέφουν κι η πορεία του νοσήματος περνά στην ..
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
29. ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
2η φάση (τοξική)
Ο πυρετός επανέρχεται,
ίκτερος,
αιμορραγίες,
κυρίως αιματέμεση,
υπνηλία,
αδυναμία της λειτουργίας της ουροδόχου κύστεως και
βραδυκαρδία.
3η
φάση
Ακολουθούν παραλήρημα, διέγερση, καταπληξία, κώμα, τα οποία
οδηγούν το 30-50% των ασθενών που θα νοσήσουν στο θάνατο σε 10-
14 ημέρες.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
32. ΠΡΟΛΗΨΗ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία.
Εμβόλιο από ζων εξασθενημένο στέλεχος του
ιού. Αποτελεσματικό. Αντισώματα μετά από 7-
10 ημέρες-95% ανοσία δια βίου, όχι σημαντικές
παρενέργειες.
Συνιστάται σε ταξιδιώτες στις χώρες που
ενδημεί η νόσος.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
33. ΙΟΣ ΤΟΥ ΔΑΓΓΕΙΟΥ ΠΥΡΕΤΟΥ
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
34. Γένος: Flavivirus
Οικογένεια flaviviridae
RNA ιός
4 διαφορετικοί οροτύποι φλαβοϊού
(DEN1–4). Ανοσία μόνο στον
αντίστοιχο ορότυπο.
Σημαίνει σύμφωνα με μια διάλεκτο
αφρικανική Evil spirit
Αλλιώς και breakbone Fever
(αρθραλγίες και μυαλγίες, Benjamin
Rush1789)
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΙΟΣ DENGUE –ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ
35. ΙΟΣ ΤΟΥ ΔΑΓΓΕΙΟΥ ΠΥΡΕΤΟΥ
Παγκόσμιο πρόβλημα Δημόσιας Υγείας (2 εκατ/έτος). Η πιο
συχνή λοίμωξη από αρμποιους.
Η πρώτη γνωστή και επιβεβαιωμένη επιδημία της νόσου,
περιγράφεται το 1953 στη Μανίλα.
Συνήθως απαντάται στις υποτροπικές και τροπικές
περιοχές της Ν.Α. Aσίας, Αφρικής, Καραϊβικής and Ν.
Αμερικής.
Το Α. Aegyptii είναι υπεύθυνο για μεγάλο αριθμό
κρουσμάτων στην υπό- Σαχάρια Αφρική. Σε επιδημία το
1993 υπολογίζεται πως 60.000 άτομα μολύνθηκαν.
Σε αντίθεση με την ελονοσία, που κυριαρχεί σε αγροτικές
περιοχές, ο δάγγειος πυρετός ευδοκιμεί σε αστικές
περιοχές με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
36. ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ
Μολύνει 50-100 εκατομ. ανθρώπους κάθε χρόνο
Σχεδόν ο μισός πληθυσμός ζει σε “ θερμή ζώνη”
WHO: 2004 50-100 εκατομ. περιπτώσεις DF
500.000 DHF
20.000 θάνατοι
Πρόσφατες επιδημίες :
1. Ινδία, 2003
2. Χαβάη , 2001
3. Ταϊβάν , 2001
4. Πουέρτο Ρίκο, 1994-1995
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
38. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ…
Η σημαντικότερη επιδημία Δάγγειου και
Δάγγειου Αιμορραγικού πυρετού στις
Μεσογειακές χώρες, συνέβη στην Ελλάδα την
περίοδο 1927-1928 με χιλιάδες κρούσματα και
>1.000 νεκρούς, κυρίως στην Αθήνα και
Θεσσαλονίκη.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
39. ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Μετάδοση μέσω κουνουπιών Aedes που ενδημούν
σε δοχεία γεμάτα με νερό.
Aedes aegypti
Σπανιότερα το Aedes albopictus
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
40. ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ AEDES
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
Βιότοπος - Αναπαράγεται σε
εσωτερικούς χώρους, ιδίως χώρους
κατασκευασμένους από τον άνθρωπο,
με καθαρό νερό. Δεξαμενές
τσιμεντένιες, δοχεία μεταλλικά, πήλινα
από καουτσούκ γεμάτα με νερό.
Ρυθμός δηγμάτων - έξαρση δηγμάτων
κατά την αλλαγή της έντασης του
φωτός (μετά την ανατολή και πριν τη
δύση).
Μπορεί να διανύσει πετώντας κοντινές
αποστάσεις (50 - 100m).
Εξαιρετικά ανθρωπόφιλο. Προτιμά τις
περιοχές των αστραγάλων και των
γόνατων
44. ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Ο ιός διαβιβάζεται μόνο με τα κουνούπια.
Το κουνούπι παίρνει τον ιό από ένα μολυσμένο άνθρωπο κατά τη
διάρκεια της περιόδου ιαιμίας –μέσα σε 5-7 ημέρες από την ημέρα της
έναρξης των συμπτωμάτων.
Ένα μολυσμένο κουνούπι θα παραμείνει μολυσμένο καθ’όλη τη
διάρκεια ζωής του και μπορεί να διαβιβάσει τον ιό κάθε φορά που
δαγκώνει.
Δεν γίνεται μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Πιθανολογείται μετάδοση με μετάγγιση..
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
45. ΚΥΚΛΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ
Το θηλυκό κουνούπι μολύνει
τον άνθρωπο με τον ιό.
Το θηλυκό κουνούπι μολύνει
άλλον άνθρωπο ενώ αρχίζει ο
πολλ/σμος του ιού
Ο ιός μολύνει τα λευκοκύτταρα
και το λεμφικό ιστό.
Ο ιος απελευθερώνεται στην
κυκλοφορία.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
Κύκλος μετάδοσης:
άνθρωπος-κουνούπι-
άνθρωπος
46. ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Στις περισσότερες περιπτώσεις η λοίμωξη είναι
ασυμπτωματική ή ελαφράς συμπτωματολογίας
Υπάρχουν δυο κλινικές μορφές του ιού:
O πρωτοπαθής κλασσικός δάγγειος πυρετός και
Ο δευτεροπαθής δάγγειος αιμορραγικός πυρετός,
που συχνά οδηγεί σε σύνδρομο καταπληξίας (shock).
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
Δάγγειος αιμορραγικός πυρετός και σοκ
εμφανίζονται πιο συχνά σε ασθενείς που
μολύνθηκαν πρόσφατα με διαφορετικό
ορότυπο.
47. ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΔΑΓΓΕΙΟΣ ΠΥΡΕΤΟΣ
Απότομη εισβολή πυρετού 40 °C
Κεφαλαλγία
Οπισθοφθαλμικό άλγος
Αρθραλγίες, μυαλγίες
Ναυτία, έμετοι
Κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα
Ελαφρά ρινορραγία
Στην πλειονότητα των ασθενών η ανάρρωση είναι πλήρης
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
Διάρκεια: 2–7 ημ.
56. Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία.
Πρόληψη σε ενδημικές περιοχές-εξολόθρευση των
κουνουπιών. Απομάκρυνση δεξαμενών με νερό όπου
γίνεται εναπόθεση των αυγών των κουνουπιών.
Δεν κυκλοφορεί εμβόλιο. Στην Ταϊλάνδη εμβόλιο υπό
δοκιμή με ενθαρρυντικά αποτελέσματα.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΠΡΟΛΗΨΗ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ
57. ΙΟΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΝΕΙΛΟΥ
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
58. Flaviviridae
Flavivirus
Μοκόκλωνο RNA
RNA ιός σφαιρικός,
με περιβλημα, μονής
έλικας και θετικής
πολικότητας.
Παρόμοια δομή με
αυτή του Dengue
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΙΟΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΝΕΙΛΟΥ
59. ΙΟΣ WEST NILE
Διάκριση σε 2 ομάδες: Νουκλεοτιδική
διαφορά σε ποσοστό μέχρι 30%:
Την ομάδα Ι (LineageI), που περιλαμβάνει
στελέχη από Αφρική, περιοχές της λεκάνης
της Μεσογείου, Ανατολική Ευρώπη, Ινδία και
Αμερική, και
Την ομάδα ΙΙ (Lineage ΙΙ), που περιλαμβάνει
στελέχη που κυκλοφορούν στα ζώα στην
υπο-Σαχάρια Αφρική και τη Μαδαγασκάρη,
τα περισσότερα από τα οποία είναι μη
παθογόνα.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
60. ΙΣΤΟΡΙΑ
1937: Περιοχή του Δυτικού Νείλου, Ουγκάντα
Πρόσφατες επιδημίες
1962, 2000: Γαλλία
1973-74: Νότια Αφρική
1996: Ρουμανία
Πρώτη επιδημία σε βιομηχανική περιοχή
1998: Ιταλία
1999
Ρωσία
ΗΠΑ, Nέα Υόρκη
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
62. vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ-ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Ο ιός πορεί να μολύνει ποικιλία ζώων
άλογα βοοειδή & άλλα θηλαστικά και
ανθρώπους
Τα πτηνά (άγρια αποδημητικά) ως
κύριες δεξαμενές του
Βασικός φορέας είναι το κουνούπι είδος
Culex sp.
43 άλλα είδη ενοχοποιούνται
Πιο σπάνιοι φορείς οι κρότωνες
(τσιμπούρια)
Ασία, Ρωσία
Ο ρόλος τους στη μετάδοση είναι
ασαφής
ΔΕΝ μεταδίδεται από θηλαστικό σε
άνθρωπο ή από άνθρωπο σε άνθρωπο
64. ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ CULEX SP.
Εμφάνιση
Ενήλικο - ο θώρακας, τα πόδια
και τα νεύρα στα φτερά είναι
πάντα καλυμμένα με καφέ
φολίδες. Χρώμα θαμπό.
Βιότοπος - αναπαράγονται κυρίες
σε ορυζώνες, μολυσμένο λιμνάζον
νερό και αποχετεύσεις. Τσιμπούν
την νύχτα. Πετούν για μεγάλες
αποστάσεις.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
65. vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ (ΣΤΑΔΙΟ ΙΑΙΜΙΑΣ)
Μετάδοση στο εργαστήριο
Τεμαχισμός κατά τη διάρκεια νεκροψίας
Τσίμπημα βελόνας
Μεταγγίσεις αίματος
Μεταμοσχεύσεις οργάνων
Διαπλακούντια μετάδοση
Μητρικός θηλασμός
66. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Χρόνος επώασης: 3-14 ημέρες
80% ασυμπτωματική ή ελαφρά νόσο (flu-
like)
20% εξελίσσεται σε αιφνίδιο πυρετό,
αδυναμία, κεφαλαλγία, μυαλγίες, ναυτία,
έμετοι
Τα συμπτώματα διαρκούν 3-6 ημέρες
Κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα
Πιο συχνό στα παιδιά
Τελευταια επιδημιολογικά δεδομένα:
Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
69. BUNYA ΙΟΙ
ΙΟΣ ΤΗΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
70. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ BUNYAVIRIDAE
Από τις μεγαλύτερες ομάδες ιών
>350 ιοί που μεταδίδονται με αρθρόποδα και
τρωκτικα.Διακρίνεται σε 5 γένη:
Orthobunyavirus,
Phlebovirus,
Hantavirus,
Nairovirus and
Tospovirus
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
71. CRIMEAN–CONGO HEMORRHAGIC FEVER VIRUS
Γένος: Nairovirus
34 ιοί
7 ορότυποι.
3 είδη προκαλούν νόσο
CCHFV,
Dugbe ιός και
Nairobi sheep disease ιός.
O 2os πιο διαδεδομένος αρμποιός
που απασχολεί την ιατρική
κοινότητα μετά τον Δάγκειο ιό.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
72. CCHF – ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗ
Αρχικά αναγνωρίστηκε στα μέσα του 1940s, σε επιδημία μεταξύ
αγροτών στην Κριμαία Χερσόνησο (>200 κρούσματα και θνητότητα
περίπου 10%).
Ο CCHF απαντάται:
στην Κεντρική και Νότια Αφρική,
την Κεντρική και Νότια Ασία,
στο έδαφος των πρώην Σοβ. Δημοκρατιών,
τη Μέση Ανατολή,
την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη,
και στα Βαλκάνια (Ελλαδα- 2008, κρούσμα στην Κομοτηνή)
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
74. ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Είναι ζωονόσος και προσβάλλει οικόσιτα και άγρια
μηρυκαστικά, ιπποειδή, λαγόμορφα και πτηνά.
Μεταδίδεται με Ixodidae κρότωνες, ιδιαίτερα του
γένους Hyalomma.
Επίσης μπορεί να μεταδοθεί με κρότωνες
Dermacentor, Ambyomma και Rhipicephalus
Μπορεί να μεταδοθεί και στον άνθρωπο με:
– Δήγμα κροτώνων
– Άμεση επαφή με μολυσμένα υλικά (αίμα)
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
76. CCHF
Στις μολυσμένες περιοχές η εμφάνισή του
είναι αντιστρόφως ανάλογη με τις
επικρατούσες συνθήκες υγιεινής
Μεγαλύτερη συχνότητα παρατηρείται στα
παιδιά και τις γυναίκες λόγω των
επικρατουσών κοινωνικών συνθηκών
(περιποίηση των ζώων κυρίως από γυναίκες και
παιδιά)
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
77. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ CCHF
• Στα ζώα ο CCHF δεν παρουσιάζει κλινικά συμπτώματα.
• Στον άνθρωπο προκαλεί σοβαρή και πολλές φορές
θανατηφόρο νόσο. 2-7 ημέρες από τη μόλυνση
εμφανίζονται:
υψηλός πυρετός, ρίγη
μυαλγίες,
κεφαλαλγία, φωτοφοβία,
2ο
στάδιο: 3-5 ημ. μετά αιμορραγικό στάδιο με αιμορραγικές
εστίες στους βλεννογόνους και το δέρμα-ηπατομεγαλία-
σοκ.
Μετά από 10 ημέρες συνολικά επέρχεται θάνατος. Εάν τα
συμπτώματα υποχωρήσουν –αργή ίαση.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
82. RNA ιός
Τάξη – Αρμποιός (Arthropod
Borne)
Οικογένεια – Togaviridae
Γένος – Alpha Ιός
Είδος – Ιός Chikungunya
Παρόμοιος με τους Semliki
Forest Viruses (SFV) στην
Αφρική και Ασία.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
Chikungunya Virus - EM
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ
83. CHIKUNGUNYA…
Η ονομασία chikungunya: Διάλεκτος Kimakonde 'to
become contorted‘ σκυφτή θέση ('stooped'
appearance) λόγω αρθραλγιών.
Ενδημικός στην Ανατολική Αφρική (Reunion, Saint
Pierre, Σεϋχέλλες, Μαδαγασκάρη, Μαυρίκιος, Mayotte,
Κομόρες), στη Ν.Α. Ασία και στην Ινδική Χερσόνησο.
Κύριοι διαβιβαστές: Aedes είδη κουνουπιών
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
85. ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ
Πρώτη αναγνώριση στην Τανζανία το 1952.
Περιοδικές επιδημίες στην Ασία και την Αφρική από το 1960.
Νησιά του Ινδικού Ωκεανού, 2005-2006: >272,000 κρούσματα
(πιθανός διαβιβαστής A. albopictus.
Ινδία -2006: Καταγραφή 1.400.000 κρουσμάτων του ιού Chikungunya
(βασικός διαβιβαστής A. Aegypti)
Ιταλία 2007: Μετανάστευση μολυσμένων ατόμων στην Ιταλία-
εισαγωγή της νόσου- Επιδημία.
Κρούσματα έχουν παρατηρηθεί και στην Ευρώπη, σε ταξιδιώτες που
επιστρέφουν από τις παραπάνω χώρες. Συγκεκριμένα, κρούσματα
έχουν αναφερθεί από τη Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Νορβηγία και
πρόσφατα Ιταλία και Ελλάδα.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
86. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:
Εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2004
(Κέρκυρα και Θεσπρωτία). Στην συνέχεια, ένας μικρός
αριθμός τους βρέθηκε στην περιοχή του Προμαχώνα
Σερρών.
Τον Αύγουστο του 2008, εντοπίστηκε:
στον Αστακό της Αιτωλοακαρνανίας και
στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα
στη Ριζούπολη και
τον Βοτανικό.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
87. vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Υποδόχο/δεξαμενή –
ανθρωποειδή στην Αφρική
Δεν εντοπίστηκε υποδόχο
θηλαστικό στην Ασία.
Κύκλος διατήρησης ζωής στη
φύση: Άνθρωπος– κουνούπια –
άνθρωπος
Διαβιβαστές – κουνούπια Aedes
aegypti, Aedes albopictus
Ίδιοι διαβιβαστές με αυτούς του
Δάγγειου και του κίτρινου πυρετού
88. ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Συμπτώματα παρόμοια με Δάγγειο
πυρετό.
Αντίθετα από τον Δαγγειο, όχι
αιμορραγίες ή σύνδρομο
καταπληξίας.
Αυτοπεριοριζόμενη λοίμωξη
Ίαση: η συνήθης έκβαση
Ανοσία μακράς διάρκειας
Κλινικές εκδηλώσεις:
Ασυμπτωματική νόσος
Συμπτωματική οξεία νόσος
Χρόνια νόσος
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
89. ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΟΣΟΣ
Αιφνίδια έναρξη πυρετού, μέχρι και 39°C για 2 ημέρες και
απότομη πτώση.
Έντονες αρθραλγίες ή πολυαρθρίτιδα, επηρεάζει
πολλαπλές αρθρώσεις συχνότερα των γονάτων και
οσφυαλγία.
Μυαλγίες των άκρων
Οιδήματα
Λοίμωξη του επιπεφυκότα, ελαφρά φωτοφοβία
Κεφαλαλγία, αυπνίες, αίσθημα κόπωσης
Ελαφρύ πετεχειώδες ή κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα
συχνότερα στα άκρα και τον κορμό
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
90. ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΟΣΟΣ
Σε ορισμένες περιπτώσεις η νόσος συνοδεύεται από
καλοήθεις αιμορραγίες του τύπου των ουλορραγιών ή της
επίσταξης, κυρίως σε παιδιά.
Η νόσος τυπικά διαρκεί λίγες ημέρες έως 1-2 εβδομάδες.
Η πορεία της νόσου είναι συνήθως καλοήθης
Σπανίως η νόσος λαμβάνει χρόνια μορφή με εμμένουσες,
υποτροπιάζουσες αρθραλγίες που μπορεί να οδηγήσουν
σε αναπηρία.
Σπάνια αιμορραγίες
Σοβαρή μηνιγγο-εγκεφαλίτιδα-σπάνια –ίσως μοιραία.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
96. ΔΥΣΧΕΡΗΣ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΜΠΟΙΩΝ :
Λόγω παρόμοιων κλινικών εκδηλώσεων
Λόγω περιορισμών στην εργαστηριακή προσέγγιση
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
98. ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΙΟΥ
Ηλεκτρονικό μικροσκόπιο-
εμπειρία (έγκαιρα, μέσα στις
πρώτες 4 ημέρες από την έναρξη
των συμπτωμάτων).
Ανίχνευση ιικών αντιγόνων
Ανοσοιστοχημεία σε
περιφερικό αίμα (λευκoκύτταρα) ή
ιστικά τεμάχια (εγκεφάλου,
αρθρικού υγρού κλπ.)
Άμεσος ανοσοφθορισμός
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
99. ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ RNA
RT-PCR
Real time RT-PCR
NASBA (nucleic acid sequence-based
amplification)
MEIONEKTHMATA
Ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα λόγω
μεταλλάξεων/παραλλαγών των ιών
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΤΑΧΥΤΗΤΑ VS
ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ
101. ΚΥΤΤΑΡΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Ενοφθαλμισμός σε κυτταρικές σειρές ιστών θηλαστικών (Vero,
BHK)-επώαση 37ο
C για 14 ημέρες – κυτταροπαθογόνο
αποτέλεσμα.
Ενοφθαλμισμός σε κυτταρικές σειρές ιστών κουνουπιών (Aedes
albopictus C6/36)-Επώαση 28ο
C για 14 ημ. (Για ιούς που
μεταδίδονται με κουνούπια)
Ενοφθαλμισμός αίματος οξείας φάσης ασθενή με δάγκειο
πυρετό σε κουνούπια, επώαση 30ο
C για 14 ημέρες. Ανίχνευση
αντιγόνων σε εκχυλίσματα κεφαλής κουνουπιών με άμεσο
ανοσοφθορισμό.
Ενοφθαλμισμός δειγμάτων σε ποντικούς ηλικίας < 48 ωρών και
παρακολούθηση για 14 ημέρες για ανάπτυξη εγκεφαλίτιδας.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
104. ΑΝΤΙΓΟΝΟ ΤΟΥ WEST NILE VIRUS ΣΕ ΜΟΛΥΣΜΕΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ C6/36,
(INDIRECT FLUORESCENT ANTIBODY TESTING).
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
105. ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Επιπέδο Βιοασφάλειας 3 εργαστηρίου.
Καθυστέρηση του αποτελέσματος (6 ημέρες).
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
106. ΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Εφαρμόζεται πρακτικά στα περισσότερα
εργαστήρια σαν μέθοδος εκλογής.
Τετραπλασιασμός του τίτλου μεταξύ:
Ορού σε οξεία φάση (4-6 ημ.)
Ορού ανάρρωσης (2-3 εβδ. μετά)
Ή/και
Ανίχνευση IgM στην 1 εβδομάδα λοίμωξης.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
108. ΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ
ELISA
Οι συνιστώμενες ενζυμικές τεχνικές είναι η IgM
antibody-capture ELISA (MAC-ELISA) και η
έμμεση (indirect) IgG ELISA.
Αναστολή αιμοσυγκόλλησης
Έμμεσος ανοσοφθορισμός
Σύνδεση συμπληρώματος (Complement
fixation)
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
109. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ
Διασταυρούμενες αντιδράσεις μεταξύ κυρίως φλαβοϊων.
(IgG- IgM ELISA). Διάγνωση σε συνδυασμό με κλινική
εικόνα και ιστορικό.
Δείγματα που έχουν ληφθεί πολύ νωρίς από την έναρξη της
λοίμωξης μπορεί να είναι ψευδώς αρνητικά (ενδείκνυται
έλεγχος RNA του ιού).
Τα ειδικά IgM αντισώματα μπορεί να παραμένουν >1 χρόνο-
αδυναμία διάκρισης οξείας-χρόνιας φάσης (West Nile
virus).
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
110. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ
ORIGINAL ANTIGENIC SIGN
Λοίμωξη από φλαβοιό στο παρελθόν
Νέα λοίμωξη με διαφορετικό ιό
Λόγω της ομοιότητας επάγεται έντονη ανοσιακή
απάντηση στον αρχικό ιό ΠΡΙΝ αναπτυχτούν
αντισώματα στον νέο.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
ΛΑΘΟΣ
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
ΛΑΘΟΣ
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
111. ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΩΝ ΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ
Εξουδετερωτικά αντισώματα : Ανίχνευση 1-2 εβδ. μετά την
έναρξη των συμπτωμάτων.
Χρησιμοποιείται ζωντανός ιός (biosafety level)
Ορός αναμιγνύεται με συγκεκριμένη ποσότητα ιού
Επώαση για 1 ώρα 37 C.
Η υψηλότερη αραίωση ορού που εξουδετερώνεται ο ιός.
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
Δοκιμασία εξουδετέρωσης της κυτταροπαθογόνου
δράσης σε μικροπλάκα
(Plaque Reduction NeutralizationTest, PRNT)
112. PLAQUE REDUCTION NEUTRALIZATION TEST, PRNT
Επιβεβαίωση και ακριβής καθορισμός του τίτλου
των εξουδετερωτικών αντισωμάτων (σε ορό ή
ΕΝΥ).
Η ειδικότητα της ανίχνευσης επιβεβαιώνεται με
την αύξηση του τίτλου σε δεύτερο δείγμα ορού,
κατά τη φάση ανάρρωσης.
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ
Μέθοδος ιδιαίτερα δύσκολη και χρονοβόρα,
Γίνεται σε εξειδικευμένα εργαστήρια .
vpitiriga@med.uoa.gr-Εργ. Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α.
WNV was first recognized when isolated from a feverish woman in the West Nile District of Uganda in 1937. Since then, WNV has been found in humans, birds, and other vertebrates in Africa, Eastern Europe, West Asia, and the Middle East. Over the last 50 years, there have been several significant outbreaks of WNV. Based on extensive studies done in Egypt in the 1950s, the ecology of the disease was found to vary greatly depending on the prevalence of the disease. At one epidemiological extreme are areas where WNV circulates in most years and uncomplicated WN fever is a mild and common childhood disease that is easily overlooked among many other febrile conditions. Therefore, high prevalence of background immunity is present and increases with age, and WN fever epidemics and WN meningoencephalitis cases are rare. At the other extreme are the industrialized urban areas, where little or no previous WNV activity has occurred. Aging and immunologically naive populations encounter this virus for the first time, and a preponderance of neuroinvasive cases have been observed. Israel also experienced several outbreaks in the 1950s. In 1957, nursing homes in Israel reported severe neurologic disease and death associated with West Nile fever.
Although it is unknown which species are most responsible for transmission to humans in the U.S., the Culex species are the most important vectors in maintaining the West Nile virus cycle. However, 43 different species of mosquitoes have been found harboring WNV in the US. Many different types of mosquitoes throughout the world have also been found to transmit WNV. WNV has been isolated from ticks in Asia and Russia, but their role in virus transmission is still unclear at this time. Upper photo: Mosquito larvae in water. Lower photo: Female Culex mosquito laying eggs on water in an egg raft formation. Image from CDC website.
In 2002, the CDC documented WNV in a lab worker as a result of a wound sustained from a scalpel while removing the brain from a blue jay. A second laboratory acquired case was also reported in 2002 by CDC. This case was the result of a needle stick to the finger in a worker harvesting WNV-infected mouse brains. West Nile virus was also found to be present in the blood supply in 2002. Twenty three cases of WNV infection were reported to have been acquired after receiving blood components from 16 WNV-viremic blood donors. This prompted blood collection agencies to begin screening blood donations with WNV nucleic acid-amplification tests. During 2003, 737 donors were found to be presumptive West Nile viremic donors and their donations were subsequently quarantined and discarded. Two cases of confirmed blood transfusion associated WNV were documented in 2003.
The incubation period for WNV is approximately 3-14 days. Approximately 80% are persons infected with WNV have no signs or symptoms. Approximately 20% of those infected develop a mild illness, termed “West Nile Fever.” Uncomplicated WN fever typically begins with sudden onset of fever (usually &gt;39 oC), headache, and myalgia, often accompanied by gastrointestinal symptoms. The acute illness usually lasts 3-6 days, but prolonged fatigue is common. In earlier epidemics in which WN fever cases predominated—up to half of the patients had a generalized roseolar or maculopapular rash that lasted up to a week and resolved without desquamation. Generalized lymphadenopathy was also common. Rash is typically seen more commonly in children. By contrast, in more recent epidemics in which WN meningoencephalitis cases predominated, no more than 22% of patients had skin rash and less than 5% had lymphadenopathy. The reasons for these apparent differences are unknown.
Approximately 1 in 150 WNV infections will result in severe neurological disease. The more severe disease due is called “West Nile encephalitis,” “West Nile meningitis” or “West Nile meningoencephalitis.” Encephalitis refers to an inflammation of the brain, meningitis is an inflammation of the membrane around the brain and the spinal cord, and meningoencephalitis refers to inflammation of the brain and the membrane surrounding it. The symptoms of these severe infections include headache, high fever, neck stiffness, stupor, disorientation, coma, tremors, convulsions, muscle weakness, and paralysis. Severe neurological disease due to WNV infection has occurred in patients of all ages. Year-round transmission is possible in some areas, therefore WNV should be considered in all persons with unexplained encephalitis and meningitis.
Among those with severe illness due to West Nile virus, case-fatality rates range from 3% to 15% and are highest among the elderly. Overall deaths occur in approximately 1 in 1,000 infections.