3. A ARQUITECTURA RELIXIOSA O TEMPLO ROMANO A relixiosidade romana, ao igual ca grega, estaba baseada nunha complexa mitoloxía xerarquizada , chea de divindades (moitas delas provintes do Olimpo grego) e das sociedades orientais conquistadas. Este feito favoreceu o sincretismo relixoso , trazo distintivo da civilización romana até a conversión do Estado romano ao cristianismo. Ademais era unja relixiosidade doméstica , con deuses familiares (mans, lares e penates) aos que se ofrecían xestos de respecto, dons e pregarias. O propio emperador , como Pontifex Máximus , exercía de intermediario entre o Estado e os deuses
10. Templo circular de Vesta en Roma, 142 a.C. De planta circular e orde corintia. Levántase sobre un basamento. Construiuse en época republicana para manter nel o lume sagrado da deusa Vesta
11. A súa forma circular determinou o nome que levou moito tempo, Templo de Vesta, até que unha inscrición, que posiblemente coresponde á basa da súa estatua de culto, aportou unha información moi distinta: o templo estaba dedicado a Hércules Víctor Olivarius , patrón do comercio de aceite. O doador chamábase Marcus Octavius Herrenus ; e o escultor, Scopas minor , un grego do século II. O templo de Hércules Víctor houbo de ser restaurado por Tiberio e perdeu o entablamento orixinal, mais é un períptero corintio de vinte columnas de mármore asentadas nun basamento de toba de Grotta Oscura, elocuente testemuño da helenización da Roma dos Escipións
12. O Panteón de Agripa, 27 a.C. (Reformado en época de Hadriano, s. II)
13. Volumetría do Panteón de Agripa Templo romano dedicado a varias divindades, especialmente a Venus e Marte, construído por mandato do cónsul Agripa, xenro de Augusto, no ano 27 a.C. Despois de varios incendios, que practicamente o arruinaron, reconstruíuse no ano 126, en tempos de Hadriano, atribuóndose a súa construción ao arquitecto Apolodoro de Damasco
14.
15. O PANTEÓN: SECCIÓN Na estrutura interior do Panteón, os romanos souberon conxugar con harmonia a tradicional arquitectura arquitrabada grega coas liñas abovedas características das obras romanas; a esta harmonía corresponde a distribución da parede dividida en dous partes: a inferior está composta por nichos redondos e rectangulares alternos e a superior decorada por delicadas incrustacións de bronce (non existentes na actualidade). Igual xenialidade apréciase na súa planta : unha gran sala circular precedida dun corpo porticado cunha fachada octástila de robustas columnas de pórfido rematado por un frontón
16.
17. Os casetóns da cúpula, antigamente estucados e quizá adornados con estrelas, van reducindo o seu tamaño a medida que avanzan até o centro, acentuando o efecto da perspectiva No exterior a bóveda orixinariamente cubríase con tellas de bronce dourado, que durante o século VI foron arrincadas para o aproveitamento do metal Deste xeito, Bernini, para construír o Baldaquino de San Pedro do Vaticano, extraeu os bronces que adornaban o pórtico
18.
19. A fachada do Panteón, pensada como a dun templo convencional Columnas de orde corintia
20. Interior do Panteón. Revestido de mármores de cores Nichos para as estatuas dos deuses
32. As Termas de Caracalla Un muro porticado (1) arrodeaba as Termas de Caracalla, que constaban de diversas instalacións: vestiarios (2), sala de calor seco (laconicum) (3), sala de auga moi quente (caldarium) (4), sala de auga morna (tepidarium) (5), sala de auga fría (frigidarium) (6), piscina (natatio) (7), ximnasio (palestra) (8).
44. O Coliseo ou anfiteatro flavio Emprega a bóveda de aresta e arcos de reforzo de ladrillo , dispostos a treitos na bóveda de formigón A súa trascendencia para a arquitectura é enorme : os edificios para os grandes espectáculos de masas contemporáneos seguen este modelo creado polos romanos
51. OS MONUMENTOS CONMEMORATIVOS Son fillos do desexo de gloria terrea do pobo romano. Serven para testemuñar a grandeza do seu imperio e as fazazas dos seus emperadores e xenerais. Adoitan situarse no Foro, no cruzamento de calzadas ou noutros lugares importantes. Trátase, pois, dunha arquitectura propagandística ARCO DE TRIUNFO COLUMNA CONMEMORATIVA
52.
53. Ten forma de porta de cidade, illada do resto da muralla. Trátase dun ingreso monumental. Este modelo arquitectónico combina o arco e elementos adintelados (entablamento), con profusión de elementos decorativos como columnas de orde corintia e relevos que narran as fazañas do personaxe a quen se honra A maioría foron construídos en pedra ou mármore e conservamos máis de 100 exemplos Arco de triunfo del emperador Tito
57. A COLUMNA CONMEMORATIVA A COLUMNA TRAXANA COLUMNA DE MARCO AURELIO Construción de invención romana, ten a mesma finalidade e ubicación que o arco de triunfo . O seu fuste está percorrido por relevos históricos dispostos de forma helicoidal , e na parte superior aparece a estatua do emperador realizada en bronce
![A ARQUITECTURA ROMANA: TIPOLOXÍAS ,[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object]](https://image.slidesharecdn.com/cfakepatharqromana-091111051133-phpapp01/85/A-arquitectura-romana-1-320.jpg)
