8.2.2017, Ήλε μ' εσέν ντο αγαπούν, Χαριτίδης Κ. Ιωάννης "Χαρίτον"
1. Ήλε μ’ εσέν ντο αγαπούν
Χαριτίδης Κ. Ιωάννης,
Αναστενάζ’νε τα ρα≤
κι’ η βρούλα σ’ βρούλα μ’ ίνεται
Ήλε μ’ εσέν ντο αγαπούν, μυστήρεψον
εσέν ποίος ’κι εζέλεψεν,
Τα κεμερόπαν λά®κεσαι, ’ς ση χώρας τα κορτζόπαν,
≤είλâν και μάγλαν λαλα≤εύ’ς, γαϊτέν
Εσύ είσαι ο σεβνταλής, τη ουρανούν το βρύμαν,
κι’ ογώ τση γης ο περι®
Αναστενάζουν τα βουνά
και η φλόγα σου γίνεται φλόγα μου
Ήλιε μου το πώς αγαπ
εσένα και ποιος δεν σε ζήλεψε, που βρέθηκε στο σκοτάδι της μοναξιάς,
Τις καμαρούλες τριγυρνάς, στα κοριτσάκια της χώρας,
χείλια και μάγουλα χαϊδεύεις, μεταξένια φρυδάκια.
Εσύ είσαι ο ερωτιάρης, του ουρανού η περιουσία,
και εγώ της γης ο δυστυχής,
Προστατεύεται από τον N.2121
περί
8.2.2017
Ήλε μ’ εσέν ντο αγαπούν,
Χαριτίδης Κ. Ιωάννης, Χαρίτον.
Αναστενάζ’νε τα ρα≤äν, χαρχαταρούν τ’ ορμίαν
κι’ η βρούλα σ’ βρούλα μ’ ίνεται, ντο κολλίζ’ την καρδία μ’
./.
εσέν ντο αγαπούν, μυστήρεψον ’μεν μίαν
εσέν ποίος ’κι εζέλεψεν, ντ’ εβρέθεν ’ς σην σκοτίαν,
./.
Τα κεμερόπαν λά®κεσαι, ’ς ση χώρας τα κορτζόπαν,
ν και μάγλαν λαλα≤εύ’ς, γαϊτένâν οφρυδόπαν.
./.
Εσύ είσαι ο σεβνταλής, τη ουρανούν το βρύμαν,
κι’ ογώ τση γης ο περι®äντ’ς, και τη σεβντάς το ποίημαν
Μετάφραση στην Ν.Ε.
Αναστενάζουν τα βουνά, κάμνουν θορύβους οι ρεματιές
και η φλόγα σου γίνεται φλόγα μου, που καίει την καρδιά μου,
./.
πώς αγαπούν εσέν, εκμυστηρεύσου με μία μόνο φορά,
εσένα και ποιος δεν σε ζήλεψε, που βρέθηκε στο σκοτάδι της μοναξιάς,
./.
Τις καμαρούλες τριγυρνάς, στα κοριτσάκια της χώρας,
χείλια και μάγουλα χαϊδεύεις, μεταξένια φρυδάκια.
./.
ο ερωτιάρης, του ουρανού η περιουσία,
και εγώ της γης ο δυστυχής, το δημιούργημα ενός
Προστατεύεται από τον N.2121-1993
περί Πνευματικών Δικαιωμάτων
χαρχαταρούν τ’ ορμίαν,
καρδία μ’,
’μεν μίαν,
ντ’ εβρέθεν ’ς σην σκοτίαν,
Τα κεμερόπαν λά®κεσαι, ’ς ση χώρας τα κορτζόπαν,
ν οφρυδόπαν.
Εσύ είσαι ο σεβνταλής, τη ουρανούν το βρύμαν,
ντ’ς, και τη σεβντάς το ποίημαν
κάμνουν θορύβους οι ρεματιές,
καρδιά μου,
μία μόνο φορά,
εσένα και ποιος δεν σε ζήλεψε, που βρέθηκε στο σκοτάδι της μοναξιάς,
Τις καμαρούλες τριγυρνάς, στα κοριτσάκια της χώρας,
χείλια και μάγουλα χαϊδεύεις, μεταξένια φρυδάκια.
ο ερωτιάρης, του ουρανού η περιουσία,
ενός έρωτα,