1. ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ.
ανθρωπος δημιουργει διαφορα οικοδομικα εργα για διευκολινει τη ζωη του.Κανει διαφορες
κατασκευες για την κατοικια του,τον τοπο εργσιας του,την επικοινωνια με αλλους λαους και
πολιτισμους.Σπιτια.Υπαρχουν και υπηρχαν διαφορα ειδη σπιτιων.Τα σπιτια στην
αρχαιοτητα.Στην Παλαιολιθική εποχή (600.000-9/8.000 π.Χ.) οι άνθρωποι ζούσαν από το
κυνήγι και γι’ αυτό ήταν αναγκασμένοι να ακολουθούν τα ζώα στις μετακινήσεις τους.
Συνήθως κατέφευγαν προσωρινά σε σπήλαια ή σε πρόχειρες καλύβες που έφτιαχναν από
κλαδιά. Oι καλύβες αυτές αποτελούν την αρχαιότερη κατασκευή ανθρώπινης κατοικίας. Στη
Νεολιθική εποχή (9/8.000- 3.000 π.Χ.) δημιουργήθηκαν οι πρώτοι μόνιμοι οικισμοί, ως
αποτέλεσμα της γενικότερης μεταβολής του τρόπου ζωής των ανθρώπων, οι οποίοι έγιναν
γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Oι νεολιθικοί οικισμοί ήταν συχνά οχυρωμένοι και αποτελούνταν
από σπίτια κυκλικά ή ορθογώνια με ένα ή δύο δωμάτια, μικρά παράθυρα και εστία.
Oι πρώτες πόλεις σχηματίστηκαν στη Μεσοποταμία και στην Αίγυπτο την Εποχή του Χαλκού
(3.000-1.200 π.Χ.). Τα σπίτια στη Μεσοποταμία ήταν συνήθως διώροφα, με εσωτερική αυλή
(αίθριο), άλλοτε στεγασμένη και άλλοτε όχι. Τα σπίτια των πλουσίων είχαν και
δευτερεύουσες αυλές, ιδιωτικά ιερά, λουτρά με αποχέτευση και δωμάτια υποδοχής.
Στην Αίγυπτο, οι φτωχοί κατοικούσαν σε απλά πήλινα ορθογώνια σπίτια. Oι κατοικίες των
πλουσίων ήταν ισόγειες και πολύ ευρύχωρες. Διέθεταν και χώρους υγιεινής, καθώς και
δωμάτια για τους δούλους.
Oι κατοικίες στην αρχαία Ελλάδα (12ος-1ος αι. π.Χ.) ήταν ορθογώνιες, με δωμάτια γύρω από
μια ακάλυπτη εσωτερική αυλή (αίθριο) που αποτελούσε και την κύρια πηγή για το φωτισμό
και αερισμό των χώρων. Το ισόγειο περιλάμβανε τον ανδρώνα (δωμάτιο όπου τελούνταν τα
συ-
5 ΚΑΤOΙΚΙΑ
μπόσια), το καθημερινό, την τραπεζαρία, την κουζίνα, το λουτρό και ένα κελάρι. Τα
υπνοδωμάτια, ο γυναικωνίτης και τα δωμάτια των δούλων βρίσκονταν στον πάνω όροφο. Τα
θεμέλια ήταν λίθινα και οι τοίχοι από πηλό και ξύλο, ενώ οι στέγες σκεπάζονταν με
κεραμίδια. Γενικά, τα σπίτια ήταν απλά, χωρίς ιδιαίτερη πολυτέλεια, σύμφωνα με το λιτό
τρόπο ζωής των αρχαίων Ελλήνων.
2. Oι Ρωμαίοι (6ος αι. π.Χ.-5ος αι. μ.Χ.) κατοικούσαν σε τριών ειδών σπίτια: μονοκατοικίες,
επαύλεις και πολυώροφα κτίρι
Στα χρόνια του Μεσαίωνα στη Δυτική Ευρώπη (5ος-15ος αι. μ.Χ.), οι αριστοκράτες ζούσαν
στην ύπαιθρο, σε οχυρωμένες κατοικίες. Κάθε κατοικία αποτελούνταν από έναν τριώροφο
πέτρινο πύργο όπου ζούσε ο άρχοντας, και διάφορους βοηθητικούς χώρους που βρίσκονταν
σε μια αυλή περιφραγμένη με πέτρινο τείχος.
Oι χωρικοί κατοικούσαν σε απλές φτωχικές καλύβες. Αστικές κατοικίες άρχισαν να
δημιουργούνται μετά το 1000 μ.Χ., όταν άρχισαν να σχηματίζονται οι πρώτες πόλεις. Τα
σπίτια αυτά, συνήθως ξύλινα, ήταν διώροφα ή τριώροφα.
3. Την εποχή της Αναγέννησης (15ος-16ος αι. μ.Χ.), δημιουργήθηκαν δύο τύποι κατοικίας που
επέζησαν επί αιώνες στην Ευρώπη, το μέγαρο και η έπαυλη. Κάθε μέγαρο καταλάμβανε ένα
ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. Είχε εσωτερική αυλή με κιονοστοιχίες, ακολουθώντας την
ελληνορωμαϊκή αρχιτεκτονική και συνήθως ήταν τριώροφο και πέτρινο. Oι επαύλεις ήταν
μεγαλοπρεπή κτίρια που κτίζονταν στην εξοχή.
ΚΑΤOΙΚΙΑ
Κατά το 17ο αιώνα, εποχή του ρυθμού Μπαρόκ, οι αρχοντικές κατοικίες στολίζονταν με
πλούσια διακόσμηση και είχαν πολλά μικρά δωμάτια. Κατά το 18ο αιώνα το κίνημα του
Νεοκλασικισμού, που εμπνεόταν από την ελληνορωμαϊκή τέχνη, επηρέασε πολύ την
κατοικία. Έτσι, η διαρρύθμιση και η διακόσμηση των σπιτιών έγιναν πιο απλές. Κατά το 19ο
αιώνα, η Βιομηχανική Επανάσταση επέδρασε στον τομέα της κατοικίας. Κυριαρχούσαν τα
μεγάλα αστικά σπίτια, με πολυτέλεια και ανέσεις που άρχισε να προσφέρει η τεχνολογία.
Συγχρόνως άρχισαν να κτίζονται και πολυκατοικίες, για να στεγαστεί ο μεγάλος αριθμός των
εργατών.
4. Ωστόσο, οι μεγαλύτερες αλλαγές συνέβησαν κατά τον 20ό αιώνα. Η αύξηση των
μεγαλουπόλεων, η μεγάλη τεχνολογική πρόοδος και η χρήση νέων υλικών οικοδομής,
κυρίως του μπετόν-αρμέ, άλλαξαν ριζικά την κατοικία. Επικράτησαν οι πολυκατοικίες,
σχεδόν ομοιόμορφες, με διαμερίσματα-κουτιά. Αυτά πρόσφεραν ανέσεις, αλλά ήταν
σχεδιασμένα χωρίς ενδιαφέρον για την ομορφιά του χώρου και την ποιότητα ζωής των
ανθρώπων. Από τα τέλη του αιώνα όμως άρχισε να γίνεται προσπάθεια ώστε να κτίζονται
κατοικίες που να έχουν καλύτερη σύνδεση με το περιβάλλον και με τον άνθρωπο.
ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΣΠΙΤΙΑ.
Μια από τις υπηρεσίες μας είναι η μελέτη και εγκατάσταση κυκλωμάτων και συστημάτων
για την υλοποίηση εφαρμογών έξυπνου σπιτιού.
Χαρείτε την πολύ μεγάλη ασφάλεια, την εξοικονόμηση ενέργειας, τον έλεγχο και την ευκολία
που σας παρέχει ένα έξυπνο σπίτι, χρησιμοποιώντας τη σύγχρονη τεχνολογία σε λογικό
κόστος.
Ελέγξτε το σπίτι σας ό,που κι αν βρίσκεστε: από ένα τηλεχειριστήριο, τηλέφωνο, ασύρματο
τοπικό δίκτυο (WLAN) ή το Διαδίκτυο (Internet) (μέσω υπολογιστή ή κινητού)! Σβήστε την
ξεχασμένη ηλεκτρική κουζίνα ή το θερμοσίφωνα, κόψτε το νερό, ρυθμίστε τη θερμοκρασία,
ανοίξτε την εξώπορτα σε πρόσωπο που το εμπιστεύεστε και πολλά άλλα.
Μια λύση αυτοματισμού κατοικίας παρέχει στον ένοικο μια σειρά από πολύτιμα
πλεονεκτήματα, εφόσον τα επιλέξει από εμάς:
Ο ένοικος μπορεί να διαχειριστεί τις κύριες ηλεκτρικές λειτουργίες της κατοικίας από
οποιοδήποτε τονικό τηλέφωνο, σταθερό ή κινητό, όταν βρίσκεται μακριά από την κατοικία.
Οι λειτουργίες αυτές είναι:
o το σβήσιμο της ηλεκτρικής κουζίνας και του θερμοσίφωνα,
o το άναμμα και σβήσιμο των κύριων φώτων,
5. o το άναμμα και σβήσιμο του καλοριφέρ,
o το κλείσιμο του γενικού διακόπτη νερού,
o το πότισμα των φυτών και
o το ανέβασμα και κατέβασμα των ρολών και των τεντών, εάν αυτά είναι ηλεκτρικά.
Δίνεται η δυνατότητα ρύθμισης της έντασης του φωτισμού στα κατάλληλα σημεία (συνήθως
το σαλόνι και το υπνοδωμάτιο). Ο ένοικος μπορεί να αυξάνει ή να μειώνει την ένταση του
φωτισμού κρατώντας πατημένο το διακόπτη μέχρι να πετύχει την επιθυμητή ένταση.
Μια σειρά υποδαπέδιων σωληνώσεων εξασφαλίζει:
o διανομή τηλεφωνικού σήματος στα κύρια σημεία της κατοικίας,
o διανομή τηλεοπτικού σήματος στα κύρια σημεία της κατοικίας,
o δυνατότητα επέκτασης του τηλεφωνικού σήματος σε άλλα σημεία στο μέλλον, χωρίς
σκαψίματα και βαψίματα,
o δυνατότητα μελλοντικής δημιουργίας δικτύου υπολογιστών, ώστε να μπορεί να
χρησιμοποιεί κάποιος τον υπολογιστή του από περισσότερα σημεία της κατοικίας του,
έχοντας πρόσβαση στον εκτυπωτή που βρίσκεται σε σταθερό σημείο, πρόσβαση στο
Διαδίκτυο (Internet) ή χρήση των παραπάνω λειτουργιών από κοινού μεταξύ δύο ή
περισσότερων υπολογιστών (π.χ., του πατέρα από το γραφείο και του κάθε παιδιού από το
δωμάτιό του).
Είναι απλά μοναδικό να ζεις σε ένα τέτοιο σπίτι με τόσους αυτοματισμούς με τόσες ευκολίες
που θα κάνουν την ζωή σου πιο εύκολη. Ας περάσουμε από το συνηθισμένο και από το
καθιερωμένο στη ζωή της ευκολίας και της τεχνολογίας.
2. ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΠΙΤΙ 2011
α). ΘΕΡΜΟΠΡΟΣΟΨΗ ΚΤΙΡΙΩΝ
6. Η θερμοπρόσοψη ή εξωτερική θερμομόνωση ή εξωτερική μόνωση όπως αποκαλείται, είναι
ένα σύστημα πολλαπλών στρώσεων που αγκαλιάζει όλο το κτίριο παρέχοντάς του
θερμομόνωση, προστασία και αισθητική.
Η πρόθεση είναι να προστατευθεί το κτίριο σε κάθε κομμάτι του, κάθε του λεπτομέρεια, έτσι
ώστε να μην υπάρχουν αμόνωτα κομμάτια (θερμογέφυρες).
β). ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΤΖΑΚΙΑ
Τα ενεργειακά τζάκια είναι εστίες κλειστού τύπου κατασκευασμένες από πυρότουβλα ή
μαντέμι με κατάλληλο πυρίμαχο τζάμι. Ο βαθμός απόδοσης των εστιών αυτών είναι
εξαιρετικά υψηλός (70–75 %) χάρις στην ελεγχόμενη καύση τους.
Τα ενεργειακά τζάκια επομένως εξοικονομούν σημαντικά ποσά θερμικής ενέργειας και
αποδεικνύονται ιδιαίτερα οικονομικά ως προς τη λειτουργία τους, ενώ παράλληλα είναι
φιλικά προς το περιβάλλον.
Ανάλογα με τον τρόπο λειτουργίας, διακρίνονται σε:
• Συνεχούς καύσης με αεροστεγή θάλαμο, για μεγάλη διάρκεια καύσης συγκεκριμένης
ποσότητος ξύλων, πού υπερβαίνει τις 10 ώρες.
• Διακεκομμένης καύσης, χωρίς αεροστεγές σφράγισμα, με διάρκεια καύσης μικρότερη των
10 ωρών για συγκεκριμένη ποσότητα ξύλων.
• Με επανάκαυση καπναερίων (οικολογικά) Τα καπναέρια της πρωτογενούς καύσης
καίγονται με δευτερεύουσα φλόγα πριν εισαχθούν στη χοάνη απαγωγής, χαρίζοντας έτσι το
εντυπωσιακό θέαμα της διπλής φλόγας.
Τα ενεργειακά τζάκια είναι απόλυτα ασφαλή και χάρις στο πυρίμαχο τζάμι τους, μπορούμε
άνετα να αφήσουμε τη φωτιά να καίει και να απομακρυνθούμε άφοβα από το χώρο.
γ). ΘΕΜΕΛΕΙΑΚΗ ΓΕΙΩΣΗ
Η θεμελιακή γείωση σύμφωνα με το ΦΕΚ 1222/05-09-2006 τεύχος Β΄ αριθ. Φ. Α΄
50/12081/642 άρθρο 2, καθίσταται πλέον υποχρεωτική σε όλες τις νεοαναγειρόμενες εκ
θεμελίων οικοδομές. Η θεμελιακή γείωση εφαρμόζεται ως βασική γείωση προστασίας και
7. λειτουργίας.
Σκοπός της κατασκευής της γείωσης είναι η προστασία των ανθρώπων από ηλεκτροπληξία εξ
επαφής.
Ως γειωτής εγκαθίσταται ταινία χαλύβδινη θερμά επιψευδαργυρωμένη (St/tZn) διαστάσεων
30x3,5 mm με πάχος επιψευδαργύρωσης 500gr/m2 εντός των θεμελίων του κτιρίου
(θεμελιακή γείωση) προκειμένου να επιτευχθούν:
* Χαμηλή τιμή αντίστασης γείωσης.
* Αντοχή στο χρόνο από πλευρά διάβρωσης του γειωτή.
* Ευκολία στη δημιουργία κύριων και συμπληρωματικών ισοδυναμικών συνδέσεων.
* Χαμηλό κόστος έναντι άλλων συμβατικών γειωτών.
* Μελλοντική χρήση του θεμελιακού γειωτή και ως γείωση αντικεραυνικής προστασίας
Στην περίπτωση αυτή (πρόβλεψη εγκατάστασης) απαιτείται ιδιαίτερη μελέτη, η οποία θα
εντάσσει (προσαρμόζει) τη γείωση της αντικεραυνικής προστασίας με την θεμελιακή γείωση.
δ). ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΤΖΑΜΙΑ
Η μέγιστη όμως απόδοση θερμομόνωσης σε ένα διπλό θερμομονωτικό κρύσταλλο,
επιτυγχάνεται με την παρουσία ενεργειακού υαλοπίνακα. Ο Ενεργειακός υαλοπίνακας είναι
ένα γυαλί επιστρωμένο με διάφορα υπεροξείδια μετάλλων, και αποτελούν ένα φίλτρο
θερμότητας επάνω στο γυαλί. Ο ενεργειακός υαλοπίνακας σε ένα διπλό θερμομονωτικό
κρύσταλλο συνοδεύεται συνήθως από ένα κρύσταλλο διάφανο ή ένα ασφαλείας ενώ το κενό
αέρος ενδιάμεσά τους αντικαθίσταται από Argon. Η θερμομόνωση γίνεται η μέγιστη δυνατή
κι έτσι προσφέρουν εξοικονόμηση ενέργειας.
Σε έναν υπολογισμό θερμικής απώλειας, υπολογίζουμε διάφορους συντελεστές όπως ο
συντελεστής Θερμοπερατότητας, ο συντελεστής σκίασης κλπ.
8. Το ενεργειακό κρύσταλλο σε σύγκριση με ένα απλό διπλό έχει μεχρι και τριπλάσια απόδοση
θερμομόνωσης.
ε). ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΣΚΟΥΠΑΣ ΚΤΙΡΙΩΝ
ΚΑΘΑΡΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΤΕΡΟΣ ΑΕΡΑΣ
Η κεντρική ηλεκτρική σκούπα είναι ένα σύστημα υψηλής τεχνολογίας, το οποίο
κατασκευάστηκε με σκοπό, όχι μόνο να προσφέρει την μέγιστη καθαριότητα στους
εσωτερικούς χώρους, αλλά να βελτιώσει την ποιότητα του αέρα και να δημιουργήσει μια
μικρή όαση ευφορίας και ασφάλειας στους χώρους διαβίωσης και εργασίας.
Είναι ένα σύστημα απόλυτα διακριτικό και σε νεόχτιστα κτίρια αφομειώνεται πλήρως στον
χώρο που εγκαθίσταται με μοναδικό ορατό στοιχείο τις υποδοχές ανάρροφησης οι οποίες
είναι πλήρως συμβατές με τις πιο διαδεδομένες διακοσμητικές πλάκες που τοποθετούνται
στις πρίζες ρεύματος. Αλλά και στην περίπτωση ενός παλαιού κτιρίου όπου μπορεί να
απαιτηθεί και εγκατάσταση εξωτερικών σωληνώσεων, η μικρή διάμετρος των σωλήνων δεν
επηρρεάζει την καλαισθησία του χώρου.
Το σπίτι (ή οικία ή κατοικία) είναι ένα κτήριο που χρησιμοποιείται για στέγαση ανθρώπων.
Συνήθως έχει τοίχους και οροφή για να προστατεύει τον εσωτερικό του χώρο από τη βροχή,
τον άνεμο, τη ζέστη και το κρύο. Εκτός από ανθρώπους, στα σπίτια συχνά βρίσκει κανείς και
ζώα, είτε ως κατοικίδια είτε ως ανεπιθύμητους επισκέπτες (π.χ. ποντίκια). Η λέξη "σπίτι"
μπορεί επίσης να αναφέρεται στον χώρο που στεγάζονται ζώα, κυρίως σε ζωολογικό κήπο.
Οικογένειες, καθώς και άλλες κοινωνικές ομάδες, συνήθως ζουν μόνιμα σε σπίτια. Πολλοί
άνθρωποι εγκαταλείπουν το σπίτι τους κατά τη διάρκεια της ημέρας για λόγους εργασίας και
ψυχαγωγίας και επιστρέφουν σε αυτό για ύπνο, ξεκούραση ή για άλλες δραστηριότητες.
Κάθε σπίτι έχει τουλάχιστον μία είσοδο, συνήθως μια πόρτα ή πύλη, αν και κάποια
πρωτόγονα σπίτια είχαν την πρόσβαση από την οροφή ή με σκάλα. Πολλά σπίτια έχουν πίσω
πόρτα η οποία οδηγεί στη λεγόμενη πίσω αυλή. Κατά κανόνα, σε ένα σπίτι υπάρχουν επίσης
9. αρκετά παράθυρα τα οποία αφήνουν να μπαίνει φυσικό φως και καθαρός αέρας και
παρέχουν θέα προς τα έξω.
Εκτος απο σπιτια ο ανθρωπος χτιζει και αλου ειδους κτιρια.Οπως Τα κτήρια στο
σύνολο ή τα τμήματά τους κατατάσσονται στα παρακάτω είδη, με βάση την χρήση
τους (σύμφωνα με τον Κτιριοδομικό κανονισμό):
Κατοικίες: μονοκατοικίες, πολυκατοικίες, κοινόβια
Προσωρινής διαμονής: ξενοδοχεία, ξενώνες, οικοτροφεία
Γραφεία: γραφεία επιχειρήσεων, ελευθέρων επαγγελματιών, δημοσίων
υπηρεσιών, υπηρεσιών τοπικής αυτοδιοίκησης, βιβλιοθήκες
Εμπορικών δραστηριοτήτων: καταστήματα, φαρμακεία, κουρεία, κομμωτήρια,
εμπορικά κέντρα, αγορές, υπεραγορές
Συνάθροισης κοινού: δικαστήρια, θέατρα, κινηματογράφοι, μουσεία, ναοί,
εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, καφενεία, κέντρα διασκέδασης, τράπεζες, χώροι
συναυλιών, αθλητικών συγκεντρώσεων, αίθουσες αναμονής επιβατών, αίθουσες
πολλαπλών χρήσεων, αίθουσες συνεδρίων
Εκπαίδευσης: νηπιαγωγεία, σχολεία, γυμνάσια, λύκεια, ανώτερης και ανώτατης
εκπαίδευσης, φροντιστήρια
Υγείας και κοινωνικής πρόνοιας: νοσοκομεία, κλινικές, ιατρεία, αγροτικά ιατρεία,
υγειονομικοί σταθμοί, κέντρα υγείας, ψυχιατρεία, ιδρύματ ατόμων με ειδικές
ανάγκες, ιδρύματα χρονίως πασχόντων, οίκοι ευγηρίας, βρεφοκομεία, βρεφικοί
και παιδικοί σταθμοί
Σωφρονισμού: κρατητήρια, αναμορφωτήρια, φυλακές
Βιομηχανίες - βιοτεχνίες: εργοστάσια, διυλιστήρια, σταθμοί παραγωγής ενέργειας,
βιοτεχνικές εγκαταστάσεις, συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, ξυλουργεία,
ερευνητικά εργαστήρια, παρασκευαστήρια τροφίμων, καθαριστήρια, σιδερωτήρια,
οργανωμένα πλυντήρια ρούχων, αυτοτελή κέντρα μηχανογράφησης
Αποθήκες: γενικές, αγροτικές, μουσείων, καταστημάτων, λιμενικά υπόστεγα
Στέγασης ζώων: σταύλοι, βουστάσια, χοιροστάσια, πτηνοτροφεία
Στάθμευσης αυτοκινήτων και πρατήρια υγρών καυσίμων: χώροι στάθμευσης
αυτοκινήτων, δικύκλων κλπ. , πρατήρια υγρών καυσίμων, πλυντήρια αυτοκινήτων
Λοιπές χρήσεις: όσα δεν εμπίπτουν σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες
Επεισης ο ανθρωπος φτιαχνει γεφυρες για να διευκολινει τη συγκινωνια και την
εποικινωνια του.Να λιγα λογια για τις γεφυρες.Οι γέφυρες στην Ελλάδα
χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για την διευκόλυνση των μεταφορών, πχ. στη διάβαση
10. ποταμών οι οποίοι φουσκώνουν κατά τη διάρκεια του χειμώνα[1], ενώ έχουν
χρησιμοποιηθεί υδατογέφυρες για την μετακίνηση νερού, πχ. σε ρωμαϊκά
υδραγωγεία[2]. Επίσης, πέρα από τις τεχνητές γέφυρες στην Ελλάδα έχουν
καταγραφεί τουλάχιστον 26 φυσικές γέφυρες, οι οποίες είναι προϊόν καρστικής
αποσάθρωσης, κατολισθήσεων ή διάβρωσης.
ΔΡΟΜΟΙΗ
Εγνατία Οδός (Αυτοκινητόδρομος 2, Α2) είναι ο μεγαλύτερος αυτοκινητόδρομος της Ελλάδας
με μήκος 670 χλμ. Ξεκινάει από την Ηγουμενίτσα, διασχίζει ολόκληρη τη βόρεια Ελλάδα, και
καταλήγει στα Ελληνοτουρκικά σύνορα στους Κήπους. Έχει δύο κλάδους με διαχωριστική
νησίδα στη μέση και κάθε κλάδος έχει δύο λωρίδες κυκλοφορίας και δεξιά λωρίδα έκτακτης
ανάγκης. Η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα είναι τα 130 χλμ./ώρα. Η κατασκευή του
ξεκίνησε το 1994 και ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο 2009. Το όνομά του το πήρε από την
Αρχαία Εγνατία Οδό που διέσχιζε την ίδια περίπου περιοχή. Η Εγνατία Οδός
κατασκευάστηκε πάνω στην Εθνική Οδό 2. Η Εγνατία Οδός είναι το ελληνικό κομμάτι του
διευρωπαϊκού άξονα Ε90. Διασταυρώνεται με τους αυτοκινητοδρόμους:
Α5/Ε951 (Ιόνια Οδός),
Ε853 (Κακαβιά-Ιωάννινα)
Ε92 (Ηγουμενίτσα-Βόλος)
11. Α3/Α27/Ε65 (Κεντρική Οδός)
Α29 (Κρυσταλλοπηγή-Σιάτιστα)
Α27/Ε65 (Κοζάνη-Νίκη)
Α1/Ε75 (Εύζωνοι-Αθήνα)
Α25/Ε79 (Προμαχώνας-Θεσσαλονίκη)
Α23 (Κομοτηνή-Νυμφαία)
Α21/Ε85 (Ορμένιο-Αρδάνιο).
Συνδέεται επίσης με τους κάθετους οδικούς άξονες:
ΕΟ 4α (Βέροια-Έδεσσα)
Καβάλα - Εξοχή
Ξάνθη - Εχίνος
Τροφοδοτείται από 4 λιμάνια και 6 αεροδρόμια, και περιέχει πλήθος σηράγγων, γεφυρών
και ανισόπεδων κόμβων. Τη διαχείριση και συντήρηση του αυτοκινητοδρόμου έχει αναλάβει
η Εγνατία Οδός Α.Ε. η οποία κατασκευάζει παράλληλα και 5 κάθετους οδικούς άξονες που
συνδέουν την Εγνατία με τα βόρεια σύνορα της χώρας.
Η Εγνατία οδός είναι γνωστή και ως ο δρόμος όπου βρίσκουν τον θάνατο πολλές αρκούδες
που προσπαθούν να τον διασχίσουν, εξαιτίας έλλειψης κατασκευής ειδικών προστατευτικών
κιγκλιδωμάτων κατά την κατασκευή του δρόμου. Εξαιτίας αυτής της παραμελήσεως ωθεί
δεκάδες αρκούδες από τότε που δόθηκε στην κυκλοφορία ο δρόμος.gr/article/neo-troxaio-stin-
egnatia-odo-me-8ima-arkoida--</ref>[1]. Μόνο για τους 8 πρώτους μήνες του 2012,
έχουν σκοτωθεί 12 αρκούδες[2]. ΑΡΧΑΙΟΙ ΔΡΟΜΟΙ
Αυτοκρατορία, ένας από τους δύο πιο σημαντικούς δρόμους που ξεκινούσαν από την
πρωτεύουσα Ρώμη ήταν η Via Egnatia, ουσιαστικά προέκταση της Via Traiana. Ξεκινώντας
από τη Ρώμη και με νοτιοανατολική κατεύθυνση διέσχιζε την Απουλία (Puglia), μέχρι την
παραθαλάσσια πόλη Γνάθια (Εgnazia) που βρισκόταν μεταξύ των πόλεων-λιμένων της
Απουλίας Μπάρι και Μπρίντιζι και πιο συγκεκριμένα των πόλεων Monopoli και Fasano στις
δυτικές πλευρές της Αδριατικής. Το επί ιταλικής χερσονήσου χερσαίο οδικό τμήμα
ονομαζόταν Via Traiana προς τιμήν του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού. Ακολουθούσε η
υπερπόντια προέκτασή της από τη Γνάθια στην απέναντι ανατολική πλευρά της Αδριατικής
την αρχαία Επίδαμνο, το σημερινό Δυρράχιο, αποτελώντας ένα είδος πορθμείου μεταξύ των
δυτικών και ανατολικών ακτών της Αδριατικής. Διέσχιζε τη Βαλκανική χερσόνησο από
α(Οχρίδα), Ηράκλεια, Βεύη, Πέλλα, Θεσσαλονίκη, Αμφίπολη, Φιλίππους, Τόπειρο,
Μαξιμιανούπολη και Τραϊανούπολη, συνδέοντας τη νότια Ιταλία και τη δυτική Μεσόγειο με
το Αιγαίο, την ανατολική Μεσόγειο, τον Εύξεινο Πόντο και τελικά την Ασία.
12. Όταν οι Ρωμαίοι αποφάσισαν να κατασκευάσουν έναν από τους πιο σημαντικούς δρόμους
για να συνδέσουν την Αδριατική με τον Ελλήσποντο, δεν ξέφυγαν και πολύ από τα ίχνη του
προρωμαϊκού δικτύου που εκτεινόταν ανάμεσα στις αδριατικές χώρες και στο Αιγαίο
φθάνοντας, πιθανόν, μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, κάτι που αναφέρει και ο Αριστοτέλης. Γι'
αυτό δεν αποτελούν έκπληξη προϊστορικοί και μεταγενέστερων εποχών οικισμοί που
αποκαλύπτουν οι ανασκαφές των τελευταίων χρόνων, με αφορμή τη χάραξη της σύγχρονης
Εγνατίας Οδού.
Ουσιαστικά αποτέλεσε για πάνω από 2.000 χρόνια τον πρώτο οδικό άξονα όπως νοείται στις
μέρες που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην τύχη της Ρώμης και όλων των άλλων δυνάμεων που
κυριάρχησαν στα Βαλκάνια. Ακόμα και πριν την κατασκευή της κατά την διάρκεια των
πολέμων μεταξύ Μακεδόνων και Περσών ακολουθήθηκε πορεία παραπλήσια με την τελική
πορεία της Εγνατίας Οδού.
Ολα αυτα ειναι μονο λιγα απο τα οικοδομικα δημιουργιματα του ανθρωπου.
