2. Zhurmat
ZHURMAT E JASHTME
Në zhurmat e jashtme hynë zhurmat qe i krijon njeriu ( deri në 500 MHz
), p.sh. zhurmat e shkaktuara nga : linjat e tensionit të lartë që e
furnizojnë sistemin, dritat fluroscente, komutatorët e motorëve elektrike,
etj. Zhurmat që i krijon njeriu janë më të dobishme në vendet me
popullsi më të rrallë prandaj paisjet e ndryshme komunikuese siq janë
stacionet satelitore kryesisht vendosen nëpër shkretira.
Zhurma atmosferike: Shkaktohen nga dukuritë qe ndodhin në
atmosferën e tokës. Burim kryesorë i tyre është zbrazja elektrike
atmosferike (rrufeja). Spektri frekuencor i kësaj zhurme shtrihet në tërë
radio-spektrin, ndërsa fuqia e saj është në përpjestim të zhdrejtë me
frekuencën. Kjo domethënë se për frekuencat e ulta është më
problematike zhurma atmosferike sesa për frekuenca mbi 20 MHz.
Zhurma kosmike: Gjenerohet prej Diellit dhe yjeve tjera të paraqitur
me frekuencat 8 MHz – 1.5 GHz.
3. ZHURMAT E BRENDSHME
Zhurmat e brendshme i gjeneron vetë marrësi dhe qarqet tjera. Zhurma
e brendshme i superponohet zhurmës së jashtme dhe ndikimi më i
madh i tyre është në hyrje të qarkut të parë të marrësit (amplifikatori i
parë), sepse sinjali në atë pikë është më i dobët ndërsa zhurma e ka
vlerën më të madhe. Në zhurmë të brendshme hynë : zhurma termike e
cila është njëra prej zhurmave më të rëndësishme në
Telekomunikacion.
Zhurma termike: Zhurma termike shkaktohet nga lëvizja kaotike e
elektroneve nëpër përques. Lëvizja kaotike e elektroneve është veti e
vetë materjes dhe është prezente në të gjitha sistemet temperatura e të
cilave është më e madhe se 0°K. Kështu lëvizja kaotike e elektroneve
nëpër rezistorë nëpër temperaturë T ≥ 0°K e prodhon zhurmën termike
të rezistorit. Tensioni i zhurmës në skaje të rezistorit është madhësi e
rastësishme.
4. Rendesia e Zhurmave
Dëgjimi
Ulja e dëgjimit është simptoma karakteristike e kësaj sëmundjeje dhe
është problemi më shqetësues për këta të sëmurë. Ajo është e tipit
transmetues, ashtu sikurse edhe simptoma e zhurmave dhe në
përqindjen më të madhe të rasteve bëhet më e theksuar me kalimin e
kohës, pra rritet në mënyrë progresive. Shkaku i pakësimit të dëgjimit
lind nga pengesa e transmetimit mekanik të vibracioneve të tingullit nga
membrana timpanike dhe zinxhiri i kockave të dëgjimit në lëngjet
labirintike.
Megjithëse shumica e këtyre pacientëve kanë ulje të dëgjimit në të dy
veshët, ata zakonisht ankohen për theksim dhe rëndim më të madh në
njërën anë. Pacientët e prekur nga otoskleroza vuajnë edhe nga marrje
mendsh, e cila në disa raste i shqetëson mjaft ata. Zhvillimi i vatrës
otospongioze, që ndikon në rritjen e fragjilitetit vestibular, mund të bëhet
shkak i shfaqjes së një sëmundjeje të vërtetë të Menierit.
Në disa raste humbja e dëgjimit humbet karakterin e tipit transmetues
klasik të pastër dhe shoqërohet me një prekje pak a shumë të
konsiderueshme të transmetimit kockor. Nganjëherë ky aspekt labirintik
ndodh në mënyrë sekondare, por përshkruhen edhe forma që e
paraqesin këtë aspekt labirintik që në fillimin e sëmundjes.
5. Zhurmat, si rregull, janë ankesat e para te të sëmurit, për të cilat ai
duhet të paraqitet menjëherë tek mjeku. Me kalimin e kohës këto
zhurma shoqërohen edhe me pakësimin e dëgjimit. Gjithashtu, në
periudha të caktuara vihet re një shtim më i madh i tyre, sidomos në
seksin femër në kohën e shtatzënisë dhe pikërisht në këtë periudhë
të prekurat nga kjo sëmundje duhet të jenë vazhdimisht në kontrollin
e mjekut. Zhurmat kanë karakter dhe intensitet të ndryshëm dhe
nganjëherë bëhen shkak i fillimit të një psikoze të vërtetë. Sipas
studiuesve, këto zhurma mendohet të shkaktohen nga pengesa e
transmetimit të vibracioneve të tingullit, për arsye të ngurtësimit të
yzengjisë ose të mbylljes së dritares së rrumbullakët që ka si pasojë
shtimin e presionit endolabirintik.
