1. Darja Varderburg é unha escritora rusa. Vive e traballa en Moscú,
onde estudou no Instituto Literario. Escribe nun xornal de Moscú
recensións de libros e películas.
O título orixinal desta historia é Doziuljaji Juliane Karavejere e foi
traducido ó galego por Perfecto Andrade e Elena Van Povedskaia
no ano 2007 e publicado por Edicións Sotelo Blanco.
2. Uliana Karaváeva é unha nena de dez anos. Gústanlle moito as
matemáticas, pero nada a ximnasia, e tiña unha lista de inventos
presentados na Academia das Ciencias.
O seu pai era o inventor Karaváev que pasaba as noites no seu
despacho fabricando dispositivos mecánicos.
Un día, canso de facer sempre o mesmo, inventou o primeiro can do
mundo capaz de escavar vinte horas seguidas só comendo unha potaxe.
Chamábase “Toupacán”.
Así, o seu pai decidiu ir a unha mina chamada Espiñosa para
experimentar co toupacán, pero produciuse unha terrible explosión e
perde o coñecemento.
Uliana viu no xornal que un inventor estaba desaparecido por unha
explosión. Entón decidiu facer a mochila e poñerse en camiño na procura
do seu pai…
As aventuras suceden á velocidade dun raio polo que ten o lector
constantemente ocupado.
Uliana paréceme unha rapaza moi atrevida e un pouco rara porque leva
sempre sobre o seu ombro unha “choia”, como ela a chama, pero
realmente é un corvo.
Ela é a principal protagonista e os ladróns Salvaxe e Gato son os
antagonistas. Fasa (aprendiz de policía) tamén é destacado na historia,
porque abandona o seu traballo para axudar a Uliana na viaxe.
Os protagonistas secundarios son:
Bashmokou e Koltunov (policías).
Sthepán Muraviov (neno roxo).
Fera torta (bandido armado e perigoso).
3. Zampa, Tomatiño (porco), serpe e perdiz (compoñentes do circo).
Iegor (camioneiro).
Vasilia ou Vasia (le os pensamentos).
Borodianko (profesor de ximnasia).
Esta historia está narrada en terceira persoa e inclúe diálogos cunha
linguaxe doada de entender.
Non se utilizan descricións precisas, agás sobre Uliana que explica
os seus gustos e as súas afeccións.
A novela está ambientada en distintos espazos, xa que a rapaza viaxa
a lugares moi diferentes como a cidade de Saturno, Areas Brancas…
Consta de dezasete capítulos, un epílogo e un “ultílogo”, así chamado
porque fala das supostas últimas novas sobre Uliana Karaváeva,
recibidas na editorial cando o libro está xa a piques de saír publicado.
O libro é bastante inusual como, por exemplo, o feito de que un
aprendiz de policía persiga os ladróns nunha bicicleta.
A miña valoración sobre o libro é moi positiva, pareceume moi doado
de ler e entretido, con puntos de moita intriga. Así pois, a lectura de As
aventuras de Uliana Karaváeva foi unha moi boa elección.
Lorena Darriba Golán 2º ESO B