Παρουσίαση διηγήματος

1. ΤΑΝΤΙΖΟΥΕ
Μάρω Λοΐζου

2. ΠΕΡΙΛΗΨΗ

3. Το διήγημα της Μάρως Λοΐζου «Ταντιζουέ» είναι αφιερωμένο στη
μνήμη των χιλίων παιδιών που στις 16 Ιουνίου του 1976 σκοτώθηκαν
στο Σοβέτο, στην πρώτη μαθητική τους εξέγερση. Η ιστορία αρχίζει με
τη γέννηση του Ταντιζουέ. Ταντιζουέ σημαίνει αυτός που αγαπά τη
φύση και το τραγούδι και όπως μας αποδεικνύει το διήγημα , αυτό το
όνομα αρμόζει κατάλληλα στον μικρό μας ήρωα. Του αρέσει να κάθεται
μέσα στην άγρια φύση και να παίζει τραγούδια δικής του έμπνευσης, με
τη φλογέρα του. Μια μέρα όμως, όταν ο Ταντιζουέ γυρίζει στο χωριό
του, όλα είναι διαφορετικά. Μια βουβή ταραχή κυριαρχεί στο μικρό
αυτό χωριό. Η μάγισσα προειδοποιεί ότι τους περιμένουν δυσμενείς
καταστάσεις. Κι όντως αποδείχτηκε πως είχε δίκιο. Τόσα χρόνια ο ήλιος
δεν τους είχε κάψει αλλά τους ζέσταινε γλυκά. Τώρα όμως δεν βρέχει
καθόλου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο ήλιος να ξηράνει τα πάντα.

4. Η μάγισσα κάνει εκκλήσεις προς τους θεούς για τη βροχή , αλλά δεν βλέπει καμιά
ένδειξη που να σημάνει το τέλος της ανομβρίας. Ο καυτός ήλιος στερεύει τους
πόταμους , μαραίνει την καλλιέργεια και σπέρνει τη φτώχεια , την πείνα και τον
θάνατο. Ανάμεσα σε αυτούς κι ο πατέρας του Ταντιζουέ. Ο μικρός αγαπά πολύ τον
πατέρα του και του λείπει. Ξαφνικά μια μέρα η βροχή επανέρχεται. Η ζωή βρήκε τον
παλιό της ρυθμό και όλοι επέστρεψαν, εκτός από τον Ταμπανέ. Συνεπώς, εκείνος
παρέμεινε θλιμμένος. Τότε ανακοινώνεται πως την άνοιξη θα γίνει η τελετή
ενηλικίωσης, όπου θα συμμετέχει και ο Ταντιζουέ. Δεν έχει όμως κάποιον να τον
συνοδεύσει. Αυτή είναι η αφορμή που τον προτρέπει να πάει να βρει τον πατέρα του,
με την ευχή του παππού του και το κολιέ-φλογέρα του προπάππου του που μόνο
αυτός κατάφερε να παίξει. Μετά από ένα μεγάλο ταξίδι φτάνει στη πόλη. Εκεί
συναντάει μια μαθητική εξέγερση. Ξαφνικά όμως, ένα τέρας που πετάει φλόγες
εμφανίζεται και τραυματίζει όλα τα παιδιά και τον Ταντιζουέ. Μια νύχτα ξυπνάει
απότομα, σε μια φυλακή, βαριά πληγωμένος στο στήθος. Θέλει πολύ να παίξει με τη
φλογέρα του, αλλά δεν μπορεί λόγω του τραυματισμού του. Με αναστεναγμό ψυχής
όμως, τελικά τα καταφέρνει. Πυροβολημένος, δεν αντέχει άλλο και ξεψυχά, παρά τις
προσπάθειες που κατέβαλε για να παραμείνει στη ζωή. Την ίδια στιγμή η Νομούσα
αποβιώνει κι εκείνη, από τσίμπημα κόμπρας.

5. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

6. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΩ ΛΟΪΖΟΥ
▪ Η Μάρω Λοΐζου προέρχεται
από μια φτωχή αλλά
αγαπημένη οικογένεια.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις
17 Σεπτεμβρίου 1940 από τη
Μυρσίνη Χατζηΐωάννου από
την Λέσβο και από τον
Κωσταντίνο Λήμνο από την
Κω. Από πολύ νωρίς
καταπολέμησε την
κοινωνική αδικία. Πέθανε
στην Αθήνα στις 20
Αυγούστου 2007, σε ηλικία
67 ετών, από καρκίνο.

7. ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ
▪ Ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τα γράμματα , δημοσιεύοντας ποιήματα της σε
διάφορα περιοδικά και στίχους της , που μελοποιήθηκαν από φίλους της συνθέτες .
▪ Ασχολήθηκε επαγγελματικά με την παιδική λογοτεχνία λόγω της κόρης της,
Μυρσίνης, γράφοντας Παραμύθια, Διηγήματα, Θεατρικά έργα καί Ποιήματα. Υπήρξε
επίσημος συνεργάτης του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης όπως και με διάφορα
λογοτεχνικά περιοδικά (Ελληνικά Γράμματα,Επιθεώρηση τέχνης, θεατρική κριτική
κ.α.). Στίχοι των έργων της έχουν μελοποιηθεί από τον συζυγό της και πολύ γνωστό
συνθέτη Μάνο Λοίζο, με το οποίο παντρεύτηκε το 1965. Το 1974 εξέδωσε το πρώτο
παιδικό βιβλίο της, το «Ήταν και δεν ήταν», ενώ εξέδωσε άλλα 34 βιβλία. Επιπλέον, το
μοναδικό περιοδικό με το οποίο συνεργάστηκε ήταν «ΤΟ ΡΟΔΙ». Η Μάρω Λοΐζου
πιστεύοντας πως η επανάσταση είναι πλέον πλανητική, μαχόταν μέσα από τα βιβλία
της για μια Νέα Διεθνή Ποιητική του Κόσμου, που στόχο της είχε, στο βαθμό που το
ταλέντο της και η τέχνη της της επέτρεπαν, να καλλιεργήσει τις ύψιστες ιδιότητες του
ανθρώπου, δηλαδή την φαντασία και την δημιουργικότητα

8. ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ
▪ Τιμήθηκε με το Ά Κρατικό βραβείο παιδικής λογοτεχνίας το 1998
για το έργο της «Το θαύμα του κόσμου» και το Β’ βραβείο στην
Μπιενάλε του καλύτερου ευρωπαικού παιδικού εικονογραφημένου
βιβλίου το 1994 για τον συγκεντρωτικό τόμο των μυθιστορημάτων
της με τον γενικό τίτλο «Τρέχει τρέχει». Επίσης, έχει τιμηθεί και με
το βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου το 1998
όπως επίσης έχει τιμηθεί και με το βραβείο «Κώστας καί Ελένη
Ουράνη» από την Ακαδημία των Αθηνών για την συνολική της
προσφορά στην παιδική λογοτεχνία το 2000. Η Πολιτεία για την
καλλιτεχνική της προσφορά την επιχορήγησε από το 1998 με την
λεγόμενη «ΕπίσιμηΤιμητική Καλλιτεχνική Σύνταξη».

9. ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ
 ’’Ήταν δεν ήταν’’ παραμυθοτράγουδα (1971)
▪ ’’Ή Ονείρω’’ μυθιστόρημα καί θεατρικό (1979)
▪ ’’Μήπως είδατε τον αόρατο(Τετράτομο το οποίο παραστάθηκε στο θέατρο της ημέρας)’’ μυθιστόρημα
(1988)
▪ ’Συγκεντρωτικός τόμος τεσσάρων μυθιστορημάτων με τον γενικό τίτλο «Τρέχει τρέχει»’’
μυθιστόρημα (1986)
▪ ’’Ή νύχτα τρέχει να συναντήσει την ημέρα’’ μυθιστόρημα (1986)
▪ ’’Το ποτάμι τρέχει να συναντήσει την θάλασσα’’ μυθιστόρημα (1986)
▪ ’’Ό δρόμος τρέχει να συναντήσει την πολιτεία’’ μυθιστόρημα (1986)
▪ ’’Το μικρό παιδάκι τρέχει στην αγκαλιά της μαμάς του να συναντήσει την αγάπη’’ μυθιστόρημα (1986)
 ’’Το θαύμα του κόσμου [10 βιβλία εμπλουτισμένα με παιδαγωγικές ασκήσεις]’’ μυθιστόρημα (1998)

10. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
▪ Τα συναισθήματα που μας προκαλεί το διήγημα είναι
ανάμεικτα. Κατά την ανάγνωση, οι σκέψεις είναι
μπερδεμένες. Στην αρχή ,η γέννηση του μωρού μας
χαρίζει απλόχερα : χαρά και μια αίσθηση φωτός σε αυτόν
τον σκοτεινό κόσμο . Η ξηρασία μας στενοχωρεί και
μελαγχολεί . Το ίδιο και η ξενιτιά του Ταμπανέ .Όταν δε
γυρίζει και τον αναζητεί ο μικρός, μας προκαλείται
αγωνία. Η μυστήρια έκβαση, που νομίζουμε ότι αποπνέει
θάνατο, συγκινεί.

11. ΠΗΓΕΣ
BIKIΠΑΙΔΕΙΑ
ΒΙΒΛΙΟ «ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ»

12. ΤΑΝΤΙΖΟΥΛΙΝΕΣ
Δέσποινα Μαλλικούρτη
Ράνια Ματάλα
Διονυσία Μεϊμάρογλου
Ηλιάνα Μίνκωφ
Ηρώ Μπαραμπούτη
Σοφία Παπαστεργίου
Νεφέλη Πατρινέλλη
Κατερίνα Πατρινού
Αθηνά Πέτση