3. Կատվազգիների ընտանիքի կաթնասուն այս կենդանիները ներկայիս ամենախոշոր
գիշատիչներից են:Հանդիսանում է խոշորագույն ցամաքային գիշատիչներից մեկը, իր
չափերով զիջելով միայն սպիտակ և գորշ արջերին: Գոյություն ունի վագրերի 9
ենթատեսակ, որոնցից 3-ը վերացել են դեռևս 19-րդ դարի սկզբին: Այս
ենթատեսակներից ամենատարածվածը բենգալյան վագրերն են, որոնք կազմում են
ընդհանուրի 80%-ը: Վագրի մարմնի երկարությունը մինչև 3 մ է, պոչինը՝ 1,1 մ,
կենդանի զանգվածը՝ 227–272 կգ: Վագրը բազմանում է 2–3 տարին մեկ, ունենում 2–4
ձագ: Ապրում է 20 և ավելի տարի:
4.
5. Վագրը հիանալի որսորդ է. վազում է արագ և կարող է երկար հետապնդել
որսին: Սակայն մեծ մասամբ հարձակվում է դարանից: Վագրի հզոր
ժանիքներից կենդանին հազվադեպ է կարողանում փրկվել: Թաթի մի
հարվածով նա կարող է ձի սպանել, 5-մետրանոց ցատկեր անել, հիանալի
լողալ, իսկ կշտանալու համար նրան պետք է 30–50 կգ միս:
6. Հիմնականում հարձակվում է եղջերուների, վայրի խոզերի, այծքաղների, նաև
ընտանի կենդանիների վրա: Եթե որսն անհաջող է լինում, վագրը սնվում է
գորտերով, մկներով, նույնիսկ` մորեխներով: Կարող է նաև երկար ժամանակ
մնալ առանց սննդի: Վագրերը որսում են մեծ մասամբ հիվանդ ու թույլ
կենդանիների և բնության սանիտարի դեր են կատարում:
7.
8. Մարդու վրա հարձակվում են, երբ վերջինս փորձում է բռնել կամ սպանել վագրի
ձագին, վիրավորում է գազանին կամ էլ խանգարում ավարը ճաշակելուն: Իր
շերտավոր գունավորման (մեջքը և կողքերը կարմրաշիկավուն են, ստորին մասը՝
սպիտակ` լայնական նեղ, սև շերտերով) շնորհիվ վագրը գերազանց քողարկվում է
թփերի մեջ և նույնիսկ մոտիկից չի նկատվում: