2. Սոճին (շամի) սոճազգիների ընտանիքի մշտադալար
ասեղնատերև ծառ է, հազվադեպ՝ թուփ:
Հայտնի է սոճու մոտ 100 տեսակ՝ տարածված Եվրասիայի,
Հյուսիսային Ամերիկայի անտառային գոտում, հազվադեպ՝
Հյուսիսային կիսագնդի արևադարձային գոտու լեռներում: ՀՀ
հյուսիսային շրջաններում (1000–1850մ բարձրություններում)
աճում է 1 վայրի տեսակ՝ Կոխի սոճին:
3. Անտառամշակույթներում, դենդրոպարկերում և
բուսաբանական այգիներում տարածված է շուրջ 13 տեսակ՝
Ղրիմի, սովորական, Բանքսի և այլն:
Արմատային համակարգը հզոր է՝ ուղղաձիգ խորը գնացող
առանցքային արմատով և կողմնային ճյուղավորումներով:
Բարձրությունը 1,5– 5 մ է, երբեմն՝ մինչև 75 մ: Մատղաշ սոճու
սաղարթը կոնաձև է, հասունինը՝ կլորավուն կամ հովանոցաձև:
4. Կեղևը գորշ է կամ կարմրաթուխ, անջատվում է բարակ շերտով:
Տերևներն ասեղնաձև են, եռանիստ կամ մի կողմից կլորավուն,
կանաչ կամ կապտագորշ, 2-, 3-, 5-ական փնջերով, պահպանվում
են 2 և ավելի տարի: Կոների երկարությունը 3–10 սմ է,
հյուսիսամերիկյան մի տեսակինը՝ մինչև 50 սմ, տրամագիծը՝
2,5–8 սմ: Ծաղկում է մարտին: Սերմերն ընկուզիկաձև են,
սովորաբար՝ թևավոր: Լուսասեր է: Անտառներ և անտառակներ
է առաջացնում լավ ցամաքեցված հողերում, զառիթափ
լանջերին, բայց կարող է աճել նաև ճահճուտներում:
