2. Μια δημοφιλής
διασκέδαση της
ρωμαϊκής εποχής
ήταν οι μονομαχίες.
Οι μονομαχίες ήταν
αγώνες ανάμεσα σε
μονομάχους ή
ανάμεσα σε
μονομάχους και
άγρια θηρία.
3. Στα λατινικά ο μονομάχος
λεγόταν Gladiator
(ξιφομάχος) από το Gladius,
που σημαίνει ξίφος. Το
ξίφος ήταν το αγαπημένο
όπλο του ρωμαϊκού
στρατού.
Μονομάχοι γίνονταν δούλοι
(συνήθως αιχμάλωτοι
στρατιώτες των πολέμων
της Ρώμης), καταδικασμένοι
(παραβάτες των νόμων) ή
και με τη θέλησή τους
φτωχοί Ρωμαίοι πολίτες.
4. Οι μονομάχοι αγωνίζονταν είτε μέχρι θανάτου, είτε «μέχρι να χυθεί
αίμα» με μια ποικιλία όπλων και πανοπλιών.
5. Αρχικά η μονομαχίες είχαν
θρησκευτικό περιεχόμενο και
διοργανώνονταν από οικογένειες
αριστοκρατών για να τιμήσουν
κάποιο συγγενή τους.
Την εποχή της δημοκρατίας και με
την έναρξη της ρωμαϊκής επέκτασης,
τις μονομαχίες διοργάνωναν οι
πλούσιες οικογένειες ως επίδειξη
πολιτικής και οικονομικής δύναμης.
6. Μετά την κατάργηση της
δημοκρατίας, τους αγώνες
διοργάνωναν οι αυτοκράτορες,
που τους χρησιμοποιούσαν για
να αυξήσουν το κύρος τους
στον λαό.
Τότε καθιερώθηκε ο αυτοκράτορας
να καθορίζει το αποτέλεσμα με
χειρονομίες. Μπορούσε να
υποδείξει στον νικητή μονομάχο,
αν θα θανατώσει τον ηττημένο ή
αν θα του δείξει έλεος.
7. Στην Ρώμη αρχικά οι αγώνες
διοργανώνονταν στην αγορά και
από το 80 μ.Χ στο Κολοσσαίο
αμφιθέατρο (Γιγάντιο). Ανάλογοι
χώροι είχαν κατασκευαστεί σε
όλη την αυτοκρατορία.
Κολοσσαίο – Ψηφιακή αναπαράσταση
Το Κολοσσαίο σήμερα
8. Μονομαχίες στη Ρώμη γίνονταν τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο και
κρατούσαν περίπου δέκα ημέρες. Αρχικά ξεκινούσαν με θηριομαχίες
και συνέχιζαν με αγώνες μεταξύ μονομάχων.
9. Οι μονομάχοι που
κατόρθωναν να βγουν
ζωντανοί και νικητές, κέρδιζαν
χρηματικά δώρα και όσοι
είχαν κερδίσει τη συμπάθεια
του κοινού και του
αυτοκράτορα αποκτούσαν
την ελευθερία τους.
10. Οι μονομαχίες καταργήθηκαν επίσημα το 325 μ.Χ από τον
αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α΄, αλλά μέχρι το 399 μ.Χ εξακολουθούσαν
να γίνονται παράνομα, οπότε και τους κατάργησε οριστικά ο
αυτοκράτορας Ονώριος.
Άγαλμα του
Κωνσταντίνου Α΄