Messaggio della Consigliera per le Missioni _ PL

1. Kochane Siostry!
Wraz z Matką Mazzarello, której uroczystość świętowałyśmy wczoraj, pozdrawiam Was
serdecznie z Rzymu, skąd towarzyszę misjonarkom ad gentes, uczestniczącym w kursie
formacyjnym pod nazwą „Misyjny Maj”. W tym momencie misjonarki są w Mornese na
rekolekcjach. Wkrótce dołączę do nich, by być razem z nimi w Turynie.
Niedawno zakończyłam wizytację kanoniczną w inspektorii „Laura Vicuña” w Manaus, w
Brazylii. Bardzo Wam dziękuję za towarzyszenie mi, bliskość i modlitwę. Było to doświadczenie
bardzo angażujące, ale pełne nadziei: nadziei teraz i w przyszłości, nadziei w młodych, nadziei w
moc i piękno charyzmatu, w procesie połączenia inspektorii brazylijskich.
Wczoraj, 13 maja, zakończyło się pierwsze doświadczenie PEM – Projekt Duchowości
Misyjnej – w Brazylii. Z mojego serca płynie wielka wdzięczność ku Bogu i każdej z Was!
Dziękuję Ekipie koordynującej, różnym inspektoriom brazylijskim za to, że ten sen stał się
rzeczywistością, dziękuję uczestniczkom za ich dyspozycyjność i otwartość w przyjęciu tego daru
Boga dla dobra młodzieży i witalności charyzmatu.
Od 23 do 25 kwietnia byłam na inauguracji PEM w San Paulo i zapewniam Was, że to, co
widziałam, napełniło moje serce radością i żywym entuzjazmem misyjnym! Mogłam odwiedzić
„Wystawę FMA w Brazylii”, zrobioną w „Domu Najczystszego Serca Maryi” w Guaratinguetà,
inspektoria San Paulo. Trudno wyrazić, jak wspaniale przygotowały ją siostry z inspektorii „Świętej
Katarzyny ze Sieny”. Wystawa przedstawia historię przybycia FMA do Brazylii, owocność
charyzmatu i system prewencyjny w wydaniu kobiecym, ukazane w obrazach, kolorach, śpiewach,
świadectwach. Zadziwia interaktywność technologiczna wystawy, „dialog” z odwiedzającymi,
„przestrzeń wewnętrzna”, w której nie wiadomo, czy dana osoba wchodzi w otoczenie, czy też
otoczenie wchodzi w osobę. Treści wystawy wyrażają również słowa, przede wszystkim Słowo
Boże medytowane i przeżywane!
Moim wielkim pragnieniem jest, aby każda z Was miała możliwość – któregoś dnia –
odwiedzić „Wystawę FMA w Brazylii”. Nie w formie wizyty turystycznej, ale pielgrzymki,
zanurzenia się w misyjnym sercu Księdza Bosko i Matki Mazzarello po to, aby w każdej odnowiło
się pragnienie oddania życia za młodzież i aby to, co każda robi ukazywało z wielką przejrzystością
i głębią jej autentyczne: „da mihi animas, cetera tolle ”.
W bliskości nowenny do Maryi Wspomożycielki proponuję Wam myśl błogosławionej
siostry Marii Troncatti, misjonarki, która całym swoim życiem szukała tylko dusz, zbawienia dusz,
ogołocona ze wszystkiego, skoncentrowana jedynie na Bogu i Jego obietnicy miłości.
Rzym, 14 maja 2019

2. W Liście 22, adresowanym do Przełożonej Generalnej, matki Luizy Vaschetti, s. Maria
Troncatti opisuje długą podróż przez dżunglę, pełną wszelkiego rodzaju niebezpieczeństw i
namacalnej opieki Maryi Wspomożycielki. „Och, od ilu niebezpieczeństw ratuje nas każdego dnia
nasza Wspomożycielka, i jakże daje nam odczuć swoją matczyną obecność przy każdej okazji!
Miałam tego wyraźny dowód podczas mojej podróży z Macas do Méndez, gdzie udałam się kilka
dni po wyjeździe naszej dobrej Inspektorki [...]”.
Będąc świadkiem kłótni między mężem i żoną w domu rodziny kivara, z groźbą śmierci
włącznie, s. Maria – będąca tam gościem podczas swojej podróży – przywołuje pomocy Matki
Bożej: „Matko moja, chroń mnie; jestem biedną misjonarką, samą jedną w tej dżungli pośród
niebezpieczeństw; tylko do Ciebie mogę się uciekać!...”. I tak kończy swój list: „Nasze życie tutaj,
bardziej niż gdzie indziej, jest zawsze narażone na zemstę i okrucieństwo tubylców, ale Matka
Boża okrywa nas swoim macierzyńskim płaszczem i prowadzi nas za rękę, ratując w każdej
chwili przed niebezpieczeństwami. Gdyby jednak chciała Ona nagrodzić nas koroną męczeństwa,
och, czyż nie byłoby to naszym szczęściem; z jakąż radością chciałybyśmy zrosić tę dżunglę naszą
krwią, aby wyrosły tu kwiaty chrześcijańskiej prawdy, które znaczyłyby drogę do nieba dla tylu
nieszczęśliwych dusz, będących wciąż niewolnikami piekielnego nieprzyjaciela!”.
W Liście Apostolskim „Maximum Illud”, papież Benedykt XV kieruje też specjalne słowa
do kobiet misjonarek. Tak pisze w 1919 roku: „Na tym miejscu nie można pominąć milczeniem
niewiast, które już od zarania chrześcijaństwa tak często wnosiły znaczny wkład i trud w dzieło
wspomagania głosicieli Ewangelii. W pierwszym zaś rzędzie na szczególną pochwałę i
podkreślenie zasługują te poświęcone Bogu dziewice, które w wielkiej liczbie przebywają na
misjach świętych, oddane wychowaniu dzieci, różnorakim instytucjom miłosierdzia i
dobroczynności. Pragniemy, aby to Nasze podkreślenie ich zasług dodawało im ducha i zapału do
pomnażania ich zasług względem Kościoła świętego. Same zaś ze swej strony niech uważają za
pewnik, że praca ich będzie tym pożyteczniejsza, im bardziej troszczyć się będą o własną
doskonałość duszy”.
Kochane Siostry, przywołując Maryję Wspomożycielkę i żyjąc, jak prawdziwe Jej córki,
zapraszam Was 14 maja do modlitwy za wspólnotę „Bł. Marii Troncatti” w Renca – Santiago, w
Chile, założonej 8 marca 2013. Serdecznie pozdrawiam siostry, które tam żyją i pracują –
włączone w parafię – na rzecz potrzebującej młodzieży, w dziele ewangelizacji i katechizacji oraz z
migrantami.
Życzę Wam owocnej nowenny do Maryi Wspomożycielki. Niech Ona okryje nas swoim
macierzyńskim płaszczem i poprowadzi za rękę drogą życia konsekrowanego całkowicie oddanego
Bogu i młodzieży. Pamiętajmy zawsze, że jesteśmy Jej córkami i żywym pomnikiem wdzięczności
Księdza Bosko do Niej, która uczyniła wszystko i dzisiaj nadal to czyni. Przywołujmy Jej obecność
i opiekę, i pozwólmy Jej działać, wypraszając przez Jej wstawiennictwo dar pokoju dla całej
ludzkości.
Serdecznie Was pozdrawiam jednocząc się w modlitwie i w misji!
Radna ds. Misji