Messaggio della Consigliera per le Missioni _ 14 settembre 2020 pl

1. Rzym, 14 września 2020
Kochane Siostry!
Pozdrawiam serdecznie i życzę wszelkiego
dobra każdej z Was, Waszym wspólnotom
i Waszym bliskim.
Jesteśmy już w połowie września. Czas płynie szybko.
Świat wciąż przeżywa tragedię pandemii Covid-19 i jej
konsekwencje. Ufajmy, że ten czas będziemy nadal przyjmować
jako „historię zbawienia”. Znamy trudności, jakie pandemia
wniosła w życie tak wielu ludzi. Wiele osób straciło swoich bliskich,
utraciło zdrowie, pracę, harmonię rodzinną ... Starajmy się wnosić
w życie ludzi nadzieję i pogodę ducha. Nie możemy rozwiązać
wielkich problemów, które dotykają dzieci, nastolatków, młodzież
i powierzone nam rodziny, ale możemy być sercem, dłońmi, słuchaczami… tych, którzy potrzebują
pomocy. Niech nikt, kto się do nas zbliży, nie odchodzi od nas bez promyka nadziei lub słowa
pocieszenia ...
Pragnę przekazać Wam kilka wiadomości dotyczących Sektora Misyjnego: sześć neo-
misjonarek, które na razie są z nami w domu, czeka na możliwość wyjazdu i dotarcia do miejsca
przeznaczenia lub na naukę nowego języka. Odpowiedni czas nadejdzie i będzie to czas Boga, a nie
nasz! Ta „nowa normalność” to także czas formacji, aby zostawić nasze plany, projekty i podjąć nową
rzeczywistość, która w każdym momencie jest dla nas wyzwaniem.
Jeśli chodzi o neo-misjonarki następnej Wyprawy Misyjnej będzie to wspaniała grupa!
Przybędą – jeśli będzie to możliwe – między 2 a 15 października. Mamy nadzieję, że uda im się
dotrzeć do Rzymu, aby rozpocząć naukę języka włoskiego. Data celebracji posłania misyjnego na
Valdocco – w Bazylice Maryi Wspomożycielki – nie jest jeszcze do końca pewna. Prawdopodobnie
będzie to koniec marca lub kwietnia 2021 roku.
Jeśli chodzi o neo-misjonarki z grupy 2018-2019, to trzy z nich nadal są w Stanach
Zjednoczonych, a jedna we Francji i kontynuują naukę języka. Mamy nadzieję, że już niedługo będą
mogły otrzymać wizę umożliwiającą im dotarcie do miejsca ich przeznaczenia.
Video-konferencja, która była zaplanowana na maj, została przełożona i odbędzie się 15 i 16
września. Z radością czekamy na to spotkanie z siostrami koordynatorkami/referentkami misyjnymi.
Z pewnością te siostry otrzymały już wskazówki i informacje niezbędne do owocnego uczestnictwa.
A teraz wracamy do naszej drogi ... Na dzisiaj, święto Podwyższenia Krzyża Świętego, pragnę
zaproponować Wam spotkanie z Matką Mazzarello poprzez List 63 – napisany w styczniu 1881
w Nizza Monferrato do misjonarki siostry Wiktorii Cantù. W liście tym Matka poleca siostrze
Wiktorii, aby pomogła nowo przybyłym misjonarkom i zachęca ją do życia braterską miłością
i oderwaniem się od siebie.
Szczegół: ten list oraz listy 59, 60, 61 i 62 zostały napisane przed wyjazdem misjonarek
trzeciej wyprawy misyjnej, które opuściły Nizza 20 stycznia, a potem 3 lutego 1881 wypłynęły
z Genui do Ameryki Południowej.
Możecie przeczytać cały List 63, przede wszystkim dlatego, że jest bardzo krótki, ale i dlatego,
że w nim spotykamy Matkę, która pisze sercem, wychodząc od swojego życiowego doświadczenia!
1

2. Chciałabym zatrzymać się tylko na jednym aspekcie tego listu. Matka Mazzarello nalega, jak
zwykle, na radość i braterską miłość: «Polecam ci, abyś pocieszała nowe Amerykanki. Biedaczki!
[…] Ty, razem z innymi dobrymi siostrami, będziesz je rozweselała, prawda?». «Najważniejsze jest
to, abyście zgadzały się ze sobą […]. Pomagajcie sobie wzajemnie jak prawdziwe siostry. […] Jeśli
tak będziecie czynić, wszystko pójdzie dobrze».
Dla Matki Mazzarello radość i miłość nie mogą mieć «innego fundamentu jak ten, który jest
położony, a którym jest Jezus Chrystus» (1 Kor 3,11).
Matka Mazzarello pisze: «Staraj się zawsze dawać dobry przykład, żyjąc w oderwaniu od
siebie, nie szukając nigdy, aby ci pochlebiano lub aby cię lubiano więcej niż inne. Owszem, gardź
tymi głupstwami. Trzeba, byśmy pierwsze okazały, że nasze serce jest stworzone do kochania tylko
Boga, a nie przypisywania miłości sobie».
Podczas modlitwy Anioł Pański, 2 lipca 2017 roku, Papież Franciszek – nawiązując do mowy
misyjnej z 10 rozdziału Ewangelii wg Mateusza – przedstawił bardzo aktualną refleksję, która moim
zdaniem wzmacnia i pogłębia to, co Matka Mazzarello napisała w tym odległym 1881 roku.
Oto słowa papieża Franciszka: «Jezus podkreśla dwa istotne aspekty życia ucznia-misjonarza:
pierwszy, że jego więź z Jezusem jest silniejsza niż jakakolwiek inna; drugi, że misjonarz nie niesie
samego siebie, lecz Jezusa, a przez Niego miłość Ojca niebieskiego. Te dwa aspekty są ze sobą
powiązane, ponieważ im bardziej Jezus jest w centrum serca i życia ucznia, tym bardziej uczeń jest
„transparentnym odbiciem” Jego obecności».
W tych słowach papieża Franciszka odnajduję całe serce Matki Mazzarello, która w swojej
prostocie pomagała siostrom zrozumieć, jak bardzo nasze serce jest stworzone tylko po to, by kochać
Pana. Jeśli nasze życie koncentruje się na Jezusie, będziemy mogły pozytywnie ocenić wszystkie
wydarzenia i wszystkie rzeczy, które są naprawdę ważne. Kiedy Jezus stanowi centrum, nasze małe
lub wielkie trudności stają się trampoliną do życia spójnego, radykalnego, będącego ewangelicznym
świadectwem.
Papież Franciszek kontynuuje: «Ludzie muszą dostrzec, że dla tego ucznia Jezus jest naprawdę
„Panem”, jest naprawdę centrum jego życia, całego życia». A Matka Mazzarello powie: «Staraj się
zawsze dawać dobry przykład […]. Trzeba, byśmy pierwsze okazały, że nasze serce jest
stworzone do kochania tylko Boga».
Pragnę zakończyć to przesłanie słowami Matki Mazzarello i Papieża Franciszka: «Nie
pozostaje mi nic innego, jak polecić ci miłość, cierpliwość i jedność między wami wszystkimi. […]
Pan Jezus niech cię zachowa w swojej świętej łasce i uczyni wkrótce świętą». «Niech Maryja
Dziewica [...] swoim macierzyńskim wstawiennictwem pomoże nam być wolnymi i szczęśliwymi
misjonarzami (misjonarkami) Ewangelii».
Przygotowując się do XXIV KG, módlmy się razem: Maryjo, Matko Miłości i Dziewico
Bolesna, napełnij nasze stągwie winem ewangelicznej prawości i wierności. Pomóż nam uczynić
Jezusa jedynym centrum naszego życia i misji.
Kochane Siostry, zapewniam Was o mojej bliskości i modlitwie w Waszych intencjach.
Ściskam Was, pozostańmy w siostrzanej komunii!
Radna ds. Misji
2