1. (Γεωλογικά χαρακτηριστικά της Αυστρίας)
• Η Αυστρία είναι πολύ ορεινή χώρα. Περίπου το
60% της συνολικής της έκτασης καλύπτεται από
τις Άλπεις και άλλα μικρότερα βουνά. Μόνο στα
ανατολικά - βορειοανατολικά της χώρας
εκτείνεται η πεδιάδα του Δούναβη.
• Το κλίμα της Αυστρίας είναι γενικά
ηπειρωτικό με συχνές
βροχοπτώσεις, ειδικά στις Άλπεις
όπου τα ύψη βροχής και χιονιού
είναι πολύ μεγάλα. Στα ανατολικά
το κλίμα είναι πιο κρύο, με
παγωμένους χειμώνες, ενώ στα
δυτικά είναι πιο ήπιο με δροσερά
καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες.
Πάνω από τα 3000 μέτρα δεν
λιώνουν τα χιόνια και συμβαίνει να
χιονίζει ακόμη και το καλοκαίρι.
2. Παρακάτω αναγράφονται τα πιο
σημαντικά χαρακτηριστικά,αξιοθέατα
και παραδόσεις της πρωτεύουσας του
‘’Ανατολικού Βασιλείου’’
( Österreich ,Αυστρία),της Βιέννης.
3. Νόμισμα: euro
Πολίτευμα: Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
Γλώσσα: Γερμανικά
ΈμβλημαΣημαία
Σφραγίδα
Κύριος οικονομικός παράγοντας για την πόλη είναι ο
τουρισμός,δεδομένο που δικαιολογείται από τα εκπληκτικά αξιοθέατα και
ιστορικά μνημεία της.Επιπλέον έσοδα προέρχονται από τις βιομηχανίες
που κατασκευάζουν μηχανήματα, χημικά προϊόντα, έπιπλα, πορσελάνες
και υαλικά.
4. Η πανέμορφη πόλη με πληθυσμό περίπου 2.000.000 κατοίκους
αποτελεί το πολιτικό και πολιτισμικό κέντρο της χώρας.Με έκταση
415 χλμ. περίπου και τη γεωγραφική της θέση να έχει μεγάλη
οικονομική σημασία ,καθώς βρίσκεται μεταξύ δύο κεντρικών
φυσικών οδών της Κεντρικής Ευρώπης,υπήρξε υπό την
<<κατοχή>> μεγάλων δυναστειών και αυτοκρατοριών.
Ιδρύθηκε περίπου το 500 π.Χ., ως κελτικός οικισμός, ενώ κατα τη
διάρκεια του Μεσαίωνα ήταν έδρα της δυναστείας των
Μπάμπενμπεργκ
και Αψβούργων.Αργότερα έγινε κέντρο της Ρωμαικής
Αυτοκρατορίας.Με
τς δυο γνωστές μάχες τον 16ο και 17ο αιώνα στη Βιέννη σταματούν
οι
οθωμανικές εισβολές στην Ευρώπη.Από το 1805 μέχρι και τα μέσα
του
20ου αιώνα αλλάζει αρκετούς κατακτητές ώσπου το 1945 γίνεται
πάλι
πρωτεύουσα της Αυστρίας.
5. Έιναι ευρέως γνωστή για τις κεντρικές οδούς και δρόμους:
Ο εμπορικός δρόμος Κέρντνερ Στράσε (Kärntner
Straße) με τουριστικά καταστήματα και είδη
πολυτελείας.
Μαρίαχίλφερ Στράσε (Mariahilfer Strasse) με
πολυκαταστήματα και εμπορικά μαγαζιά.
11. Αναλυτικότερα..
•Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας
Το μουσείο Φυσικής ιστορίας άνοιξε
το 1889 και οι συλλογές του έχουν
μεγάλη θεματική ευρύτητα,
περιλαμβάνοντας αρχαιολογικά,
ανθρωπολογικά, ορυκτολογικά,
ζωολογικά και γεωλογικά εκθέματα.
Μεταξύ αυτών υπάρχουν εκμαγεία
από σκελετούς δεινοσαύρων, η
μεγαλύτερη συλλογή κρανίων
διεθνώς, μία από τις πλέον περιεκτικές
συλλογές πολύτιμων λίθων,
προϊστορικά γλυπτά, αντικείμενα από
την εποχή του χαλκού και
εξαφανισμένα είδη ζώων και πτηνών.
14. •Το Μουσείο Αλμπερτίνα
Ένα από τα σημαντικότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο που
έχει στην κατοχή του περίπου 60,000 πίνακες ζωγραφικής.
Ο φημισμένος Λαγός του 'Αλμπρεχτ Ντύρερ από το 1502
βρίσκεται εδώ, καθώς και άλλα πολλά έργα των Leonardo
da Vinci, Buonarroti, Rembrandt, Rubens, Lorrain,
Delacroix, Manet και Cezanne, αλλά και Schiele, Klimt,
Kokoschka.
•Το μουσείο της Σίσσυ
Στο μουσείο αυτό που στεγάζεται στα κτίρια του Hofburg, μπορείτε
να δείτε όλα τα αντικείμενα που χρησιμοποιούσε η αυτοκράτειρα
Ελισάβετ, αλλιώς γνωστή ως Σίσι, και παρουσιάζεται η ιστορία της
ζωής της από την νεαρή της ηλικία στη Βαυαρία μέχρι τη δολοφονία
της στη Γενεύη. Επιπλέον παρουσιάζονται οι εμμονές που είχε στη
ζωή της με το αδύνατο σώμα, την αθλητική κατάσταση κα.
Θα μπορέσετε να θαυμάσετε αντικείμενα όπως ενδυμασίες της,
πορτραίτα, το σετ ταξιδιού που χρησιμοποιούσε, το μίνι γραφείο, το
σετ ζωγραφικής της, αλλά και αντικείμενα από το Παλάτι Αχίλλειον
που έχτισε στην Κέρκυρα. Επίσης μπορεί να μάθει κανείς πολλά για
τις ταινίες που γυρίστηκαν με θέμα τη ζωή της αυτοκράτειρας Σίσι.
15. Άλλα ενδιαφέροντα αξιοθέατα αποτελούν:
•Το Μουσείο Leopold
Το μουσείο πήρε το όνομά του από τον Rudolf
Leopold, έναν οφθαλμίατρο από τη Βιέννη ο οποίος,
αγόρασε τον πρώτο του πίνακα του Egon Schiele
(1890-1918) με αντάλλαγμα ένα τραγούδι, όντας
νεαρός φοιτητής το 1950. Έτσι, άρχισε να συσσωρεύει
μια τεράστια ιδιωτική συλλογή , κυρίως με έργα του
19ου αιώνα, αλλά και με άλλα νεωτεριστικά
αυστριακά έργα τέχνης..
17. Βιεννέζικο Βαλς(Waltz)
Το Βιεννέζικο Βαλς γεννήθηκε τον 13ο αιώνα στη Βιέννη, στην Αυστρία,
και θεωρείται ένας από τους αρχαιότερους απαλούς χορούς.
Ένα είδος χορού που θύμιζε αρκετά το Βιεννέζικο
Βαλς, και ήταν πολύ αγαπητό στη Γαλλία το 1959,
ήταν το «Volter» (στρίβω).
Έτσι, όταν εμφανίστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα,
το αυστριακό Βιεννέζικο Βαλς γνώρισε αμέσως
τεράστια επιτυχία ακόμα και στην υψηλή κοινωνία
της Γαλλίας.
Όμως στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το
Βιεννέζικο Βαλς δέχτηκε μεγάλη αποδοκιμασία.
18. Xριστούγεννα στη Βιέννη
• Οι Αυστριακοί κατασκευάζουν παραδοσιακά
στεφάνια και τοποθετούν πάνω τους κεριά.
Κάθε Κυριακή που ακολουθεί, ανάβουν ένα
ακόμη κερί μέχρι και την 24 Δεκεμβρίου. Τα
στεφάνια κατασκευάζονται σε πολλές
παραλλαγές. Ποικίλλουν από κλασικά
στρογγυλά με σκουροπράσινα κλαδιά
πεύκου, κουκουνάρια και κόκκινους
φιόγκους μέχρι τα πιο μοντέρνα με
πολύχρωμα αλεξανδρινά. Μόλις κόψουν τα
κλαδιά, τα περνούν πάνω από φλόγα κεριού,
για να διατηρηθούν μεγαλύτερο χρονικό
διάστημα.
• Τα δώρα στα παιδιά τα
μοιράζει ο Άγιος Νικόλαος με
βοηθό του τον Krampus στις
6 Δεκεμβρίου. Η εορταστική
περίοδος τελειώνει με τον
εορτασμό των Θεοφανείων
στις 6 Ιανουαρίου.
Στην Αυστρία, όπως και στις περισσότερες
χώρες της Ευρώπης, η περίοδος των εορτών
ξεκινάει την τελευταία Κυριακή του
Νοεμβρίου ή την πρώτη του Δεκεμβρίου.
19. Ο Wolfgang Amadeus Mozart που
γεννήθηκε στις 27-1-1756 στο Salzburg, και
πέθανε στις 5-12-1791 στη Βιέννη, είναι
ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες
μουσικής που παρουσιάστηκαν στην
ιστορία αυτής της τέχνης.
Ο Μότσαρτ έζησε μόνο 35 χρόνια, πρόλαβε
όμως να συνθέσει περίπου 600 έργα
(συμφωνικά,, κονσέρτα, όπερες και χορωδιακά),
τα περισσότερα από τα οποίδωματίουα είναι
αριστουργήματα. Σε ηλικία τριών χρονών έπαιζε
πιάνο, στα πέντε του συνέθετε και στα έξι
έδωσε το πρώτο του κοντσέρτο. Μιλάμε για τον
ορισμό της ιδιοφυΐας.
Ο νεαρός Μότσαρτ ήταν ήδη
από τον Οκτώβριο 1769
διευθυντής συναυλίας στην
ορχήστρα του αρχιεπισκόπου στο
Σάλτσμπουργκ
Περίπου τα μισά από τα έργα του γράφτηκαν στα
10 χρόνια της παραμονής του στη Βιέννη.
Λίγα λόγια για τους δύο πιο
καταξιομένους μουσικούς όχι μόνο της
Βιέννης αλλά και όλου του κόσμου!
20. Η όπερα Ο Μαγικός Αυλός (Die Zauberflöte),
υπήρξε μεγάλη επιτυχία. Ο Μότσαρτ ήταν
ασθενής ήδη από το τέλος του καλοκαιριού
του 1791, αλλά στις αρχές Δεκεμβρίου
προέκυψε μία δραματική επιδείνωση, η οποία
και τον οδήγησε στο θάνατο(5 Δεκεμβρίου
1791)
Το Ρέκβιεμ (Requiem), μία παραγγελία του
κόμητα Φ. Βάλζεγκ-Στούπαχ, έμεινε
ημιτελές. Με εντολή της χήρας Κονστάντσε
ανέλαβαν να το ολοκληρώσουν αρχικά ο J.
Eybler και στη συνέχεια ο Φ. Συσμάιερ (F. X.
Suessmayer). Αυτή η μορφή του έργου
εκτελείται, συνήθως, μέχρι σήμερα.
Ο τάφος του δεν εντοπίστηκε
ποτέ με ακρίβεια, γι' αυτό ο
επίσημος τάφος στην πτέρυγα
τιμωμένων του κεντρικού
νεκροταφείου της Βιέννης
(Zentralfriedhof) είναι
κενοτάφιο.
21. Η εμβληματική ιδιοφυΐα της μουσικής που
σταμάτησε να ακούει τι γράφει!
Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν γεννιέται στις 16
Δεκεμβρίου 1770 στη Βόνη της Κολονίας, που
αποτελούσε τότε τμήμα της Αγίας Ρωμαϊκής
Αυτοκρατορίας. Η ακριβής ημερομηνία
γέννησής του έχει αποτελέσει αντικείμενο
ιστορικής έριδας, γνωρίζουμε ωστόσο με
βεβαιότητα ότι ο Μπετόβεν βαφτίστηκε στις
17 Δεκεμβρίου.
Ο μικρός γεννιέται σε οικογένεια με μακρά
μουσική παράδοση, με τον τενόρο πατέρα του
να τον εισάγει σταδιακά στα μυστικά της
μουσικής, αν και οι σχέσεις τους δεν ήταν
ποτέ ομαλές. Ο παππούς του ήταν ωστόσο η
φίρμα της οικογένειας, αποτελώντας τον
πλέον επιφανή μουσικό της πόλης, μια πηγή
συνεχούς περηφάνιας για τον νεαρό εγγονό
22. Σε ηλικία 12 ετών, ο Μπετόβεν δημοσιεύει
την πρώτη του σύνθεση για πιάνο που κάνει
τον δάσκαλό του να τον προσφωνήσει ως τον
νέο Μότσαρτ. Μέχρι το 1784 όμως το
πρόβλημα αλκοολισμού του πατέρα του είχε
επιδεινωθεί και δεν μπορούσε πλέον να
συντηρήσει οικονομικά την οικογένειά του, με
τον νεαρό Μπετόβεν να αναλαμβάνει την
υποχρέωση να θρέψει τη φαμίλια: παρά το
πολύ νεαρό της ηλικίας του, γίνεται δεκτός ως
οργανοπαίκτης στην Αυλή με αξιοπρεπείς
απολαβές.
Οι σχολικές του επιδόσεις μόλις και μετά
βίας μπορούν να λογιστούν μέτριες, με τον
νεαρό Μπετόβεν να παλεύει με τα
μαθηματικά και την ορθογραφία σε όλη του τη
ζωή. Όπως το έλεγε και ο ίδιος: «Η μουσική
έρχεται σε μένα πιο εύκολα από τις λέξεις!».
Κι έτσι το 1781, σε ηλικία 10 ετών, παρατάει
το σχολείο για να αφιερωθεί ολόψυχα στη
μουσική εκπαίδευση.
23. Αναγνωρίζοντας το ταλέντο του, η Αυλή αποφασίζει να στείλει το 1787 το
ταλέντο στη Βιέννη για να σπουδάσει στο πλευρό του Μότσαρτ. Στην οντισιόν του
Μπετόβεν μπροστά στον κορυφαίο συνθέτη, ο Μότσαρτ σχολίασε για τις επιδόσεις
του πιτσιρικά: «Να τον προσέχετε αυτόν, κάποια μέρα θα δώσει στον κόσμο κάτι
που θα συζητηθεί»! Ωστόσο, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την άφιξή του στη Βιέννη,
ο Μπετόβεν πληροφορείται πως η μητέρα του έπεσε βαριά άρρωστη και
επιστρέφει εσπευσμένα στη Βόνη: ο θάνατος της μητέρας του λίγους μήνες
αργότερα θα τον αφήσει σε βαριά μελαγχολία, με το πένθος του να διαρκεί για
χρόνια. Παρά ταύτα, συνεχίζει να αυξάνει τη φήμη του ως μουσικού.
Επόμενος σταθμός της ζωής του είναι η 2α
Απριλίου 1800, όταν ο Μπετόβεν παρουσίασε
την πρώτη συμφωνία του (Συμφωνία Νο 1)
στο Βασιλικό Θέατρο της Βιέννης.
24. Ας μην ξεχνάμε ότι επρόκειτο για συνθέτη και η
απώλεια της ακοής ήταν από μόνη της τραγική για τη
δουλειά του: «Αν έκανα οποιαδήποτε άλλη δουλειά,
ίσως να μπορούσα να διαχειριστώ την αναπηρία μου.
Στη δουλειά μου είναι όμως ένα τρομερό εμπόδιο».
Ο Μπετόβεν πέθανε στις 26 Μαρτίου 1827,
σε ηλικία 56 ετών. Η αυτοψία αποκάλυψε ως
αιτία θανάτου κίρρωση του ήπατος που
προκλήθηκε από ηπατίτιδα, ενώ παρείχε και
στοιχεία για το πρόβλημα ακοής του: προήλθε
πιθανότατα από τύφο που πέρασε το
καλοκαίρι του 1796.
Την ώρα που έγραφε τα αθάνατα και
μνημειώδη αυτά έργα, ο Μπετόβεν
προσπαθούσε να συμφιλιωθεί με ένα φριχτό
και αναπάντεχο γεγονός, το οποίο
ταυτοχρόνως επιδίωκε να αποκρύψει από τους
πάντες: έχανε προοδευτικά την ακοή του!
Μέχρι τη στροφή του αιώνα, ήδη αγωνιζόταν
να ακούσει τις λέξεις σε μια συζήτηση,
κάνοντάς τον να απομονωθεί τελικά από τη
δημόσια ζωή. Σε επιστολή του 1801 που
έστειλε στον φίλο του Franz Wegeler
παρατηρεί: «Πρέπει να σου εξομολογηθώ ότι
διάγω μια μίζερη ζωή. Εδώ και δύο χρόνια έχω
πάψει να πηγαίνω σε κοινωνικές εκδηλώσεις
καθώς το βρίσκω αδύνατο να πω στον κόσμο
ότι είμαι κουφός».
25. Κεντρικό Νεκροταφείο Central Cemetery
(Zentralfriedhof)
Είναι εύκολα προσβάσιμο, φτάνεις σε 15 μόνο
λεπτά από το κέντρο της πόλης και βρίσκεσαι
σε ένα τεράστιο «πάρκο» στο Κεντρικό
Νεκροταφείο (Zentralfriedhof) της
Βιέννης. Πολλοί από όσους έγραψαν την
ιστορία της πόλης είναι εκεί, τώρα κάτω από
το χώμα, αναπαύονται και δεν ενοχλούνται
καθόλου από την παρουσία μας...
26. Μεταξύ αυτών και ένα πλήθος από τους
μεγάλους συνθέτες, ο Μπετόβεν, οι Στράους,
ο Σούμπερτ, ο Μπραμς κλπ, ο ένας δίπλα στον
άλλο (στο musiker τμήμα στο Tor 2). Ονόματα
τόσο μεγάλα και γνωστά, που δεν θα
προσθέσουμε τίποτε άλλο εδώ.
Γιόχαν Στράους
Γιόζεφ Στράους
Σούμπερτ
Μπραμς
33. Εντύπωση πάντως προκαλέι το γεγονός ότι ανάμεσα στους μεγάλους
μουσικούς συνθέτες βρίσκεται ένας Έλληνας, ο Νικόλαος Δούμπας όχι
άδικα όμως. Ο Νικόλαος Δούμπας (1830–1900) ήταν ένας από τους
μεγάλους ευεργέτες της Βιέννης. Με πρωτοβουλία και δαπάνες του
ιδίου και του πατέρα του ιδρύθηκε, εκτός των άλλων, και το
Musikverein, το Μέγαρο Μουσικής της Βιέννης. Ο Νικόλαος Δούμπας
υπήρξε προσωπικός φίλος του Ριχάρδου Βάγκνερ και του Γιόχαν
Στράους. Στην εξοχική του κατοικία στις όχθες του Δούναβη ο Στράους
συνέθεσε και πρωτοπαρουσίασε το γνωστό βαλς Γαλάζιος Δούναβης.
Θεωρείται ότι ήταν αυτός που συνέβαλε στο να γίνει γνωστός ο
Σούμπερτ. Το Παλέ Δούμπα (το παλάτι της οικογένειας Δούμπα που
βρισκόταν στη Ρίνγκστράσσε της Βιέννης και ήταν διακοσμημένο με
έργα σπουδαίων καλλιτεχνών) ήταν τόπος συνάντησης του
καλλιτεχνικού και πνευματικού κόσμου της αυτοκρατορικής
πρωτεύουσας της Αυστροουγγαρίας.
34. Πράτερ (Prater)
Το Πράτερ είναι ένα μεγάλο πάρκο στην Βιέννη, βορειοανατολικά του κέντρου,
συχνά όμως η λέξη χρησιμοποιείται μόνο για το λούνα παρκ Wurstelprater
που βρίσκεται σε αυτό. Εντύπωση προκαλεί η τεράστια διάσημη ρόδα, που
είναι μια από της παλιότερες του κόσμου και έχει ύψος 64.75 μέτρα.
Συγκεκριμένα η περίφημη αυτή «ρόδα», κατασκευάστηκε το 1897, ως φόρος
τιμής για τα 50 χρόνια μοναρχίας του Φραγκίσκου-Ιωσήφ και από τότε
λειτουργεί αδιάκοπα προσφέροντας ώρες κεφιού και διασκέδασης σε
Βιεννέζους και μη.
Στο λούνα παρκ υπάρχει ένα πλήθος από εντυπωσιακά παιχνίδια
(συγκρουόμενα, carousel, τρενάκια κλπ) και φυσικά αν συνοδεύεστε από
παιδιά είναι το ιδεώδες μέρος για μια επίσκεψη. Η πρόσβαση (μετρό, τραμ,
λεωφορεία) είναι εύκολη. Η γενική είσοδος στο Prater είναι δωρεάν. Όμως
μέσα πληρώνετε ξεχωριστά για κάθε παιχνίδι-δραστηριότητα.
35. Σας ευχαριστούμε για το χρόνο σας αλλά και για την
προσοχή σας..Ελπίζουμε κάποια μέρα να μπορέσετε
να επισκεφτείτε αυτή την υπέροχη πόλη και να δείτε
αυτά τα υπέροχα αξοθέατα από κοντά!!
Ξένια Αναστασιάδου
Δανάη Γρίντζου
Δημήτρης Βήχος
Λεωνίδας Αμφιλόχιος
...
