Tecnoloxía da información e da comunicación

Unha nova era dixital
A tecnoloxía da información e da comunicación
Lucía Martínez Pérez

Tecnoloxía de Información e da Comunicación 1
Índice
As tecnoloxías da información: evolución histórica ............................................................. 2
Telecomunicacións. Intelixencia artificial. Tecnoloxía multimedia. ........................ 3
As telecomunicacións ..................................................................................................................... 3
A intelixencia artificial ................................................................................................................... 4
- Sistema de intelixencia artificial capaz de dotar a máquinas de
emocións sintéticas ............................................................................................................................... 5
A tecnoloxía multimedia .............................................................................................................. 6
Internet: a globalización ............................................................................................................................. 7
A web 2.0. Aplicacións sociais das tic’s ........................................................................................... 9
A web 2.0 .................................................................................................................................................. 9
Aplicacións sociais das Tic´s .................................................................................................. 10
Valoración crítica das posibilidades e riscos das tecnoloxías .................................... 13

As tecnoloxías da información: evolución histórica
As tecnoloxías surxen de maneira aproximativa á invención do telégrafo
(1833) e ó posterior despregue de redes, que en España desenrolase entre
os anos 1850 e 1900. Actualmente estamos acostumados a coexistir con
todo tipo de servizos que nos
facilitan a comunicación entre
persoas, pero a experiencia con
estes sistemas é relativamente
recente. Ao longo da historia as
sinais foron evolucionando en
canto a súa variedade e
complexidade, para axustarse as
necesidades de comunicación do
home. Esta evolución das comunicacións entre persoas beneficiáronse en
gran medida dos avances tecnolóxicos experimentados en todas as épocas,
que foron suprimindo as barreiras que tradicionalmente limitaron a
interactividade entre as persoas, como por exemplo: a riqueza do contido
das mensaxes, a distancia das comunicacións, a cantidade de información…
O uso de novas sinais e o desenrolo de novos medios de transmisión,
adaptados ás crecentes necesidades de comunicación que foron paralelos ó
desenrolo da historia.
Algúns feitos que marcaron a evolución
das telecomunicacións son a invención do
teléfono, o microondas, as transmisións
de radiofonía, o primeiro cable telefónico
transatlántico…
A revolución electrónica dos 70 constitúe
o punto de partida para o desenrolo
crecente da Era Dixital. Os avances
científicos no campo da electrónica
tiveron dúas consecuencias inmediatas: a
caída vertixinosa dos prezos da materia prima e a preponderancia das
Tecnoloxías da Información (Information Technologies) que combinaban
esencialmente a electrónica e o sowftware.
Pero, as investigacións que se desenvolveron a principio dos oitenta
permitiron a converxencia da electrónica, a informática e as

telecomunicacións posibilitando as conexións entre as redes. Así, se
converteron as tic’s nun sector estratéxico da economía.
Dende un punto de vista histórico a revolución das tecnoloxías da
información penetrou na sociedade actual , xa que así melloraron moitas
interrelacións sociais.
Hoxe en día toda a sociedade é a responsable do progreso das tic’s, xa que os
usuarios poden producir bens a través da tecnoloxía. Polo tanto o ser
humano é capaz de producir bens e servizos non de forma nacional, senón
globalmente.
Telecomunicacións. Intelixencia artificial. Tecnoloxía
multimedia.
As telecomunicacións
Unha telecomunicación é toda transmisión e recepción de sinais de calquera
natureza, tipicamente
electromagnéticas, que
conteñan signos, sons,
imaxes, en definitiva,
calquera tipo de
información que se queira
comunicar a certa
distancia.
Tamén se denomina
telecomunicación á
disciplina que estuda, deseña, desenrola e explota aqueles sistemas que
permiten ditas comunicacións, de forma análoga, a enxeñaría das
telecomunicacións resolve os problemas técnicos asociados a esta disciplina.
As telecomunicacións son unha infraestrutura básica do contexto actual. A
capacidade de poder comunicar calquera orden militar ou política de forma
case instantánea foi radical en moitos acontecementos históricos da Idade
Contemporánea. Pero ademais, as telecomunicacións constitúen hoxe en día

un factor económico e social de gran relevancia. Así estas tecnoloxías
adquiren unha moi importante utilidade se as valoramos en conceptos como
a globalización, a sociedade da información e do coñecemento; que se
complementa facilmente con outro tipo de actividade, como mercantil,
financeira, mercado de accións ou empresarial. Os medios de comunicación
tamén se valen das telecomunicacións para compartir contidos co seu
público.
A intelixencia artificial
A intelixencia artificial (IA) é unha vertente da ciencia da computación que
elabora dispositivos capaces de simular capacidades humanas; tales como: a
percepción, a razón e a toma de decisións.
Este tipo de tecnoloxía é tamén unha rama da ciencia e da enxeñería, xa que
intenta estudar e comprender o fenómeno da intelixencia, para construír
elemento que parezan as capacidades humanas.
O desenvolvemento deste tipo de intelixencia contribúe ó avance no análise
de sistemas e de ordenadores, como a simulación de aptitudes do home
coma o uso da linguaxe para manifestarse, a creatividade, ter sentimentos…
A IA pode ser aplicada en distintas situacións como xogos, sistemas de
seguridade, dispositivos para recoñecer a voz, programas de diagnósticos
médicos, e por suposto, na industria das telecomunicacións.

- Sistema de intelixencia artificial capaz de dotar a máquinas de emocións
sintéticas
Descrición:
Investigadores da Universidade de San Pablo de Olavide deseñaron un
sistema de
intelixencia
artificial capaz de
dotar a máquinas
de emocións
sintéticas o que
permite
incorporar novas
funcionalidades e
telas en conta á
hora de realizar as
súas actividades.
Necesidade ou problema que resolve:
Este sistema de emocións artificiais permite ás máquinas incorporar
novidades e telos en conta a hora da realización das súas actividades.
As emocións artificiais en máquinas melloraran as aplicacións e
proporcionarían unha maior autonomía , sendo capaz de adaptarse á
interacción cos seres humanos.
De esta forma, poderíanse crear robots ou calquera outro tipo de
máquina que se adaptara ou anticipara as emocións humanas, ou
incluso tiveran as súas propias. Así, un robot podería, por exemplo,
sentir fame se tivese un nivel baixo de enerxía, ou alegría cando
realizara o seu traballo correctamente. Tamén permitiría anticiparse ás
emocións dos seres humanos, de forma que adaptara ás súas accións
para producir emocións positivas nas persoas que interactúen con dita
máquina.

A tecnoloxía multimedia
É a combinación de texto, imaxes, son e imaxes
en movemento.
Integra nun mesmo soporte dixital diferentes
“medios” ou tipos de información: texto, imaxe,
vídeo e son.
Utiliza máis de un medio de comunicación ao
mesmo tempo na presentación da información:
como texto, imaxes, vídeo, son e animación.
As distintas disciplinas na multimedia son: a audiovisual, a informática e as
telecomunicacións.
Os compoñentes dun sistema
multimedia son:
- Os computadores (estacións de
traballo, PCs, multiprocesadores…).
- Os dispositivos de captura
(videocámaras, micrófonos…).
- Dispositivos de almacenamento
(discos magnéticos, discos ópticos…).
- Dispositivos de presentación
(monitores, altavoces…).
- Redes de telecomunicacións (rede
telefónica, de cable, ADSL…)

Internet: a globalización
Internet é unha rede de
telecomunicacións de
cobertura mundial, e ten
un papel moi importante
na globalización. O seu
desenrolo tivo lugar nos
anos 70 nos servizos
militares de Estados
Unidos, para poder
intercambiar
información dispoñible
nos ordenadores dos
organismos oficiais.
A globalización é unha palabra contemporánea para unha teoría que é
frecuentemente debatida nos medios e nos círculos políticos e académicos.
Unha definición do termo é que representa a dominación da cultura
occidental e os valores económicos, mentres que outros interprétana cunha
maior benignidade como un punto de quebre das fronteiras culturais e
económicas. Internet é visto por algúns comentaristas socioeconómicos
coma unha forza de condución
central para crear unha
comunidade global unificada.
Sen a tecnoloxía, a
globalización probablemente
non sería un tema para
discutir. En particular, a
tecnoloxía das comunicacións,
nas que Internet xoga un
papel principal, revolucionou
a forma na que as persoas
traballan, expandindo a base do coñecemento global e proporcionando unha
variedade de maneiras de unir as persoas e as culturas.

Internet proporciona unha plataforma onde as compañías, que están a
millas de distancia poden comunicarse e compartir información. En un nivel
social e cultural, proporciona acceso á mesma música sen importar se estás
en Berlín, Boston ou en Beirut, e as persoas poden facer novos amigos ó
redor do globo por medio dos sitios das redes sociais.
Internet tamén cambiou radicalmente o mundo dos negocios. Permite que
unha compañía con base en Estados Unidos teña un centro de chamadas de
servizo ó cliente en Bangalore, cun persoal altamente adestrado, pero con
costos de salario menor. Por outro lado, o crecemento en Internet utilizado
polos negocios globalmente tamén abre novos mercados para os
profesionais de tecnoloxía de información de Estados Unidos e os
enxeñeiros, cuxa experiencia é buscada fora do mercado local.
Internet alterou a estrutura dos medios masivos. A maioría das cadeas de
noticias eran locais ou nacionais antes da revolución de Internet e
unicamente un par de compañías, como CNN, tiñan transmisións noutros
países. Agora as noticias de todas as cadeas están dispoñibles
constantemente, en calquera lugar do mundo, e son actualizadas conforme
ocorren os eventos. Algúns ven o aspecto dos medios masivos da
globalización de Internet como algo negativo, porque díxose que os países
anglo falantes dominan os medios y isto popularizou a cultura
estadounidense a expensas das culturas locais.

A web 2.0. Aplicacións sociais das tic’s
A web 2.0
O termo Web 2.0 foi acuñado polo americano Dale Dougherty da editorial
O'Reilly Media durante el desenrolo dunha conferencia no ano 2004. O
termo xurdiu para referirse a novos sitios web que se diferenciaban dos
sitios web más tradicionais englobados baixo a denominación Web 1.0. A
característica diferencial é a participación colaborativa dos usuarios. Un
exemplo de sitio web 1.0 sería a Enciclopedia Británica onde os usuarios
poden consultar en liña os contidos elaborados por un equipo de expertos.
Como alternativa web 2.0 encóntrase a Wikipedia na cal os usuarios que o
desexen poden participar
na construción dos seus
artigos. Pouco tempo
despois, no ano 2005, Tim
O'Reilly definiu y
exemplificou o concepto de
Web 2.0 utilizando o mapa
conceptual elaborado por
Markus Angermeier.
A Web 2.0 ou Web social é unha “denominación de orixe” que se refire a
unha segunda xeración na historia dos sitios web. O seu denominador
común é que están baseados no modelo dunha comunidade de usuarios.
Abarca unha ampla variedade de redes sociais, blogues, wikis e servizos
multimedia interconetados cuxo propósito é o intercambio áxil de
información entre os usuarios e a colaboración na produción de contidos.
Todos estes sitios utilizan a intelixencia colectiva para proporcionar servizos
interactivos na rede onde o usuario ten control para publicar os seus datos y
compartilos cos demais.

Aplicacións sociais das Tic´s
As tecnoloxías da Información e a Comunicación (TIC’s) son incuestionables
e están aquí, forman parte da cultura tecnolóxica que nos rodea e coa que
debemos convivir. Amplían as nosas
capacidades físicas e mentais. E as
posibilidades de desenrolo social.
Incluímos no concepto TIC’s non
soamente a informática e as súas
tecnoloxías asociadas, telemática y
multimedia, senón tamén os medios de
comunicación de todo tipo: os medios
de comunicación social (“mass media”)
e os medios de comunicación
interpersoais tradicionais con soporte
tecnolóxico como el teléfono, fax…
Cambiantes, seguindo o ritmo dos continuos avances científicos e en un
marco de globalización económica e cultural, contribúen á rápida
obsolescencia dos coñecementos e a la emerxencia de novos valores,
provocando continuas transformacións nas nosas estruturas económicas,
sociais y culturais, e incidindo en case todos os aspectos da nosa vida: o
acceso ao mercado de traballo, a sanidade,la xestión burocrática, a xestión
económica,o deseño industrial e artístico, o ocio, a comunicación, a
información, a maneira de percibir a realidade e de pensar, a organización
das empresas e institucións, os seus métodos e actividades, a forma de
comunicación interpersoal, a calidade de vida, a educación…
O seu gran impacto en todos os ámbitos da nosa vida fai cada vez máis difícil
que podamos actuar eficientemente
prescindindo de elas . As súas
principais aportacións ás
actividades humanas concrétanse
nunha serie de funcións que nos
facilitan a realización dos nosos
traballos porque, sexan estes os que
sexan, sempre requiren unha certa
información para realizalo, un
determinado proceso de datos e a
miúdo tamén a comunicación con
outras persoas; e isto é
precisamente o que nos ofrecen as
TIC’s.

Temos fácil acceso a todo tipo de información, sobre calquera tema y en
calquera formato (textual, icónico, sonoro), especialmente a través da
televisión e Internet pero tamén mediante o acceso ás numerosas coleccións
de discos en soporte CD-ROM y DVD: sobre turismo, temas legais, datos
económicos, enciclopedias xenerais e temáticas de todo tipo, películas y
vídeos dixitais, bases de datos fotográficas…
A información é a
materia prima que
necesitamos para
crear coñecementos
cos que afrontar os
problemas que se nos
van presentando cada
día no traballo, no
ámbito doméstico, ao
reflexionar…-
Instrumentos para
todo tipo de proceso de datos. Os sistemas informáticos, integrados por
ordenadores, periféricos e programas, permítennos realizar calquera tipo de
proceso de datos de maneira rápida e fiable: escritura e copia de textos,
cálculos, creación de bases de datos, tratamento de imaxes…
Para iso dispoñemos de programas especializados: procesadores de textos,
editores gráficos, follas de cálculo, xestores de bases de datos, editores de
presentacións multimedia y de páxinas web…, que nos axudan
especialmente a expresarnos e desenrolar a nosa creatividade, realizar
cálculos e organizar a información- Canais de comunicación inmediata, para
difundir información e contactar con calquera persoa ou institución do
mundo mediante a edición e difusión de información en formato web, o
correo electrónico, os servizos de mensaxes inmediata, os fórums
telemáticos, as videoconferencias, los blogues e as wiki…-
Almacenamento de grandes cantidades de información en pequenos
soportes de fácil transporte (lapis, discos duros portátiles, tarxetas de
memoria…). Un lapis de 1 Gb pode almacenar ao redor de un mil millóns de
carácteres, un volume equivalente a mil libros de centos de páxinas e a miles
de fotografías de calidade media. E un disco duro portátil de 200 Gb, pode
almacenar moitos largometraxes con boa calidade de imaxe.-
Automatización de tarefas, mediante a programación das actividades que
queremos que realicen os ordenadores, que constitúen o cerebro e o
corazón de todas as TIC’s.

Ésta é unha das características esenciais dos ordenadores, que en definitiva
son “máquinas que procesan automaticamente a información seguindo as
instrucións de uns programas”. Os ordenadores nos permiten “dialogar” con
programas de xestión, videoxogos, materiai s formativos multimedia,
sistemas expertos específicos… teñen certa interactividade.
Esta interacción é unha
consecuencia de que os
ordenadores sexan máquinas
programables e sexa posible
definir o seu comportamento
determinando as respostas
que deben dar ante as distintas
accións que realicen ante eles
os usuarios.- Homoxeneización
dos códigos empregados para
o rexistro da información
mediante a dixitalización de
todo tipo de información: textual, sonora, icónica e audiovisual. Co uso dos
equipos adecuados pódese captar calquera información, procesala e
finalmente convertela a calquera formato para almacenala ou distribuíla. Así
por exemplo, hai programas de recoñecemento de carácteres que leen y
converten en voz os textos, programas de recoñecemento de voz que
escriben o ditado, escanares e cámaras dixitais que dixitalizan imaxes… Son
instrumentos cognitivos que potencian as nosas capacidades mentais e
permiten o desenrolo de novas maneiras de pensar.
De todos os elementos que integran as TIC’s, sen dúbida o máis poderoso e
revolucionario é Internet, que nos abre as portas de unha nova era, a Era de
Internet, na que se atopa a actual sociedade. Internet proporciónanos un
terceiro mundo no que podemos facer case todo o que facemos no mundo
real y ademais permítenos desenrolar novas actividades, moitas de elas
enriquecedoras para a nosa personalidade e forma de vida (contactar con
foros telemáticos e persoas de todo o mundo, localización inmediata de
calquera tipo de información, teletraballo, teleformación, teleocio…).
E é que agora as persoas podemos repartir
o tempo da nosa vida interactuando en
dous mundos: o mundo presencial, de
natureza física, constituído por átomos,
rexido polas leis del espazo, no que hai
distancias entre as cosas e as persoas; e o
mundo intrapersoal da imaxinación e o
ciberespacio, de natureza virtual,
constituído por bits, sen distancias.

Valoración crítica das posibilidades e riscos das tecnoloxías
Iniciarei mencionando e dando os meus respectivos puntos de vista sobre as
vantaxes e desvantaxes da tecnoloxía da información e da comunicación.
Primeiros bríndannos gran axuda na investigación de calquera tipo de
incógnita, porque en
Internet encóntranse moitas
fontes de información que
nos proporcionan distintos
conceptos sobre o que
estamos investigando,
ademais de todo isto, a
información podemos
manexala dunha maneira
máis rápida e eficaz, xa que
a temos dixitalizada, polo cal é menos dificultoso adaptala á nosa
investigación. E se temos máis facilidade para facer a investigación, apóianos
moito na elaboración de tarefas en, onde, coa axuda das tecnoloxías
podemos presentar traballos escritos con maior calidade e limpeza; ao igual
que nos serve para cando temos que expoñer , podemos crear unhas
diapositivas para proxectalas á nosa audiencia e así dar unha explicación
máis animada e dixerible sobre o tema exposto. Tamén nos dan
oportunidades tales como a utilización de materiais didácticos da web xa
sexan vídeos, imaxes ou presentacións cas cales podemos reforzar os noso
contidos. No ámbito das telecomunicacións, as TIC’s déronnos grandes
froitos e agora é moito máis fácil compartir información dunha maneira
rápida e segura, primeiro iniciouse con algúns sons que se enviaban por
cables, agora son sinais de vídeo e voz que viaxan en ondas
electromagnéticas.
Algunhas das desvantaxes que nos ofrece a tecnoloxía son: debido o confort
de facer as cousas tan facilmente e dende casa diminúe as actividades ao aire
libre , tamén se podería chegar a danar a vista por causa da exposición
durante moito tempo fronte á pantalla do ordenador. Polo lado da escritura
foméntase moito a mala ortografía, xa que na maioría dos chats escríbese
como se diría vulgarmente, xa que non importa a forma de escribir a
mensaxe. A tecnoloxía da dixitalización de escritos fainos que deixemos de
ler, porque, dende o meu punto de vista é moito máis difícil ler un texto no
ordenador que telo fisicamente na man, e ademais, a forma de traballar no

texto, é dicir subliñalo, é moito máis fácil téndoo de forma física e non
dixital. A isto temos que engadirlle o feito de que hai persoas na web que se
fan pasar por xente nova e que realmente son maiores, que teñen malas
intencións e quérense aproveitar dos xoves para cometer actos delictivos
con eles. Por outra parte tamén se poden encontrar contidos inadecuados na
web como escenas de violencia ou pornografía e están na rede a man de
calquera, dende nenos ata adultos. Para finalizar esta sección de desvantaxes
das TIC’s será mencionada a piratería, pois supón un gran problema para os
que teñen dereitos de autor, xa que se pode descargar música e películas de
forma gratuíta.
En conclusión creo que todas as cousas teñen pros. e contras, e dende o meu
punto de vista a tecnoloxía non é unha excepción, non só ten un lado
negativo, tamén nos arroxa un punto positivo, solo é cuestión de saber cómo
utilizalas e darlle un uso adecuado e responsable, que sen dúbida queda ao
criterio de cada persoa. Tamén penso que debe haber un equilibrio entre as
tecnoloxías e aquelas cousas prácticas que realizamos día a día, para así
levar unha vida saudable e chea de conforte así, que non nos pase o que
tanto predicaba aquel famoso filósofo: “Temo o día no que a tecnoloxía
sobrepase a nosa humanidade. O mundo solo terá unha xeración de idiotas.”

Tecnoloxía da información e da comunicación

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (15)

Similar to Tecnoloxía da información e da comunicación

Similar to Tecnoloxía da información e da comunicación (17)

Tecnoloxía da información e da comunicación