2. Οι Ολυμπιακοί ήταν οι
αρχαιότεροι και
σημαντικότεροι από όλους
τους ελληνικούς αγώνες
και η σπουδαιότερη
θρησκευτική γιορτή προς
τιμήν του Ολύμπιου Δία,
του πατέρα των θεών. Η
φήμη του ιερού της
Ολυμπίας διαδόθηκε σε
ολόκληρο τον ελληνικό
κόσμο, ενώ σύντομα οι
Ολυμπιακοί Αγώνες
έγιναν το σύμβολο της
πανελλήνιας ενότητας
3. Τα Ολύμπια τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια κατά τη διάρκεια
των πιο ζεστών ημερών του καλοκαιριού. Στις περίπου πέντε
ημέρες που διαρκούσαν, αφιερώνονταν στους βωμούς των
θεών θυσίες, με πιο μεγαλειώδη εκείνη των εκατό βοδιών στο
βωμό του Δία.
5. Ο δρόμος
Το παλαιότερο και
σημαντικότερο άθλημα των
Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ο
δρόμος. Εφευρέτες του
αγωνίσματος θεωρούνται
δίαφορα μυθικά πρόσπωπα
(Ηρακλής, Κουρήτες). Στους
αγώνες έτρεχαν με γυμνά
πόδια. Επίσης υπάρχουν και
άλλα 4 είδοι δρόμων...
6. 1.Είδος δρόμου: Το στάδιο
Δρόμος ταχύτητας ενός
σταδίου, δηλαδή 600 ποδιών
(σήμερινο δρόμο 200μ.). Το
μήκος του σταδίου της
Ολυμπίας μεταξύ των 2
βαλβίδων είναι 192,28μ. Ως
την 13η Ολυμπιάδα (728
π.Χ) το στάδιο ήταν το
μοναδικό αγώνισμα στην
Ολυμπία
7. 2.Είδος δρόμου: Ο δίαυλος
Είναι δρόμος ταχύτητας, με διπλή διαδρομή του σταδίου,
απόσταση δηλαδή 1200 ποδιών (σημερινό δρόμο 400μ). Ο
δίαυλος εισήχθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη 14η
Ολυμπιάδα (724 π.Χ.)
8. 3.Είδος δρόμου: Ο δόλιχος
Δρόμος αντοχής 7 έως
24 σταδίων. Τις
περισσότερες φορές η
απόσταση ήταν
καθορισμένη στα 20
στάδια, δηλαδη 3550-
3800μ. Το αγώνισμα
εισήχθη στην 15η
Ολυμπιάδα (720
π.Χ.)3550-3800μ. Το
αγώνισμα εισήχθη στην
15η Ολυμπιάδα (720 π.Χ.)
9. 4.Είδος δρόμου: Ο οπλίτης
Εισάγεται στους αγώνες το
520 π.Χ., δηλαδή στην 65η
Ολυπμιάδα. Πρόκειτα για
δρόμο ταχύτητας, όπου ο
δρομέας έτρεχε φορώντας
χάλκινη αμυντική πανοπλία. Η
διαδρομή του οπλίτη ήταν 2-4
στάδια.
10. Το πένταθλο
Αποτελείται από 5 αγωνίσματα: το άλμα, το
δρόμο, το ακόντιο, το δίσκο και την πάλη.
Από τα αγωνίσματα αύτα τα τρία πρώτα
θεωρούντο ελαφρά και τα δύο τελευταία
βαρέα. Ο νικητής του πεντάθλου θεωρείτο
και ο πιο σπουδαίος.
12. Το άλμα
Στην Ολυμπία το άλμα αποτελούσε πάντα αγώνισμα του
πεντάθλου, το οποίο γινόταν στο στάδιο, σε ένα
τετράπλευρο σκάμμα μήκους 50 ποδιών, γεμάτο με μαλακό
χώμα. Όπως και σήμερα, στη μια μερία του σκάμματος
υπήρχε ο βατήρ, όπου πατούσαν οι αθλητές. Μετά το άλμα
του αθλητή στο σημείο που ακουμπούσαν τα πόδια
του,τοποθετούσαν το σημείον,για να ξεχωρίζει η επίδοση
του, την οποία μετρούσαν με ξύλινο κοντάρι, τον κανόνα.
13. Ο δίσκος
Στους ολυμπιακούς
αγώνες ο δίσκος εισήχθη
το 632 π.Χ. Και
αποτελούσε πάντα
αγώνισμα του πεντάθλου.
Οι δίσκοι που
χρησιμοποιούσαν οι
δισκοβόλοι αρχικά ήταν
λίθινοι, αργότερα όμως
ήταν από χαλκό, μολύβι ή
σίδερο. Όπως και σήμερα
ήταν στρογγυλοί.
14. Η πάλη Τα είδη της πάλης ήταν
δύο. Η «ορθή» ή
«σταδαία» πάλη, κατά την
οποία αρκούσε ο αθλητής
να ρίξει κάτω τον
αντίπαλό του τρεις φορές
και η «κύλισις» ή «κάτω»
πάλη, στην οποία ο
αγώνας ολοκληρωνόταν
μόνο όταν ένας εκ των
δύο παλαιστών
παραδεχόταν την ήττα
του.
15. Το παγκράτιο
Το αγώνισμα αυτό ήταν ένας συνδυασμός πυγμαχίας και
πάλης. Εισήχθη για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς
Αγώνες το 648π.Χ. κατά την διάρκεια της 33ης
Ολυμπιάδας.
16. Τα «Ιππικά Αγωνίσματα» έκαναν την εμφάνισή τους στην
Ολυμπιάδα, για πρώτη φορά το 648π.Χ. μαζί με το
«Παγκράτιο». Στα Ιππικά αγωνίσματα, οι αθλητές
ίππευαν άλογα και έκαναν έξι φορές τον γύρο του
ιπποδρόμου.
17. Τα έπαθλα των νικητών των διαφόρων αγωνισμάτων ήταν
στεφάνια από κλαδιά αγριελιάς του ιερού δέντρου της
Ολυμπίας. Οι πολίτες τιμούσαν τους Ολυμπιονίκες όταν
επέστρεφαν στην πόλη και προς τιμήν τους γκρέμιζαν ένα
μέρος του τείχους για να βοηθήσουν την είσοδό τους.
18. Σημασία των αγώνων
Από το 776 π.Χ. και μετά οι Αγώνες, σιγά-σιγά, έγιναν
πιο σημαντικοί σε ολόκληρη την αρχαία Ελλάδα φτάνοντας
στο απόγειο τους κατά τον 6ο και 5ο αι. π.Χ.. Οι
Ολυμπιακοί είχαν επίσης θρησκευτική σημασία αφού
γίνονταν προς τιμή του θεού Δία, του οποίου το τεράστιο
άγαλμα στεκόταν στην Ολυμπία. Ο αριθμός των
αγωνισμάτων έγινε είκοσι και ο εορτασμός γινόταν στην
διάρκεια μερικών ημερών. Οι νικητές των αγώνων
θαυμάζονταν και γίνονταν αθάνατοι μέσα από ποιήματα
και αγάλματα.
19. Οι γυναίκες στην αρχαία Ολυμποία
Οι γυναίκες δεν είχαν το δικαίωμα να παραβρεθούν στους
Αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, ούτε ως αθλήτριες ούτε
ως θεατές. Η πιθανότητα όμως να ανακηρυχθούν
γυναίκες Ολυμπιονίκες, ήταν υπαρκτή. Συγκεκριμένα,
παρά το γεγονός ότι στην ιππασία τα άλογα τα ίππευε
ένας ηνίοχος, Ολυμπιονίκης θεωρούνταν ο ιδιοκτήτης του
αλόγου, όπου κάποιες φορές ήταν γυναίκα. Με λίγα λόγια,
ο αγωνιζόμενος συμμετείχε στα ιππικά αγωνίσματα για
λογαριασμό του ιδιοκτήτη
20. Σύμφωνα μ' έναν πολύ αυστηρό κανόνα, εκτός του ότι
απαγορευόταν η συμμετοχή γυναικών ως αθλητριών,
απαγορευόταν ακόμη και η είσοδος στο Στάδιο των
παντρεμένων γυναικών, οι οποίες δεν μπορούσαν έτσι να
παρακολουθήσουν τ' αγωνίσματα. Αυτό διαρκούσε μόνο
για την περίοδο των αγώνων. Στη μόνη γυναίκα που
επιτρεπόταν η είσοδος ήταν η ιέρεια της Δήμητρας
Χαμύνης, που παρακολουθούσε τους αγώνες καθισμένη
στο βωμό της θεάς, απέναντι από τις θέσεις των κριτών.
Στους Ρωμαϊκούς χρόνους αυτή την τιμητική θέση κατείχε
η Ρήγιλλα, σύζυγος του Ηρώδη του Αττικού.
21. Αν μια γυναίκα τολμούσε να παραβεί το νόμο, η τιμωρία
ήταν σκληρή: την έριχναν από το Τυπαίο όρος, όπως
καταγράφει ο Παυσανίας.
22. Παραδόξως, υπήρχαν ειδικοί αγώνες δρόμου για τις
νέες κοπέλες, οι οποίοι γίνονταν στην Ολυμπία προς
τιμήν της θεάς Ήρας κάθε τέσσερα χρόνια. Στα Ηραία,
όπως ονομάζονταν, έπαιρναν μέρος νέες γυναίκες
παρθένοι, που χωρίζονταν ηλικιακά σε κατηγορίες -
κορασίδες, νεάνιδες και γυναίκες- ντυμένες με κοντό
χιτώνα και έχοντας γυμνό το δεξί ώμο μέχρι το στήθος.
23. Παραδόξως, υπήρχαν ειδικοί αγώνες
δρόμου για τις νέες κοπέλες, οι οποίοι
γίνονταν στην Ολυμπία προς τιμήν της θεάς
Ήρας κάθε τέσσερα χρόνια. Στα Ηραία,
όπως ονομάζονταν, έπαιρναν μέρος νέες
γυναίκες παρθένοι, που χωρίζονταν
ηλικιακά σε κατηγορίες -κορασίδες, νεάνιδες
και γυναίκες- ντυμένες με κοντό χιτώνα και
έχοντας γυμνό το δεξί ώμο μέχρι το στήθος.
24. Παραδόξως, υπήρχαν ειδικοί αγώνες
δρόμου για τις νέες κοπέλες, οι οποίοι
γίνονταν στην Ολυμπία προς τιμήν της θεάς
Ήρας κάθε τέσσερα χρόνια. Στα Ηραία,
όπως ονομάζονταν, έπαιρναν μέρος νέες
γυναίκες παρθένοι, που χωρίζονταν
ηλικιακά σε κατηγορίες -κορασίδες, νεάνιδες
και γυναίκες- ντυμένες με κοντό χιτώνα και
έχοντας γυμνό το δεξί ώμο μέχρι το στήθος.
25. Κανόνες συμμετοχής
Κατά τη διάρκεια της Κλασικής περιόδου στους
Ολυμπιακούς αγώνες μπορούσαν να συμμετέχουν όλοι οι
Έλληνες, από διάφορες πόλεις-κράτη της κυρίως Ελλάδας
και των αποικιών της, που εκτείνονταν από το Γιβραλτάρ
και τη Μεγάλη Ελλάδα έως τη Μαύρη Θάλασσα.
26. Η συμμετοχή των δούλων και των "βαρβάρων"
απαγορευόταν αυστηρά, όπως και όσων είχαν διαπράξει
εγκλήματα ή είχαν κλέψει κάποιο ναό.
27. Την Ελληνιστική περίοδο οι αγώνες έγιναν διεθνείς. Οι
Έλληνες που συμμετείχαν ήταν κυρίως επαγγελματίες
αθλητές που κατάγονταν από την Αντιόχεια στην Ανατολή
έως την Αλεξάνδρεια στο Νότο και μετακινούνταν από
πόλη σε πόλη για να κερδίσουν μεγάλα χρηματικά έπαθλα.
28. Αργότερα, στη
Ρωμαϊκή περίοδο,
καθώς παρήκμαζε το
αθλητικό πνεύμα, οι
Ρωμαίοι αυτοκράτορες
αγωνίζονταν στην
Ολυμπία, ενώ στους
δούλους επιτρεπόταν
να συμμετέχουν στους
αγώνες που γίνονταν σε
άλλες πόλεις.
29. Εργάστηκαν οι μαθήτριες του τμήματος Α'3:
Βιολέτα και Λουκία
Μπουράζη Χωριανοπούλου
Εργασία για το μάθημα της ιστορίας